ប៉ុន្មានថ្ងៃកន្លងផុតទៅ ហេប្យុលធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅកោះជីរជូរវិញតាំងពីថ្ងៃខួបកំណើតនាងកន្លងផុតទៅម្ល៉េះ ដោយមានហូស៊ុកជាអ្នកជូនទៅផ្ទាល់ ។ អ្នកកម្លោះរវល់និងការងារវីវក់រហូតពេលខ្លះភ្លេចបាយភ្លេចទឹកអស់ទៅហើយ បើនិយាយពីទំនាក់ទំនងរវាងពួកគេវិញគឺធម្មតា មិនទៅមុខ ហើយក៏មិនទៅក្រោយ គ្មានអ្វីដែរអាចរុញច្រានអោយពួកគេមកលើសពីនេះឡើយ។
«អាកាសធាតុប្រែប្រួលឬ ?ទើបហ្យុងមកញ៉ំាបាយល្ងាចនៅផ្ទះ?»ជុងហ្គុកដែរអង្គុយនៅតុបាយក៏សួរឡើងធ្វើដូចជាភ្ញាក់ផ្អើល ព្រោះហូស៊ុកមិនងាយនិងត្រឡប់មកផ្ទះវិញទាន់បាយល្ងាចនោះទេ។
«និយាយតែយើង មិនមែនជាឯងទេឬ ដែរទើបតែមកបាយនៅផ្ទះថ្ងៃនេះ? ដើរលេងស្រីញីអូនបងរហូតភ្លេចមកដេកនៅផ្ទះហើយ នៅមកថាយើងទៀត»ហូស៊ុកដើរមកអង្គុយនៅលើកៅអីក្នុងផ្ទះបាយ ទល់មុខនិងជុងហ្គុកធ្វើអោយអ្នកដែរនិយាយរាក់ទាក់អម្បិញមិញចុកឆ្អល់ក្នុងខួរអស់។
«អោយតែនិយាយរឿងពិត បកសម្ដីមកស្ដីអោយគេវិញរហូត»ជុងហ្គុក
«ក៏ស្ដីនិងហើយ ប្ដូរស្រីដូចប្ដូរខោអាវប្រយ៍ត្នកើតអេដន៍ខានបានការប្រពន្ធទៅឯង»ហូស៊ុក
«ដាក់ទំនាយគ្នាស្រស់ៗនេះ ខ្ញុំមិនភ្លើអោយខ្លួនឯងកើតអីនោះទេ ។ ក៏ប្ដូរមុខញឹកញាប់តែខ្ញុំជ្រើសយកអាGreat A បំផុតហើយ»ជុងហ្គុកញាក់ស្មាររបស់ខ្លួនបន្តិចមុននិងកាន់ស្លាបព្រាយកមកដួសបាយដាក់ចូលទៅក្នុងមាត់ ឯអ្នកដែររួមតុជាមួយពីរអ្នកទៀតក៏ស្ងាត់មាត់ជ្រាបតែម្ដងព្រោះមិនបានចាប់អារម្មណ៍និងជម្លោះនេះស្រាប់ទៅហើយ។
អាហារពេលល្ងាចនេះក៏កន្លងផុតទៅដោយរលូន ទីបំផុតហូស៊ុកអាចត្រឡប់មកបន្ទប់របស់ខ្លួនវិញហើយ ក្រោយពីក្រោកតាំងពីព្រលឹមមិនទាន់មានថ្ងៃរះរហូតដល់ព្រលប់រកពពកនៅលើមេឃមិនឃើញ។
«ទុកចោលល្អដែរទេ?»ហូស៊ុកឈរជ្រែងចង្កេះពិចារណាឯកសារដែរសល់នៅលើតុក្នុងបន្ទប់ ប្រសិនបើគេទុកចោលយប់នេះគេអាចមានពេលធ្វើនៅថ្ងៃស្អែក តែគេជាមនុស្សមិនចូលចិត្តធ្វើការអោយនៅសល់ បើជ្រុលជាហត់ហើយ ហត់តែមួយថ្ងៃនេះបានហើយល្អទេ?
«ហ៊ើយយ» គេដកដង្ហើមធំចោល មុននិងទាញកន្សែងពណ៍សរស្កុះដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹក។ ក្រោយសម្អាតខ្លួនជម្រះកាយអោយមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយហើយ គេក៏ដើរទៅដាក់គូទលើកៅអីដើម្បីធ្វើការបន្តរ គឺបង្ហើយអោយហើយនៅយប់នេះតែម្ដង ។
—————-
ថ្ងៃថ្មី✨🌷
ក្រឡេកមកមើលកម្លោះជុន(ណាមជុន)បុរសមានស្នេហាថ្មីថ្មោងឯណេះវិញ ពេលព្រឹកមិនទាន់ទេក៏នាំគូរស្នេហ៍មកញ៉ំាអាហារពេលព្រឹកភ្លាម ព្រោះថ្ងៃស្អែកគេត្រូវមានការទៅបរទេសប៉ុន្មានថ្ងៃ ថ្ងៃនេះនិងចំណាយពេលនៅជាមួយមនុស្សស្រីដែរខ្លួនស្រឡាញ់ពេញមួយថ្ងៃតែម្ដង ។
«មាត់ប្រឡាក់ហើយ » ណាមជុនញញឹមចេញថ្ពាល់ខួចមុននិងឈោងដៃទៅជូតទឹកជ្រលក់ដែរប្រឡាក់ចេញពីគែមមាត់របស់លីយ៉ា (នែល លីយ៉ា) ។
ទោះស្នេហានេះទើបតែចាប់ផ្ដើមពិតមែនតែទំនាក់ទំនងពួកគេចុះសម្រុងគ្នាល្អខ្លាំងណាស់ នែលលីយ៉ាជាមនុស្សស្រីគួរអោយស្រឡាញ់ ទន់ភ្លន់ ស្លូតបូតថែមទាំងពូកែយល់ចិត្ត គេជាមនុស្សប្រុសដែរមិនសូវមានពេលទំនេរនោះទេ មួយខែនៅកូរ៉ែបាន10ថ្ងៃយ៉ាងច្រើន តែនាងបែរជានៅទ្រាំនិងស្រឡាញ់គ្នាជាមួយគេបាន គេពេញចិត្តណាស់ទៅហើយ។ នេះជាស្នេហាដំបូង ដំបូងផុតដែរគេមាន។
«ហាសហា អរគុណបងហើយ » នាងតូចសើចក្អាកក្អាយពេលឃើញកាយវិការផ្អែមល្ហែមរបស់ដៃគូរ។
«ចេញពីទីនេះយើងទៅសួនកម្សាន្តល្អទេ?»ណាមជុន
«បងចូលចិត្តឬ?អូនមិនដែរទៅទីនោះទេតាំងពីធំដឹងក្ដីមក»លីយ៉ា
«បងមិនដែរទៅទេ តែឃើញគូរស្នេហ៍ភាគច្រើនគេទៅ ទើបបបួលអូន» ណាមជុន
«ល្អខ្លាំងណាស់»លីយ៉ានិងគេក៏រហ័សជិះទៅសួនកម្សាន្ត ក្រោយពីញ៉ំាអាហារពេលព្រឹកជាមួុយគ្នាហើយ។
[ហូស៊ុក scene ]
ក្រឡេកមកមើលជុង ហូស៊ុកឯណេះវិញពេលនេះក៏នៅវីវក់និងការងារដូចដើម គេកំពុងរៀបចំគម្រោងសាងសង់សណ្ឋាគារផ្កាយប្រាំនៅដែនដីថ្មី ជាគម្រោងដែរគេប្រៀងទុកមកយូរហើយ តែពេលនេះទើបនិងចាប់ផ្ដើមពិតប្រាកដ ។
រីងងងង រីងងងងង ~~~~~📲
«អាឡូ»ហូស៊ុក
«ចាហ្វាយ មនុស្សរបស់យើងដែរនៅមើលសុវត្ថិភាពអ្នកនាងអ៊ីល អោយដំណឹងមកថាព្រឹកមិញមានមនុស្សប្រុសម្នាក់រងចាំនិងជួបអ្នកនាងអ៊ីលនៅឯមុខសណ្ឋាគារ»ឌីល
«វាជាអ្នកណា?»ហូស៊ុក
«ជាមិត្តកាលរៀនមហាវិទ្យាល័យ គឺឆាម ហ៊ីវ៉ា»ឌីល
«អាចង្រៃយ៍នោះ...»ហូស៊ុកសង្ក្រៀតធ្មេញក្រឺតក្រតធ្មេញស្ទើរប្រេះបែកជាពីរពេលឮឈ្មោះរបស់អាម្នាក់នោះហើយ គេគុំមកយូរហើយ ពេលនេះត្រឡប់បកក្បាលមកពីណា?
«គិតយ៉ាងមិចបន្តរទាន?»ឌីល
«តាមមើលនាងអោយជាប់ ចាត់មនុស្សទៅបន្ថែម ហើយបណ្ដោយអោយបែបនោះទៅ ។ មានរឿងអ្វីមិនប្រក្រតី ត្រូវខលប្រាប់យើងភ្លាម។»ហូស៊ុក
«បាទចាហ្វាយ»ឌីល
«បើឯងធ្វើអោយនាងជ្រុះមួយសរសៃរសក់ ឯងស្លាប់មិនសល់សូម្បីតែលលារខួរ អាហ៊ីវ៉ា»ហូស៊ុកបិទទូរស័ព្ទនិងក្ដាប់ដៃយ៉ាងណែន មុននិងបន្លឺប្រយោគនេះឡើង ។ បើឆ្ងល់ថាហេតុអីទើបគេគុំគួនស្អប់ដល់ថ្នាក់នេះ? បន្តិចទៀតនិងដឹងហើយ។
To be continued 🌷