ហេប្យុលពេលនេះដូចជារូបចម្លាក់ ពេលនៅសុខៗស្រាប់តែត្រូវគេចាប់ថើបបែបនេះ ។ ដៃគេម្ខាងក្រសោបចង្កេះនាងជាប់អោយនាងនៅអង្គុយនៅលើភ្លៅរបស់គេមិនអាចរើទៅណាបាន ។ នាងមានអារម្មណ៍ចម្លែកខុសធម្មតា វាដូចជាមិនមែនអារម្មណ៍ដែរត្រូវគេបង្ខំនោះទេ មិនយល់ថាបែបនេះមិនត្រឹមត្រូវទេ តែវាស្រាប់តែផ្អែមល្ហែមពេលម្នាក់នោះជាគេទៅវិញ ។
(ឆ្កួតហើយ ឯងវង្វេងហើយ ) ខួរក្បាលនាងស្រែកប្រាប់ថាបែបនេះមិនត្រឹមត្រូវទេ នាងមិនអាចតបស្នាមថើបទៅវិញទេ នាងកំពុងដើរហួសបន្ទាត់ខណ្ឌដែរនាងខំឃាំងកន្លងមកហើយ តែដែរមិនបដិសេដព្រោះនាងកំពុងធ្វើតាមបេះដូងរបស់នាង បេះដូងរបស់នាងប្រាប់ថាវាមិនខុសទេ មិនខុសសូម្បីតែបន្តិចស្របពេលគេជាបុរសដែរស្រឡាញ់នាង មិនមែននាងស្រឡាញ់តែម្ខាង គេជាបុរសដែរនាងមិនអាចគិចផុតទៅណាបានសូម្បីតែថ្ងៃអនាគត គេជាគូរជីវិតនាងដែរនាងមិនអាចប្រកែកបាន គ្មានហេតុផលអវិជ្ជមានមួយណាដែរមករាំងស្ទះទំនាក់ទំនងរវាងពួកគេទេ ប្រសិនបើនាងមិនគិតដោយខ្លួនឯងហើយ ទទួលយកក្ដីស្រឡាញ់ពីគេទៅ។
រវល់តែធ្លាក់អន្លង់ក្នុងការគិតពេលដឹងខ្លួនមកវិញខ្លួនរបស់នាងក៏មកដេកនៅលើពូកទៅហើយ ហូស៊ុកថើបនាងយ៉ាងផ្អែមល្ហែម ស្រទន់ និងថ្នាក់ថ្នមបំផុតរហូតនាងមិនអាចលើកដៃយកមកច្រានទ្រូងរបស់គេបាន កាន់តែថើបកាន់តែជ្រាលជ្រៅ ហើយវិនាទីបន្ទាប់ ទុកអោយអ្នកអានស្រមៃខ្លួនឯង😭🔥
........
ល្ងាចរសៀលម៉ោង4ជាងហើយ ពន្លឺព្រះអាទិត្យកាន់តែក្រហមឆ្អិនឆ្អៅដូចជាពណ៍មាស ជះចំកន្លែងណាកន្លែងនោះនិងភ្លឺចញ្ចេញចញ្ចាចពាសពេញបើសូម្បីតែទឹកសមុទ្យក៏ចាំងពន្លឺភ្លឺផ្លេកមកដូចជាមានគ្រាប់ពេជ្យអណ្ដែតដែរ។
ប៉ុន្មានម៉ោងនេះមានរឿងអ្វីកើតឡើងគ្រប់គ្នាប្រហែលជាដឹងហើយទើបក្នុងបន្ទប់ដែរមានពណ៍មាសចាំងចូលមកខាងក្នុងពេលនេះ បង្ហាញអោយឃើញរាងកាយកម្លោះក្រមុំមួយគូរកំពុងគេងក្រសោបគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួត ។
«អ្ហឹមមម» ហូស៊ុកជ្រួញចញ្ចើមក្រហឹមនៅដើមករ នៅពេលពន្លឺព្រះអាទិត្យចាំងពីក្រៅបង្អួចហាក់រំខានដំណេកគេយ៉ាងខ្លាំងរហូតអត់បើកភ្នែកមកមិនបាន ក៏ទើបតែដឹងថាថ្ងៃជិតលិចទៅហើយ ឯអ្នកដែរគេងបែរខ្នងទៅបង្អួចហើយមុខបែរមករកគេក៏មិនទាន់ភ្ញាក់ដែរ ។ ស្នាមញញឹមនៅលើផ្ទៃមុខក៏ផុសឡើងពេលដឹងថាលើកនេះមិនមែនជារឿងកើតឡើងដោយចៃដន្យ តែនាងនិងគេមានសតិរៀងខ្លួន បែបនេះល្អហើយ!! គេទន្ទិញថាបែបនេះល្អហើយព្រោះគេនិងបានធ្វើរឿងអ្វីដែរគេគួរធ្វើ មិនបាច់អូសបន្លាយពេលវេលាទៀត ស្នេហារបស់គេនេះវាអូសបន្លាយពេលមកយូរខ្លាំងពេកហើយ។
«ម្ចាស់ចញ្ចៀនស្នេហ៍របស់ខ្ញុំ» ហូស៊ុកញញឹមជាមួយកែវភ្នែកសែនស្រទន់ មុននិងលើកដៃទៅវាសសក់ដែរបាំងមុខរបស់នាងចេញ ។ ត្រូវហើយនាងជាម្ចាស់ចញ្ចៀនស្នេហ៍របស់គេ ក៏មានតែនាងតែម្នាក់តែប៉ុណ្ណោះ ដែរគេរងចាំអោយទៅធ្វើជាម្ចាស់របស់វា។
«.......» ហេប្យុលដែរគេងលង់លក់ស្រួលក៏ដឹងដល់ដៃដែរមកលេងសក់និងថ្ពាល់របស់នាង មានអារម្មណ៍ថារំខានដំណេកខ្លាំងណាស់ទើបធ្វើមុខជូរ និងបើកភ្នែកមករកបម្រុងនិងស្ដីអោយទៅហើយ តែផ្ទៃមុខរបស់គេធ្វើអោយនាងសម្រាយចញ្ចើមដែរចងចូលគ្នាអម្បិញមិញមកវិញ យ៉ាងរហ័ស ។
«ភ្ញាក់ហើយ?» ហូស៊ុក
«អ្ហឹមមម» នាងងក់ក្បាលជាការឆ្លើយតប ពេលភ្ញាក់មកទើបតែចាប់អារម្មណ៍ថាខ្លួនពួកគេទាំងពីរនៅជាប់គ្នាខ្លាំងណាស់ ថ្នាក់គេដកដង្ហើមមកប៉ះផ្ទៃមុខរបស់នាង ។ ដើមដៃគេម្ខាងធ្វើជាខ្នើយអោយនាងកើយ ឯម្ខាងទៀតក៏ប្ដូរមកឱបចង្កេះរបស់នាងវិញ ។ បរិយាកាសបែបនេះគ្មានអ្នកណានិយាយអ្វីទេ មានតែភាពស្ងប់ស្ងាត់,សម្លេងដកដង្ហើមនិងសង្ងំនៅក្បែរគ្នារៀងខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ ។
«មើលព្រះអាទិត្យលិចទៅស្អាតណាស់ » ហូស៊ុកក៏បបួលនាងអោយបែរទៅរកបង្អួចដែរមានពន្លឺព្រះអាទិត្យចាំងចូល ដោយសារបន្ទប់ពួកគេនៅជាន់លើទើបអាចមើលឃើញព្រះអាទិត្យដែររៀបលិចចូលទៅក្នុងផ្ទៃសមុទ្យបានយ៉ាងស្រស់ស្អាតបែបនេះ។
«ហឹមមម ស្អាតពិតមែន» ស្នាមញញឹមនាងក៏លិចឡើងពេលឃើញទេសភាពបានស្អាតពេញភ្នែកបែបនេះ ជាពិសេសបរិយាកាសបែបនេះ ។ ស្ថិតក្នុងរង្វង់ដៃកក់ក្ដៅគេបែបនេះយល់ថាគ្រប់វិនាទីមានតម្លៃណាស់ ហេតុអីនាងទើបតែមកដឹងនៅពេលនេះ??
«នៅទីនេះប៉ុន្មានថ្ងៃធុញដែរទេ?»ហូស៊ុកដាក់មុខមកកើយនៅលើស្មាររបស់នាងតូចជំនួសវិញ ទើបសង្ងំគេងជាមួយគ្នាធម្មតា ហើយក៏និយាយពីនេះពីនោះឯង។
«អត់ទេទីនេះគួរអោយចង់រស់នៅខ្លាំងណាស់ គ្រាន់តែស្ងាត់បន្តិច»ហេប្យុល
«បែបនេះហើយទើបនេះជាផ្ទះកម្សាន្តមិនមែនផ្ទះសម្រាប់រស់នៅប្រចាំថ្ងៃ គ្មានអ្នកណាគេមកនៅកន្លែងដាច់ស្រយាលបែបនេះរហូតនោះទេ ប្រសិនបើធ្លាប់រស់នៅទីក្រុងដែរជាកន្លែងមានទីប្រជុំជននោះ» ហូស៊ុក
«ជុងមានផ្ទះលំហែរបែបនេះនៅកន្លែងណាខ្លះ?»ហេប្យុលក៏សួរឡើងព្រោះចង់ដឹង ក៏ឃើញថាបងប្អូនគេសុទ្ធតែជាមហាសេដ្ឋី។
«ច្រើនណាស់រាប់មិនអស់ទេភាគច្រើនជាផ្ទះរួមជាមួយពួកគេ ក៏ក្បែរសមុទ្យបែបនេះ លើភ្នំ ក្បែរជើងភ្នំ ផ្ទះនៅទីក្រុង ឬនៅជនបទអីបែបនេះ»ហូស៊ុក
«ច្រើនណាស់ ដែរទៅលេងដែរទេ?»
«ធ្លាប់តែមិនញឹកញយទេ អ្នកដែររៀបការរួចពេលនេះក៏ឧស្សាហ៍ទៅហើយ ព្រោះពួកគេឧស្សាហ៍នាំគ្រួសារទៅសម្រាកលេងនៅទីនោះពីការងារ »ហូស៊ុក
........
✨✨
យូរល្មមហើយទើបពេលនេះថ្ងៃក៏អស្ដង្គតបាត់ទៅ ហេប្យុលនិងហូស៊ុកក៏សម្អាតខ្លួនរួចទម្រាំបានចុះមកខាងក្រោមជាមួយគ្នាក៏ដល់ម៉ោងបាយល្ងាចល្មមសំណាងហើយម្ហូបនៅសល់កាលពីព្រឹកមិញអាចយកមកកម្ដៅញ៉ំាវិញបានទើបមិនបាច់ហត់ចម្អិន ។
«ច្បាស់ហើយមែនទេថាមិនចង់អោយចម្អិនម្ហូបថ្មី?»ហេប្យុល
«មែនហើយ មិនបាច់ធ្វើច្រើននាំតែហត់ របស់ក៏នៅតែញ៉ំាបានដូចដើម»ហូស៊ុក
«ស្រេចតែចិត្ត!។!ចាំខ្ញុំយកទៅកម្ដៅសិន»ហេប្យុលថាហើយក៏កាន់ចានម្ហូបយកទៅកម្ដៅ ឯគេក៏អង្គុយរងចាំនៅតុបាយ ។
គេគិតចង់បបួលនាងទៅទីក្រុងវិញនៅថ្ងៃស្អែកហើយមិនដឹងនាងចង់ទៅឬអត់ ក៏សួរថាចង់នៅទីនេះ។
To be continued 🌷✨