" Jaeyun အဲ့တာ ဘယ်သူလဲ "
" ဒီတိုင်း...."
" ဘာဒီတိုင်းလည်း နင်ငါ့ကို မပြောပြဘူး လား "
Jaeyunကို လက်တွဲပြီး ဆွဲခေါ်သွားတဲ့ ကောင်မလေးက တစ်ခြားသူမဟုတ်ဘူး။ ငယ်ငယ်လေးထဲက ကျောင်းတူတူတက်ပြီး မိဘချင်းကလည်း ရင်းနှီးကြတဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်
တစိခြားသူတွေအမြင်မှာ တစ်ပူးပူးတစ်တွဲတွဲ ဖြစ်နေတဲ့ အတွက် ရည်းစားတွေလို့ ထင်ကောင်းထင်နိုင်လိမိ့မယ်။
ဒါပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ သူငယ်ချင်းလို့ ဆိုတာထက် မောင်နှမလို ပုံစံမျိုး ပြောမနာဆိုမနာတွေပေါ့။
Jaeyun က ကားပေါ်က ဆင်းလာတဲ့ အချိန် Eunji က တွေ့သွားပြီး မျက်နှာက နေရခက်တဲ့ ပုံစံမျိုး ဖြစ်နေတာကြောင့် လက်ကို တွဲပြီး ဆွဲခေါ်လာရတာ ဖြစ်သည်။
" နင့်မျက်နှာကြီးက အနေခက်နေတဲ့ပုံနဲ့ မို့ ဆွဲခေါ်လာရတာ နင့်ကို လိုက်ပို့တာ ဘယ်သူလဲ လို့
ပြောပြပါ နော် နော် နော် ချစ်ရတဲ့ သူငယ်ချင်းလေးရယ် "
" ငါနဲ့ စေ့စပ်မယ့် သူဟေ့ ရပြီလား "
Jaeyunရဲ့ စကားကြောင့် အွန်းဂျီ တစ်ယောက် စွန့်အ သွားခဲ့သည်။ ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်နဲ့ကိုလေ
ပြီးတော့ ကိုရီးယားက ထိပ်တန်းသူငှေးသား Park Jay က Jaeyun နဲ့ စေ့စပ်မယ့်သူတဲ့လေ
" တော်ပြီဟာ အတန်းနောက်ကျနေပြီ သွားမယ် "
___________
________
စာသင်ပြီးပြန်တော့ လည်း အိမ်ပြန်ရမယ့် အချိန်ကို ရောက်လာပြန်သည်။
စာမေးပွဲနီးနေတာကြောင့် Eunji နဲ့တူတူ စာလုပ်မယ် စဉ်းစားထားသည်။
အိမ်ကအဖေနဲ့အမေကို မပြောရသေးပေမယ့် Eunji နဲ့ဆို ခွင့်ပြမှာပါဆိုပြီး
သူ့ကို လာကြိုမယ့် လူကြီးကို ပြန်ဖို့ပြောမလို့ စောင့်နေလေသည်။
Eunji ကတော့ တစ်ခြားမိန်းကလေးသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တစ်နေရာမှာ စကားပြောနေလေသည်။
မကြာခင် Jaeyun ရဲ့မျက်စိရှေ့ရောက်လာတဲ့ အနက်ရောင်ကားတစ်စီး
ထိုကားပေါ်က ဆင်းလာတဲ့ သူ့ရဲ့လူကြီး အယ် သူ့ရဲ့လူကြီးတော့မဟုတ်သေးပါဘူး ။ ဘာမှ မှ မပတ်သက်သေးတာ
အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို ကျနစွာ ဝတ်ထားပြီး နက်တိုင်လေးကို ဖြေလျော့ကာ တစ်လှမ်းချင်းသူ့အနားကို လာနေတဲ့ လူကြီးရဲ့ ပုံစံက တကယ် ရင်ခုန်ဖွယ်ကောင်းသည်။
ဒီလောက် ချောတဲ့ သူကို သူ့က စေ့စပ်ရတော့မှာဆိုတော့ အနည်းငယ်တော့ လေပေါ်မြှောက်နေမိသည်။
နေပါအုန်း စေ့စပ်ရမယ့်သူ !! သူJay ကိုလက်ခံလိုက်မိတာလား။ သူ့နှလူံးသားကလေ?
ခဏလေးအတွင်း သူ့ရှေ့ရောက်လာတဲ့ Jay တစ်ချက်လောက် မော့ကြည့်လိုက်တောပ ထိုသူက ပြုံးပြသည်။
" ဘာလို့ပြုံးတာလဲ "
Jay ဆီက အကြည့်တွေကို ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ရှောင်မိသည်။ ရင်ခုန်နေတာလား? Jay ကို ချစ်မိသွားပြီလား?
တွေ့တာ နှစ်ရက်ဘဲ ရှိသေးတာကို ဒီလို ချစ်မိဖို့က မဖြစ်နိုင်တာ။
သေချာတာတစ်ခုကို Jay နဲ့ စတြွေတဲ့ နေကတည်းက ရင်တွေခုန်နေခဲ့တာ Jaeyun တစ်ယောက် သူ့ကိုယ်သူ မသိခဲ့ဘူး။
" သွားမယ်လေ နောက်ကျနေပြီ မိဘတွေ စောင့်နေတော့မယ် မြန်မြန်သွားကြရအောင် "
သူလက်ကို ကိုင်လာတဲ့ Jay ရဲ့လက်တွေကို ဖြုတ်မိသည်။
" ဟို ... စာလုပ်ရမှာမို့ Eunji နဲ့ စာကျက်ဝိုင်းသွားမလို့ ဒီနေ့ မလိုက်လို့မရဘူးလားဟင် "
နှစ်ဖက် မိဘ တွေ့ဆုံပွဲနေ့လေးကို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်လေး ဖြတ်သန်းချင်မိတာ အခုတော့ ကောင်လေးက ဖြတ်စီးတော့မှာလား??
တစ်ဖက်က စဉ်းစားပြန်တော့လည်း စာမေးပွဲ အတွက်ဘဲလေ ။ စိတ်ပူစရာမဟုတ် စိတ်ပူနေပြန်ပြီ
Sim Jaeyun ဆိုတဲ့ လူကောင်သေးသေးလေးကို သူ့နားမှာရှိနေတာလောက် မလုံခြုံဘူး။ အခုလည်း ညအိပ်မှာတဲ့ ဖျားသွားပါပြီရဲ့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ လးကောင်ပိစိလေး က ဖျားသွားရင် ဈေးတွေအများကြီး သောက်နေရမှာလေ။
သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့ သူက်ုလည်း ယုံလိူ့မရနိုင် သူ့စာကို ဂရုစိုက်ရတာနဲ့ သူ့ရဲ့ ပိစ်လေးကို ဂရုစိုက်ပေးနိုင်မှာ မဟုတ်။
နောက်ဆုံး ဆူံးဖြတ်ချက် ချလိုက်သည်။
" အင်း ရတယ် ဒါပေမယ့်...... "
" ဆက်ပြောလေ"
" ကိုယ့် ကိုပါ ခေါ်သွား "
" ဟင် ကျွန်တော်က အပျော်သွားမှာမဟုတ်ဘူးနော် စာလုပ်ဖို့သွားမှာ "
" စိတ်ပူလိူ့ .....စိတ်ပူလို့.... မင်းလေးကို
ဘာမှမနှောက်ယှက်ဘဲ ဘေးမှာဘဲ ထိုင်နေမှာ ခေါ်သွားနော်"
ကလေးမဟုတ် သူငယ်မဟုတ် ချွဲနေပြန်တဲ့ jay ကြောင့် ဖြစ်ချင်တာဖြစ် ဆိုပြီး လိုက်ခွင့်ပ်ြုလိုက်သည်။
Eunji နဲ့ပါ မိတ်ဆက်ပေးပြီး သူ့ရဲ့ ထိပ်တန်း ကားကြီးနဲ့ စာကျက်ဝိုင်းကို လာခဲ့သည်။
စာကျက်ဝိုင်း လို့ဆိုရပေမယ့် ကျူရှင်လိူ ပုံစံမျိုးမဟုတ်ဘဲ ကိုရီးယား ရိုးရာအိမ် ဒီဇိုင်းကို အခြေခံ ဆောက်ထားပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ဟာ တိတ်ဆိတ် လွန်းလှတာကြောင့် ကျောင်းသားတွေ စာလုပ်လို့ ကောင်းတဲ့ နေရာပုံစံမျိုးလေး။
စာမေးပွဲနီးတိုင်း ကျောင်းပေါင်းစုံက ကျောင်းသားတွေ လာစုမိတဲ့ နေရာတစ်ခုလည်းဖြစ်တာကြောင့် မသိတာ အပြန်အလှန် မေးကြရင်း သူငယ်ချင်းတွေအများကြီးရလာနိုင်တဲ့ စာကျက်ဝိုင်းလေး တစ်ခုဖြစ်သည်။
ထို အိမ်ထဲ စဝင်လာတော့ Jay မှာ အံ့ဩပုံ တစ်ချက်မှ မမြင်ရ။
ပုံစံ လာတဲ့ သူတွေတောင် အိမ်ရဲ့ ဒီဇိုင်ကို ကြည့်ပြီး wowဆိုပြီး ဖြစ်ရလောက်တဲ့ ထိဘဲ ဧည့်ခန်းမှာ ခွေးလေးတွေလာ်း မွေးထားသေးတာကြောင့် ဒီနေရာလေးကို Jaeyun နှစ်သက်မိတာ အမှန်ပင်။
" အိမ်က လှတယ်မှတ်လား "
လက်မောင်းကို တံတောင်ဆစ်နဲ့ တို့ပြီး မေးကြည့်လိုက်ပြန်တော့လည်း လှတယ် ဆိူတဲ့ စရာတစ်လုံးဘဲ ထွက်လာခဲ့သည်။
သူတစ်ကယ် ကြိုက်ရတဲ့ နေရာလေးကို Jay က စိတ်မဝင်စားသလို ပုံစံမျိုး ဖြစ်နေတော့ စိတ်ထဲ နည်းနည်းခုမိသွားသည်။
ဆူအောင့်ပြီး Eunji ရဲ့ လက်ကို ဆွဲကာ စားပွဲတစ်ခုတွင် ဝင်ခိုင်းလိုက်သည်။
" ဟဲ့ နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ "
" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး "
" နင်ဟာက မဟုတ်သေးဘူး ငါ့ကို မှန်မှန်လိမ်နော် အဟမ်း "
ငယ်ငယ်လေးထဲက ပေါင်းလာတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်တာကြောင့် မျက်နှာကို မြင်ကတည်းက ဘာဖြစ်နေတယ် ဆိုတာ သိရသည်။
" ငါကြိုက်တဲ့ နေရာကို ငါ့လူကြီးက ကြိုက်မှ မကြိုက်တာ "
ညှိုးငယ်သွားတဲ့့ မျက်နှာလေးကို အောက်သို့ ငုတ်ပြီး ပြောနေလေသည်။
Puppy လေး စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတဲ့ ပုံစံမျိုးလေးလို့ တကယ် ချစ်စရာကောင်းသည်။
" မကြိုက်တာ မဟုတ်ရပါဘူး ကိုယ်ကိုတိုင် ဒီဇိုင်ဆွဲထားတာဆိုတော့ ..... "
ကိုယ်တိုင် ဒီဇိုင်း ဆွဲထားတာဆိုတော့ ဒီအိမ်ကို သူပိုင်တာလား?
" ဟင် ဒီအိမ်က ..... "
" ဟုတ်တယ် ဒီအိမ်ြ ကိုယ်ပိုင်တာ အမေရိကားမှာ ရှိနေတုန်းက ကိုယ့်ရဲ့ ပထမဆုံး ဆွဲခဲ့တဲ့ ဒီဇိုင်းကို အဖေက ဆောက်ပေးထားတာ "
" အော် "
Jaeyun ရဲ့ ပုခူံးလေးကို ကိုင်ကာ သူ့ဘက်ကို ဆွဲလှည့်မိတော့ အလိုက်သင့်လေး ပါလာတဲ့ ခွေးပေါက်လေး
" ကိုယ်က Jaeyun ကြိုက်တာတွေကို အကုန်ကြိုက်ပါတယ် အမှန်တ်ုင်းပြောရရင် Jaeyun လေးကိုတော့ မကြိုက်ဘူးသိလား "
သူ့ကို မကြိုက်ဘူးဆိုတဲ့ စကားကြောင့် စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားမိပြီး ဒီလူက သူ့ကို မကြိုက်ဘဲ ဘာလို့တောင် လက်ထပ်ရအုန်းမှာလဲ သူ့ကိုတောင် မကြိုက်တဲ့ သူကိုလေ။
လောကကြီးက မျက်နှာပြောင် တိုက်လိုက်တာ။ အမည်မသိရတဲ့ လေစိမ်းတွေ ရင်ထဲ ဝေ့တိုက်သလို မအိမလည်ကြီး ဖြစ်သွားခဲ့တာ အမှန်
ဒီလို စိတ်မကောင်း ဘာလို့ ဖြစ်ရတာလဲ ? ဒီလူကို သူနဲ့လက်ထပ်ရမယ့် သူလိူ့ လက်ခံလိုက်တာလား? ခံစားချက်တွေလည်း ရှုပ်ထွေးနေမိသည်။
" မကြိုက်ဘဲ ဘာလို့ လက်....... "
နှုတ်ခမ်းထူထူလေးတွေပေါ်ကို ကျရောက်လာတဲ့ လက်ချောင်းလေးကြောင့် ပြောမည့် စကားတွေ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။
" ကိုယ်ပြောတာ မပြီးသေးဘူးလေ...
ဒီက Park Jay ဆိုတဲ့ သူက Jaeyun လေးကို ချစ်တာ ကြိုက်တာမဟုတ်ဘဲ ချစ်တာ "
ဒီလူ အတင့်ရဲလိုက်တာ ။ မျက်နှာတွေ နီရဲတက်လာပြီး ခေါင်းကိုသာ ငုတ်နေမိသည်။
" အဟမ်း ဒါနဲ့လေ ကျမ ရှောင်ပေးရမယ်ဆို ပြောနော် အားမနာနဲ့ "
တစ်ဝိုင်းထဲ ထိုင်နေသည့် Eunji မှာလည်း Jayရဲ့ စကားတွေကို ကြားပြီး သွေးတွေ တက်နေလေရဲ့
သူငယ်ချင်းလေး ကို ဂရုစိုက်ပေးမယ့် သူဆိုတော့လည်း ဒီလောက်တော့ ရှိရမှာပေါ့လေ။
" အာ ရပါတယ် စာလုပ်ကြတော့နော် အရှေ့နားလေးမှာ သွားထိုင်နေမှာမို့ တစ်ခုခုလိုတာရှိရင် ခေါ်လိုက်နော် "
စာလူပ်မှာကို အနှောင့်အယှက် မပေးချင်တာကြောင့် ထထွက်သွား မလို့ အလုပ် သူမပြောလိုက်ရတဲ့ စကားတစ်ခွန်း ကို ပြောလိုက်သည်။
" အဖြေကို စောင့်နေမယ်နော် ခွေးပေါက်လေး "
ဆံနွယ်လေးတွေကို ဖြည်းဖြည်လေးဖွရင်း ထွက်လာခဲ့သည်။
Jay ရဲ့ စကားလုံးတွေကြား နစ်မြှုပ်နေတဲ့ Jaeyun ကတော့ မျက်နှာကြဖိးတစ်ခုလုံး နီရဲပြီး စိတ်နဲ့ ကိုယ်နဲ့ မကပ်နိုင်တော့ဘူး။ စာလုပ်နေတာတောင် အလွဲလွဲ အမှားမှားတွေ ဖြစ်နေသည်။
" Park Jay ဆိုတဲပ သူက ငါ့ကို တော်တော်ဒုက္ခပေးတာဘဲ အားးးးးး "
" ဟဲ့ အဲ့တာ ဒုက္ခပေးတာမဟုတ်ဘူး နင့်ကို ချစ်လို့ လိုက်တာနေတာ မှတ်ထား ငတုံးရဲ့ "
" တော်ပြီ တော်ပြီ စာလုပ်မယ် "
အချစ်အကြောင်းတွေနားလည်တဲ့ Eunjiရဲ့ ဟောပြောမှုတွေ ထက်မလာခင် စာကို ပြန်အာရုံ စိုက်လိုက်တော့သည်။
____________
________
အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှာဆိုးလို့ ထွက်လာပေမယ့်မျက်နှာလေးကို မြင်ရတာ အားမရသေးတော့ Jaeyun ကို မြင်ရတဲ့ ခကိလှမ်းလှမ်းကနေရာကိုဘဲ ရွှေးပြီး ထိုင်နေလိုက်သည်။
မှာထားတဲ့ coffee လေးကို တစ်ကြိက်မော့ရင်း လူကောင်ပိစိလေး စာလုပ်နေတာကို ငေးကြည့်နေမိသည်။
🎶🎵🎶🎵📳
" ဟယ်လို "
" နင် စေ့စပ်တော့မယ်ဆို "
တစ်ချိန်က ရင်းနှီးခဲ့ဖူးသည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အသံကြောင့် name ကို ပြန်ကြည့်မိတော့
ရည်းစားဟောင်း Kim yuu naဖြစ်နေသည်။
" မင်းနဲ့ ငါနဲ့ ကိစ္စက ပြီးသွားပြီလေ ငါ့ကို မနှောင့်ယှက်ပါနဲ့တော့ ငါချစ်ရတဲ့သူကိုလည်းတြွေနေပြီမို့ "
" နင်ဘက်က ပြတ်နိုင်ပေမယ့် ငါဘက်က မပြတ်နိုင်သေးဘူး မနက်ဖြန်လာတွေ့မယ် စောင့်နေ "
ဖုန်းကျသွားတော့ သက်ပြင်းအရှည်ကြီး ချမိသည်။ ပြဿနာတွေ ရောက်လာပြီလေ။
မလိုအပ်တဲ့ မုန်တိုင်းတွေဝင်လာခဲ့ရင်တောင် ကိုယ်မင်းအပေါ်ထားတဲ့အချစ်တွေက စစ်မှန်တယ်ဆိုတာယုံပေးပါ။
~||~
ဒီတစ်ပိုင်းကိုတော့ သိပ်ယုံကြည်ချက်မရှိပါဘူး တစ်ချို့နေရာတွေ လိုအပ်နေသေးလို့ပါ။ အရာကြီးစောင့်လိုက်ရတဲ့ အတွက်လည်း တောင်းပန်ပါတယ်။
(Zawgyi)
" Jaeyun အဲ့တာ ဘယ္သူလဲ "
" ဒီတိုင္း...."
" ဘာဒီတိုင္းလည္း နင္ငါ့ကို မေျပာျပဘူး လား "
Jaeyunကို လက္တြဲၿပီး ဆြဲေခၚသြားတဲ့ ေကာင္မေလးက တစ္ျခားသူမဟုတ္ဘူး။ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ေက်ာင္းတူတူတက္ၿပီး မိဘခ်င္းကလည္း ရင္းႏွီးၾကတဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္
တစိျခားသူေတြအျမင္မွာ တစ္ပူးပူးတစ္တြဲတြဲ ျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ ရည္းစားေတြလို႔ ထင္ေကာင္းထင္ႏိုင္လိမိ့မယ္။
ဒါေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းလို႔ ဆိုတာထက္ ေမာင္ႏွမလို ပုံစံမ်ိဳး ေျပာမနာဆိုမနာေတြေပါ့။
Jaeyun က ကားေပၚက ဆင္းလာတဲ့ အခ်ိန္ Eunji က ေတြ႕သြားၿပီး မ်က္ႏွာက ေနရခက္တဲ့ ပုံစံမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ လက္ကို တြဲၿပီး ဆြဲေခၚလာရတာ ျဖစ္သည္။
" နင့္မ်က္ႏွာႀကီးက အေနခက္ေနတဲ့ပုံနဲ႔ မို႔ ဆြဲေခၚလာရတာ နင့္ကို လိုက္ပို႔တာ ဘယ္သူလဲ လို႔
ေျပာျပပါ ေနာ္ ေနာ္ ေနာ္ ခ်စ္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္ "
" ငါနဲ႔ ေစ့စပ္မယ့္ သူေဟ့ ရၿပီလား "
Jaeyunရဲ႕ စကားေၾကာင့္ အြန္းဂ်ီ တစ္ေယာက္ စြန္႔အ သြားခဲ့သည္။ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ကိုေလ
ၿပီးေတာ့ ကိုရီးယားက ထိပ္တန္းသူေငွးသား Park Jay က Jaeyun နဲ႔ ေစ့စပ္မယ့္သူတဲ့ေလ
" ေတာ္ၿပီဟာ အတန္းေနာက္က်ေနၿပီ သြားမယ္ "
___________
________
စာသင္ၿပီးျပန္ေတာ့ လည္း အိမ္ျပန္ရမယ့္ အခ်ိန္ကို ေရာက္လာျပန္သည္။
စာေမးပြဲနီးေနတာေၾကာင့္ Eunji နဲ႔တူတူ စာလုပ္မယ္ စဥ္းစားထားသည္။
အိမ္ကအေဖနဲ႔အေမကို မေျပာရေသးေပမယ့္ Eunji နဲ႔ဆို ခြင့္ျပမွာပါဆိုၿပီး
သူ႕ကို လာႀကိဳမယ့္ လူႀကီးကို ျပန္ဖို႔ေျပာမလို႔ ေစာင့္ေနေလသည္။
Eunji ကေတာ့ တစ္ျခားမိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တစ္ေနရာမွာ စကားေျပာေနေလသည္။
မၾကာခင္ Jaeyun ရဲ႕မ်က္စိေ႐ွ႕ေရာက္လာတဲ့ အနက္ေရာင္ကားတစ္စီး
ထိုကားေပၚက ဆင္းလာတဲ့ သူ႕ရဲ႕လူႀကီး အယ္ သူ႕ရဲ႕လူႀကီးေတာ့မဟုတ္ေသးပါဘူး ။ ဘာမွ မွ မပတ္သက္ေသးတာ
အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံကို က်နစြာ ဝတ္ထားၿပီး နက္တိုင္ေလးကို ေျဖေလ်ာ့ကာ တစ္လွမ္းခ်င္းသူ႕အနားကို လာေနတဲ့ လူႀကီးရဲ႕ ပုံစံက တကယ္ ရင္ခုန္ဖြယ္ေကာင္းသည္။
ဒီေလာက္ ေခ်ာတဲ့ သူကို သူ႕က ေစ့စပ္ရေတာ့မွာဆိုေတာ့ အနည္းငယ္ေတာ့ ေလေပၚေျမႇာက္ေနမိသည္။
ေနပါအုန္း ေစ့စပ္ရမယ့္သူ !! သူJay ကိုလက္ခံလိုက္မိတာလား။ သူ႕ႏွလူံးသားကေလ?
ခဏေလးအတြင္း သူ႕ေ႐ွ႕ေရာက္လာတဲ့ Jay တစ္ခ်က္ေလာက္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာပ ထိုသူက ျပဳံးျပသည္။
" ဘာလို႔ျပဳံးတာလဲ "
Jay ဆီက အၾကည့္ေတြကို ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ေ႐ွာင္မိသည္။ ရင္ခုန္ေနတာလား? Jay ကို ခ်စ္မိသြားၿပီလား?
ေတြ႕တာ ႏွစ္ရက္ဘဲ ႐ွိေသးတာကို ဒီလို ခ်စ္မိဖို႔က မျဖစ္ႏိုင္တာ။
ေသခ်ာတာတစ္ခုကို Jay နဲ႔ စေႂတြတဲ့ ေနကတည္းက ရင္ေတြခုန္ေနခဲ့တာ Jaeyun တစ္ေယာက္ သူ႕ကိုယ္သူ မသိခဲ့ဘူး။
" သြားမယ္ေလ ေနာက္က်ေနၿပီ မိဘေတြ ေစာင့္ေနေတာ့မယ္ ျမန္ျမန္သြားၾကရေအာင္ "
သူလက္ကို ကိုင္လာတဲ့ Jay ရဲ႕လက္ေတြကို ျဖဳတ္မိသည္။
" ဟို ... စာလုပ္ရမွာမို႔ Eunji နဲ႔ စာက်က္ဝိုင္းသြားမလို႔ ဒီေန႔ မလိုက္လို႔မရဘူးလားဟင္ "
ႏွစ္ဖက္ မိဘ ေတြ႕ဆုံပြဲေန႔ေလးကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ေလး ျဖတ္သန္းခ်င္မိတာ အခုေတာ့ ေကာင္ေလးက ျဖတ္စီးေတာ့မွာလား??
တစ္ဖက္က စဥ္းစားျပန္ေတာ့လည္း စာေမးပြဲ အတြက္ဘဲေလ ။ စိတ္ပူစရာမဟုတ္ စိတ္ပူေနျပန္ၿပီ
Sim Jaeyun ဆိုတဲ့ လူေကာင္ေသးေသးေလးကို သူ႕နားမွာ႐ွိေနတာေလာက္ မလုံျခဳံဘူး။ အခုလည္း ညအိပ္မွာတဲ့ ဖ်ားသြားပါၿပီရဲ႕ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ လးေကာင္ပိစိေလး က ဖ်ားသြားရင္ ေဈးေတြအမ်ားႀကီး ေသာက္ေနရမွာေလ။
သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ သူက္ုလည္း ယုံလိူ႕မရႏိုင္ သူ႕စာကို ဂ႐ုစိုက္ရတာနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ ပိစ္ေလးကို ဂ႐ုစိုက္ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္။
ေနာက္ဆုံး ဆူံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။
" အင္း ရတယ္ ဒါေပမယ့္...... "
" ဆက္ေျပာေလ"
" ကိုယ့္ ကိုပါ ေခၚသြား "
" ဟင္ ကြၽန္ေတာ္က အေပ်ာ္သြားမွာမဟုတ္ဘူးေနာ္ စာလုပ္ဖို႔သြားမွာ "
" စိတ္ပူလိူ႕ .....စိတ္ပူလို႔.... မင္းေလးကို
ဘာမွမေႏွာက္ယွက္ဘဲ ေဘးမွာဘဲ ထိုင္ေနမွာ ေခၚသြားေနာ္"
ကေလးမဟုတ္ သူငယ္မဟုတ္ ခြၽဲေနျပန္တဲ့ jay ေၾကာင့္ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ ဆိုၿပီး လိုက္ခြင့္ၿပ္ဳလိုက္သည္။
Eunji နဲ႔ပါ မိတ္ဆက္ေပးၿပီး သူ႕ရဲ႕ ထိပ္တန္း ကားႀကီးနဲ႔ စာက်က္ဝိုင္းကို လာခဲ့သည္။
စာက်က္ဝိုင္း လို႔ဆိုရေပမယ့္ က်ဴ႐ွင္လိူ ပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ကိုရီးယား ႐ိုးရာအိမ္ ဒီဇိုင္းကို အေျခခံ ေဆာက္ထားၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ တိတ္ဆိတ္ လြန္းလွတာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြ စာလုပ္လို႔ ေကာင္းတဲ့ ေနရာပုံစံမ်ိဳးေလး။
စာေမးပြဲနီးတိုင္း ေက်ာင္းေပါင္းစုံက ေက်ာင္းသားေတြ လာစုမိတဲ့ ေနရာတစ္ခုလည္းျဖစ္တာေၾကာင့္ မသိတာ အျပန္အလွန္ ေမးၾကရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားႀကီးရလာႏိုင္တဲ့ စာက်က္ဝိုင္းေလး တစ္ခုျဖစ္သည္။
ထို အိမ္ထဲ စဝင္လာေတာ့ Jay မွာ အံ့ဩပုံ တစ္ခ်က္မွ မျမင္ရ။
ပုံစံ လာတဲ့ သူေတြေတာင္ အိမ္ရဲ႕ ဒီဇိုင္ကို ၾကည့္ၿပီး wowဆိုၿပီး ျဖစ္ရေလာက္တဲ့ ထိဘဲ ဧည့္ခန္းမွာ ေခြးေလးေတြလာ္း ေမြးထားေသးတာေၾကာင့္ ဒီေနရာေလးကို Jaeyun ႏွစ္သက္မိတာ အမွန္ပင္။
" အိမ္က လွတယ္မွတ္လား "
လက္ေမာင္းကို တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ တို႔ၿပီး ေမးၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း လွတယ္ ဆိူတဲ့ စရာတစ္လုံးဘဲ ထြက္လာခဲ့သည္။
သူတစ္ကယ္ ႀကိဳက္ရတဲ့ ေနရာေလးကို Jay က စိတ္မဝင္စားသလို ပုံစံမ်ိဳး ျဖစ္ေနေတာ့ စိတ္ထဲ နည္းနည္းခုမိသြားသည္။
ဆူေအာင့္ၿပီး Eunji ရဲ႕ လက္ကို ဆြဲကာ စားပြဲတစ္ခုတြင္ ဝင္ခိုင္းလိုက္သည္။
" ဟဲ့ နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ "
" ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး "
" နင္ဟာက မဟုတ္ေသးဘူး ငါ့ကို မွန္မွန္လိမ္ေနာ္ အဟမ္း "
ငယ္ငယ္ေလးထဲက ေပါင္းလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကို ျမင္ကတည္းက ဘာျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာ သိရသည္။
" ငါႀကိဳက္တဲ့ ေနရာကို ငါ့လူႀကီးက ႀကိဳက္မွ မႀကိဳက္တာ "
ညိႇဳးငယ္သြားတဲ့့ မ်က္ႏွာေလးကို ေအာက္သို႔ ငုတ္ၿပီး ေျပာေနေလသည္။
Puppy ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးေလးလို႔ တကယ္ ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။
" မႀကိဳက္တာ မဟုတ္ရပါဘူး ကိုယ္ကိုတိုင္ ဒီဇိုင္ဆြဲထားတာဆိုေတာ့ ..... "
ကိုယ္တိုင္ ဒီဇိုင္း ဆြဲထားတာဆိုေတာ့ ဒီအိမ္ကို သူပိုင္တာလား?
" ဟင္ ဒီအိမ္က ..... "
" ဟုတ္တယ္ ဒီအိၿမ္ ကိုယ္ပိုင္တာ အေမရိကားမွာ ႐ွိေနတုန္းက ကိုယ့္ရဲ႕ ပထမဆုံး ဆြဲခဲ့တဲ့ ဒီဇိုင္းကို အေဖက ေဆာက္ေပးထားတာ "
" ေအာ္ "
Jaeyun ရဲ႕ ပုခူံးေလးကို ကိုင္ကာ သူ႕ဘက္ကို ဆြဲလွည့္မိေတာ့ အလိုက္သင့္ေလး ပါလာတဲ့ ေခြးေပါက္ေလး
" ကိုယ္က Jaeyun ႀကိဳက္တာေတြကို အကုန္ႀကိဳက္ပါတယ္ အမွန္တ္ုင္းေျပာရရင္ Jaeyun ေလးကိုေတာ့ မႀကိဳက္ဘူးသိလား "
သူ႕ကို မႀကိဳက္ဘူးဆိုတဲ့ စကားေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမိၿပီး ဒီလူက သူ႕ကို မႀကိဳက္ဘဲ ဘာလို႔ေတာင္ လက္ထပ္ရအုန္းမွာလဲ သူ႕ကိုေတာင္ မႀကိဳက္တဲ့ သူကိုေလ။
ေလာကႀကီးက မ်က္ႏွာေျပာင္ တိုက္လိုက္တာ။ အမည္မသိရတဲ့ ေလစိမ္းေတြ ရင္ထဲ ေဝ့တိုက္သလို မအိမလည္ႀကီး ျဖစ္သြားခဲ့တာ အမွန္
ဒီလို စိတ္မေကာင္း ဘာလို႔ ျဖစ္ရတာလဲ ? ဒီလူကို သူနဲ႔လက္ထပ္ရမယ့္ သူလိူ႕ လက္ခံလိုက္တာလား? ခံစားခ်က္ေတြလည္း ႐ႈပ္ေထြးေနမိသည္။
" မႀကိဳက္ဘဲ ဘာလို႔ လက္....... "
ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးေတြေပၚကို က်ေရာက္လာတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေၾကာင့္ ေျပာမည့္ စကားေတြ ရပ္တန္႔သြားခဲ့သည္။
" ကိုယ္ေျပာတာ မၿပီးေသးဘူးေလ...
ဒီက Park Jay ဆိုတဲ့ သူက Jaeyun ေလးကို ခ်စ္တာ ႀကိဳက္တာမဟုတ္ဘဲ ခ်စ္တာ "
ဒီလူ အတင့္ရဲလိုက္တာ ။ မ်က္ႏွာေတြ နီရဲတက္လာၿပီး ေခါင္းကိုသာ ငုတ္ေနမိသည္။
" အဟမ္း ဒါနဲ႔ေလ က်မ ေ႐ွာင္ေပးရမယ္ဆို ေျပာေနာ္ အားမနာနဲ႔ "
တစ္ဝိုင္းထဲ ထိုင္ေနသည့္ Eunji မွာလည္း Jayရဲ႕ စကားေတြကို ၾကားၿပီး ေသြးေတြ တက္ေနေလရဲ႕
သူငယ္ခ်င္းေလး ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးမယ့္ သူဆိုေတာ့လည္း ဒီေလာက္ေတာ့ ႐ွိရမွာေပါ့ေလ။
" အာ ရပါတယ္ စာလုပ္ၾကေတာ့ေနာ္ အေ႐ွ႕နားေလးမွာ သြားထိုင္ေနမွာမို႔ တစ္ခုခုလိုတာ႐ွိရင္ ေခၚလိုက္ေနာ္ "
စာလူပ္မွာကို အေႏွာင့္အယွက္ မေပးခ်င္တာေၾကာင့္ ထထြက္သြား မလို႔ အလုပ္ သူမေျပာလိုက္ရတဲ့ စကားတစ္ခြန္း ကို ေျပာလိုက္သည္။
" အေျဖကို ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္ ေခြးေပါက္ေလး "
ဆံႏြယ္ေလးေတြကို ျဖည္းျဖည္ေလးဖြရင္း ထြက္လာခဲ့သည္။
Jay ရဲ႕ စကားလုံးေတြၾကား နစ္ျမႇဳပ္ေနတဲ့ Jaeyun ကေတာ့ မ်က္ႏွာၾကဖိးတစ္ခုလုံး နီရဲၿပီး စိတ္နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ မကပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ စာလုပ္ေနတာေတာင္ အလြဲလြဲ အမွားမွားေတြ ျဖစ္ေနသည္။
" Park Jay ဆိုတဲပ သူက ငါ့ကို ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတာဘဲ အားးးးးး "
" ဟဲ့ အဲ့တာ ဒုကၡေပးတာမဟုတ္ဘူး နင့္ကို ခ်စ္လို႔ လိုက္တာေနတာ မွတ္ထား ငတုံးရဲ႕ "
" ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ စာလုပ္မယ္ "
အခ်စ္အေၾကာင္းေတြနားလည္တဲ့ Eunjiရဲ႕ ေဟာေျပာမႈေတြ ထက္မလာခင္ စာကို ျပန္အာ႐ုံ စိုက္လိုက္ေတာ့သည္။
____________
________
အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာဆိုးလို႔ ထြက္လာေပမယ့္မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ရတာ အားမရေသးေတာ့ Jaeyun ကို ျမင္ရတဲ့ ခကိလွမ္းလွမ္းကေနရာကိုဘဲ ေ႐ႊးၿပီး ထိုင္ေနလိုက္သည္။
မွာထားတဲ့ coffee ေလးကို တစ္ႀကိက္ေမာ့ရင္း လူေကာင္ပိစိေလး စာလုပ္ေနတာကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
🎶🎵🎶🎵📳
" ဟယ္လို "
" နင္ ေစ့စပ္ေတာ့မယ္ဆို "
တစ္ခ်ိန္က ရင္းႏွီးခဲ့ဖူးသည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံေၾကာင့္ name ကို ျပန္ၾကည့္မိေတာ့
ရည္းစားေဟာင္း Kim yuu naျဖစ္ေနသည္။
" မင္းနဲ႔ ငါနဲ႔ ကိစၥက ၿပီးသြားၿပီေလ ငါ့ကို မေႏွာင့္ယွက္ပါနဲ႔ေတာ့ ငါခ်စ္ရတဲ့သူကိုလည္းေႂတြေနၿပီမို႔ "
" နင္ဘက္က ျပတ္ႏိုင္ေပမယ့္ ငါဘက္က မျပတ္ႏိုင္ေသးဘူး မနက္ျဖန္လာေတြ႕မယ္ ေစာင့္ေန "
ဖုန္းက်သြားေတာ့ သက္ျပင္းအ႐ွည္ႀကီး ခ်မိသည္။ ျပႆနာေတြ ေရာက္လာၿပီေလ။
မလိုအပ္တဲ့ မုန္တိုင္းေတြဝင္လာခဲ့ရင္ေတာင္ ကိုယ္မင္းအေပၚထားတဲ့အခ်စ္ေတြက စစ္မွန္တယ္ဆိုတာယုံေပးပါ။
~||~
ဒီတစ္ပိုင္းကိုေတာ့ သိပ္ယုံၾကည္ခ်က္မ႐ွိပါဘူး တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြ လိုအပ္ေနေသးလို႔ပါ။ အရာႀကီးေစာင့္လိုက္ရတဲ့ အတြက္လည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္။