Ik kijk hem recht in zijn ogen aan.
Imaddine.
"Moet ik je met rust laten?"
Ik wil zeggen dat het niet erg is, dat hij naast me moet zitten en naar me moet luisteren, alleen maar luisteren.. meer vraag ik niet.
"Sorry ik ben al stil" zegt hij en gaat verderop staan.
Ik veeg mijn tranen weg en probeer op te staan.
Ik hou me vast aan de ijzerenstaaf bij de spiegel en voel me duizelig.
Mijn benen trillen, dit heb ik altijd als ik me niet goed voel of heb gehuild.
"Hey? Gaat het?" Imaddine loopt snel op me af en pakt me bij mijn arm.
"Heb je gedronken ofzo?"
Hij komt met zijn hoofd dichterbij en kijk me recht aan.
Elke keer wanneer ik met mijn ogen knipper blijft het lang zwart.
"Waar moet je heen? We zijn 14e etage" zegt hij en de liftdeuren schuiven open.
"Nee.. nee niet naar boven, ga weer naar beneden" zeg ik en druk met trillende handen op 1.
"Wat heb je gedaan?"
Ik adem diep in en knijp mijn ogen goed dicht.
Ik ga weer op de grond zitten, strek mijn benen en fluister "La Ilaha Illa Allaah".
Ik doe mijn ogen open en voel me ietjes beter.
En druk mijn mobiel aan om te kijken hoelaat het is.
Hij moet nog opstarten.
"Ik heb niks verkeeds gedaan wollah, er zijn gwn wat dingen gebeurt met een vriendin en.."
Ik ga hem niet over Safouane vertellen, niemand.
"En?"
"Me broer" zeg ik.
Ik bedoel eigenlijk Safouane maar ik lieg gewoon..
"Oh klote, gaat t verder goed nu?"
"Jaa dankjewel" zeg ik en sta weer op.
"Moet je wat drinken?"
Hij kijkt me neutraal aan.
Waar ben ik mee bezig?
Zometeen denkt hij nog dat ik aandacht zoek of heb gedronken.
"Nee dankjewel, moet naar huis" zeg ik en druk weer op 14.
"Gaan we weer naar boven hoor" zegt hij lachend.
Ik glimlach en leun tegen de muur aan.
De lift stopt en er stormen een grote groep meiden binnen.
Ze kijken allemaal naar Imaddine en giechelen met elkaar.
Hij kijkt ze op een rare manier aan en stopt zijn oordopjes weer in zijn oren.
*pling*
Shit! Als mijn vader me heeft gebeld ben ik dood.
Echt dood.
-: "Het spijt me voor mijn opmerking, het spijt me echt. Wollah ik weet niet wat me bezielde. Ik vond het gewoon niet leuk dat je ging"
Inaya: "Sarah, alsjeblieft?"
Er verschijnen 19 gemiste oproepen in beeld.
Ik ben dood, slachtfeest als ik thuis kom.
12 van Safouane & 7 van Inaya.
Gelukkig ik mag blijven leven.
Ik stop mijn mobiel weer weg en kijk voor me uit.
Het valt me net pas op dat het groepje meisjes allemaal mijn kant op kijkt.
"Is er iets..?" Vraag ik zachtjes.
"Jij bent zusje van Yassir toch?" Zegt een meisje met een strak kort jurkje die net tot onder haar kont valt.
Waar haalt hij al deze dames vandaan joh.
"Uhm ja" zeg ik twijfelend
"Sterkte he" zegt ze en alle andere meiden volgen haar naar buiten.
Imaddine kijkt me verbaasd aan.
"Zusje van Yassir?"
"Ja..?" Waarom doet iedereen zo raar over hem.
Het nieuws gaat snel joh.
"Jij moet uitkijken met wie hij omgaat, hij is helemaal naar de tering, kijk uit ik zweer 't elk moment kan er iets met hem gebeuren"
Imaddine kijkt me streng aan.
Heel serieus.
"Wat bedoel je?.."
"Dat mag ik niet zeggen" zegt hij en loopt de lift uit.
Wauw? Oke dan.
Ik wil zo snel mogelijk naar huis.
Niet eens naar mijn kamer.
Ik klik mijn mobiel weer aan "02:34"
Is mijn vader bezeten dat hij me tot zolaat buiten laat?
De lift deuren gaan open en loop met een zware hoofdpijn naar ons appartement.
"Hallooo?" Ik hoor mijn echo door de kamers heen.
Ik loop naar de kamer van mijn vader toe en zie hem heerlijk liggen onder zijn dekens.
Ik ben jaloers.
Ik loop naar de keuken toe en slik een paracetamol, zal ik nog even in de woonkamer gaan zitten of meteen gaan slapen?
Het eerste wat ik doe is mijn make-up eraf halen.
Ik had nu allang in mijn bed kunnen liggen.
Dan had ik nu ook geen ruzie met Safouane.
"Sarah?" Hoor ik mijn vader slaperig.
"Slaapkop" lach ik.
"Wollah was in slaap gevallen, ben je net pas thuis?"
"Jaa" zeg ik.
"Laatste keer zo laat he" zegt hij streng en hoor een smak.
Die smak dat je weet dat iemand weer verder gaat slapen.
Ik trek mijn kleren uit en ga in mijn bed liggen.
Zal ik het Safouane gewoon vergeven?
Ik mis zijn stem.
"Lekker uitdagend" klinkt het in mijn hoofd.
Ik knijp mijn ogen stevig dicht en doe mijn oortjes in mijn oren.
StyleZ - Zoek maar verder.
Ik snap niet dat ik het zo ver heb kunnen krijgen om iets met Safouane te nemen.
Als hij mijn maktab is komt het goed, zo niet? Ook goed.
Eigenlijk ga ik dan kapot, maar we blijven liegen.
Ik val langzaam in slaap en het word zwart.
Ik schrik wakker van mijn mobiel die afgaat.
Het licht is te vel.
"Sarah?! Sorry! Wollah sorry! Waarom negeer je mijn bericht het was een grapje.. sorry"
Duidelijk het is Safouane.
Ik blijf even stil.
Moet ik dit pikken?
"Waarom zeg je zoiets?"
"Sorry wollah, alsjeblieft.."
"Maakt niet uit" gooi ik eruit.
Hij begint enthousiast te praten over van alles.
Ik weet niet waar over ik ben moe.
Ik heb geen zin om te luisteren.
Mijn hoofd doet nog steeds pijn.
"Sarah?"
"Saaaraaaaaaah"
Langzaam word het weer zwart voor mijn ogen.
"Sarah! Wakker worden! Ontbijt!" Ik zie mijn vader voor mijn bed staan met een grote glimlach.
Ik zucht luidruchtig en trek mijn deken tot ver over mijn hoofd.
"Bolle opstaan, ik wacht 10 minuten" zegt hij en sluit de deur.
Ik lig ergens op.
Ik grijp naar mijn kont en zie mijn mobiel liggen.
O mijn god, ik ben in slaap gevallen met Safouane nog aan de lijn.
-: "Slaaplekker prinsesje"
Ik glimlach en stap dan uit mijn bed.
Ik trek mijn trainingspak aan en maak me klaar in de badkamer.
Ik blijf vandaag gewoon lekker binnen met mijn vader.
"Honger?!" Roept mijn vader als ik de keuken in loop.
"Ik heb Amerikaanse pancakes, koekjes, broodjes, marokkaanse msemen, alles kies maar"
Ik kus mijn vader op zijn voorhoofd en ga zitten.
We kletsen gezellig bij en ruimen dan alles op.
"Wat ga je vandaag doen?" Vraag ik aan mijn vader.
"Ik ga hier de stad in met een vriend die hier woont, jij vermaakt je wel met je vrienden toch?" Vraagt mijn vader terwijl hij zijn jas aantrekt.
"Ja hoor" lieg ik.
Leuke dag word het weer.
Mijn vader sluit de deur en ik plof op de bank.
Ze hebben hier geen Playstation of laptop.
Dat word dan maar MTV.
Ik kijk "geïnteresseerd" naar de tv.
Het kan me geen ene moer schelen hoevaak je bent geneukt door je ex.
Mijn telefoon gaat af en ik ren naar mijn kamer toe.
Een onbekend nummer.
Zal ik opnemen? Of laten gaan?
Ik neem wel op, het kan vast niet erger zijn dan het nu al is.
"Sarah?"
Mijn hart maakt een sprongetje.
Ik voel me meteen vrolijk bij het horen van zijn stem.
Het lijkt maanden geleden te zijn.
"Yassir?!"