Sabah uyandığımda Berkin daha uyuyordu. Yatağın altından bıçağı aldım ve ayağa kalktım.
Dediği gibi dudağı eski haline dönmüştü. Bunu görmek içimi bir tık da olsa rahatlatmıştı.
Dolabımdan siyah eşofmanımı ve koyu yeşil tişörtümü aldıktan sonra odadan sessizce çıktım.
Banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkadım. Dişlerimi de fırçaladıktan sonra üstümü değiştirdim.
Saçlarımı salaş bırakırken banyodan çıktım ve mutfağa gittim.
Zümra ve Ekin mutfak sandalyelerine oturmuş, sohbet ediyordu.
Yanlarına otururken "Ne konuşuyorsunuz?" diye sordum.
"Abim ve Ceylin Abla'yı. İkisi birlikte çok yakışıyor." dedi Zümra.
"Evet, dün ben de fark ettim. Orkun, Ceylin'e bakıp gülümsüyordu." dedim.
Zümra'nın gözü madalyonuma ilişince şaşkınlıkla "Bu madalyonları yapmak çok zor diye biliyorum. Berkin Abi mi verdi?" site sordu.
"Evet, eskiden yapmışız. Şimdi tekrar buluşunca verdi." dedim.
Zümra "Çok şanslısın. Özel bir madalyon." deyince merakla "Ne özelliği var?" diye sordum.
"Elle yapılması şart olan bu madalyonlar duygu saklıdır. İki kişi anılarını madalyona aktarırken duygularını da aktarırlar ve bu madalyonları taktıkları sürece madalyondaki duyguyu hissederler." dedi.
"Nasıl?" diye sordum.
"Senin şu an taktığın Berkin Abi'nin duygularını taşıyor, Berkin Abi ise senin duyguların olan madalyonu taşıyor. Bu madalyonu yaparken sen Berkin Abi'ye aşıksan Berkin Abi sana karşı bir aşk hisseder. Eğer ona karşı nefret hissediyor olsaydın Berkin Abi de sana karşı bir nefret taşırdı. Tabii bu sadece madalyonu takarken geçerli." dedi Zümra.
Öğrendiğim bilgiler beni şaşırırken neden Berkin bana madalyonu taktıktan sonra daha da farklı hissettiğimi anlamıştım.
"Peki bu madalyonu takan kişilerden biri hafızasını kaybetse ne olur?" diye sordum.
"Madalyondaki duyguyu taşımaya devam eder." dedi Zümra.
"Anladım, teşekkürler." derken ayağa kalktım ve geri odaya döndüm.