7K olduk! Bu yüzden hepinize çook teşekkür ederim \( ^ω^)/
Watashi wa, anata o aishiteimasu ❤❤
Kaos Yükleniyor...
■■■■■■■■■■■□□□ NOWLOADING
İYİ OKUMALARR ^^
----------------------------------------
"Tamam, Yaomomo. Sonra görüşürüz. Benim yerime kızını öpmeyi unutma!"
"Pekâlâ, unutmam!"
Aramayı kapatıp önümdeki videoya geri dönmüştüm. Katsuki ajansa gitmişti, benim ise fazlasıyla dövüş teknikleri ve özgünlük kontrolü hakkında bilgi edinmem gerekiyordu.
Bu süreç içerisinde Hanabi'yi büyükanne ve büyükbabasının yanına bırakmıştım.
Sağ elimi esneme atıp sol elimdeki belgede duran AFO'nun fotoğrafını tekrar incelemiştim. Cidden tipsizin önde gideniydi..
Kaşığı masaya bırakıp tam videoya odaklandığımda çalan telefonum ile oflayıp videoyu durdurmuş ve aramayı cevaplamıştım.
"Alo?"
"Sesini duymak ne güzel Yuna!"
"All For One? Sen, nasıl!?"
Hızla ayağa kalkarak evdeki yedek telefonu bulmaya çalışmıştım. Katsuki'ye hemen haber vermem gerekiyordu.
"Yedek telefonu mu arıyorsun? Tch, ona hiç gerek yok."
Ellerim buz keserken duruşumu dikleştirmiştim.
"Adamlarının birisinin özgünlüğü mü bu? Hah!"
"Evet. Ama konuşmayı gereksiz bir şekilde uzatmayacağım. Kızını görmek istiyor musun?"
"Ne?"
"Hanabi'ydi değil mi? Acaba özgünlüğü ne olacak? Babası ve annesinin bu kadar güçlü özgünlükleri olduğuna göre onunkide oldukça güçlü olacak. Sen ne dersin?"
"Adi herif! Kızımı geri ver!"
"Bunun için yaklaşık iki saat sonra bir mesaj atacağım."
"Hey! TELEFONU YÜZÜME KAPATMA SENİ ŞEREFSİZ!"
Elimdeki telefonu sinirle pantolonumun cebine koyup, askılıktaki anahtarı elime almış ve evden çabucak çıkmıştım.
Binanın çatı katına çıkıp kanatlarımın açılmasına izin vermiş ve kendimi yer çekimine bırakmıştım. Yere çarpmama az kala kanatlarımı germiş ve havalanmıştım. Ajansa varmalıydım. Hem de hemen!
Ajansın önüne vardığım anda yere inmiş ve koşarak içeri girmiştim. Çalışanlar benim Dynamight'ın eşi olduğumu bildikleri için bir şey yapmamışlardı.
Asansörü beklemeden merdivenlerden çıkmaya başlamıştım. Sanırım bu dayanıklılığım için Deku'ya, yaptırdığı çalışmalar için teşekkür etmeliydim.
Katsuki'nin ofisinin bulunduğu kata varır varmaz hızla oraya gitmiş ve içeri dalmıştım. Ve sanırım önemli bir toplantıyı da bölmüştü. Ben soluklanmak için hızlı nefesler alırken Katsuki, kaşları çatık bir şekilde oturduğu yerden kalkmış ve bana doğru ilerlemişti.
"Yuna, ne oldu?"
"Eşiniz mi sevgili pro hero Dynamight? Peki, bu ne saygısızlık böyle? Direkt olarak odaya dalmalar falan.."
Katsuki adama ters bir bakış atıp geri bana dönmüştü.
"Katsuki, çok- çok kötü bir-"
"Güzelim, önce bir soluklan olur mu?"
Az önceki kaba adama kıyasla daha nazik olduğunu düşündüğüm diğer adam oturduğu koltuktan kalkmış ve içmem için sürahiden bardağa şu doldurmuştu. Katsuki bardağı ondan alıp bana uzattığında derin bir nefes alarak suyu içmiştim.
"Katsuki, Hanabi yok."
"Nasıl yok?! Yuna?"
"All For One aradı. Şaka gibi! Cidden telefonla aradı! Hanabi'nin güçlü olduğu hakkında bir seyler zırvaladı!"
Odadaki diğer iki kişi birbirlerine endişeli bir şekilde baktıklarında Katsuki elini saçlarında gezdirip masasının üzerindeki telefona uzanmıştı.
"Deku, her ne işin varsa bırakıp buraya gel! (......) Neler olduğunu bilmiyorum! Ama Hanabi yok! (.....) Lanet olsun nereden bilebilirim ben!? Boş konuşma ve buraya gel!"
.............
"Huh? Uraraka?"
(Bu sahneyi acayip seviyorum nedense xjxnjdnxjnd)
Uraraka bıkkın bir şekilde gözlerini kısıp Katsuki'ye bakmıştı.
"Ne oldu Bakugo-kun?"
"Bu ne böyle? Göreve giderken kedi mi getirdin!?"
Bakugo'nun işaret ettiği yere baktığımda Uraraka'nın kostümünü koyduğu çantanın içindeki minik kediyi görmüştüm.
"Uraraka, Katsuki'ye katılıyorum. Onu neden getirdin?"
Uraraka her iki elinin işaret parmaklarını uçlarını birbirine değdirirken konuşmuştu.
"Oh, buraya gelirken yolda buldum ve onu orada bırakmadım. Ama uslu duracağını umarak onu burada bırakacağım!"
Deku gülümseyerek Uraraka'nın yanağına öpücük bırakmıştı. Katsuki dişlerini sıkıp elimden tutmuş ardından çıkışa doğru ilerlemişti.
"Siz lanet ekstralar geliyorsanız gelin! Yoksa kızımı siz olmadan da kurtarırım!"
Telefon sinyali ile polisler bir konum bulmuş ve bizim ekip olarak kızımın o konumda olması için dua ediyorduk.
T
anrım. Ona bir şey olmamalıydı. Lütfen...
Ofisten çıkarken Kaminari hızla yanımıza gelmiş ciddi bir surat ifadesi ile ikimize bakmıştı.
"O adamı bulduğum yerde geberteceğim."
"ONU BEN YAPACAĞIM ÇAKMA PİKACHU!"
Kaminari bir şey demeden onu onaylamış ve arabaya doğru ilerlemişti.
"Sen de arabaya bin Katsuki. Ben uçarak size eşlik edeceğim."
"Hayır-"
Yanağını öpüp geri çekilmiş ve kanatlarımı açarak havalanmıştım. Herkes binmeleri gereken arabalara binmiş, özel harekât ekipleri ile ilerlemeye başlamıştık.
Telefon sinyalini aldığımız adrese yaklaştığımızda durmuş ve yavaşça yürüyerek oraya doğru ilerlemeye başlamıştık.
"Pekâlâ, bir hareketlilik var mı?"
Deku, arkamızdan ilerleyen ekiplere ithafen konuşmuş ve dikkatli bir şekilde ilerlemeye devam etmişti.
"Evet efendim, bir hareket-"
"AMAN TANRIM!"
Arkamızdan gelen sesle hepimizin bakışları oraya dönmüştü. Az önce konuşan adamın alnının tam ortasında kanayan bir delik vardı. Ceset yere düşerken Katsuki beni arkasına almış ve ellerini dövüşe hazır bir pozisyonda tutmuştu.
"Polis ekipleri arkada kalın! Bu, ya bir özgünlük ya da susturucu takılı bir silah!" Kirishima'da Katsuki'nin yaptığı gibi Mina'yı arkasına almış ve vücudunu sertleştirmişti.
Ben de etrafıma bakarken tam önümüzde oluşan patlama ile hepimizin geriye doğru gitmiştik.
"Earphone Jack, neden sesleri takip etmiyorsun!?"
Jirou kaşları çatık bir şekilde bize dönmüştü.
"Ben hiçbir ses duymuyorum! Özgünlüğüm kısıtlanmış gibi!"
Gözlerim sonuna kadar açılırken villianlar gözükmeye başlamıştı. Hızla ayağa kalkıp melek formumun yanında şeytan formumu da aktif etmiştim.
"Hey, Yuna. Annenin özgünlüğünü çok işimize yarıyor."
Shigaraki'nin sözü ile bakışlarım ona dönmüştü. Dudaklarımı araladığım anda önümüze düşen beden ile çığlık atmıştım. Annemi öldürmüşlerdi!
"Yuna-cha~n!"
Toga? O kaçmış mıydı? Ne zaman ve neden haberimiz yoktu!?
"AFO annenin özgünlüğünü alarak Shigaraki'ye verdi. E hâliyle annenin işi bitikti."
"Hayır.."
Katsuki elimi tutup hareket etmeme engel olmuştu. Shigaraki, annemin özgünlüğüne adapte olmak için fazlasıyla çalışmış olmalıydı.
Boynunu kaşımaya başlayan Shigaraki, tekrar konuşmuştu.
"Normalde aileleri rehin almak gibi basit bir numara yapmazdık. Ama Yuna anca bu şekilde kolayca elimize düşerdi. Plan icabı böyle olması gerekti."
Sinirle Katsuki'den elimi kurtarıp uçmaya çalıştığımda kanatlarım gitmişti. Harika! Kirishima'nın sertleştirdiği vücudu da eski hâline dönerken her şey göz açıp kapayasıya kadar olmuştu.
Deku'nun sesi bulunduğumuz bölgede yankılanmıştı.
"URARAKA!"
---------------------------------------
Kısa ve hızlı biten bir bölüm oldu gibi geldi
:(
Yani çok yüzeysel oldu, ama yinede beğenmiş olmanızı diliyorum :3
~<3~