တနလၤာ ဗုဒၶဟူး စေန ၃ရက္ေနာ္ Update က
😘😘
My vicious Boss(Zawgi) part11
ဟိန္းနဲ႔ ရိွန္း ကၿပီးေတာ့ ဇြဲေရာက္လာကာ
"ရိွန္းေပ်ာ္ရဲ့လား"
"ဟို ဟို..."
ရိွန္းကစကားထစ္ေနတုန္း ၪီးဟိန္း၀င္ေျပာလိုက္သည္
"ကိုက ရိွန္းနဲ႔ ျပည့္နဲ႔ လူမွားသြားလို႔ပါ ကပြဲထဲေရာက္မွ ရိွန္းမွန္းသိလိုက္တာ Sry ၪီးဇြဲ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္
"ဟား...ရပါတယ္ဗ်ာ ကတာပဲ အဲ့တာဆိုကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ရိွန္းကို ခြင့္ျပဳပါအံုး" ဟုေျပာကာ ရိွန္းကို ခါးက ဖက္ကာ ထြက္သြားေသာ ၪီးဇြဲ
ခနအၾကာ ၪီးဟိန္းဆီရာက္လာေသာျပည့္ အဲ မဒီလို႔ပဲ ေျပာရမလား ကားတိုက္မႈျဖစ္ၿပီး ဆာဂ်ရီလုပ္ထားတဲ့ မဒီ ေရာက္လာကာ
"ၪီးဟိန္း ျပည့္တို႔ကရေအာင္ "
ၪီးဟိန္းလည္း ေက်ာ့ကြင္းထဲ ဝင္လာတဲ့ သားေကာင္ကို အမိအရ ဖမ္းလိုက္သည္
ျပည့္ရဲ့ခါးကို ဖက္ကာ ကေနလိုက္သည္
ထိုအခ်ိန္ ကမ္းေျခရဲ့တစ္ေနရာက ခံုတန္းေလးတစ္ခုတြင္
"ၪီးဇြဲ"
ရိွန္းရဲ့ေခၚသံေၾကာင့္ ၪီးဇြဲ ရိွန္းဘက္လွည့္လာကာ
"အြန္း ဘာေျပာမို႔လဲ ရိွန္း"
"ဟို ဟိုေလ ရိွန္း ရိွန္းနဲ႔တြဲရေအာင္"
မ်က္လံုးစံုမိွတ္ကာ ေျပာေနတဲ့ကေလးမွာ ခ်စ္စဖြယ္အတိ
"အြန္း ေကာင္းၿပီ ကိုယ္လက္ခံတယ္"
"ဟီး..တကယ္ေနာ္"
"အြန္းတကယ္"
"ေတာ္ပါေသးရဲ့"
"ဟင္ ဘာကိုလဲ"
"ဟို ဟို ရိွန္း ရိွန္းက"
ထစ္ထစ္ အအ ျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးကို စကားေထာက္ေပးလိုက္ကာ
"ကိုယ္ ညင္းမွာဆိုးလို႔လား"
"အင္း ဟုတ္ ဟုတ္တယ္ဟီး"
ၪီးဇြဲ ရိွန္းကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ထားလိုက္ၿပီး
စိတ္ထဲတြင္
"မလိမ္တက္ပဲဘာလို႔လိမ္ရတာလဲ ကေလးရယ္
ကိုယ့္ကိုလက္စားေခ်ေတာ့မို႔လား မင္းခ်စ္တာ
ၪီးဟိန္းမွန္း ကိုယ္သိပါတယ္ကြာ ဒါေပမယ့္မင္းေလးဘက္က စတာေနာ္ ကိုယ္လက္လႊတ္မေပးေတာ့ဘူး ရိွန္းက ကိုယ့္အပိုင္ပဲ"
ဖက္ထားေသာရိွန္းရဲ့ကိုယ္ေလးကိုဖယ္လိုက္ကာ
ပါးေလးကိုပင့္ကိုင္ကာ ရိွန္းမ်က္လံုေလးေတြကို စိုက္ၾကည့္ေနၿပီး
"ခ်စ္တယ္ "
"ဟင္ ..."
"ဟုတယ္ ကိုယ္ရိွန္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္"
"ရိွန္း ရိွန္းေရာပဲ"
ရိွန္းဆီက်ေရာက္လာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါတစ္စံု
ရိွန္းျငင္းလို႔မျဖစ္ ေတာ္ၾကာ ၪီးဟိန္းဒုကၡေရာက္သြားလိမ့္မယ္ ရိွန္းတုန္႔ျပန္ၿပီးမနမ္း
ၪီးဇြဲ အနမ္းကို ရပ္လိုက္ကာ
"ျပန္အိပ္ေတာ့ရိွန္း မနက္ျဖန္မွေတြ့ၾကရေအာင္"
"ဟု "
ၪီးဇြဲ ရိွန္းကို အခန္းထဲထိျပန္လိုက္ပို႔ေပးၿပီးမွ သူပါတီပြဲကိုျပန္လာၿပီး အရက္ကို တစ္ခြက္ၿပီး တစ္ခြက္ေသာက္ေနသည္
သူေပ်ာ္တယ္ ရိွန္းကတြဲရေအာင္ေျပာလို႔
သူမေပ်ာ္ဘူး ရိွန္းက သူ႔ကိုမခ်စ္မွန္းသိလို႔
ၪီးဇြဲေသာက္တယ္ တစ္ခြက္ၿပီး တစ္ခြက္ မူးတဲ့ထိေပါ့
အခန္းထဲတြင္လည္း
"အ့ ၪီးဟိန္း ဟ့ ေန ေနပါအံုး "
"ဘာလဲ ကေလးရာ အရိွန္တက္ေနၿပီကို"
"ခန ရိွန္းဗိုက္ဆာလို႔"
"ဟင္ ဘာမွမစားရေသးဘူးလား"
"အင္း ရိွန္း ဘာမွမစားရေသးဘူး"
ခနကိုယ္ခ်က္ေပးမယ္ ဟုဆိုကာ မီးဖိုခန္းနားေလ်ာက္သြားတဲ့ ရိွန္း
"Oww ၪီးဟိန္းကိုယ္တိုင္ခ်က္မို႔လား"
"အင္းေလ"
"ဟီး ဗိုက္ဆာေနၿပီ ျမန္ျမန္"
"ဟုပါၿပီကြာ ဟား..ဟား...အစားပုတ္ေလး"
"ဟီး..."
ၪီးဟိန္းနဲ႔ရိွန္းတို႔ က်ီဇယ္သမ်ွကို ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးcctvကေနထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ ၪီးဇြဲရဲ့အခန္းေလးကေန
"ငါေက်နပ္ပါတယ္ ဒီအေျခအေနေလးအတိုင္းပဲ
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရလည္း
ဒီရင္ထဲ နင္မသိေအာင္ ငါဆက္ၿပီးခ်စ္မယ္
သီခ်င္းေတြနဲ႔ နင္မေပ်ာ္ႏိုင္တာငါသိတယ္
နင္လိုတဲ့အခါသံုး မလိုရင္ထားခဲ့
နင္ေပ်ာ္ဖို႔အတြက္ဆို ရင္ကြဲသြားပါေစ
ေပးဆပ္ေနမယ္ ခ်စ္တယ္ အျဖဴထည္ေလးပဲခ်စ္လို႔သြားမယ္"
"ဟ အဲ့သီခ်င္းက ကို႔ကိုယ္ ေစာင္းဆိုေနသလိုပဲ"
"အမေလး အၿပံဳးႀကီးက ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ"
"မဒီ မင္းဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ"
"ဟား...ဟား.....ကြၽန္ေတာ္က ျပည့္လ်ွံထြန္းေလဗ်ာ မဒီက ဘယ္သူလဲ🤔"
"မင္းဘာလာလုပ္တာလဲ"
"ဘာလာလုပ္တယ္ထင္လဲ ခင္ဗ်ားတို႔လိုပဲ ကမ္းေျခကိုလာတာေပါ့"
"မင္းရိွန္းကို ထိဖို႔မႀကိဳးစားနဲ႔"
"အမယ္ေလးေလး အံ့ၾသပါ့ ကံမ႓ောဇပဲ ကာကြယ္ေပးေနလိုက္ၾကတာ ဒီမွာ ၪီးဇြဲ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ခဲ့သမ်ွအရာေတြအကုန္လံုးက(ဆာဂ်ရီတစ္ကိုယ္လံုးလုပ္တာကို ေျပာခ်င္တာပါ) အဲ့အေကာင္ ရိွန္းစစ္ေသာ္ကို လက္စားေခ်ခ်င္လို႔ပဲ တနည္းေျပာရရင္ အေသသတ္ဖို႔ပဲ"
"ဟ မင္းကအဲ့လိုေျပာေနပံုေထာက္ရင္ Davic ဆိုတဲ့အဖိုးႀကီးက မင္းကိုေျမႇာက္ေပးလိုက္ၿပီနဲ႔တူတယ္
ဟား....ဟား... ဒီမွာမဒီ မင္းကိုတစ္ခုပဲေျပာလိုက္မယ္
ရိွန္းကိုထိတဲ့သူ ေနာက္ေန့ ေနထြက္ခ်ိန္ေတာင္မျမင္ေစရဘူး
"ဟား.. ဟား ..အခုခ်ိန္မွာ ၪီးဟိန္းက ျပည့္ဘက္မွာေနာ္ အဲ့ေတာ့ Davic ရဲ့အင္အားေလာက္ကို ဂရုကိုမစိုက္ဘူး"
"ဟား...ဟား....မင္းေတာ့အႀကီးႀကီးမွားၿပီ"
"ဟ ကိုယ့္လူကိုယ္သာ ပိုင္ေအာင္လုပ္ပါ ၪီးဟိန္းကို
ျပည့္တာ၀န္ထား ဒါနဲ႔ ၪီးဟိန္းက ျပည့္ကိုခ်စ္ခြင့္ပန္လိုက္ၿပီ ဟား...ဟား..... ျပည့္ရဲ့ေရႊေရာင္ေန့ရက္ေတြေရာက္လာေတာ့မွာပါ ၪီးဇြဲလည္းကံေကာင္းပါေစ Goodluck"
"ၪီးဟိန္း......."
"ဟင္ ဘာလဲရိွန္း....."
"ရိွန္း ၪီးဇြဲကို ေျပာလိုက္ၿပီ"
"ကိုယ္ေရာပဲ"
"အင္း ဒီခရီးက ျပန္သြားရင္ ရိွန္း ၪီးဟိန္းကို အရမ္းလြမ္းေနရေတာ့မွာပဲ"
ပိုတိုးဖက္လာတဲ့ ကေလးေလးကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ထားလိုက္ၿပီး
"ဘာလို႔လြမ္းရမွာလဲ ကိုယ္အားလံုးစီစဥ္ၿပီးၿပီ ကိုယ္တို႔အတြက္ တိုက္ခန္းတစ္ခု၀ယ္ထားတယ္"
"ၪီးဇြဲသိသြားရင္ေရာ"
"သူအခုလည္းသိေနတာပဲ" အဲ့စကားကို ၪီးဟိန္းရင္ထဲကေျပာလိုက္ျခင္း
"ကေလး ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔ ကိုယ္ေျဖရွင္းလိုက္မယ္ ဟုၿပီလား"
"အင္း......"
####
ၪီးဟိန္းနဲ႔ ၪီးဇြဲ အလုပ္အေၾကာင္းေျပာေနတုန္း
စားပြဲမွာထိုင္ေနတဲ့ရိွန္းဆီသို႔
"hi ရိွန္း ေမာနီး..."
"ဟုကဲ့ဗ် ေမာနင္း"
"hi တို႔ကိုသိလား တို႔ကၪီးဟိန္းရဲ့ခ်စ္သူ ျပည့္လ်ွံထြန္းေလ"
"ေအာ္ ဟုတ္သိပါတယ္ဗ်"
"အင္း ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ၪီးဟိန္းမွာပိုင္ရွင္ရိွတယ္ဆိုတာ လာေျပာျပတာ"
"........"
"ဒါနဲ႔ မင္းတို႔ကို သိလား"
"ဟို......ဘာကိုေျပာတာလဲခင္ဗ်"
"အိုး မင္းမသိဘူးပဲ ဟား.... ဟား....ဒါနဲ႔ၪီးဟိန္းကမင္းကိုေတာ္ေတာ္မုန္းေနသလိုပဲေနာ္"
"ရိွန္းနဲ႔ၪီးဟိန္းၾကားမွာ ဘာပတ္သက္မႈမွမရိွေတာ့ပါဘူး မဒီ " မဒီဟုရိွန္းစိတ္ထဲမွေျပာလိုက္ျခင္း
ခနေနေတာ့ၪီးဟိန္းနဲ႔ ၪီးဇြဲေရာက္လာၾကၿပီး မနက္စာစားၾကသည္
"ရိွန္း"
"ဟု ၪီးဇြဲ"
"ကိုယ္ ရိွန္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္"
"ရိွန္း ၪီးဟိန္းကို မ၀င့္မရဲေလးခိုးၾကည့္လိုက္ၿပီး ၪီးဇြဲကိုျပန္ၾကည့္ကာ
ဟု ရိွန္း ရိွန္းလဲတူတူပဲ"
"ၪီးဟိန္းမ်က္ႏွာႀကီးေပါက္ထြက္မတက္နီရဲေနသည္ကို ျပည့္လ်ွံက သူစားပြဲေအာက္ကေန ၪီးဟိန္းေပါင္ကို ပြတ္သပ္ေနျခင္းေၾကာင့္ မ်က္ႏွာနီေနသည္ဟုထင္သည္ တကယ္ေတာ့ေဒါသထြက္သဝန္တိုေနျခင္း"
"ၪီးဇြဲ ရိွန္းစားလို႔ၿပီးၿပီ"
"အင္းေကာင္းၿပီ ဟုေျပာကာရိွန္းႏွဖူးေလးကို နမ္းလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနေသာ ၪီးဟိန္းတို႔ဘက္
လွည့္ကာ
"ကြၽန္ေတာ့္တို႔ကိုခြင့္ျပဳပါအံုးၪီးဟိန္း"
"ေကာင္းၿပီ"
ၪီးဇြဲ ရိွန္းကိုကားေပၚေခၚလာၿပီး
"ရိွန္း"
"ဗ်ာ"
"..........."
"အတန္ၾကာအထိ အသံမၾကားေတာ့ၪီးဇြဲကို ရိွန္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္ ရိွန္းကိုငံု႔ၾကည့္ေနတဲ့ ၪီးဇြဲရဲ့မ်က္လံုးေတြႏွင့္စံုမိသြားသည္"
"ရိွန္း အၾကည့္လႊဲဖို႔ ျပင္လိုက္ခ်ိန္ ရိွန္းရဲ့ပါးေလးကိုလာကိုင္ကာ အၾကည့္ျပန္ဆံုေစတဲ့ၪီးဇြဲ"
တစ္ျဖည္းျဖည္းနီးကပ္လာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးတစ္စံု
ရိွန္းမ်က္လံုးကိုစံုမိွတ္ထားလိုက္သည္
ရိွန္းမ်က္ႏွာေပၚက်ေရာက္လာတဲ့ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု
ရိွန္းရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေပၚသို႔မဟုတ္ ရိွန္းရဲ့ညာဘက္ပါးျပင္ေပၚသို႔
ရိွန္းမ်က္လံုးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကိုၾကည့္ကာရယ္ေနတဲ့ၪီးဇြဲ
"ဘာလဲ ရိွန္းကကိုယ့္ကို ေၾကာက္ေနတာလား"
"ဟင္..ဟို အဲ့ အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး ရိွန္းရိွန္းက"
"ၪီးဇြဲ ဗ်ာမ်ားေနတဲ့ရိွန္းကို ၾကည့္ကာ
ျမတ္ႏိုးရပါတယ္ကေလးရယ္"ဟု စိတ္ထဲကေန ေရရြတ္မိသည္
"ကဲထားပါ ကိုယ္ကစတာပါ ဟုတ္ၿပီလား"
" ဟုတ္"
"ကိုယ္ ရိွန္းကို ေနရာတစ္ခုျပစရာရိွလို႔"
"ဟုကဲ့ၪီးဇြဲ"
နာရီ၀က္ေလာက္ေနေတာ့
"ကဲေရာက္ၿပီ"
"owww.....လွလိုက္တာ ဒါဘယ္ေနရာလဲၪီးဇြဲ"
"ဒါကိုယ့္အပန္းေျဖအိမ္"
"ဝါး...မိုက္တယ္ ဟီး..."
"ရိွန္းသေဘာက်ရဲ့လား"
"အင္း အရမ္းကိုပဲ"
ရိွန္းနဲ႔ၪီးဇြဲ အိမ္ႀကီးကိုေလ်ွာက္ၾကည့္ေနတုန္း
"ဝုန္း......"
"အမေလး ဗုဒၶေါ"
ရိွန္းလန္႔ကာ ၪီးဇြဲလက္ကို ဆြဲကိုင္မိလိုက္သည္
"ဘာ ဘာသံႀကီးလည္း ၪီးဇြဲ"
ၪီးဇြဲသိပ္သိတာေပါ့ မုန္း လုပ္တယ္ဆိုတာ
မုန္းဆိုတာ ၪီးဇြဲလြန္ခဲ့တဲ့၃ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က တြဲခဲ့တဲ့ေကာင္ေလး ေသသြားရတာကလဲ ၪီးဇြဲပဲသတ္လိုက္တာ အခုဒီအိမ္ထဲမွာ သူ႔ကိုပိတ္ထားတာလဲ ၪီးဇြဲပဲ
သူျမင္ရတာေပါ့ သူဒီအိမ္ထဲ၀င္လာထဲက ရိွန္းကိုအေသသတ္ေတာ့မယ့္ မ်က္လံုးေတြနဲ႔စိုက္ၾကည့္ေနတာ
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ရိွန္းရဲ့ ေၾကာင္ေနမွာပါ"
"ဟီး...လန္႔သြားတာပဲဟူး..."
"သူက ဘယ္သူလဲကိုကို.."
အသံနက္ႀကီးျဖင့္ ေမးလာတဲ့ မုန္း ရဲ့စကားကို လ်စ္လ်ွူ ရႈကာ
"ကိုယ့္အခန္းလိုက္ျပမယ္ရိွန္း"
"ဟုၪီးဇြဲ"
အေပၚထပ္က ၪီးဇြဲအခန္းကို လိုက္ျပဖို႔ ရိွန္းကို ေခၚလိုက္စဥ္ ေလွကားေအာက္မွာပဲ ရပ္က်န္ေနခဲ့ေသာရိွန္း
"ၪီးဇြဲ ေလွကားေအာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ရိွန္းရဲ့အေရ႔ွကေန ပိတ္ရပ္ေနတဲ့ မုန္း"
"ၪီး ၪီးဇြဲ ရိွန္း ရိွန္းတက္လို႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္ တစ္ခုခုကာထားသလိုပဲ"
"ဇီးရြက္ေလာက္သာ ရိွေတာ့တဲ့ ရိွန္းရဲ့မ်က္ႏွာကို
ၾကည့္၍ ရိွန္းေၾကာက္ေနတာသိလိုက္ၿပီ"
" ေတာ္သင့္ၿပီ မုန္း"
"ဘာကိုလဲ ကိုကို မုန္းတို႔ရဲ့ အိမ္ကို ဘာလို႔ဒီေကာင့္ကိုေခၚလာတာလဲ"
အသံပဲၾကားရတဲ့ မုန္းဆိုတာ သ သရဲပဲေနမယ္ ဟုရိွန္းေတြးလိုက္မိသည္
"ငါ့ဘာသာဘယ္သူ႔ေခၚလာေခၚလာ မင္းအပူမပါဘူး မုန္း ငါ့လမ္းမွာလာမရႈပ္နဲ႔ေနာ္ ေအးမင္းအဲ့လိုရႈပ္ခဲ့လိုပဲ အခုဘ၀ေရာက္သြားတာေနာ္ မုန္း"
မုန္းအသံေတြတိတ္ဆိတ္သြားခဲ့သည္
"ရိွန္း ရိွန္းပိုေၾကာက္လာမိသည္"
"ဟို ၪီးဇြဲ ၪီးဇြဲခနေလာက္ အျပင္ထြက္ေပးပါလား"
"ရိွန္း ဘာလုပ္မို႔လဲ"
"လုပ္ပါ ခနပဲျဖစ္ျဖစ္ထြက္ေပးပါ"
"မုန္း မင္းရိွန္းကို တစ္ခုခုလုပ္ရင္ ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ႔ေနာ္"
ဟုေျပာကာထြက္သြားေသာ ၪီးဇြဲကိုၾကည့္၍ ငိုေနေသာ အရိပ္ကေလးတစ္ခု
"hi မုန္း ငါ့ ငါ့နာမည္က ရိွန္းစစ္ေသာ္ပါ "
"........."
"မင္းနဲ႔ ၪီးဇြဲ ဘာေတျြဖစ္ထားလဲမသိေပမယ့္ ငါ့ကိုေခၚလာတာကိုမင္းမႀကိဳက္ဘူးနဲ႔တူတယ္"
"........."
"ငါနဲ႔ ၪီးဇြဲနဲ႔က ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ငါၪီးဇြဲကို မခ်စ္ဘူး"
"တကယ္လား"
"အမေလး လန္႔တာ မင္းရိွေနတာလား
တကယ္ပါကြ ငါကလိမ္စရာလား ငါခ်စ္ေနတဲ့သူရိွတယ္"
"အဲ့တာဆို မင္းကို ဘာလို႔ကိုကိုက အသည္းသန္ျဖစ္ေနတာလဲ"
"ငါလည္းမသိဘူး မင္းစိတ္ေတာ့မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္ ၪီးဇြဲကငါ့ကိုခ်စ္တယ္လို႔ေျပာတယ္ ဒါေပမယ့္ငါကခ်္တယ္လို႔ျပန္မေျပာပါဘူး တကယ္ေတာ့ငါလည္းအေၾကာင္းရိွခို႔ ၪီးဇြဲကိုကပ္ေနရတာပါ ငါခ်စ္တာအျခားတစ္ေယာက္"
"........."
" ဟို စိတ္မရိွရင္ မင္းရဲ့ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းေလးငါ့ကိုေျပာျပပါလား ငါကူညီႏိုင္တာရိွရင္ ကူညီမို႔ပါ"
"မင္းက တကယ္ကူညီမွာလား"
"အင္း ငါကူညီပါ့မယ့္ တကယ္ေတာ့ငါဒီအိမ္ထဲကိုစ၀င္လာထဲက တစ္ခုခုထူးဆန္းတယ္လို႔ခံစားမိသား မင္းရိွေနလို႔ကိုး ဟီး..."
"ငါတစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ဘူး"
"ဟင္ မင္း မင္းပဲရိွတာမဟုတ္ဘူး ဆိုဆိုရင္ "ဟု ေျပာကာ ေလွကား လက္ရင္းက တိုင္ကို ဖက္ထားကာေၾကာက္ေနတဲ့ရိွန္းကို ၾကည့္ကာ
"ဟား .. ဟား..မင္းကေၾကာက္တက္တာပဲ"
"သရဲကိုမေၾကာက္တဲ့သူဘယ္သူရိွလို႔လဲ"
"ေအးပါ ငါကေနာက္တာ ဒီၿခံႀကီးမွာငါပဲရိွတာ "
"လန္႔သြားတာပဲဟူး..."
"........"
"မုန္း မုန္း မင္းရိွေသးလား"
"ငါရိွတယ္ ဟုေျပာကာ ရိွန္းအနားကပ္လာတဲ့ မုန္း"
ရိွန္းမ်က္လံုးမိွတ္ကာ
"ငါ့ ငါ့အနားတစ္ခုခု ကပ္လာသလိုပဲ မုန္း မင္းလား"
ရိွန္းခနအၾကာ
ေခါင္းထဲေပၚလာတဲ့ ပံုရိပ္ေတြကိုၾကည့္ကာ ငိုေနမိသည္
တကယ္ေတာ့ မုန္း ရိွန္းကို ၀င္ပူးၿပီးသူ႔ဘ၀အေၾကာင္းေျပာျပေနျခင္း"
ထိုအခ်ိန္
"ရိွန္း ... ရိွန္းအဆင္ေျပရဲ့လား"
ၪီးဇြဲဘက္လွည့္လာတဲ့ ရိွန္း မ်က္လံုးေတြမွာနီရဲေနသည္"
"ၪီးဟိန္း လန္႔သြားကာ ရိွန္း ရိွန္းဘာျဖစ္တာလဲ ဟုေျပာကာရိွန္းကို ဖက္ထားလိုကိသည္"
"ရိွန္း တစ္ကိုယ္လံုးလဲေအးစက္ေနတယ္ မ်က္လံုးေတြလည္းနီေနတဟ္ ရိွန္းေနမေကာင္းဘူးလား"
"ကိုကို..."
"ဟင္ ဒါ ဒါက မုန္း. "
"အင္း ဟုတယ္ကြၽန္ေတာ္ေလ ကိုကို"
"မင္း မင္းရိွန္းကိုဘာလုပ္လိုက္တာလဲ အခုခ်က္ခ်င္း ရိွန္းကိုယ္ထဲကထြက္စမ္း"
"ခါးသီးလိုက္တာ ကိုကိုရယ္ မုန္းမွာဘာအျပစ္ရိွလို႔လဲ
မုန္း မုန္းအထီးက်န္ေနတာ ကိုကိုျပစ္ထားတဲ့၃ႏွစ္လံုး မုန္းေၾကာက္တယ္ ဒီအိမ္ႀကီးမွာတစ္ေယာက္ထဲေနရတာ လြမ္းတယ္ ကိုကို႔ကို လြမ္းလို႔ေသေတာ့မလိုပဲ ေအာ္မွားလို႔ မုန္းကေသၿပီးၿပီပဲ ဒါေပမယ့္ဘာလို႔မေသေသးသလိုခံစားေနရတာလဲ ကိုကို႔ကိုလြမ္းလို႔ငိုရင္ ႏွလံုးသားကေအာင့္သက္သက္လိုခံစားရတယ္
ကိုကိုနဲ႔အမွတ္တရေတျြပန္ေတြးေတာ့လည္း ႏွလံုးသားကခုန္ေပါက္လာတာကို ခံစားရတယ္ ေအာ္ကိုကိုရယ္ ကြၽန္ေတာ္ကိုကို႔ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ သိပ္ကိုခ်စ္ခဲ့တာ "
"မုန္း မင္းဘာလိုခ်င္တာလဲ "
"ဟင့္အင္း မုန္းဘာမွမလိုခ်င္ဘူးကိုကို မုန္းတစ္ခုပဲေျပာျပခ်င္တာ မုန္း ကိုကို႔ကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကိုပဲ ကိုကိုသိခဲ့တာေတြက အမွားေတြပါကိုကိုရယ္ မုန္းသြားေတာ့မဟ္ေနာ္ ဟုေျပာကာ ၪီးဇြဲရဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးကို ထိကပ္စြာနမ္းလိုက္ၿပီး ရိွန္းကိုယ္ထဲက ထြက္သြားေတာ့သည္"
"ရိွန္း ရိွန္း ရိွန္းသတိထားပါအံုး ရိွန္း ရိွန္း"
"ဟင္ ၪီး ၪီးဇြဲ"
"ေတာ္ပါေသးရဲ့ကြာ ကိုယ္လန္႔သြားတာပဲ"
ရိွန္းနဲ႔ ၪီးဇြဲ ထိုအိမ္ႀကီးထဲကေန ထြက္လာခဲ့ၿပီး ဟိုတယ္ကိုျပန္ေရာက္သည္ထိ စကားမေျပာျဖစ္
😁ဖူးအစ္(စ္)ကမ္းဘက္ ေမ်ွာ္ေနေပးၾကလို႔အရမ္းအရမ္းကိုခ်စ္ပါတယ္🥺🥺😘😘😘
တနင်္လာ ဗုဒ္ဓဟူး စနေ ၃ရက်နော် Update က
😘😘
My vicious Boss(Unicode) part11
ဟိန်းနဲ့ ရှိန်း ကပြီးတော့ ဇွဲရောက်လာကာ
"ရှိန်းပျော်ရဲ့လား"
"ဟို ဟို..."
ရှိန်းကစကားထစ်နေတုန်း ဦးဟိန်း၀င်ပြောလိုက်သည်
"ကိုက ရှိန်းနဲ့ ပြည့်နဲ့ လူမှားသွားလို့ပါ ကပွဲထဲရောက်မှ ရှိန်းမှန်းသိလိုက်တာ Sry ဦးဇွဲ ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်
"ဟား...ရပါတယ်ဗျာ ကတာပဲ အဲ့တာဆိုကျွန်တော်နဲ့ ရှိန်းကို ခွင့်ပြုပါအုံး" ဟုပြောကာ ရှိန်းကို ခါးက ဖက်ကာ ထွက်သွားသော ဦးဇွဲ
ခနအကြာ ဦးဟိန်းဆီရာက်လာသောပြည့် အဲ မဒီလို့ပဲ ပြောရမလား ကားတိုက်မှုဖြစ်ပြီး ဆာဂျရီလုပ်ထားတဲ့ မဒီ ရောက်လာကာ
"ဦးဟိန်း ပြည့်တို့ကရအောင် "
ဦးဟိန်းလည်း ကျော့ကွင်းထဲ ဝင်လာတဲ့ သားကောင်ကို အမိအရ ဖမ်းလိုက်သည်
ပြည့်ရဲ့ခါးကို ဖက်ကာ ကနေလိုက်သည်
ထိုအချိန် ကမ်းခြေရဲ့တစ်နေရာက ခုံတန်းလေးတစ်ခုတွင်
"ဦးဇွဲ"
ရှိန်းရဲ့ခေါ်သံကြောင့် ဦးဇွဲ ရှိန်းဘက်လှည့်လာကာ
"အွန်း ဘာပြောမို့လဲ ရှိန်း"
"ဟို ဟိုလေ ရှိန်း ရှိန်းနဲ့တွဲရအောင်"
မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ပြောနေတဲ့ကလေးမှာ ချစ်စဖွယ်အတိ
"အွန်း ကောင်းပြီ ကိုယ်လက်ခံတယ်"
"ဟီး..တကယ်နော်"
"အွန်းတကယ်"
"တော်ပါသေးရဲ့"
"ဟင် ဘာကိုလဲ"
"ဟို ဟို ရှိန်း ရှိန်းက"
ထစ်ထစ် အအ ဖြစ်နေတဲ့ ကလေးကို စကားထောက်ပေးလိုက်ကာ
"ကိုယ် ညင်းမှာဆိုးလို့လား"
"အင်း ဟုတ် ဟုတ်တယ်ဟီး"
ဦးဇွဲ ရှိန်းကို တင်းကြပ်စွာဖက်ထားလိုက်ပြီး
စိတ်ထဲတွင်
"မလိမ်တက်ပဲဘာလို့လိမ်ရတာလဲ ကလေးရယ်
ကိုယ့်ကိုလက်စားချေတော့မို့လား မင်းချစ်တာ
ဦးဟိန်းမှန်း ကိုယ်သိပါတယ်ကွာ ဒါပေမယ့်မင်းလေးဘက်က စတာနော် ကိုယ်လက်လွှတ်မပေးတော့ဘူး ရှိန်းက ကိုယ့်အပိုင်ပဲ"
ဖက်ထားသောရှိန်းရဲ့ကိုယ်လေးကိုဖယ်လိုက်ကာ
ပါးလေးကိုပင့်ကိုင်ကာ ရှိန်းမျက်လုံလေးတွေကို စိုက်ကြည့်နေပြီး
"ချစ်တယ် "
"ဟင် ..."
"ဟုတယ် ကိုယ်ရှိန်းကိုအရမ်းချစ်တယ်"
"ရှိန်း ရှိန်းရောပဲ"
ရှိန်းဆီကျရောက်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါတစ်စုံ
ရှိန်းငြင်းလို့မဖြစ် တော်ကြာ ဦးဟိန်းဒုက္ခရောက်သွားလိမ့်မယ် ရှိန်းတုန့်ပြန်ပြီးမနမ်း
ဦးဇွဲ အနမ်းကို ရပ်လိုက်ကာ
"ပြန်အိပ်တော့ရှိန်း မနက်ဖြန်မှတွေ့ကြရအောင်"
"ဟု "
ဦးဇွဲ ရှိန်းကို အခန်းထဲထိပြန်လိုက်ပို့ပေးပြီးမှ သူပါတီပွဲကိုပြန်လာပြီး အရက်ကို တစ်ခွက်ပြီး တစ်ခွက်သောက်နေသည်
သူပျော်တယ် ရှိန်းကတွဲရအောင်ပြောလို့
သူမပျော်ဘူး ရှိန်းက သူ့ကိုမချစ်မှန်းသိလို့
ဦးဇွဲသောက်တယ် တစ်ခွက်ပြီး တစ်ခွက် မူးတဲ့ထိပေါ့
အခန်းထဲတွင်လည်း
"အ့ ဦးဟိန်း ဟ့ နေ နေပါအုံး "
"ဘာလဲ ကလေးရာ အရှိန်တက်နေပြီကို"
"ခန ရှိန်းဗိုက်ဆာလို့"
"ဟင် ဘာမှမစားရသေးဘူးလား"
"အင်း ရှိန်း ဘာမှမစားရသေးဘူး"
ခနကိုယ်ချက်ပေးမယ် ဟုဆိုကာ မီးဖိုခန်းနားလျောက်သွားတဲ့ ရှိန်း
"Oww ဦးဟိန်းကိုယ်တိုင်ချက်မို့လား"
"အင်းလေ"
"ဟီး ဗိုက်ဆာနေပြီ မြန်မြန်"
"ဟုပါပြီကွာ ဟား..ဟား...အစားပုတ်လေး"
"ဟီး..."
ဦးဟိန်းနဲ့ရှိန်းတို့ ကျီဇယ်သမျှကို ပြုံးပြုံးကြီးcctvကနေထိုင်ကြည့်နေတဲ့ ဦးဇွဲရဲ့အခန်းလေးကနေ
"ငါကျေနပ်ပါတယ် ဒီအခြေအနေလေးအတိုင်းပဲ
ပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရလည်း
ဒီရင်ထဲ နင်မသိအောင် ငါဆက်ပြီးချစ်မယ်
သီချင်းတွေနဲ့ နင်မပျော်နိုင်တာငါသိတယ်
နင်လိုတဲ့အခါသုံး မလိုရင်ထားခဲ့
နင်ပျော်ဖို့အတွက်ဆို ရင်ကွဲသွားပါစေ
ပေးဆပ်နေမယ် ချစ်တယ် အဖြူထည်လေးပဲချစ်လို့သွားမယ်"
"ဟ အဲ့သီချင်းက ကို့ကိုယ် စောင်းဆိုနေသလိုပဲ"
"အမလေး အပြုံးကြီးက ကြောက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ"
"မဒီ မင်းဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ"
"ဟား...ဟား.....ကျွန်တော်က ပြည့်လျှံထွန်းလေဗျာ မဒီက ဘယ်သူလဲ🤔"
"မင်းဘာလာလုပ်တာလဲ"
"ဘာလာလုပ်တယ်ထင်လဲ ခင်ဗျားတို့လိုပဲ ကမ်းခြေကိုလာတာပေါ့"
"မင်းရှိန်းကို ထိဖို့မကြိုးစားနဲ့"
"အမယ်လေးလေး အံ့သြပါ့ ကံမ္ဘောဇပဲ ကာကွယ်ပေးနေလိုက်ကြတာ ဒီမှာ ဦးဇွဲ ကျွန်တော်လုပ်ခဲ့သမျှအရာတွေအကုန်လုံးက(ဆာဂျရီတစ်ကိုယ်လုံးလုပ်တာကို ပြောချင်တာပါ) အဲ့အကောင် ရှိန်းစစ်သော်ကို လက်စားချေချင်လို့ပဲ တနည်းပြောရရင် အသေသတ်ဖို့ပဲ"
"ဟ မင်းကအဲ့လိုပြောနေပုံထောက်ရင် Davic ဆိုတဲ့အဖိုးကြီးက မင်းကိုမြှောက်ပေးလိုက်ပြီနဲ့တူတယ်
ဟား....ဟား... ဒီမှာမဒီ မင်းကိုတစ်ခုပဲပြောလိုက်မယ်
ရှိန်းကိုထိတဲ့သူ နောက်နေ့ နေထွက်ချိန်တောင်မမြင်စေရဘူး
"ဟား.. ဟား ..အခုချိန်မှာ ဦးဟိန်းက ပြည့်ဘက်မှာနော် အဲ့တော့ Davic ရဲ့အင်အားလောက်ကို ဂရုကိုမစိုက်ဘူး"
"ဟား...ဟား....မင်းတော့အကြီးကြီးမှားပြီ"
"ဟ ကိုယ့်လူကိုယ်သာ ပိုင်အောင်လုပ်ပါ ဦးဟိန်းကို
ပြည့်တာ၀န်ထား ဒါနဲ့ ဦးဟိန်းက ပြည့်ကိုချစ်ခွင့်ပန်လိုက်ပြီ ဟား...ဟား..... ပြည့်ရဲ့ရွှေရောင်နေ့ရက်တွေရောက်လာတော့မှာပါ ဦးဇွဲလည်းကံကောင်းပါစေ Goodluck"
"ဦးဟိန်း......."
"ဟင် ဘာလဲရှိန်း....."
"ရှိန်း ဦးဇွဲကို ပြောလိုက်ပြီ"
"ကိုယ်ရောပဲ"
"အင်း ဒီခရီးက ပြန်သွားရင် ရှိန်း ဦးဟိန်းကို အရမ်းလွမ်းနေရတော့မှာပဲ"
ပိုတိုးဖက်လာတဲ့ ကလေးလေးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ထားလိုက်ပြီး
"ဘာလို့လွမ်းရမှာလဲ ကိုယ်အားလုံးစီစဥ်ပြီးပြီ ကိုယ်တို့အတွက် တိုက်ခန်းတစ်ခု၀ယ်ထားတယ်"
"ဦးဇွဲသိသွားရင်ရော"
"သူအခုလည်းသိနေတာပဲ" အဲ့စကားကို ဦးဟိန်းရင်ထဲကပြောလိုက်ခြင်း
"ကလေး ဘာမှစိတ်မပူနဲ့ ကိုယ်ဖြေရှင်းလိုက်မယ် ဟုပြီလား"
"အင်း......"
####
ဦးဟိန်းနဲ့ ဦးဇွဲ အလုပ်အကြောင်းပြောနေတုန်း
စားပွဲမှာထိုင်နေတဲ့ရှိန်းဆီသို့
"hi ရှိန်း မောနီး..."
"ဟုကဲ့ဗျ မောနင်း"
"hi တို့ကိုသိလား တို့ကဦးဟိန်းရဲ့ချစ်သူ ပြည့်လျှံထွန်းလေ"
"အော် ဟုတ်သိပါတယ်ဗျ"
"အင်း ဘာရယ်တော့မဟုတ်ပါဘူး ဦးဟိန်းမှာပိုင်ရှင်ရှိတယ်ဆိုတာ လာပြောပြတာ"
"........"
"ဒါနဲ့ မင်းတို့ကို သိလား"
"ဟို......ဘာကိုပြောတာလဲခင်ဗျ"
"အိုး မင်းမသိဘူးပဲ ဟား.... ဟား....ဒါနဲ့ဦးဟိန်းကမင်းကိုတော်တော်မုန်းနေသလိုပဲနော်"
"ရှိန်းနဲ့ဦးဟိန်းကြားမှာ ဘာပတ်သက်မှုမှမရှိတော့ပါဘူး မဒီ " မဒီဟုရှိန်းစိတ်ထဲမှပြောလိုက်ခြင်း
ခနနေတော့ဦးဟိန်းနဲ့ ဦးဇွဲရောက်လာကြပြီး မနက်စာစားကြသည်
"ရှိန်း"
"ဟု ဦးဇွဲ"
"ကိုယ် ရှိန်းကိုအရမ်းချစ်တယ်"
"ရှိန်း ဦးဟိန်းကို မ၀င့်မရဲလေးခိုးကြည့်လိုက်ပြီး ဦးဇွဲကိုပြန်ကြည့်ကာ
ဟု ရှိန်း ရှိန်းလဲတူတူပဲ"
"ဦးဟိန်းမျက်နှာကြီးပေါက်ထွက်မတက်နီရဲနေသည်ကို ပြည့်လျှံက သူစားပွဲအောက်ကနေ ဦးဟိန်းပေါင်ကို ပွတ်သပ်နေခြင်းကြောင့် မျက်နှာနီနေသည်ဟုထင်သည် တကယ်တော့ဒေါသထွက်သဝန်တိုနေခြင်း"
"ဦးဇွဲ ရှိန်းစားလို့ပြီးပြီ"
"အင်းကောင်းပြီ ဟုပြောကာရှိန်းနှဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေသော ဦးဟိန်းတို့ဘက်
လှည့်ကာ
"ကျွန်တော့်တို့ကိုခွင့်ပြုပါအုံးဦးဟိန်း"
"ကောင်းပြီ"
ဦးဇွဲ ရှိန်းကိုကားပေါ်ခေါ်လာပြီး
"ရှိန်း"
"ဗျာ"
"..........."
"အတန်ကြာအထိ အသံမကြားတော့ဦးဇွဲကို ရှိန်းမော့ကြည့်လိုက်ချိန် ရှိန်းကိုငုံ့ကြည့်နေတဲ့ ဦးဇွဲရဲ့မျက်လုံးတွေနှင့်စုံမိသွားသည်"
"ရှိန်း အကြည့်လွှဲဖို့ ပြင်လိုက်ချိန် ရှိန်းရဲ့ပါးလေးကိုလာကိုင်ကာ အကြည့်ပြန်ဆုံစေတဲ့ဦးဇွဲ"
တစ်ဖြည်းဖြည်းနီးကပ်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးတစ်စုံ
ရှိန်းမျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ထားလိုက်သည်
ရှိန်းမျက်နှာပေါ်ကျရောက်လာတဲ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ
ရှိန်းရဲ့နှုတ်ခမ်းပေါ်သို့မဟုတ် ရှိန်းရဲ့ညာဘက်ပါးပြင်ပေါ်သို့
ရှိန်းမျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကိုကြည့်ကာရယ်နေတဲ့ဦးဇွဲ
"ဘာလဲ ရှိန်းကကိုယ့်ကို ကြောက်နေတာလား"
"ဟင်..ဟို အဲ့ အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး ရှိန်းရှိန်းက"
"ဦးဇွဲ ဗျာများနေတဲ့ရှိန်းကို ကြည့်ကာ
မြတ်နိုးရပါတယ်ကလေးရယ်"ဟု စိတ်ထဲကနေ ရေရွတ်မိသည်
"ကဲထားပါ ကိုယ်ကစတာပါ ဟုတ်ပြီလား"
" ဟုတ်"
"ကိုယ် ရှိန်းကို နေရာတစ်ခုပြစရာရှိလို့"
"ဟုကဲ့ဦးဇွဲ"
နာရီ၀က်လောက်နေတော့
"ကဲရောက်ပြီ"
"owww.....လှလိုက်တာ ဒါဘယ်နေရာလဲဦးဇွဲ"
"ဒါကိုယ့်အပန်းဖြေအိမ်"
"ဝါး...မိုက်တယ် ဟီး..."
"ရှိန်းသဘောကျရဲ့လား"
"အင်း အရမ်းကိုပဲ"
ရှိန်းနဲ့ဦးဇွဲ အိမ်ကြီးကိုလျှောက်ကြည့်နေတုန်း
"ဝုန်း......"
"အမလေး ဗုဒ္ဓေါ"
ရှိန်းလန့်ကာ ဦးဇွဲလက်ကို ဆွဲကိုင်မိလိုက်သည်
"ဘာ ဘာသံကြီးလည်း ဦးဇွဲ"
ဦးဇွဲသိပ်သိတာပေါ့ မုန်း လုပ်တယ်ဆိုတာ
မုန်းဆိုတာ ဦးဇွဲလွန်ခဲ့တဲ့၃နှစ်ကျော်လောက်က တွဲခဲ့တဲ့ကောင်လေး သေသွားရတာကလဲ ဦးဇွဲပဲသတ်လိုက်တာ အခုဒီအိမ်ထဲမှာ သူ့ကိုပိတ်ထားတာလဲ ဦးဇွဲပဲ
သူမြင်ရတာပေါ့ သူဒီအိမ်ထဲ၀င်လာထဲက ရှိန်းကိုအသေသတ်တော့မယ့် မျက်လုံးတွေနဲ့စိုက်ကြည့်နေတာ
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ရှိန်းရဲ့ ကြောင်နေမှာပါ"
"ဟီး...လန့်သွားတာပဲဟူး..."
"သူက ဘယ်သူလဲကိုကို.."
အသံနက်ကြီးဖြင့် မေးလာတဲ့ မုန်း ရဲ့စကားကို လျစ်လျှူ ရှုကာ
"ကိုယ့်အခန်းလိုက်ပြမယ်ရှိန်း"
"ဟုဦးဇွဲ"
အပေါ်ထပ်က ဦးဇွဲအခန်းကို လိုက်ပြဖို့ ရှိန်းကို ခေါ်လိုက်စဥ် လှေကားအောက်မှာပဲ ရပ်ကျန်နေခဲ့သောရှိန်း
"ဦးဇွဲ လှေကားအောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
ရှိန်းရဲ့အရှေ့ကနေ ပိတ်ရပ်နေတဲ့ မုန်း"
"ဦး ဦးဇွဲ ရှိန်း ရှိန်းတက်လို့မရဘူးဖြစ်နေတယ် တစ်ခုခုကာထားသလိုပဲ"
"ဇီးရွက်လောက်သာ ရှိတော့တဲ့ ရှိန်းရဲ့မျက်နှာကို
ကြည့်၍ ရှိန်းကြောက်နေတာသိလိုက်ပြီ"
" တော်သင့်ပြီ မုန်း"
"ဘာကိုလဲ ကိုကို မုန်းတို့ရဲ့ အိမ်ကို ဘာလို့ဒီကောင့်ကိုခေါ်လာတာလဲ"
အသံပဲကြားရတဲ့ မုန်းဆိုတာ သ သရဲပဲနေမယ် ဟုရှိန်းတွေးလိုက်မိသည်
"ငါ့ဘာသာဘယ်သူ့ခေါ်လာခေါ်လာ မင်းအပူမပါဘူး မုန်း ငါ့လမ်းမှာလာမရှုပ်နဲ့နော် အေးမင်းအဲ့လိုရှုပ်ခဲ့လိုပဲ အခုဘ၀ရောက်သွားတာနော် မုန်း"
မုန်းအသံတွေတိတ်ဆိတ်သွားခဲ့သည်
"ရှိန်း ရှိန်းပိုကြောက်လာမိသည်"
"ဟို ဦးဇွဲ ဦးဇွဲခနလောက် အပြင်ထွက်ပေးပါလား"
"ရှိန်း ဘာလုပ်မို့လဲ"
"လုပ်ပါ ခနပဲဖြစ်ဖြစ်ထွက်ပေးပါ"
"မုန်း မင်းရှိန်းကို တစ်ခုခုလုပ်ရင် ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့နော်"
ဟုပြောကာထွက်သွားသော ဦးဇွဲကိုကြည့်၍ ငိုနေသော အရိပ်ကလေးတစ်ခု
"hi မုန်း ငါ့ ငါ့နာမည်က ရှိန်းစစ်သော်ပါ "
"........."
"မင်းနဲ့ ဦးဇွဲ ဘာတွေဖြစ်ထားလဲမသိပေမယ့် ငါ့ကိုခေါ်လာတာကိုမင်းမကြိုက်ဘူးနဲ့တူတယ်"
"........."
"ငါနဲ့ ဦးဇွဲနဲ့က ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး အမှန်တိုင်းပြောရရင် ငါဦးဇွဲကို မချစ်ဘူး"
"တကယ်လား"
"အမလေး လန့်တာ မင်းရှိနေတာလား
တကယ်ပါကွ ငါကလိမ်စရာလား ငါချစ်နေတဲ့သူရှိတယ်"
"အဲ့တာဆို မင်းကို ဘာလို့ကိုကိုက အသည်းသန်ဖြစ်နေတာလဲ"
"ငါလည်းမသိဘူး မင်းစိတ်တော့မဆိုးပါနဲ့နော် ဦးဇွဲကငါ့ကိုချစ်တယ်လို့ပြောတယ် ဒါပေမယ့်ငါကချ်တယ်လို့ပြန်မပြောပါဘူး တကယ်တော့ငါလည်းအကြောင်းရှိခို့ ဦးဇွဲကိုကပ်နေရတာပါ ငါချစ်တာအခြားတစ်ယောက်"
"........."
" ဟို စိတ်မရှိရင် မင်းရဲ့ဘ၀ဇာတ်ကြောင်းလေးငါ့ကိုပြောပြပါလား ငါကူညီနိုင်တာရှိရင် ကူညီမို့ပါ"
"မင်းက တကယ်ကူညီမှာလား"
"အင်း ငါကူညီပါ့မယ့် တကယ်တော့ငါဒီအိမ်ထဲကိုစ၀င်လာထဲက တစ်ခုခုထူးဆန်းတယ်လို့ခံစားမိသား မင်းရှိနေလို့ကိုး ဟီး..."
"ငါတစ်ယောက်ထဲမဟုတ်ဘူး"
"ဟင် မင်း မင်းပဲရှိတာမဟုတ်ဘူး ဆိုဆိုရင် "ဟု ပြောကာ လှေကား လက်ရင်းက တိုင်ကို ဖက်ထားကာကြောက်နေတဲ့ရှိန်းကို ကြည့်ကာ
"ဟား .. ဟား..မင်းကကြောက်တက်တာပဲ"
"သရဲကိုမကြောက်တဲ့သူဘယ်သူရှိလို့လဲ"
"အေးပါ ငါကနောက်တာ ဒီခြံကြီးမှာငါပဲရှိတာ "
"လန့်သွားတာပဲဟူး..."
"........"
"မုန်း မုန်း မင်းရှိသေးလား"
"ငါရှိတယ် ဟုပြောကာ ရှိန်းအနားကပ်လာတဲ့ မုန်း"
ရှိန်းမျက်လုံးမှိတ်ကာ
"ငါ့ ငါ့အနားတစ်ခုခု ကပ်လာသလိုပဲ မုန်း မင်းလား"
ရှိန်းခနအကြာ
ခေါင်းထဲပေါ်လာတဲ့ ပုံရိပ်တွေကိုကြည့်ကာ ငိုနေမိသည်
တကယ်တော့ မုန်း ရှိန်းကို ၀င်ပူးပြီးသူ့ဘ၀အကြောင်းပြောပြနေခြင်း"
ထိုအချိန်
"ရှိန်း ... ရှိန်းအဆင်ပြေရဲ့လား"
ဦးဇွဲဘက်လှည့်လာတဲ့ ရှိန်း မျက်လုံးတွေမှာနီရဲနေသည်"
"ဦးဟိန်း လန့်သွားကာ ရှိန်း ရှိန်းဘာဖြစ်တာလဲ ဟုပြောကာရှိန်းကို ဖက်ထားလိုကိသည်"
"ရှိန်း တစ်ကိုယ်လုံးလဲအေးစက်နေတယ် မျက်လုံးတွေလည်းနီနေတဟ် ရှိန်းနေမကောင်းဘူးလား"
"ကိုကို..."
"ဟင် ဒါ ဒါက မုန်း. "
"အင်း ဟုတယ်ကျွန်တော်လေ ကိုကို"
"မင်း မင်းရှိန်းကိုဘာလုပ်လိုက်တာလဲ အခုချက်ချင်း ရှိန်းကိုယ်ထဲကထွက်စမ်း"
"ခါးသီးလိုက်တာ ကိုကိုရယ် မုန်းမှာဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ
မုန်း မုန်းအထီးကျန်နေတာ ကိုကိုပြစ်ထားတဲ့၃နှစ်လုံး မုန်းကြောက်တယ် ဒီအိမ်ကြီးမှာတစ်ယောက်ထဲနေရတာ လွမ်းတယ် ကိုကို့ကို လွမ်းလို့သေတော့မလိုပဲ အော်မှားလို့ မုန်းကသေပြီးပြီပဲ ဒါပေမယ့်ဘာလို့မသေသေးသလိုခံစားနေရတာလဲ ကိုကို့ကိုလွမ်းလို့ငိုရင် နှလုံးသားကအောင့်သက်သက်လိုခံစားရတယ်
ကိုကိုနဲ့အမှတ်တရတွေပြန်တွေးတော့လည်း နှလုံးသားကခုန်ပေါက်လာတာကို ခံစားရတယ် အော်ကိုကိုရယ် ကျွန်တော်ကိုကို့ကို သိပ်ချစ်တာပဲ သိပ်ကိုချစ်ခဲ့တာ "
"မုန်း မင်းဘာလိုချင်တာလဲ "
"ဟင့်အင်း မုန်းဘာမှမလိုချင်ဘူးကိုကို မုန်းတစ်ခုပဲပြောပြချင်တာ မုန်း ကိုကို့ကိုအရမ်းချစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာကိုပဲ ကိုကိုသိခဲ့တာတွေက အမှားတွေပါကိုကိုရယ် မုန်းသွားတော့မဟ်နော် ဟုပြောကာ ဦးဇွဲရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးကို ထိကပ်စွာနမ်းလိုက်ပြီး ရှိန်းကိုယ်ထဲက ထွက်သွားတော့သည်"
"ရှိန်း ရှိန်း ရှိန်းသတိထားပါအုံး ရှိန်း ရှိန်း"
"ဟင် ဦး ဦးဇွဲ"
"တော်ပါသေးရဲ့ကွာ ကိုယ်လန့်သွားတာပဲ"
ရှိန်းနဲ့ ဦးဇွဲ ထိုအိမ်ကြီးထဲကနေ ထွက်လာခဲ့ပြီး ဟိုတယ်ကိုပြန်ရောက်သည်ထိ စကားမပြောဖြစ်
😁ဖူးအစ်(စ်)ကမ်းဘက် မျှော်နေပေးကြလို့အရမ်းအရမ်းကိုချစ်ပါတယ်🥺🥺😘😘😘😘