Wei Wuxian kur ritüellerini takip etmenin gerekliliğini anlamıştı ve Lan Wangji'nin, görevi için yola çıkmadan önce ne kadar ateşli göründüğünü düşünürken hala yüzü kızarıyordu. Fakat buna rağmen, ölüm tanrısının geleneklere hiç bağlı kalmamalarını dilemesi çok uzun sürmemişti. Her şeyden önce, zaten birçok kuralı çiğnemişlerdi, birkaç tane daha çiğneseler ne olurdu ki? Kur yapmanın birlikte vakit geçirmelerine ve daha da yakınlaşmalarına müsaade etmesi gerekiyordu ancak gel gelelim Wei Wuxian'ın tek yapabildiği şey bir yerlerde oturup Lan Wangji'nin dönmesini beklemekti.
Wei Wuxian, Lan Wangji'yi iki haftadır görmüyordu ve bu süreçte yalnızca nişanlısını özlemekle kalmamış, aynı zamanda çok ama çok da sıkılmıştı.
Nilüfer Rıhtımı'na gidip oradakileri gıcık etmeye çalışmıştı ama Madam Yu, eğitimleri sırasında Jiang Cheng'in dikkatini dağıttığı gerekçesiyle onu dışarı attığından, Nilüfer Rıhtımı'nda takılmak yerine shijie'sini ziyaret etmeye karar vermişti. Ablasının yanında olmak daha sorunsuzdu ancak Wei Wuxian bile geçerli bir sebep olmaksızın Jinlin Tai'de çok uzun süre takılacak kadar utanmaz değildi. Bu yüzden birkaç günü Jiang Yanli ve Jin Ling ile oynayarak geçirse de, en sonunda Yiling'e dönmüştü.
Wen Ning ölüm tanrısının tüm yakınmalarına dayansa da, Wen Qing dayanmamıştı. En sonunda A-Yuan'ı Wei Wuxian'ın üzerine atıp ölüm tanrısının dikkati dağıldığında Wen Ning'i uzağa sürükleyerek, kardeşini kurtarmıştı.
A-Yuan bir süre sonra, "Xian-gege," dedi. "Oluyor mu?"
Wei Wuxian hımladı ve çocuğun minik formuna ciddi ciddi baktı. "Daha iyiye gidiyorsun ama hâlâ auranı hissedebiliyorum."
A-Yuan dudak bükerek konsantrasyon içinde yüzünü yukarı kaldırmıştı. "Peki ya şimdi?"
Ne kadar sevimli göründüğü dışında hiçbir şey değişmemişti. Gülerek Wei Wuxian diz çöktü ve "Unutma A-Yuan," dedi. "Duyularınla ileri doğru uzanmalısın. Auranın etrafında aktığını hisset ve onu çekirdeğine doğru çek. Nefes al," elini A-Yuan'ın göğüs kafesine koydu. "Nefes ver."
A-Yuan, Wei Wuxian'ın verdiği örneği taklit ederek meditasyona yönelik bir hızla yavaşça nefes aldı. Gözleri kayarak kapandı ve Wei Wuxian, A-Yuan'ın aurasının silikleşmeye başlamasını izledi. Çocuğun diğerleri tarafından fark edilmeden kalabilmesi için yeterli değildi ancak yine de bir gelişmeydi.
"Aferin A-Yuan," diye övdü. "Bugünlük bu kadar yeter. Sanırım bir ödülü hak ettin, hm?"
Tuhaf bir şekilde Wei Wuxian'ın kendi gözlerine benzeyen A-Yuan'ın açık gri gözleri genişlemiş ve yeni yeni yürümeye başlamış çocuk ölüm tanrısına parlak bir sırıtış vermişti. Yüzünde, A-Yuan'ınkine benzer bir sırıtışla Wei Wuxian çocuğun elini tuttu ve Lan Wangji'nin onlar için yetiştirdiği ağaçların birinden yenidünya toplamak için avluya doğru yürüdüler.
Ancak meyveleri aldıktan sonra, A-Yuan'ın mutluluğu azaldı ve Wei Wuxian'ın cüppesini çekiştirdi.
"Xian-gege," dedi. "Sebze-gege nerede?"
Lan Wangji o ilk ziyaretinden beridir, haftada en az bir kez Mezar Tepeleri'ne gelmeye çalışıyordu. Gittiği görevin neden olduğu yokluğu ise avludaki bitkilerin çoktan solmaya başlamasına sebep olmuştu. İnsan dünyasındaki bitki örtüsü şüphesiz çok daha uzun süre dayanacaktı ancak buradakiler hayatta kalabilmek için yalnızca Lan Wangji'nin gücüne bel bağlıyordu.
Wei Wuxian bir çim parçasının üzerine oturarak, A-Yuan'ı kucağına yerleştirdi.
"Sebze-gege'nin çok önemli bir göreve gitmesi gerekiyordu," dedi çocuğa.
"Nasıl bir görev?"
"Evlenebilmemiz için gerekli bir görev."
A-Yuan ona doğru gözlerini kırpıştırdı. "O olmadan evlenmenize izin verilmiyor mu?"
"Eh," Wei Wuxian dalgın dalgın burnunu kaşıdı. "O görev yapılmazsa bazı kişiler üzülür diyelim."
A-Yuan, "Qing-jie, Xian-gege'nın kişilerin üzülüp üzülmediğini umursamadığını söylüyor," diye bilgilendirdi. "Diyor ki," alıntısını yaparken minik kaşları çatılmıştı. "Toplumsal kurallara uygun davranışlara sıfır saygın varmış."
Avluda parlak bir kahkaha yankılanmıştı.
Wei Wuxian, "Doğru, doğru," diye onayladı. "Ancak Sebze-gege yaşayan en saygılı ve kibar adam, bu yüzden bazı şeyleri düzgün bir şekilde yapmak istiyor."
Eh, sebep bu ve bir de Lan Wangji'nin uslanmaz bir romantik olmasıydı. Wei Wuxian, Lan Wangji'nin kur yapmanın tüm küçük inceliklerinden, kendini kanıtlamak için meydan okumasından ve Wei Wuxian'ı şımartmak için bir bahanesi olmasından kesinlikle keyif aldığını söyleyebilirdi ve dürüst olmak gerekirse, Wei Wuxian da bunlardan keyif alıyordu. Yalnızca bu özel görevin, kendisine de yapacak bir şeyler vermesini diliyordu.
A-Yuan, Wei Wuxian'a Lan Wangji'yi hatırlatan, yanaklarını çimdiklemek istemesini sağlayacak şekilde ciddiyetle düşüncelere daldıktan sonra, Wei Wuxian'ın cevabını kabul etmiş gibi görünüyordu.
"Ne zaman dönecek?" diye sordu.
Wei Wuxian, "Yaklaşık bir hafta içinde," diye cevapladı. A-Yuan'ın bunalım içindeki ifadesini görünce Wei Wuxian başka bir kahkaha daha atmamak için kendini tutmuştu. O da böyle hissediyordu gerçi, bir hafta beklemek için uzun bir süreydi. "Biliyorsun, eğer o dönene kadar auranı saklama konusunda ustalaşırsan, belki üçümüz ölümlü diyarı birlikte ziyaret edebiliriz."
"Gerçekten mi?" A-Yuan nefesini tuttu.
"Mn." Wei Wuxian gülümserken kafasını salladı. Lan Wangji ile birlikte bunu zaten konuşmuşlardı. Wei Wuxian ona eşlik etse bile, ilahi aurası herkesin görmesi için parıldarken A-Yuan'ın Yiling'ten ayrılması çok tehlikeliydi. Ancak eğer çocuk Wei Wuxian ve Lan Wangji ile birlikte olursa ve üçü de insan kılığına girerlerse, Wen Ruohan'ın çocuğu fark etme şansı çok azdı. A-Yuan sonunda diğer insanları da görebilecekti. Temiz havada nefes alabilecek, okyanus dalgalarının sesini dinleyebilecek ve nihayet, nihayet bir gün onun bir parçası olacak gök cismine bakabilecekti.
Küçük bir güneş gibi parıldayan A-Yuan ayağa fırladı ve Wei Wuxian'ın elini çekiştirdi. "Hadi, Xian-gege. Daha çok alıştırma yapmak istiyorum."
Wei Wuxian gülerek, yeni yeni yürümeye başlamış çocuğun onu ileri doğru sürüklemesine izin verdi. Şans eseri bu yeni hedef, Lan Wangji dönene kadar ikisini de oyalayacaktı.