Het eerste wat ik doe is naar mijn bed rennen.
Letterlijk rennen.
Ik kruip in mijn bed en doe mijn oordopjes in.
Soms heb je dat, dat je gewoon je ogen dicht wilt doen en wakker wilt worden wanneer alles voorbij is.
Wat doe je jezelf aan Yassir, waarom ben je zo veranderd?
Tijden veranderen & de mensen om je heen ook...
Ik zet mijn volume op het hoogst.
Waarom zit ik hier alweer te huilen?
Waarom doet het me zoveel terwijl hij het allemaal zelf heeft gedaan.
Zullen mijn tranen hem serieus echt vrij laten?
Iedereen weet dat dat niet kan dus waarom huil ik nog?
Ik veeg mijn tranen weg en bel Inaya op.
Ze komt maar naar de stad en we gaan samen "Gezellig" wat eten.
"Ik zit in de les"
"De bel gaat over 3 minuten dan ben ik omw jou" fluistert ze.
"Kom naar Arnhem city, voor de Primark" zeg ik en hang op.
Ik ga voor de spiegel staan en glimlach naar mezelf.
Breder en breder.
Waarom zal je nog verdrietig zijn? De situatie kan niet veranderd worden.
Je zal gewoon je glimlach op moeten zetten en ervoor vechten.
Want er zijn genoeg mensen die je willen zien pijn lijden.
Tijden veranderen & de mensen om je heen ook..
Yassir, waarom ben je zo veranderd?
Ik trek een zwarte maxirok aan en een bloesje met zebraprint, die doe ik in mijn rok.
Mijn haren draai ik een hoge knot en zet mijn zonnebril op.
Ik trek mijn zwarte slangenprint instappers aan en ren de trap af.
Het lijkt wel alsof de familie langzaam uit elkaar begint te groeien.
Ik doe de deur op slot en ga op de Vespa van Yassir zitten.
Deze is deze dagen van mij.
Ik zet mijn lievelingsliedje op: "Ismo ft. JayJay - Bij je zijn" en zet de motor aan.
Ik rij door de straten en mijn rok vliegt alle kanten op.
Serieus, ga nooit met een lange rok op een scooter.
Na 10 minuutjes rijden zie ik Inaya voor de Primark met een meisje.
Ik heb haar nog nooit gezien maar ze ziet er geweldig uit.
Ze heeft een Abaya aan en draagt haar hoofddoek op een bedekte manier i.p.v de manier hoe ik hem de meisjes van vandaag de dag zie dragen.
"Heey" zeg ik vrolijk en begin bij Souhaila met groeten.
Ze heeft prachtige blauwe ogen net als Yassir.
"Wie is dat" fluister ik terwijl ik Inaya groet.
"Souhaila, dit is Sarah" zegt Inaya en kijkt de kant van het meisje op.
"Subhan Allaah, ze is ma sha Allaah net zo mooi als Yassir" zegt ze en een traan rolt langs haar wangen.
Ik kijk verbaasd naar allebei, wat is dit?
"Sarah, ik ben Souhaila. Ik ken Yassir al jaren en heb een paar keer een relatie met hem gehad, maar nu heb ik weer een relatie en zijn we heel serieus. Sorry als het een grote schrik voor je is, maar hij wou binnenkort mijn hand vragen maar hij is veranderd waardoor het weer tijd nodig had. Hij ruikt heel smerig, gaat met aparte jongens om. Slechte jongens.. Jongens die domme dingen doen. Maar ik denk dat Yassir is gedwongen om dit te doen, zoiets zou hij nooit doen. Ik denk dat hij dezelfde handelingen vericht als hun" zegt ze en haar stem breekt.
Ik loop naar haar toe met tranen in mijn ogen en knuffel haar.
"Kom we gaan ergens zitten, gênant om hier voor de Primark te gaan huilen" zeg ik en we schieten allebei in de lach.
Souhaila loopt voor mij en Inaya en ik kijk boos Inaya's kant op.
"Waarom heb je me niks verteld?, ik wist hier helemaal niks van terwijl ik zijn zusje ben en jij weet alles?!" Zeg ik boos
"Doe eens rustig joh, het idee was dat ik met haar naar jou toe zou komen, ik weet het ook pas net van Charafeddine hoor dus stil maar gewoon want wat je nu zegt is gewoon onzin! wees blij dat ik haar mee wou nemen anders was je nog steeds thuis aan het huilen en wist je nog van niks!" schreeuwt ze en kijkt geïrriteerd de andere kant op.
Souhaila kijkt geschrokken achterom.
Zulke momenten kan ik Inaya wel wurgen, ze schreeuwt alsof ze van de Telegraaf is.
"Gadver, opgegroeid zonder respect noemen ze dit" zeg ik en loop sneller.
Souhaila duwt ons allebei in een steegje: "Jullie moeten elkaar juist steunen, wat jullie nu doen is heel slecht" zegt ze sussend.
Inaya loopt met tranen in haar ogen naar me toe en knuffelt me.
Waarom ze huilt weet ik niet..
"Kom we gaan daar zitten" zeg ik en wijs naar een bankje.
Souhaila vertelt alles over haarzelf.
Ze is een Spaans meisje en heet van oorsprong: Chelsea, ze is een Spaans/Nederlandse - Bekeerling.
Ze verteld hoe ze Yassir is tegen gekomen, 3 jaar geleden toen haar neefje naar hem toe rende omdat hij een traingspak van Barcelona aanhad wat haar neefje geweldig vond.
Ze moest een half jaar geleden het huis uit omdat haar ouders het niet accepteerde dat ze was bekeerd en woont nu bij een Marokkaanse vriendin van haar.
Ze is 18 jaar en het is een paar keer uit geweest tussen hun omdat ze te erg in de stress zat.
Ze heeft de Sahada uitgesproken in de moskee waar Yassir bij was omdat hij haar had geïnspireerd.
Hij heeft haar als cadeautje een mandje vol met koran boekjes gegeven en abaya's en hoofddoeken.
Hij heeft haar leren bidden.
Dagen lang zijn ze samen geweest alleen om te verdiepen in de islam.
De laatste dagen deed hij vreemd, hij kon haar bijna niet zien totdat hij haar vertelde dat hij met een aantal vrienden was waarvan zij de naam nog kende van haar jeugd.
"Het zijn slechte jongens" zegt ze met tranen in haar ogen.
Er vallen tranen langs mijn wangen, waarom heeft hij me dit nooit verteld?
Inaya knuffelt me en geeft me een kus op mijn wang.
"Hij is inderdaad veranderd, komt laat thuis. Moet zomaar weg. Hij stinkt, en pakt zomaar geld van me"
"Hij heeft ook van mij 60 euro geleend paar dagen geleden" zegt ze en kijkt naar de grond.
"Het komt goed in sha Allaah, hij komt vrij ik vergeet hem in geen enkele Dua" zegt ze en veegt haar tranen weg.
"Heb je een foto van je toen je nog geen hoofddoek droeg?"
Ik vind dat altijd zo leuk om te zien.
Ze laat me een strand foto zien, wauw.
Een volle bos donkerblonde krullen met wat lichte plukjes erdoor heen.
Een prachtig figuur "Body"
"Je was echt prachtig, nja bent. Maar hoe je nu bent is perfect" zeg ik en glimlach naar haar.
Ze glimlacht terug en gaat dan naar een foto van haar en Yassir.
"Dit was onze eerste "Date", ik vond hem geweldig maar er waren duizende meisjes voor mij die hem geweldig vonden" zegt ze lachend.
"Uiteindelijk ben jij de gelukkige en al 3jaar lang!" Zegt Inaya lachend.
We kletsen en lachen door.
Souhaila is een schat van een meid, ze is prachtig en heel rustig en netjes.
We gaan met z'n allen naar een Turkse zaak om de stress een beetje weg te eten.
Ik bestel een kapsalon, Inaya een broodje durum en Souhaila een Turkse pizza.
"Jij hebt ook vast iemand?" Vraagt Souhaila lachend als we aan het eten zijn.
Ik kijk naar Inaya en ze schud nee met haar hoofd.
Ze heeft gelijk, stel dat ze het aan Yassir verteld dan ben ik dood.
"Nop, er zijn alleen jongetjes die spelen" zeg ik lachend.
Ik kijk verlegen naar mijn bak met kapsalon.
"Je bent echt mooi, subhan Allaah, ghair in sha Allaah, je komt hem elk moment tegen" zegt ze en knipoogt.
Ze is een schat.
We eten ons eten op en pakken dan onze spullen.
Het is nu al 6 uur en ben een paar keer door Safouane gebeld zie ik.
"Ik spreek je vanavond schatje, ben met wat meiden" app ik hem.
"Ik ga weer naar huis, Sarah ik hoop dat ik wat voor je kon betekenen je kan me altijd appen als er wat is" zegt ze en geeft me haar nummer.
Ik knuffel haar en beloof haar dat het allemaal goed komt.
"Je mag trouwens wel mee met mij naar huis" zegt ik en kijk Souhaila vriendelijk aan.
"Dankje lieverd, Ik zal snel een keertje langskomen, jij bent altijd welkom" zegt ze en loopt de zaak uit.
"Ga je met me mee naar huis?" Vraag ik aan Inaya en Inaya stemt in.
We rijden samen onderweg naar huis.
"Kom we gaan langs Albert Heijn, shen inkopen doen" zegt Inaya lachend en we rijden eerst naar de Albert Heijn.
We parkeren onze scooters en lopen de Albert Heijn in.
Ik zie een paar meisjes en ze kijken allemaal mijn kant op.
Hier gaan we weer.
"O mijn god! Wat erg van je broer! Moet hij lang?" Vraagt een meisje met een kort hemdje terwijl ze naar me toe loopt.
Hier hebben we een tweede telegraaf.
"Is nog niet zeker" zeg ik en duw Inaya voor me uit.
Bah kots wijf.
Inaya pakt grotendeels het eten en ik loop zoals altijd weer naar de Milka repen toe.
We reken af en rijden lachend naar huis.
Een auto begint langzamer te rijden naast ons en de raam van die auto gaat omlaag.
Ik kijk naar links en zie een grote grote groep jongens in die auto zitten.
"Ewa zina's waar na tuuu?" Vraagt de jongen achter het stuur lachend.
Inaya en ik beginnen te versnellen de auto haalt ons in.
"Mag ik jou nummer, met die rok?" Blijft hij proberen.
Inaya kijkt me aan en lacht hardop.
Heks.
We rijden sneller en rijden een straat in waar je niet met de auto in mag.
Inaya en ik schieten allebei in de lach en nemen de afslag rechts.
Even een omweg is niet erg voor vandaag.
We parkeren voor ons huis en ik zie Inaya geschrokken mijn kant op kijken.
Ze ziet langzaam wit.
"Sa..Sarah? Wat.. Wat is er met jullie.. jullie deur gebeurd?" Vraagt ze met een trillende stem.
Ik haal snel de sleutel uit mijn scooter en mijn hart stopt met kloppen.
Ya rabbi, waarom kunnen mijn dagen nooit normaal gaan?