Ressam

Zor

"Biz yengen ile bize taşınmanı çok isteriz fakat karar senin." diyen dayıma dönmeden annem ve babamın mezarına bakmayı sürdürdüm.

"Kendi evimde yaşamayı sürdürmek isterim." dedim. 

"Tek başına ne yer ne içersin? Hem evin aidatı, okulun... Ne olacak kızım?" diye sordu dayım. 

"Ev zaten babamın üzerine. Bende on sekizimi doldurdum. Bir şekilde idare ederim." dedim. 

"Öyle şey olmaz kızım." diyen dayıma baktım ve "Lütfen. Birde evden taşınmak benim için işleri zorlaştıracak." dedim. 

"Ama arada kontrole gelirim." diyen dayıma tebessüm ettim ve "Tamam dayı." dedim.

"Benim çocukları okuldan almam gerekiyor. Geri dönüp seni de alırım." deyince "Buna gerek yok. Ben dönerim." dedim. 

"Sen bilirsin. Yine de ilk isteğinde beni ara." dedi ve mezarlıktan çıktı. 

Gözümden yaş gelirken annemin mezarındaki toprakları yavaşça okşadım. Sanki kırılacakmış gibi okşadım. Aynı beni onca sene severken okşadığı gibi...

Sinirden yumruğumu sıkarken avucumun içinde hafif bir acı hissettim. Kalbimin acısının yanında avuç içime batan tırnaklar pek etkilemiyordu.

"Neden? Zaten zor değil mi hayatım? Neden ben?" diye sordum.

"Dört senedir okulda dışlanıyorum, bunu size bir kere bile söylemedim, söyleyemedim. Sizin bu duruma üzülmenizi istemedim. Size kıyamadım. Her seferinde size mutlu gözüktüm. Çünkü sizi az görüyordum. O zamanda da mutlu olalım istedim. Nereden bilebilirdim, sizin mezarınıza dertlerimi açacağımı?" diye sordum. 

Yavaşça avucumu açtım ve kanayan yerlerine baktım. Acı bir tebessüm ile konuşmaya devam ettim.

"Neden benden önce öldünüz? Annesi, babası hep yanında olan çocuklara özendiğimi biliyordunuz. Onca saatinizi işinize değil de bana vermeniz için her şeyi yapardım. Beni değil de işinizi seçtiniz... Bunu da anlarım. Bana iyi bir hayat sunmak istediniz. Yine de benimle daha fazla zaman geçirmek zorundaydınız!" dedim sinirle. 

Herkesin ailesi ile onca vakit geçirmesi ve benim ailemi günde sadece bir, iki saat görmek sinirimi bozuyor. 

"Merak etmeyin, ben sizin gibi yapmayacağım. Size bol bol vakit ayırıp yanınıza geleceğim." dedim ve ayağa kalktım.