Unicode
"ဝမ်ရိပေါ်!! မင်းဒီမှာဘယ်လိုတောင်နေနေတာလဲ ပရိဘောဂတွေလည်း အုပ်ထားတဲ့အဝတ်တွေေတာင်မလှန်ရသေးဘူး မီးဖိုချောင်ကလည်း ဘာမှမရှိပါလား"
"ကျွန်တော် တမင်မရှင်းဘဲထားတာ..."
မီးဖိုကိုကြည့်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့်ခါးကိုအသာဖက်ကာ နားနားကပ်ပြီး...
"ကောစိတ်ကြိုက် ပြင်လို့ရအောင်လို့ တမင်မရှင်းတာ ဒီအိမ်က ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဘဝသစ်စမယ့်နေရာလေးလေ မင်္ဂလာဦးညကိုလည်း ဒီမှာပဲကုန်ဆုံးမှာ"
ရိပေါ်စကားကြားပြီး ရှောင်းကျန့်မျက်နှာလေးရဲတက်သွားကာ ဖက်ထားတာကိုရုန်းပေမဲ့ ရုန်းလို့မရ နဂိုနောက်ကျောပေးထားတာကနေ ရိပေါ်ကခါးကိုဆွဲလှည့်လိုက်တာကြောင့် ရိပေါ်ရဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ထဲ မျက်နှာအပ်မိလျက်သားဖြစ်သွားသည်။
သူ့ကိုမေးစေ့ကနေ ကိုင်ကာ အသာမော့စေပြီး ရီဝေဝေကြည့်ကာ နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရနမ်းရှိုက်လေသည်။ ရိပေါ်လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်လိုက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာနေရင်းနှင့်ပင် အနမ်းတို့ကို ပြန်လည်တုံ့ပြန်ခဲ့၏။
"ဒါနဲ့ မားတို့နေနေတဲ့အိမ်ကိုရော မားတို့ပြန်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"
"ဒီတိုင်းထားလိုက်လေ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ လူခေါ်ထားလိုက်မယ် ကျွန်တော်ကအခု အာဏာရှိနေပြီပဲဟာကို"
"ဟုတ်သား မင်းအလုပ်ရှိတယ်မဟုတ်ဘူးလား မင်းက စီအီးအိုလေ"
"အတွင်းရေးမှူး ရှိတယ်လေ"
"မင်းက ခုမှစီအီးအိုဖြစ်တာကို ဒီလိုပစ်ထားရင် ပြောကြမှာပေါ့"
"အဲ့တာကို စိတ်မပူနဲ့ မနေ့ကတည်းက အကုန် မီးငြိမ်းသွားကြပြီ ကုမ္ပဏီကိစ္စတွေ ကောဂရုမစိုက်ပါနဲ့"
"ဂရုမစိုက်လို့ရမလား မင်းရဲ့ထင်ရာစိုင်းပုံနဲ့ ငါ့မှာစိတ်မချဘူး"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ မိန်းမရယ် ကိုယ့်ယောကျာ်းကိုယ် ယုံလိုက်"
"ဘောကို..မိန်းမ!!"
"ကျွန်တော့်မိန်းမက ယဥ်ကျေးလိုက်တာဗျာ"
"ငါကန်လိုက်ရ"
"ကန်ရက်လို့လား"
သူ့ဗိုက်ကို ပွတ်သပ်နေတာကြောင့် ရှောင်းကျန့် တစ်ယောက်မနေတတ်ဖြစ်နေသည်။ ရိပေါ် ရှောင်းကျန့်အကျင်္ ီကိုဆွဲလှန်ကာ အသီးလေးနှစ်ခုကို စုပ်လိုက် ချေလိုက်နဲ့ အလုပ်များနေသည်။
ရိပေါ်အားက အရမ်းကြီးတာမို့ လက်တစ်ဖက်ထဲနဲ့ ခါးကိုဖက်ထားတာတောင် ရှောင်းကျန့်မရုန်းနိုင်ရှာ။
*မားရေ မားရဲ့သားလေးကို ကယ်ပါဦး*
ဟိုဘက်အိမ်က ရှောင်မားကတော့ ရေနွေးလေးသောက်လိုက် အသီးလေးစားလိုက်နဲ့ ဆိုဖာပေါ်မှာ ဇိမ်ကျနေလေသည်။
"အာ့! ဟာ့! ဒီအကျင့်က..အင့်!! ဘယ်က...တတ်လာ...ပြန်တာလဲ"
ပြန်ဖြေကြားခြင်းမရှိတဲ့ ရိပေါ်ကတော့ သူ့ကိုဒီနေ့ လွှတ်ပေးမဲ့ ပုံမပေါ်။
ခွေကျတော့မလိုဖြစ်နေတဲ့ ကောကို ပွေ့ထားရင်း လည်ပင်းကိုလည်း အမှတ်တွေပေးနေလိုက်သည်။ အစကတော့ ကောကို စချင်လို့ဆိုပေမဲ့ အခုတော့သူ့စိတ်သူ မထိန်းနိုင်တော့။
ရိပေါ်လက်တွေက ဘောင်းဘီထဲကိုပါ ရောက်လာတဲ့ အချိန်မှာတော့...
ခွပ်!!!
ခေါင်းကို ခွပ်ခနဲခေါက်ချလိုက်တော့သည်
"နေ့ခင်းဘက်ကြီး ထနေရလား!! နှာဘူးကောင်!! သူမခံရတိုင်း!! အားနေလုပ်ဖို့ပဲတွေးနေ..အု"
သူ့ခေါင်းကိုခေါက်ချပြီး ဆဲဆိုနေတဲ့ ကောပါးစပ်ကို အနမ်းနဲ့ ပိတ်လိုက်တော့သည်။
"အွန်းးးး မင်းကတိပေးထားတယ်လေ ငါတို့လက်မထပ်ရသေးမချင်း ထပ်မထိပါဘူးဆိုပြီး"
"နည်းနည်းလေး ပွတ်သပ်လို့တောင်မရဘူးလား ကောရာ"
"မင်းမေကြီးတော် နည်းနည်းလေး ငါသာမတားရင် အခုလောက်ဆို အိပ်ယာထဲရောက်နေလောက်ပြီ ဖယ်! လွှတ်တော့!!! မင်းအိမ်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရဦးမှာ"
"ဟွန့်! အာ့ဆိုလည်းပြီးရော ေကာသဘော မင်္ဂလာဦးညကျရင်တော့ ခင်ဗျား ကျွန်တော်နဲ့တွေ့ပြီသာမှတ် ရှောင်ရှောင်းကျန့်"
*အမလေး ကြောက်စရာကြီး သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း*
...........
"ချစ်လေး"
"သေချင်လိုက်တာနော်!!!!!"
"ဟဲ့ မျန်မျန် နင်ကဘာထဖြစ်တာလဲ"
ဝမ်ချင်ကမေးတော့..
"အဲ့ချစ်လေးဆိုတာကို ဒေါက်တာတို့ဘာ့သာ အပြင်မှာ ဘယ်လောက်ခေါ်ခေါ် အလုပ်လုပ်နေရင်တော့ မခေါ်စမ်းပါနဲ့"
"နင်မနာလိုနေတာမလား"
"အောင်မလေး ဖြစ်ရဦးမယ် ကျွန်မတွဲလာတဲ့လူတွေအကုန်လုံးဆီက အခေါ်ခံရဖူးတယ်နော် အစ်မတို့ကို အားမကျဘူး အဲ့အစား သူတို့ကိုလွမ်းလာလို့ ချစ်လေးဆိုတာကြီးကို မခေါ်နဲ့"
"နင်တွဲခဲ့တဲ့သူက ဘယ်နှစ်ယောက်တောင်လဲ"
"အောင်မလေး အများကြီးပဲ သူတို့ကျွန်မကို ခေါ်တာလေ ချစ်လေး သဲလေး ပူတူတူးလေး အသည်းနှလုံးလေး ဆည်းလည်းလေး သကြားလုံးလေး တစ်လေးတည်းလေးနေတော့တာ"
"အာ့ဆို ငါတို့ မလေးတဲ့ဟာ ခေါ်မယ်လေ ချစ်သဲ"
"အားရိုး အဲ့တာလည်း ခေါ်ဖူးတယ် ကျွန်မကိုတစ်ဘဝလုံးချစ်တယ်ဆိုပြီး တစ်ပတ်ထဲနဲ့ပျောက်သွားတဲ့ မသာကြီးလေ ပြောရင်း သူ့ကိုတောင် သတိရသွားပြီ သူက ကျွန်မအချစ်ဆုံး သိလား ဘလာ ဘလာ ဘလာ...."
"ကဲပါ တော်ပါတော့ အရေးထဲ အလွမ်းဇာတ်လာကနေတယ် အာ့ဆို ငါတို့က ဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲ"
"ဝမ်ချင် ကိုယ်မင်းကို ချစ်တယ်နော်"
"ဟင် ဘာဆိုင်လို့လဲ"
"ကိုယ်မင်းကို အရမ်းချစ်တယ်လို့"
"အာ ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး ကျိုးချန်ကလည်း..."
ပြေးထွက်သွားတဲ့နောက်ကို နောက်ကတစ်ယောက်ကလည်း ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားလေသည်။
"အဲ့မှာ ကြွကြပါ ကြွကြပါ ကျွန်မပဲ အလုပ်လုပ်မယ် ရှင်တို့မလုပ်ကြနဲ့ သိလား"
"အစ်မ မျန်မျန် ဘာဖြစ်တာလဲ"
ကောင်တာကို ရောက်လာတဲ့ စစ်ကျွေးကမေးတော့
"စစ်ကျွေး နင်လည်းလာရှို့တာလား"
"ဟင် ဘာကိုလဲ မီးလား"
"ဟူးးးး ဘာမှမဟုတ်ဘူး နင့်လင်မလာသေးဘူးလား ခါတိုင်း ထမင်းစားချိန်ဆိုရောက်လာပြီ"
"အင်း ခုထိမရောက်သေးဘူး ဟာ ကျွန်တော့်လင်မဟုတ်ပါဘူးဗျ အစ်မကလည်း ယောကျာ်းချင်းချင်းကြီး"
"ငါလည်း နင်လို့အင်နိုးစန့်လေးဆိုရင် ကောင်မလေးတစ်ယောက်လောက် လာကြိုက်မလား မသိဘူး"
"အစ်မပြောနေတာတွေ ကျွန်တော်တစ်ခုမှ နားမလည်တာတော့ သိတယ်"
_/”–_–\_
"ကျွန်တော် ကန်တင်းမှာ ထမင်းသွားစားတော့မလို့ အစ်မရော"
"ငါစားပြီးပြီ နင်ပဲသွားလိုက်တော့"
"အာ့ဆို ကျွန်တော်သွားပြီ"
မကြာပါဖူး နင်နင်လေး ရောက်လာသည်။
"မျန်မျန် ငါ့ချစ်လေးရော"
"အောင်မလေး!! လာပြန်ပြီ ချစ်လေး အီး! ဟီး!"
"ဟာ ဟေ့ ဘာလို့ငိုနေတာလဲ"
သူထငိုတော့ အကုန်လုံးက ကျွန်တော့်ကို ပြူးပြဲကြည့်နေကြလေသည်။
"ထမင်းစားချိန်မို့လို့ ကန်တင်းမှာရှိမှာပေါ့ အီးး ဟီးး ဆိုးလိုက်တဲ့ ငါ့ဘဝကြီး"
သူဘာဖြစ်နေမှန်း မသိတာနဲ့ ဝမ်နင်လည်း တစ်သျှူးထုပ်ပေးပြီး ထွက်လာလိုက်သည်။
*ဘာဖြစ်တာလဲဟ*
"ဟယ်လို အစ်ကိုရှီးချန် ဟုတ် ကျွန်တော်...မစားရသေးဘူး...အဲ မလာနဲ့ မဝယ်ခဲ့နဲ့ အစ်ကို အလုပ်များနေမှာကို မဟုတ်ရင်တောင် အေရးပေါ်ဌာနကို ရဲတွေခဏခဏဝင်ထွက်နေလို့ အကုန်လုံးက လန့်နေကြတာ"
"ဟုတ် ကျွန်တော်အခု စားတော့မှာပါ..ဟုတ် ဒါပဲနော် အစ်ကို"
အရေးပေါ်ဌာနကို ဟိုတလောက ပြောင်းလာတဲ့ မုန့်ယောင်က အစ်ကိုရှီးချန် ချစ်သူဆိုတာကို ဘယ်သူမှမပြောရသေးပေမဲ့ ထုံးစံအတိုင်း နောကြေနေတဲ့ မျန်မျန်က ရိပ်မိနေပြီ။
ရှောင်းကျန့်တို့ မင်္ဂလာပွဲကြ ငါပန်းကြဲမယ် ဘာညာနဲ့လုနေကြတဲ့ gp chat ထဲကိုကြည့်ရင်း
*ဟူးးး ပစ်ပေးမဲ့ ပန်းစည်းလေး ငါသာရလိုက်ချင်မိပါရဲ့*
#########
🌺Mei Xing🌺
Zawgyi
"ဝမ္ရိေပၚ!! မင္းဒီမွာဘယ္လိုေတာင္ေနေနတာလဲ ပရိေဘာဂေတြလည္း အုပ္ထားတဲ့အဝတ္ေတြေတာင္မလွန္ရေသးဘူး မီးဖိုေခ်ာင္ကလည္း ဘာမွမရွိပါလား"
"ကြၽန္ေတာ္ တမင္မရွင္းဘဲထားတာ..."
မီးဖိုကိုၾကည့္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔ခါးကိုအသာဖက္ကာ နားနားကပ္ၿပီး...
"ေကာစိတ္ႀကိဳက္ ျပင္လို႔ရေအာင္လို႔ တမင္မရွင္းတာ ဒီအိမ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဘဝသစ္စမယ့္ေနရာေလးေလ မဂၤလာဦးညကိုလည္း ဒီမွာပဲကုန္ဆုံးမွာ"
ရိေပၚစကားၾကားၿပီး ေရွာင္းက်န္႔မ်က္ႏွာေလးရဲတက္သြားကာ ဖက္ထားတာကို႐ုန္းေပမဲ့ ႐ုန္းလို႔မရ နဂိုေနာက္ေက်ာေပးထားတာကေန ရိေပၚကခါးကိုဆြဲလွည့္လိုက္တာေၾကာင့္ ရိေပၚရဲ႕ ရင္ခြင္က်ယ္ထဲ မ်က္ႏွာအပ္မိလ်က္သားျဖစ္သြားသည္။
သူ႔ကိုေမးေစ့ကေန ကိုင္ကာ အသာေမာ့ေစၿပီး ရီေဝေဝၾကည့္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကို အငမ္းမရနမ္းရႈိက္ေလသည္။ ရိေပၚလည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္လိုက္ကာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာေနရင္းႏွင့္ပင္ အနမ္းတို႔ကို ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ခဲ့၏။
"ဒါနဲ႔ မားတို႔ေနေနတဲ့အိမ္ကိုေရာ မားတို႔ျပန္သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ"
"ဒီတိုင္းထားလိုက္ေလ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ဖို႔ လူေခၚထားလိုက္မယ္ ကြၽန္ေတာ္ကအခု အာဏာရွိေနၿပီပဲဟာကို"
"ဟုတ္သား မင္းအလုပ္ရွိတယ္မဟုတ္ဘူးလား မင္းက စီအီးအိုေလ"
"အတြင္းေရးမႉး ရွိတယ္ေလ"
"မင္းက ခုမွစီအီးအိုျဖစ္တာကို ဒီလိုပစ္ထားရင္ ေျပာၾကမွာေပါ့"
"အဲ့တာကို စိတ္မပူနဲ႔ မေန႔ကတည္းက အကုန္ မီးၿငိမ္းသြားၾကၿပီ ကုမၸဏီကိစၥေတြ ေကာဂ႐ုမစိုက္ပါနဲ႔"
"ဂ႐ုမစိုက္လို႔ရမလား မင္းရဲ႕ထင္ရာစိုင္းပုံနဲ႔ ငါ့မွာစိတ္မခ်ဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ မိန္းမရယ္ ကိုယ့္ေယာက်ာ္းကိုယ္ ယုံလိုက္"
"ေဘာကို..မိန္းမ!!"
"ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ယဥ္ေက်းလိုက္တာဗ်ာ"
"ငါကန္လိုက္ရ"
"ကန္ရက္လို႔လား"
သူ႔ဗိုက္ကို ပြတ္သပ္ေနတာေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န္႔ တစ္ေယာက္မေနတတ္ျဖစ္ေနသည္။ ရိေပၚ ေရွာင္းက်န္႔အက်ၤ ီကိုဆြဲလွန္ကာ အသီးေလးႏွစ္ခုကို စုပ္လိုက္ ေခ်လိုက္နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနသည္။
ရိေပၚအားက အရမ္းႀကီးတာမို႔ လက္တစ္ဖက္ထဲနဲ႔ ခါးကိုဖက္ထားတာေတာင္ ေရွာင္းက်န္႔မ႐ုန္းႏိုင္ရွာ။
*မားေရ မားရဲ႕သားေလးကို ကယ္ပါဦး*
ဟိုဘက္အိမ္က ေရွာင္မားကေတာ့ ေရေႏြးေလးေသာက္လိုက္ အသီးေလးစားလိုက္နဲ႔ ဆိုဖာေပၚမွာ ဇိမ္က်ေနေလသည္။
"အာ့! ဟာ့! ဒီအက်င့္က..အင့္!! ဘယ္က...တတ္လာ...ျပန္တာလဲ"
ျပန္ေျဖၾကားျခင္းမရွိတဲ့ ရိေပၚကေတာ့ သူ႔ကိုဒီေန႔ လႊတ္ေပးမဲ့ ပုံမေပၚ။
ေခြက်ေတာ့မလိုျဖစ္ေနတဲ့ ေကာကို ေပြ႕ထားရင္း လည္ပင္းကိုလည္း အမွတ္ေတြေပးေနလိုက္သည္။ အစကေတာ့ ေကာကို စခ်င္လို႔ဆိုေပမဲ့ အခုေတာ့သူ႔စိတ္သူ မထိန္းႏိုင္ေတာ့။
ရိေပၚလက္ေတြက ေဘာင္းဘီထဲကိုပါ ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့...
ခြပ္!!!
ေခါင္းကို ခြပ္ခနဲေခါက္ခ်လိုက္ေတာ့သည္
"ေန႔ခင္းဘက္ႀကီး ထေနရလား!! ႏွာဘူးေကာင္!! သူမခံရတိုင္း!! အားေနလုပ္ဖို႔ပဲေတြးေန..အု"
သူ႔ေခါင္းကိုေခါက္ခ်ၿပီး ဆဲဆိုေနတဲ့ ေကာပါးစပ္ကို အနမ္းနဲ႔ ပိတ္လိုက္ေတာ့သည္။
"အြန္းးးး မင္းကတိေပးထားတယ္ေလ ငါတို႔လက္မထပ္ရေသးမခ်င္း ထပ္မထိပါဘူးဆိုၿပီး"
"နည္းနည္းေလး ပြတ္သပ္လို႔ေတာင္မရဘူးလား ေကာရာ"
"မင္းေမႀကီးေတာ္ နည္းနည္းေလး ငါသာမတားရင္ အခုေလာက္ဆို အိပ္ယာထဲေရာက္ေနေလာက္ၿပီ ဖယ္! လႊတ္ေတာ့!!! မင္းအိမ္ကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရဦးမွာ"
"ဟြန္႔! အာ့ဆိုလည္းၿပီးေရာ ေကာသေဘာ မဂၤလာဦးညက်ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕ၿပီသာမွတ္ ေရွာင္ေရွာင္းက်န္႔"
*အမေလး ေၾကာက္စရာႀကီး သူ႔အသားမဟုတ္တိုင္း*
...........
"ခ်စ္ေလး"
"ေသခ်င္လိုက္တာေနာ္!!!!!"
"ဟဲ့ မ်န္မ်န္ နင္ကဘာထျဖစ္တာလဲ"
ဝမ္ခ်င္ကေမးေတာ့..
"အဲ့ခ်စ္ေလးဆိုတာကို ေဒါက္တာတို႔ဘာ့သာ အျပင္မွာ ဘယ္ေလာက္ေခၚေခၚ အလုပ္လုပ္ေနရင္ေတာ့ မေခၚစမ္းပါနဲ႔"
"နင္မနာလိုေနတာမလား"
"ေအာင္မေလး ျဖစ္ရဦးမယ္ ကြၽန္မတြဲလာတဲ့လူေတြအကုန္လုံးဆီက အေခၚခံရဖူးတယ္ေနာ္ အစ္မတို႔ကို အားမက်ဘူး အဲ့အစား သူတို႔ကိုလြမ္းလာလို႔ ခ်စ္ေလးဆိုတာႀကီးကို မေခၚနဲ႔"
"နင္တြဲခဲ့တဲ့သူက ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္လဲ"
"ေအာင္မေလး အမ်ားႀကီးပဲ သူတို႔ကြၽန္မကို ေခၚတာေလ ခ်စ္ေလး သဲေလး ပူတူတူးေလး အသည္းႏွလုံးေလး ဆည္းလည္းေလး သၾကားလုံးေလး တစ္ေလးတည္းေလးေနေတာ့တာ"
"အာ့ဆို ငါတို႔ မေလးတဲ့ဟာ ေခၚမယ္ေလ ခ်စ္သဲ"
"အား႐ိုး အဲ့တာလည္း ေခၚဖူးတယ္ ကြၽန္မကိုတစ္ဘဝလုံးခ်စ္တယ္ဆိုၿပီး တစ္ပတ္ထဲနဲ႔ေပ်ာက္သြားတဲ့ မသာႀကီးေလ ေျပာရင္း သူ႔ကိုေတာင္ သတိရသြားၿပီ သူက ကြၽန္မအခ်စ္ဆုံး သိလား ဘလာ ဘလာ ဘလာ...."
"ကဲပါ ေတာ္ပါေတာ့ အေရးထဲ အလြမ္းဇာတ္လာကေနတယ္ အာ့ဆို ငါတို႔က ဘယ္လိုေခၚရမွာလဲ"
"ဝမ္ခ်င္ ကိုယ္မင္းကို ခ်စ္တယ္ေနာ္"
"ဟင္ ဘာဆိုင္လို႔လဲ"
"ကိုယ္မင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္လို႔"
"အာ ဘာေတြေျပာေနမွန္းမသိဘူး က်ိဳးခ်န္ကလည္း..."
ေျပးထြက္သြားတဲ့ေနာက္ကို ေနာက္ကတစ္ေယာက္ကလည္း ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားေလသည္။
"အဲ့မွာ ႂကြၾကပါ ႂကြၾကပါ ကြၽန္မပဲ အလုပ္လုပ္မယ္ ရွင္တို႔မလုပ္ၾကနဲ႔ သိလား"
"အစ္မ မ်န္မ်န္ ဘာျဖစ္တာလဲ"
ေကာင္တာကို ေရာက္လာတဲ့ စစ္ေကြၽးကေမးေတာ့
"စစ္ေကြၽး နင္လည္းလာရႈိ႕တာလား"
"ဟင္ ဘာကိုလဲ မီးလား"
"ဟူးးးး ဘာမွမဟုတ္ဘူး နင့္လင္မလာေသးဘူးလား ခါတိုင္း ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုေရာက္လာၿပီ"
"အင္း ခုထိမေရာက္ေသးဘူး ဟာ ကြၽန္ေတာ့္လင္မဟုတ္ပါဘူးဗ် အစ္မကလည္း ေယာက်ာ္းခ်င္းခ်င္းႀကီး"
"ငါလည္း နင္လို႔အင္ႏိုးစန္႔ေလးဆိုရင္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေလာက္ လာႀကိဳက္မလား မသိဘူး"
"အစ္မေျပာေနတာေတြ ကြၽန္ေတာ္တစ္ခုမွ နားမလည္တာေတာ့ သိတယ္"
_/”–_–\_
"ကြၽန္ေတာ္ ကန္တင္းမွာ ထမင္းသြားစားေတာ့မလို႔ အစ္မေရာ"
"ငါစားၿပီးၿပီ နင္ပဲသြားလိုက္ေတာ့"
"အာ့ဆို ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီ"
မၾကာပါဖူး နင္နင္ေလး ေရာက္လာသည္။
"မ်န္မ်န္ ငါ့ခ်စ္ေလးေရာ"
"ေအာင္မေလး!! လာျပန္ၿပီ ခ်စ္ေလး အီး! ဟီး!"
"ဟာ ေဟ့ ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ"
သူထငိုေတာ့ အကုန္လုံးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပဴးၿပဲၾကည့္ေနၾကေလသည္။
"ထမင္းစားခ်ိန္မို႔လို႔ ကန္တင္းမွာရွိမွာေပါ့ အီးး ဟီးး ဆိုးလိုက္တဲ့ ငါ့ဘဝႀကီး"
သူဘာျဖစ္ေနမွန္း မသိတာနဲ႔ ဝမ္နင္လည္း တစ္သွ်ဴးထုပ္ေပးၿပီး ထြက္လာလိုက္သည္။
*ဘာျဖစ္တာလဲဟ*
"ဟယ္လို အစ္ကိုရွီးခ်န္ ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္...မစားရေသးဘူး...အဲ မလာနဲ႔ မဝယ္ခဲ့နဲ႔ အစ္ကို အလုပ္မ်ားေနမွာကို မဟုတ္ရင္ေတာင္ အေရးေပၚဌာနကို ရဲေတြခဏခဏဝင္ထြက္ေနလို႔ အကုန္လုံးက လန္႔ေနၾကတာ"
"ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္အခု စားေတာ့မွာပါ..ဟုတ္ ဒါပဲေနာ္ အစ္ကို"
အေရးေပၚဌာနကို ဟိုတေလာက ေျပာင္းလာတဲ့ မုန္႔ေယာင္က အစ္ကိုရွီးခ်န္ ခ်စ္သူဆိုတာကို ဘယ္သူမွမေျပာရေသးေပမဲ့ ထုံးစံအတိုင္း ေနာေၾကေနတဲ့ မ်န္မ်န္က ရိပ္မိေနၿပီ။
ေရွာင္းက်န္႔တို႔ မဂၤလာပြဲၾက ငါပန္းႀကဲမယ္ ဘာညာနဲ႔လုေနၾကတဲ့ gp chat ထဲကိုၾကည့္ရင္း
*ဟူးးး ပစ္ေပးမဲ့ ပန္းစည္းေလး ငါသာရလိုက္ခ်င္မိပါရဲ႕*
#########
🌺Mei Xing🌺