"Minal bu soruda bize yardımcı olmak ister misin?" diye soran matematik hocası ile ayağa kalktım.
"Tabii hocam." dedim.
"Peki o zaman çözümünü bize anlatarak yapmaya başla." diyen hoca ile soruyu içimden okumaya başlamıştım ki beni durdurdu.
"Lütfen dışından oku."
"Tamam hocam." dedim.
"P(x) = axbx² + 3x - 5 polinomu (x-2)² ile bölündüğünde elde edilen kalan 3x + 3 olduğu na göre, a kaçtır?" diye soruyu okudum.
"Evet, çözüm?" dedi hoca.
"P(x) eşittir (x-2)'nin karesi çarpı Q(x) artı 3x+3'tür." dedim.
"Yani kaç oluyor?" diye soran hocaya "P(2) eşittir 3 çarpı 2 artı 3'tür. Yani dokuz hocam." dedim.
"Beklediğimden iyi. Devam ettirebilir misin?" diye sordu.
"Tabii hocam." dedim ve derin bir nefes verdim.
"... 2a-3a eşittir 1 ise -a 1'e denk gelir. Buradan da a, -1 olur." dedim.
"Çok iyi Minal. Matematiğinin kötü olduğunu düşünürdüm." dedi hoca.
"Aslında hırslanınca her şey oluyormuş." dedim.
"Bu hırsının sebebi ne?" diye soran hocaya "Sizin bizi birkaç problem yapamayınca küçük görmeniz hocam. Sizin hatanız bana fayda etti ama sizin bu tavırlarınızdan dolayı dersten soğuyan çok öğrenci var. Umarım en kısa sürede düzelirsiniz." dedim.
Hoca cevap veremeden zil çalınca diğer salaklar ile aynı ortamda kalmamak için sınıftan çıktım.
Öğretmenler odasının önünden geçerken kimya hocamız ile başka bir hocanın konuşması dikkatimi çekti.
"Bugün Cemal Bey gelmedi, bir şey mi oldu acaba?" diye sordu kimya hocamız.
Ne öğretmeni olduğunu bilmediğim hoca "Karısı kayıp ilanında bulunmuş. Dün eve gitmemiş ve aramalara cevap vermemiş." dedi.
Kimya hocamız "Umarım adamcağızın başına bir iş gelmemiştir de sağ salim bulunur." derken gülerken merdivenlerden indim.
Pek sağ salim bulunacağını sanmıyorum. Maalesef cesedi bile yok.
Bahçeye çıktığımda gülerek havaya baktım. Çok güzeldi.
Aslında Berkinler gitti diye çok üzülmüştüm ama o benim nasıl olduğumu her türlü öğrenebilirdi.
Benim mutlu olduğumu bilip mutlu olmasını istiyordum.