Chapter 10
Aftermath
Umawang ang mga bibig nila. "T'NG'NA KA! Lulumpuhin talaga kita!" nakabibinging sigaw niya.
"Ahhhhh!!"
Sinugod nila akong tatlo ng sabay, panay lang ang iwas at sangga ko sa mga atake nila. Kung tutuusin magaling din naman silang makipag-laban.
Eh recruit ko kaya sila sa Exodus?
Mariin kong hinawakan ang pulsuhan ng lalaking mataba ng akmang susuntukin niya ang mukha ko. Pinandilatan ko siya.
"Suntukin mo na lahat, 'wag lang 'to!" Turo ko sa mukha ko.
I lift my foot and aim the heel of my shoe to kick the side of his knee. Agad siyang napahiga sa lupa at ininda ang sakit.
Sinuntok ko nang magkakasunod sa panga at sinundan ko nang malakas na tadyak sa sikmura ang sumugod sa akin. Siya ang lalaking sinapa ko sa noo. Biglang umikot ang paningin niya at natumba na.
Nilingon ko ang isa, siya ang nagsisisigaw sa'kin kanina. Ngumisi ako at naglakad papunta sa kaniya. Umatras siya at 'di kalaunan ay napaupo na. I took the collar of his uniform at inangat ito papalapit sa'kin.
"‘W-wag, t-tama na po," pagmamakaawa niya.
Nag-salubong ang mga kilay ko. "I don't have a sympathy for others, especially for those people who chooses to be an assh'le rather than having a decent behavior," I glared at him, kita kong lumunok siya. "‘Wag na 'wag mo akong kakalabanin, do you understand?"
| ಸ__ಸ |
Nilingon ko si D'Mitri na kanina pa nanonood sa'min. Binagsak ko ang lalaki kaya agad itong kumaripas ng takbo. Pinagpag ko ang uniporme habang nakatingin sa kaniya at nilasan na ang lugar na iyon. Pagkarating ko sa room ay umupo na ako.
"Val."
Inis ko siyang nilingon. "Where the heck are you Bricks? I was expecting that you'll–"
He cut me off, "Val, sorry na. Alam ko naman eh. Naka-lock kasi ang lahat ng pintuan sa gym. I can't get in," he explained himself.
I let out a sigh. "It's okay, pasensya na. Mainit lang ang ulo ko."
"Ayos ka lang ba? Dalhin na lang kaya kita sa clinic?" alalang sabi niya.
"I'm perfectly fine Bricks. Pasa lang 'to, wala 'to sa mga sugat ko noon," pangungumbinsi ko.
| — ∆ — |
Ayokong mag-paclinic, hehe.
"Tsk, ang tigas ng ulo mo."
"Alam ko."
Nagsimula ang klase ng matiwasay. Natingnan ko si Rohan, tahimik lang siya. Galit pa ata sa'kin. Saka ang mga babae. They can't look at me.
Are they scared? Dahil ba sa ungas na 'yon?
Grabe ang epekto niya sa mga students dito, talaga ngang natatakot sila sa kaniya.
♕➺♕➺♕
Malapit na kami sa canteen nang makita namin ang ilang estudyante na karga at akay-akay ang dalawang lalaki na binugbog ko kanina.
| º _ º |
Oh shoot.
I bit my lower lip. Jusko ano 'tong nagawa ko? Pilit kong iniwas ang tingin sa kanila. Hanggang ngayon ay wala pa silang malay.
"Tara na," yaya ko sa kanya.
"Hoy Sevilla." May tumawag sa'kin.
Lumingon kami ni Bricks. "Anong problema mo Riogo?"
| ●__● |
Ganda ng pangalan na'tin ah, pero sino na naman ba 'to? Ayoko nang gulo ah.
"Palibre naman oh, marami ka namang pera saka gipit na talaga ako ngayon. Kung gusto mo, magpapaalipin na lang ako," sabi niya habang nakatingin sa'kin.
Ano raw?
Nagkatitigan pa muna kami ni Bricks dahil naguguluhan sa mga sinabi niya.
"Classmate ba na'tin 'to?" tanong ko.
"Oo," sagot niya habang nakakunot ang noo.
I gave him an incredulous look. "Teka nga, ano bang pinagsasabi mo? Ni hindi nga kita kilala. Saka natutulog ka pa ba?"
Napaawang ang bibig niya. "Napaka-straight forward mo naman! Hindi ko kasalanang wala akong tulog, bruha ka!"
| °ｏ° |
Aba't, walang hiya.
"Hala!" si Bricks, nakatakip pa ang kamay sa bibig.
Pinandilatan ko si Riogo. "Sumasagot ka pa! Sinong bruha? Ha!? Bahala ka diyan. Manigas ka dahil hindi kita ililibre!"
♕➺♕➺♕
Habang kumakain ay binabagabag ako nang konsensya ko.
P'cha! Ngayon lang ako nagkaganito. I'm not like this.
Huminga ako nang malalim and I tried to forget everything. I look at Riogo, ugh! I can't believe that I let him come with us. Tahimik lang siyang kumakain nang inorder ko.
"P're, ano sa tingin mo? Sino kaya ang gumawa niyon sa kanila?" napapatingala pang aniya, animo'y nag-iisip.
Nakakainis, isa pa 'to.
Hindi ako nagpahalata. "Hindi ko rin alam, baka may nakaaway sila." Tumango-tango lang siya.
Mukhang nasobrahan ko ata ang pambubugbog ko sa kanila. Hinahamon nila ako eh, ayaw ko naman na ako ang ma-todas. Kapag hindi ako lumaban, ako ang kawawa.
Baka putok na ngayon ang labi ko. What's the point of learning self defense if I'm not gonna use it, right?
But what I did is too much, I just can't control myself if galit ako.
| ￣∆￣ |
Still! It's not right. Idiot! Sana hinayaan mo na lang sila!
Napahilamos ako nang mukha, parang mababaliw na ako. Sana pala tumakas na lang ako.
Pagkatapos naming kumain ay nagtungo muna ako sa Dean's Office. I opened the door, they immediately looked at my direction. I stood frozen, hindi ako makagalaw.
|・・? |
Nandito ang lalaking tumakbo kanina sa'kin. Takot niya akong tinitigan. It seems that he is talking to Alonso right now.
I'm doomed.
"Miss Sevilla, what brings you here?" tanong ni Alonso.
I cleared my throat before speaking, "I need to talk to you Dean."
"Sure, kakausapin ko lang si Joshua–"
"Dean, s-siya po ang nanuntok sa akin at sa mga k-kaibigan ko," nauutal na putol sa kanya nitong Joshua.
| ꒪ヮ꒪ |
Lagot! Umamin na.
Ibinaling sa akin ni Alonso ang tingin niya sobrang sama pa, aiishh. Tumaas ang kilay ko. He shook his head in disappointment.
"Are you sure?"
"O-opo dean, m-muntik n-niya nga rin akong saktan," sumbong nito.
"Pft!" napasinghal ako.
"Miss Sevilla, stay here. And Joshua, you can go now. Ako na ang bahalang magsabi sa kaniya. Susunod ako sa clinic."
Tumabi ako dahil ayaw niyang dumaan sapagkat nakaharang ako sa pinto. Tumakbo siya nang mabilis paalis. Alonso rose from his chair and closed the door behind me.
"Maupo ka."
Sinunod ko siya. Umupo siya sa pwesto niya at bumuntong hininga.
"I'm disappointed, Val. Ano na naman ba ang nangyari?" pigil ang inis niyang tanong.
"They provoked me," I replied.
"Puro na lang ganyan ang dahilan mo. Can't you just avoid them? This is not Eryx High! Kahit na kilala mo pa ako kung hindi naman makatarungan 'yang ginagawa mo, hindi ko ito palalampasin!" galit niyang sigaw. His eyes were like a hawk as he glared at me.
Napapikit ako nang mariin. "I know. And susubukan ko. Kapag may manakit sa'kin, magpapabugbog na lang ako para hindi ka na mag-alala sa kanila ha?" sarkastikong sagot ko.
Rage surged through him. "Ano ba!? Hindi 'yon ang ibig kong sabihin!"
Katulad niya ay hindi ko na rin napigilan pa ang inis na nararamdaman ko. Kaya nadampot ng kanang kamay ko ang silya at walang hirap na hinagis iyon sa pinto.
"Sige na sige na. I will face the consequences."
His lips thinned. "Gusto ko lang malaman mo na hindi pakikipag-away ang sagot sa lahat ng problema mo. Kailangan mong gamitin ang utak mo bago gumawa ng aksyon Val. Matalino ka, alam mo 'yan. Sana ay 'wag kang matulad sa kaniya," sabi niya at bumuntong hininga.
"I'm trying," bulong ko.
"This is not the first time na may nagreklamo sa'yo Val. But, this time kailangan mong panagutan ito. I'll make this as your first offence." Tumango ako. "Go to the detention room after your class. Stay there for two hours and clean the room if it's necessary."
Ang dali naman.
"‘Yon lang?"
Tumaas ang isang kilay niya. "Bakit? Gusto mong dagdagan ko?"
"May sinabi ba ko?"
Napapikit siya ng mariin. "Just go Val."
Walang imik akong lumabas. Parang wala ako sa sarili ngayon. Hindi maalis sa isipan ko ang mga sinabi niya.
I'm not wicked, may nag-trigger lang sa evil side ko kaya siya lumabas. I'm sweet and caring, but everything changed when that incident happened. Bumuntong hininga ako.
He is right, again. Susubukan kong iwasan na mapasali sa gulo. Kaya lang kahit anong iwas ko sila naman ang kusang lumalapit.
♕➺♕➺♕
"Sevilla nakikinig ka ba?!" sigaw sa'kin ni Ma'am Beatrice.
Kainis talaga ang teacher na 'to. Ako na lang parati ang nakikita.
"I said what is light?" diin niya.
I sighed before speaking, "Light, it is an electromagnetic radiation that produces the sensation of sight. Certain bodies, such as the sun, fires, and lamps, they emit light and are said to be luminous–"
"Okay enough!" putol niya. "Isa lang tinanong ko, dami mo ng sinabi." Napasinghal ako.
Letche at least may naisagot.
"Masyado kasing bida-bida," singit ng isang babaeng maikli ang buhok. Siniringan niya ako.
Anong problema nito?
"Sinabi ko bang sumagot ka Quinto?! Ni hindi mo nga naipasa ang exam ko noong nakaraan." Tumahimik siya at napayuko. "Sa susunod na hindi kayo makinig sa mga sinasabi ko rito ay lumabas na lang kayo, mga bastos," inis nitong sabi at bumalik sa discussion niya.
Umupo na ako. "Ang galing mo p're," sabi ni Bricks.
Inis ko siyang tiningnan. "Tumahimik ka diyan, baka ako na naman ang makita ni Godzilla."
Nanlaki ang mata niya at napahagikhik. "Anong Godzilla? Isusumbong kita."
"Subukan mo, tatamaan ka sa'kin," hamon ko.
Sumimangot ito at umiwas ng tingin. Ibinalik ko ang tingin sa harap at nakinig na.
Pagkatapos ng klase ay pumunta na ako sa detention room. Alas kwatro na ng hapon at mamayang alas sais pa ako pwedeng lumabas.
Kainis, kung hindi ko sana sila pinatulan edi sana wala ako rito.
Pagpasok ko sa loob ay sinalubong ako ng katahimikan. Walang katao-tao. Bumuntong hininga ako. Malinis naman ang room kay umupo na lang ako at nagbasa ng nakita kong libro sa gilid.
♕➺♕➺♕
Pumasok na ako sa kotse ko at pinaandar na ang makina.
Ang tagal ng 2 hours.
Nakalabas na ako nang gate ng may biglang humarang sa mismong harap ng kotse ko kaya agad kong naapakan ang preno. Nag-init ang ulo ko.
Anak ng, sino ba ang ungas na 'to!?
Padarag kong sinara ang pinto ng kotse ko at tiningnan ang lalaki. Gabi na at naka-hoodie pa siya kaya hindi ko maaninag ang mukha nito. Walang ilaw sa gawing ito, tanging ilaw lang ng sasakyan ko.
| ⊙﹏⊙ |
Natigilan ako nang may kinuha siya sa likod niya. Isang spiked axe. I stepped back. Mas doble ang gulat ko nang biglang lumitaw sa dilim ang maraming lalaki, naka-hoodie rin at may kaniya kaniyang hawak na armas.
Kainis, tinambangan ako.
:
:
⊰᯽⊱┈Don't forget to vote for this chapter, follow me in Wattpad and spread the story┈⊰᯽⊱
Edited ✓