Rabiya's POV
Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko kanina pero basta isa lang ang alam ko at yun ay handa akong tanggapin ang lahat. Mga masasakit na salita? Sige go lang. rejections? Okay lang. Humiliation? Sanay na ako diyan. Pero isa lang ang hindi ko kayang tanggapin at ito ay kapag di ko na nakita ang sarili ko na kasama siya, kapag ngumingiti siya na hindi na ako ng dahilan. Natatakot ako.
She's everything to me now.
Since I won the crown and gave pride to my country, siguro may kalayaan na akong mahalin siya ng buo, walang pretention, hindi nagtatago, yung totoo lang.
Alam ko ang daming maaaring mangyari pagkatapos ng araw na 'to pero hinding-hindi ko pagsisisihan na pinagsigawan ko sa buong mundo na ang puso ko ay nabihag na ni Amanda.
Tama nga sila kapag tinamaan ka, tatamaan ka talaga at yan ang naramdaman ko noong una ko siyang nakilala.
"Grabe! Number one trending sa Twitter oh! #RamandaWins" saad sa akin ni Kai.
Kanina ko pa hindi maintindihan ang nararamdaman ko, masaya, sobrang masaya. Hindi ko naman inasahan na masasabi ko ang lahat ng 'yon dahil hindi niya ako pinapansin, way niya ata yun para magpapansin kaya yun, nagkaalaman!
Nandito pa rin kami sa dome, iniintay ko si Amanda bago kami pumuntang hotel. Sabi ko uuwi na ako, pero ayaw, ihahatid niya daw kami bago siya pumunta sa dinner ng family niya.
"Binibini ngiti ka pa diyan ha!! Pakasal na kayo ang tagal naman!"
Natawa na lang ako..
Kasal agad?! Hmm.
"Soon." I chuckled.
Pwede naman ngayon na lang! Char!
"Sandali lang binibini, may tatawagan lang ako ha."
I nodded.
Ang tagal tagal naman ni Amanda, sabi niya lalabas na siya hays.
"Ma-ma!"
A soft small voice appeared of nowhere, boses ng isang baby...
Napaigtad ako ng may batang maliit na humihila na ng dress ko. Tumingala siya na para bang gusto niyang kunin ko siya.
Awwww! Ang cute naman!
Sige na nga!
Ang ganda-ganda naman ng batang 'to, nasaan kaya mama niya? Medyo chubby siya kaya lalo kong napansin ang cheeks niya.
Agad ko itong binuhat, she wears a flowery dress, cute! Morena siya like me!
Her bubbly cheeks ang sarap kurutin!
"Hii baby!!" I giggled.
She smiled at me and points my nose with her little index finger.
"Where's your mama?" I asked gently.
Hindi pa ata marunong magsalita 'to, bakit ko ba tinatanong?
"Ma-ma!" Awwww, pwede ba ampunin ko na lang? Sobrang cute e!
GIGIL AKO!!!!
"You see that! Woow an airplane!" Saad ko habang nakatingala sa ulap, may dumaan na eroplano. Tumingala din naman si baby tapos biglang tumingin saken, nagkangitian na lang kami.
Sandali nanggigigil ako!!
She just slightly nodded and still staring at me. Ako naman 'tong hindi mapigilan ngumiti. I can pinch her right now!
"You're so cute! Can I be your mommy now?"
I chuckled, Rabiya ano ba 'yan?! HAHAHAHAHA
Magagalit mommy nito for sure!
"And I am the daddy."
Napatingin na lang ako ng nasa harapan ko na si Amanda. I raised my eyebrows, daddy?! Ano raw?!
"Hi there!! What's your name?" Gigil din siya eh!
We just hear a soft chuckle from her, awwww yung puso ko sandali!
"She's really cute!" I giggled.
"But you're cuter!" Saad ni Amanda.
I was stopped.
I rolled my eyes at her.
"Stop that!" I said.
I just hear a chuckle from her.
Aba at nakakatuwa pa pala 'yon?
"Oh I'm sorry Miss, that's my daughter."
A woman approached us.
I smiled at her..
"Oh, sorry, here you go." I said.
Ayaw ko pang bitawan e, kaso nandyan na yung mommy.
Binibigay ko na siya pero ayaw niyang bumitaw.
Natawa na lang kaming tatlo.
"Ma-ma!" saad nito sa akin, baby kung pwede lang kukunin na kita, kaso hindi pwede hahaha.
"She's your mama." I said pertaining to her real mom.
She shakes her head, ayaw umalis sa akin!
"Mama!" She demanded, awwww, cutieee!!!
"You're the Miss Universe right?" Her mom asked me.
I nodded and smiled at her.
"Olivia see! You're right next to the Miss Universe!!" She lowered her voice and giggled.
Olivia pala name niya? Ang cute naman!
"Nice to meet you Olivia!!" I said.
Nakangiti lang na nakatingin sa akin si Amanda, ano ba? Naiilang ako sa tingin niya.
Makalipas ang ilang minuto ay sumama na rin siya sa mama niya at nagpaalam sa amin.
Awww! Sana magka-baby din ako ng ganon.
"You will be a mom soon." Saad sa akin ni Amanda habang nakatingin sa mag-ina na papalayo.
"I know, but not now." I sighed.
"And I want a dozen of babies coming from you, six girls and six boys. I want a big family."
My eyes widened.
What did she say?!
She's chuckling.
"We will make a baby every day." Jusko! Ang wild!
Aba at twelve babies pa talaga?!
Anong araw-araw?! Twelve years ata akong manganganak! Amanda!
Hindi na kakayaning ng mattress ko yun, husko naman!
"Wifey!" I exclaimed.
"Call me hubby!" She demanded.
Amanda ewan ko sayo!
"You're my wife then I'm your husband!"
I rolled my eyes.
"Ugh amfeeling! Lakas ng hangin grabe!" I said.
Kailangan ko ng hangin yung mas malakas pa.
Sobrang lakas talaga tatangayin na talaga ako sa lakas.
"Malakas kung malakas!"
Hala!
Nagulat ako ng magsalita siya ng Tagalog.
Ang galing naman.
"You can speak fully Tagalog?" I asked.
"Actually I am trying to learn more, and yes I know how to speak but a little. So that I can understand you and Kai."
She smiled at me.
Talagang nag-aaral ha?
Naiinggit siguro siya kapag nagta-Tagalog kami ni Kai HAHAHAHAHA.
"Let's go now and after this we will make our first baby." She flirty said.
Ano ba Amanda! Feeling!
"Amanda!" I exclaimed hindi ko na mapigilan tumawa ng sobra.
"So what?!" She said and looked at me teasingly.
Amanda anong iniisip mo?!
Mabuti na lang dumating si Kai.
Mukhang delikado ako kay Amanda, char!
"Let's go it's already 6:27 pm." Saad ni Kai.
I nodded.
Hay nako hindi ko na gusto yung iniisip mo Amanda, this is not right!
(Landian Slayt)
"I am going now, are you sure you don't want me to stay here?" Amanda asked.
Nandito na kami sa hotel.
"Yes hubby, hahahahah, I'll be fine.." I said.
"Okay then, just call me if there's a problem."
Niyakap ko siya ng mahigpit bago siya umalis.
"I'll try to get back here later." She sighed and caressed my head.
Soothing..
"It's okay babe we're going to see each other tomorrow, love you!" I said.
Bumitaw na ako sa pagkakayakap.
"Okay, so before I go, where's my kiss?"
Ha?
Nilapit niya pisngi niya sa akin na para bang iniintay niya akong halikan 'to.
"Go on!" Saad niya habang tinuturo ang pisngi niya.
Amanda ene be??
Sige na nga!
Pabebe pa ba yan?!
Bakit ako nagkakaganito?!
Malapit na ako sa pisngi niya ng iniba niya ang pwesto.
Ang bilis!
Shet! Yung labi niya ang nahalikan ko.
Shet!!!!!
I just felt her lips on mine.
Agad tuloy akong napabitaw, nagulat ako e!
Namumula ako shet!
"Hoy! Kainis ka!" I said.
Bakit ba ako napapangiti!? Akala niya nakakatuwa 'yon. Uh, medyo.
She shakes her head while laughing, gusto niya talagang inaasar ako.
"Let's continue the kiss shall we??" She asked.
I rolled my eyes at her and pushes her away.
"Go now! Don't be makulit!"
She laughed.
"O-okay hahahahahah, bye, love you. See you tomorrow then!" She said.
I waved at her before she walks away.
Nakakainis! Nakakainis sa paraang ayaw ko siyang mawala sa tabi ko. Ugh!
Kailangan ko ng magpahinga, napagod ako ng sobra kanina.
............
I opened the door of my room, at last I'm really sleepy....
I was about to open the switch when I heard creaking...
Naramdaman ko na lang ang kaba sa buong katawan ko.
Siguro natatakot lang ako dahil mag-isa?
Pero hindi! May iba akong pakiramdam e!
Hindi ko mabuksan ang ilaw, pa-parang may tao!?
I tried to roam my eyes kahit wala akong nakikita, pinapakiramdaman ko kung may tao nga ba talaga.
When I don't hear any creaking, tumigil na ako, nag-iisip na naman ako ng sobra!
Ano ba iniisip mo Rabiya? Nababaliw ka na siguro kay Amanda 'no kaya kung ano-ano na naririnig mo.
I am going to switch the lights on.
Biglang bumilis ang takbo ng puso ko ng may tumakip ng bibig ko! Sandali! Sobrang higpit ng hawak niya! Hindi ako makahinga!
"Baby..." A voice that terrifies me!
Boses ni Dion!!!
I can't shout!
Paano?!
Tulong!!!
"Let's make this night our night.." He said in a toneless way.
Bumalot ang takot sa buong katawan ko. Hindi ako makalaban dahil sa laki ng katawan niya, he's so strong!
Bigla akong hinigit ng mga kamay ni Traisse papuntang higaan at naramdaman ko na lang ang malakas ng pagtulak sa akin nito.
Hindi ko alam kung paano pa ako makakaligtas! Malayo ang kwarto ko kay Kai at sa ibang staff ng Miss Universe!
Naramdaman ko na lang ang pagpatong niya sa mga binti ko habang tinatanggal ang long sleeves na suot niya.
"Help!!!!!" I shouted.
Agad niyang binalik ang kanang palad niya sa mga labi ko.
He slowly move closer to my face.
He-he's making me freak out!
I can hear his breathing, the way he looks at me. Sobrang nagdidilim!
"Ssshhh baby... I'm just going to take your clothes off." He said while chuckling.
Nanginginig na ako sa takot, hindi ako makagalaw dahil nakapatong na siya sa akin ngayon.
Naramdaman ko na lang ang sakit at pagluha sa mga mata ko, takot ang nararamdaman ko ngayon.
Bakit ba kailangan ko pa maranasan 'to?!
Hindi ko matanggap na kailangan mangyari 'to!
Lalong bumilis ang takbo ng puso ko ng unti-unti ko ng nararamdaman ang mga kamay niya na tinatanggal ang damit ko.
Natatakot ako!
Naramdaman ko na lang na hubad na ako at hindi ko kayang tumingin sa kanya...
Lalong bumuhos ang luha sa mga mata ko, pakiramdam ko ang dumi-dumi ko na!
He started to kiss my neck!
HINDI PWEDE 'TO!!!
I tried to push him away..
Pero nakakaya niya pa rin akong patumbahin ng hindi siya nahihirapan.
Hinawakan niya ang dalawa kong mga kamay na nakakulong sa bisig niya.
Is there someone who can help me?! Gusto ko na lang mamatay ngayon! Ang baboy ng ginagawa niya!
He's still kissing me so hard..
Amanda, babe, please help me!
Nasaan na ba siya?!
Kailangan ko siya tawagan!
Pakiramdam ko wala na akong lakas para tumayo...
Napapagod na ako...
Mahina ako at hindi ko na kaya si Dion..
I started to cry...
ANG DUMI KO!!
Galit na galit ako sa'yo Dion! Sisirain mo ang pagkababae ko!
I bursted into tears. I can't help it but to cry at mag-intay na lang ng may tutulong! Pero sino?!
"Stop Dion, please!" Makaawa ko.
Hindi siya nakikinig at patuloy pa rin siya sa paghalik.
Unti-unti kong nararamdaman ang pagbaba ng mga halik niya.
TULUNGAN NIYO AKO!
Nagulat na lang ako ng biglang may humigit kay Dion ng biglaan.
Kaya hindi na siya nakapatong sa akin.
"What the fuck?!!!!!" A deep but terrifying voice is what I heard.
Nakarinig na lang ako ng malakas na suntok at pagkalabog sa sahig.
"I will never forgive you for this bitch!!!" Sigaw nito.
Ang boses ni Amanda..
Nga-ngayon ko pa lang narinig ang malagom ngunit nakakatakot niyang boses. Ga-grabe nakakatakot siyang magalit!
Agad akong kumuha ng kumot para buksan ang ilaw.
Nakita ko na lang na nakaupo si Dion at mukhang hindi na makagalaw dahil sa sunod-sunod na suntok ni Amanda sa mukha niya. Halos nagdurugo na ang mukha nito.
Susuntok sana si Dion at nakatayo na ng agad naiwasan ni Amanda ito. Sobrang bilis niya!
Amanda just lift him and slammed him into the floor, hi-hindi ko inasahan na-- makakayanan niyang patumbahin si Dion!
"Traisse! Amanda!" Sigaw ni Kai, kasama sila Via, Clyde at Brix.
Agad lumapit sa akin si Via.
"Are you okay?" Nag-aalalang tanong nito sa akin.
Di na ako nakasagot dahil tanging kay Amanda at Dion lang ako nakatingin.
Natutulala pa rin ako sa nangyayari ngayon.
"Stop it!" Agad hinawakan ni Kai si Amanda ayaw pa niyang umawat sa mga suntok.
At nakita ko na lang na tinulungan ni Brix at Clyde and nakahigang si Dion.
Dugong-dugo ang mukha nito, nanghihina..
"I'll call the medics now!" Saad ni Kai at tumakbo na papalabas.
Nakita ko na lang na nakaakbay na si Dion sa dalawa habang papalabas ng kwarto.
Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari.
Parang tumigil ang mundo ko sa mga nangyari.
I bursted into tears! Ba-bakit kailangan kong maranasan 'to?!
"Miss Rabiya?" Via asked me.
Hindi ako makasagot sa kanya.
Agad kong niyakap ang kumot ko at umupo.
"Can you excuse us Via?" I just heard Amanda's voice, agad itong umalis.
"I'll just take the bandage!" Saad ni Via at tumakbo.
Napatingin na lang ako kay Amanda.
Ligtas na ako!
I just felt her hands on my face, me-medyo nanginginig siya.
"Are you okay now wifey?" Her voice, makes me calm despite what happened.
I nodded and still looking at her, ang nagdidilim niyang tingin kanina ay naging kalmado.
She gave me a slight smile, she's assuring me na okay na ang lahat.
Kung hindi siya dumating baka kung ano ng nangyari sa akin.
Kinuha ko ang kamay niya at nakita ko na nagdurugo ang mga kamao niya.
"Hu-hubby! Your fist--!" I am now afraid!
She chuckled a bit.
"I'm used to it! Don't worry about me. It's going to be okay.." She said.
Tumabi siya at naramdaman ko na lang ang mahigpit niyang mga yakap.
Ang takot na nararamdaman ko ay unti-unting napalitan ng katahimikan. Ang init ng mga yakap niya ang nagpapaalala na ligtas ako hangga't nasa tabi ko siya.
"Thank you..." I whispered at pinapakiramdaman ang mga yakap niya, she's my home.
Naramdaman ko na lang ang paghawi niya sa buhok ko. Naririnig ko ang lalim ng paghinga niya, ang tibok ng puso niya na hanggang ngayon ay malakas ang kabog.
"You're welcome wifey. I love you.." She whispered.
Lumalambot na naman ang puso ko sa sinabi niya.
"I love you too..." I said and sighed in relieve.
She's still caressing my back, lalo akong kumakalma kapag ginagawa niya 'yon sa akin. Naramdaman ko na lang ang mga labi niya sa noo ko...
I'm now closing my eyes...
"Uh-- Miss Rabiya and Miss Amanda, here's the bandage and a first aid kit"
Napatingin na lang kami ni Amanda kay Via.
"Thank you Via." Saad ko at kinuha ang first aid na dala nito.
Umalis na agad siya at tanging kami ni Amanda ang natira.
Kinuha ko ang kanang kamay ni Amanda.
"I can handle myself." Saad ni Amanda.
I shake my head.
"No! You're my responsibility, just please let me..." I said.
Wala naman siyang nagawa kundi tumango.
"I will never ever let Dion to hurt you again!" Nagagalit nitong saad habang ginagamot ko ang mga sugat niya.
Nanggigigil yan?
"I'm okay now hubby, you're here na." I said and smiled at her.
She gave me a warm smile.
I keep on blushing, masyado ng nag-iinit ang mukha ko dahil sa mga tingin niya! Grabe baka di na ako makahinga!
Patuloy lang ako sa paggamot sa kamao niya, kahit medyo nakakailang yung tingin. Grabe dugong-dugo!
Nagulat na lang ako ng marahan niyang kinuha ang baba ko at iniharap ito sa mukha niya.
"Aking iniirog, ikaw ay mamahalin hanggang sa aking kamatayan."
Napatigil na lang ako sa sinabi niya..
Parang gusto kong matunaw sa mga sinabi niya.
Purong Tagalog!
The way she said those, punong-puno ng pagmamahal.
Hindi na ako makaimik.
Hindi ko na rin mapigilan ang ngumiti!
"Mahal kita.." yan lang ang nasabi ko.
Nakatingin pa rin ako sa kanya at ganoon din siya sa akin.
Unti-unting lumalapit ang mga mukha niya sa akin.
"Amanda!" Napatigil na lang kami ng dumating si NJ.
Napatingin kami sa kanila, kasama niya si Aroon at Mai.
"Stop kissing! Love birds!" Mai said.
Napatawa na lang ako.
"Come back later. I'm just going to kiss my wife!" Iritadong saad ni Amanda.
They shook their heads at hindi umalis.
Lalo lang bumuhos ang halakhak ko sa reaksyon ni Amanda, kanina pa talaga niya ako gustong halikan, sorry, napigilan na naman hahahahahahaha..
"You fine Miss Universe?" Aroon asked me.
I nodded.
"Hey Chalisa! You need to rest now and also you Rabiya." NJ said.
"Can I sleep here?" Nagulat na lang ako sa tanong ni Amanda.
Kinagulat din ng lahat ang tanong niya.
"Please wifey?" She stared at me, nagmamakaawa.
She pouted her face, naks, nagpapacute!
I smiled, bakit hindi? Makakatabi ko ata yung superhero ko hihi, wish come true yun!
"It's okay with me but NJ how about you?" I asked.
NJ sighed heavily.
"Ugh fine! 9 am is the call time Chalisa and Rabiya, good night!" NJ said.
Natawa na lang kami sa maarteng saad nito at umalis.
"Hey you Chalisa! Don't tell me you have plans of having---"
Mai was interrupted by Amanda.
Biglang bumuhos ang tawa ko ng maintindihan ko ang gustong sabihin ni Mai.
"No!" Saad ni Amanda.
Umalis na si Mai habang natatawa.
"Bye guys! Have a great night!" Saad naman ni Aroon at sinarado ang pinto.
Nagpalit na ako ng damit sa bathroom.
Pagkatapos ay humiga na ako sa tabi ni Amanda. Nakatingala lang siya at mukhang may iniisip na malalim.
Ano naman kaya yun?
"Pst! What are you thinking?" I asked.
Agad akong tumabi sa kanya at niyakap siya.
"Nothing..." She sighed at niyakap ako ng mas mahigpit.
"Let's sleep now." I said.
"Okay good night my Miss Universe." She said.
"Good night, my hero..." I said and closed my eyes.
Author's Note: Alam kong galit na galit kayo kay Dion, deserve niya yan 😂😆 requested 'tong bugbugan e HAHAHAHAHA LABYUALL ❤️