Ik word wakker van mijn wekker die afgaat.
Het is 06:00
Ongelofelijk mijn eerste gedachte gaat meteen naar Safouane.
Hij heeft me niet eens gebeld dus het is wel duidelijk dat hij pas vandaag terug zal komen.
Of is er iets gebeurd? Misschien heeft hij een ongeluk gehad of iets.
Hij zei een weekend anders zei hij toch wel 3 dagen?
Ik stap mijn bed uit en doe mijn lamp aan.
Ik raak in paniek.
Het kan me echt geen fuck schelen of het zijn vriend is ik bel hem gewoon.
Ik pak mijn telefoon en bel hem met trillende handen op.
Hij gaat over, na 2x word ik weggedrukt.
Ik sms hem: "Safouane ben je al terug, laat wat van je horen"
Ik stuur hem wel een appje.
"Laatst gez.: vandaag om 06:04"
Dit meen je niet,
"Safouane?" Typ ik maar haal het berichtje weg.
Als hij wil liegen doet hij dat, ik ga hem niet meer achterna en als hij me weer belt druk ik ook weg.
Simpel als wat.
Ik loop naar de badkamer toe en was mijn gezicht met koud water.
Ik heb nu al geen zin meer in deze dag.
Ik trek mijn donkergrijze skinnyjeans aan & heel lichtgrijs bloesje en mijn rode Moncler jasje.
De broek en het bloesje heb ik gisteren bij de Mango gekocht.
De broek is echt geweldig, hij heeft onder de zakken 2 lichte scheuren en een grote scheur bij mijn linker knie.
Ik maak een middenscheiding in mijn haar en draai de voorste plukjes los naar achteren.
Een beetje mascara en een lichte lippenstift.
Ik pak mijn tas en ren de trap af, het is al kwart voor 7.
Met moeite eet ik een broodje met tonijnsalade.
Ik zit de hele tijd met dat gevoel van Safouane in mijn maag.
Ik drink snel een glas melk en trek mijn rode Royaums aan.
"Sarah? Ben jij dat?" Hoor ik mijn vader van boven roepen.
Shit, helemaal vergeten door te geven.
Ik loop naar boven en groet mijn vader met een kus op zijn voorhoofd.
"Ga weer slapen papa, ik moet me half 8 op school melden omdat ik voor de tweede keer te laat ben" zeg ik en loop met mijn vader naar zijn bed toe.
"Pak de scooter van Yassir maar, ik zeg wel dat hij een keertje met de bus moet om kwart voor 8 is er weer een bus beschikbaar" zegt mijn vader.
"Wees wel voorzichtig met politie en zacht rijden je hebt je rijbewijs nog niet"
Helemaal vergeten, om de 3-kwartier rijd er een bus.
Ik bedank mijn vader en loop de kamer van Yassir binnen.
Ik schud hem wakker.
"Yassir? Yassir?" Ik geef een zachte klap op zijn wang.
"Wat moet je heb eerste 2 uur vrij"zegt hij en draait op zijn buik.
"Ik mag je scooter van paps, je moet met de bus" fluister ik en pak de sleutel van zijn nachtkastje.
"Als dat ding iets mankeert zal jou het dubbele mankeren" zegt hij slaperig.
Scheve zin, maar ik bemoei niet.
Ik loop de trap af en doe de deur achter me dicht.
Ik start de motor en zie dat de benzine op is.
Klootzak, ik rij naar een tankstation en betaal €5.
Heeft die klootzak ook weer een volle tank.
Ik rij naar school toe en stop de motor voor de school.
Ik voel de ogen alweer prikken, waarom zetten ze die parkeerplaats ook naast het rokershok.
Er word weer van alles geroepen, echt schijnheilig zijn ze als me broer daar was hadden ze een voor een hun mond dicht gehouden.
Echt schooiers, het is half 8 en ze zijn al op school.
Ik loop de school binnen met een misselijk gevoel.
Sommige mensen maken je echt misselijk, bah.
Ik loop naar de conciërge en zie Youssri zitten.
Hij gaat met zijn hoofd omhoog, het moet een groet voorstellen.
Ik glimlach kort en ga dan zitten.
Als ik maar niks met hem moet doen, hij is letterlijk dubbelzijdig plakband.
"Soo dame en heer, jij 2 keer te laat en jij weer eens een te grote mond" zegt de conciërge.
"Jullie mogen samen alle tafels en stoelen in de aula schoon maken"
"Jij haalt een emmer met water en sop uit de keuken " zegt hij en wijst naar mij.
"Jij mag alle stoelen van de tafels afhalen" hij kijkt naar Youssri
"Kunnen jullie hier niet iemand voor inhuren ofzo joh skeere school" zegt Youssri en loopt boos weg.
Ik loop slowmotion naar de keuken, hier heb ik dus echt geen zin in.
"Samen" ook nog wel.
Ik loop met een volle emmer naar de tafels toe en zie dat alle stoelen er nog op staan.
Met een zucht haal ik alle stoelen van de tafels en Youssri kijkt me met een verwonderde blik aan.
Ja je ziet t goed ja, ben jou taak aan het doen sukkel.
Ik begin met poetsen en hij blijft me aan kijken.
Ik zei toch, dubbelzijdig plakband.
Oke 1 van de 25 tafels is schoon.
Serieus, als hij na deze tafel nog steeds niet mee helpt zeg ik er wat van.
"Doe je dat vaker schoonmaken?" Hoor ik achter me.
"Moet wel he" antwoord ik chagrijnig.
"Zal ik je helpen?"
"Serieus?" Zeg ik en stop met poetsen.
Ik kijk hem recht in zijn ogen aan en zie hem rood worden.
Hij kijkt naar de grond.
"Sorry" zegt hij zacht en loopt naar de keuken.
Jongens, echt rare wezens.
Alleen is het niks voor hem om rood te worden of weg te kijken, hij staat bij iedereen bekend als de stoere knappe Marokkaanse Colombiaan.
Ik check mijn mobiel en zie geen enkele spoor van Safouane.
Waar ben ik aan begonnen, echt hoofdpijn.
Youssri is terug met een spons en begint bij de andere tafel.
"Ewaa Youssie lekker aan het boenen meh?" Hoor ik een meisjes stem achter me zeggen.
Ik ga niet eens achterom kijken, gun me mijn misselijkheid.
"O mijn god! Soukaina kijk haar jas! tering mooi!" Een meisje komt naast me staan en bekijkt mijn jas aandachtig.
Ik ken haar niet, maar het is dezelfde stem als die Youssri net aansprak.
"Check die schoenen dan!" Zegt een andere meisjes vast genaamd Soukaina.
"Dankjewel" zeg ik en loop naar een andere tafel toe.
"Waar heb je ze gekocht? Ik ga ook aan me vader vragen" zegt het eerste meisje.
"Ik heb ze allebei gekregen" antwoord ik en glimlach.
"Van wie? Die persoon moet wel heel rijk zijn om echte Royaums en een echte Moncler jas te halen" zegt ze lachend
Ze schieten allebei in de lach.
Ik kijk ze aan en moet bijna meelachen, wat een jaloerse heksen.
"Of is je broer drugsdealer? Yassir is jou broer toch? Of je vader drugsdealer meh?"
Ze lachen allebei.
Ik leg mijn spons neer en loop op ze af.
Niemand, maar dan letterlijk niemand mag zo over mij familie praten.
Ik voel woede omhoog komen, en niet een beetje ook.
Youssri springt net voor mij.
"Ga eh jaloerse katjes, als ze niet wil zeggen waar ze dat vandaan heeft dan is het haar keuze. Ga rondhangen in shishalounges met me niffo's ofzo, net zeggen jullie is mooi en nu komt het van een drugsdealer. En hoe wil je vader al dat merk betalen is hij ook een drugsdealer?" Zegt hij en duwt mij weg.
Wollah ik had ze bijna aangevallen.
Ze worden allebei rood en Soukaina fluistert tegen het andere meisje dat ze weg moeten gaan.
"Waarom neem je het op voor meisjes met merk? Is toch duidelijk dat ze een golddigger is?" Zegt het andere meisje stotterend.
"Alsjeblieft laat me niet mijn mond open trekken" zeg ik en kijk haar met een vuile blik aan.
Ze maakt me gek.
"Trek open dan" zegt ze lachend.
De hele school is er al bij komen staan.
"Mijn omgeving kan het tenminste betalen, jij zo te zien niet met je neppe Zanotti's,het logo begint een beetje weg te vallen en ten tweede net kwam het geld nog van mijn zogenaamde broer die drugsdealer is en van mijn vader en nu ben ik een golddigger" zeg ik en ik hoor iedereen klappen en "wayaaaaaaw dissss" roepen.
"Kan je er niet tegen dat je broer een drugsdealer is?" Zegt ze lachend
Ik beuk Youssri omver en er springt alweer een jongen tussen.
Waarom laten mensen mij niet mijn woede uiten.
"Ten eerste, gedraag je eens jij bent hier de persoon die fout zit het begon met een complimentje en door jaloezie begin je over familieleden en ten tweede iedereen letterlijk heel Arnhem weet dat jou neef de grootste drugsdealer is. Ten derde als Yassir dit hoort maakt hij je letterlijk af" zegt een jongen die ik wel eens met Yassir heb gezien.
Ze lopen samen vloekend weg.
"Sarah je doet niks verkeerd, je bent rustig als ze nog een keer wat zeggen moet je meteen bij me melden" zegt hij en knipoogt.
"Je jas en je schoenen zijn geweldig hoor meid, je hele stylo is geweldig!" Hoor ik een meisje met een hoofddoek roepen.
Een paar anderen klappen.
Ik glimlach en ga weer verder, de menigte is inmiddels al verdwenen.
Ik loop naar Youssri toe en bedank hem.
"Geen dank, bijna was je Badr Hari" zegt hij lachend.
Ik schiet in de lach en poets weer verder.
Als alle tafels gepoetst zijn gaat net de bel. We lopen naar de keuken toe en ik gooi de emmer leeg.
"Goed gedaan schoonmaakmarokkaan" zegt hij lachend
"Racist" zeg ik en lach.
Ik zie Inaya lachend naar binnen komen met haar neef en ik wacht even totdat ze alleen is.
Haar neef gaat naar de kluisjes en ze zoekt naar haar sleutel ik ren op haar af en knuffel haar.
Ik praat haar bij en ze ligt stuk op de grond van het lachen.
"Dat waren Maryam en Soukaina, bekendste shishalounge sletten van heel Arnhem" zegt ze lachend.
We lopen samen naar de les en ik zie dat Anna weer terug is.
Wat een feest.
Ze krijgt hier en daar wat opmerkingen naar haar toe geslingerd over zelfmoord.
Bah, sommige mensen zijn echt om te kotsen.
Ik ga naast haar zitten en glimlach naar haar.
Ze kijkt me met een blik aan, een blik zonder gevoel.
Ik stop mijn oortjes in mijn oren en dwaal met mijn gedachte weg.
Deze leraar vertelt toch alleen onzin en let nooit op de leerlingen.
Inaya kijkt naar achteren en fluistert Safouane.
Ik schud nee met mijn hoofd en ze trekt een pruillip.
Ja, ik mis hem.
Wat is dit voor lied? ik pak mijn mobiel en zet "Dj-Mam's - Tonigth" op.
Ik krijg meteen die wedding feelings.
Ik begin rustig los te gaan op mijn stoel.
Als ik nou naast een Marokkaan zat konden we samen los gaan.
Ik denk dat Anna me met haar blik zou vermoorden als ik me oortje in haar oor zou steken.
Toen mijn moeder net was overleden vond ik het fijn dat ik naast Anna zat.
Ze was rustig, ze schreef depressieve teksten waar ik ook op de een of andere manier veel aan had.
Ik begreep precies hoe ze zich voelde, want ik voelde me ook zo.
De bel gaat en op naar de volgende les.
Ik volg Inaya naar het andere lokaal en die les loopt zoals een les moet gaan.
Luisterend, meeschrijvend en werkend.
Het is eindelijk pauze en ik en Inaya hebben hierna een tussenuur.
"Zullen we bestellen of halen?" Vraagt Inaya.
"Halen, ik heb scooter van Yassir" zeg ik en ik zoek mijn sleutel.
"Kapsalon of Turkse pizza?"
"Allebei vriend, ik heb honger" zeg ik lachend.
"Ik trakteeeeer" roept ze.
We lopen lachend naar de scooter toe en ik laat dit keer met moeite Inaya rijden.
Inaya rijd echt gevaarlijk, soms rijd ze door rood en soms gewoon op de stoep.
We zijn bij een Turkse zaak aangekomen en Inaya bestelt het eten.
Het duurt wel even maar het is altijd rond dit tijdstip hier druk, grotendeels omdat de zaak niet ver achter school is.
Als we uiteindelijk ons eten hebben betaalt Inaya en rijd ik dit keer terug naar school.
Ik voorkom liever het risico dat ik dood word gereden.
We eten op school onze Kapsalon en Pizza op en we zijn het drinken vergeten.
Dat word dan voor 1,50 een blikje Redbull kopen.
Ik betaal drinken voor ons beide en we zitten allebei propvol, Alhamdoulillah.
Alle lessen volgen en mijn laatste les is om 3 uur klaar.
Ik heb elke seconde met mijn hoofd bij Safouane gezeten, ik weet niet waar hij uithangt of wat hij aan het doen is of met wie en dat doet pijn.
Ik mis zijn lieve stem, zijn mooie ogen en zijn mooie witte rechte lach.
Ik mis zijn lieve woorden, zijn manier van doen.
Het doet zoveel pijn.
Hij mist mij niet eens want als hij mij miste had hij mij allang een berichtje gestuurd.
Hij had er alles aan gedaan om mij te spreken.
Ik voel tranen opkomen.
"Hey, wat is er lieverd?" Vraagt Inaya en wrijft op mijn schouder.
Blijkbaar stond ze de hele tijd tegen me te praten.
"Ik mis hem" fluister ik
Ik moet me sterk houden, me moeder zei me altijd: "Huil niet voor een persoon die niet voor jou zal huilen"
Ik veeg mijn tranen weg en Inaya geeft me een dikke knuffel.
"Je gaat hem vandaag zien of spreken ik weet het zeker" stelt ze me gerust.
Ik knik en we lopen samen naar de kluisjes.
Ik trek mijn jas aan en stop al mijn boeken in mijn kluisje.
Het boeit me niet of ik moet leren of huiswerk moet maken.
Als ik thuis kom is het eerste wat ik doe slapen.
Rust en stilte om me heen.
"Sarah ik ga alvast ik zie je morgen lieverd"zegt Inaya en kust me op mijn wang
Vanwaar die haast?
Ik zwaai naar haar en doe rustig mijn kluisje dicht.
De school is afgelegen op maandag is meestal iedereen rond 1 uur uit.
Ik loop naar de Vespa van Yassir toe.
Zie ik dat goed?
Ik loop dichterbij en krijg zowat een hart verzakking.