Sunny's POV
" he's Sunny, and you don't need to hold his hand " napalunok ako ng wala sa oras.
This boy is really giving me headache. Lumingon ako sa nagngangalang Kokoy na iyon. He's just smiling bitterly. Napailing na lang ako sa mga ginagawa ni Noah. Magtatagal ba ako ng kasama tong isang 'to? Jusko iniisip ko pa lang na magkasama kami sa iisang bubong ay halos mahihimatay na ako. Isama mo pa na may kasama kami sa bahay na stranger. Not totally a stranger because they're related to mama.
Nginitian ko na lang ang mga taong nasa loob ng silid na iyon. Hindi ko na napansin ang iba pa dahil lumapit na ako sa isang di katandaang babae. Ito na yata yung sinasabing pinsan ni mama. Iniwan ko si Noah doob sa likod ko.
" Ah, ikaw po ba yung pinsan ng mama? " I awkwardly ask to her. She just smiled then nod.
Naramdaman ko na lang ang pagpulupot ng isang dambuhalang kamay sa bewang ko. Napaigtad naman ako dahil doon, malakas kasi ang kiliti ko sa bandang 'yon.
Inalis ko ang kamay niya sa bewang ko. Kumunot pa ang noo nito pero pinanlakihan ko lang ito ng mata kaya tumigil nadin sa kakulitan niya.
Muli akong bumaling sa ginang. Nginitian ko ito bago muling magtanong.
" Saan ho ba ako tutuloy. " ang sabi ko dito.
" Sumama ka muna sakin hijo. Kailangan natin mag-usap ng personal." Napatango na lang ako. Lumakad ito palabas ng bahay kaya sumunod ko.
Ramdam ko ang pagsunod ni Noah kaya tumingin ako sa kanya. Umiling ako sa kanya at naglakad nang muli. Nakita ko ang babae kanina sa isang malaking puno. Nakaupo siya sa isang pahabang upuan. Lumapit ako doon at umupo sa tabi niya.
She's just quietly breathing. Tumikhim ako.
" Ako si Caroline, pinsan ako ng nanay mo sa side ng tatay niya. " ang sabi nito. Napatango-tango ako.
Magsasalita pa lang sanang muli ako ng umimik ulit ito.
" Ang sabi ng mama mo, ikaw lang magisa dito ang pupunta. Sino ang lalaking iyon? " takang sabi nito. Napakagat ako ng labi. Do I need to say that Noah is the fath—
" Siya ba ang ama ng dinadala mo? " ang sabi nito.
I nodded to her. I heard her gasped when she said that.
" Alam na ba niya? " my world's stop from that stupid question. Napaisip ako. Sasabihin ko ba? Or I'll let him known. Napahinga ako ng malalim.
This situation is too hard than making love with him. Napayuko na lang ako. Then, I heard again her heavy breathing. Mukhang magiging pabigat ako dito, kami dito.
" ikaw na ang bahala dyan, basta ang akin lang. Wag mo nang patagalin. Mas lalo ka lang mahihirapan. Tara na, bumalik na tayo sa loob " she said then smiled at me. Hinila niya di. Ang kamay ko ng madahan.
Mama is so lucky to have this kind of family. Nasaan kaya yung mga magulang ko? Pero okay na si mama lang. Sapat na yung pagmamahal niya para sakin at sa apat kong kapatid.
" dun kayo sa pangatlong kuwarto sa itaas. Maayos na ang mga gamit doon. Ililigpit mo na lang ang mga gamit nyo. " magtatanong pa lang sana ako about don ng bigla itong magsalita. Napatango na lang ako, nang makapasok na kami sa loob ay naabutan ko si Noah na nakaupo sa sala.
Tumayo naman agad ito ng makita akong pumasok pa-loob. Nakangiti ako nitong sinalubong.
Nauna nadin si Tita Caroline sa taas. Titingnan niya lang daw kung maayos ang itsura sa loob. Nagpaalam na kami ni Noah, I mean ako lang. Kasi walang kibo-kibo ang lalaksot. Umakyat na kami at naabutan namin si Tita na inaayos ang bed sheet ng di kalakihang kama.
" ako na ho d'yan tita " lumingon ito at tumango. Ngumiti naman ako at lumapit dito.
Inayos ko na ang lagay niyon. Si tita naman nagpaalam na at magluluto pa daw siya ng kakainin namin. Magpahinga na muna daw kami dahil sa pagod sa byahe.
Nang kami na lang ni Noah ang nasa loob ay bigla ako nitong hinigit pahiga sa kama.
Napasigaw ako dahil doon. Hindi dahil sa gulat, dahil bigla kong naisip na buntis ako.
Nang makahiga kami ay bigla ako nitong tinanong kung anong problema.
Umiling lang ako. I don't want him to know now. Wag ngayong araw na 'to. Masyadong maraming pangyayari ang naiisip ko na pwedeng mangyari.
And there's something bothering me about Noah's Dad. Did he know about this. Ang daming tanong ang umiikot sa isipan ko dahil dito.
Tumingin ako ng seryoso kay Noah. He's just staring at roof calmly. What if he know my real condition? Or he really know, he just want me to tell it to him.
Napailing na lang ako sa mga naiisip. Parang imposibleng mangyari yon.
But why he decided to go with me here? Did he heard what we talk?
" Noah " maamo kong sabi. Ngumiti ito sakin at tumagilid ng higa. Niyakap niya ang balikat ko, idinantay niya din ang paa niya sa tyan ko.
" Why? It seems you have a lot of problem " sabi nito ng nakayakap parin sa akin.
I have a deep sighed then think.
No!
Hindi muna sa ngayon. Masyado pang sariwa ang lahat. I don't want this problem got bigger. Sa ibang araw o linggo na lang. Sigurado ako na maiintindihan niya ako.
I know he'll gonna trust me this time. Ano pang silbi nang pagmamahal niya saken?
Hinayaan ko siya sa ganoong posisyon. Inaantok nadin ako. Even though I have a lot of sleeps during our trip.
But suddenly biglang sumakit ang tiyan ko. Godness! Bat ngayon pa!
" N-Noah, I'll just drink water " sabi ko dito.
Tumayo na din ako kahit sobrang sakin ng tyan ko. Bakit ba kasi nakalimutan kong uminom ng gamot tangina. Huminga ako ng ilang beses para gumaan man lang ang pakiramdam ko. Muli akong umayos ng tayo.
" I'll go with you then " nagulat ako doon. Natigil ako sa pagbukas ng pintuan.
" kaya ko ang sarili ko. Babalik agad ako don't worry. " sabi ko at inunahan na siyang isarado ang pinto. Alam kong mangungulit na naman ang lalaksot na yon.
Kinuha ko nadin muna ang gamot ko sa bagahe ko. Dumiretso ako sa kusina. Naabutan ko doon si tita na nagluluto ng kung ano.
Kumuha na lang ako ng baso at dumiretso sa jag nila.
" ano yang iinumin mo? " ang dinig kong tanong ni tita. Lumingon ako dito pag-tapos mainom ang gamot ko.
" gamot po para maiwasan ang pagsakit ng tiyan ko. " naka-ngit—
" may sakit ka? " ilang minutong hindi nag-process ang utak ko sa tanong na iyon. And that voice.
N-No.
Napapikit ako ng mariin.
" may diarrea lang siya hijo "
Napahinga ako ng malalim ng si tita na ang sumagot. Muntik na ako don jusko.
Lumipas ang minuto. Napansin ko ang pagiging tahimik ni Noah. And it bothers me a lot. Iniwas ko na alng iyon sa utak ko.
" wag na kayo umalis dyan kakain na, tatawagin ko na lang yung iba " as soon as my tita said that ay tumayo ako sa kinauupuan ko.
" saan ka pupunta? " the familliar serious tone in Noahs voice give me goosebumps.
" m-magpapahangin lang "
Itutuloy....