" က်န့္က်န့္ နိုးလာၿပီလား "
မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ က်ိဳးခ်န္ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ ငါ...ငါက ေရေသာက္ဖို႔လာတာေလ ဘယ္လိုလုပ္ ခုတင္ေပၚေရာက္ေနတာလဲ ။ အာ့ ေခါင္းေတာင္ျပန္ကိုက္လာၿပီ
" က်ိဳးခ်န္ ငါ့ကို ေဆးေလးယူေပးပါလား ေခါင္းတအားကိုက္ေနလို႔ "
"မင္းေသာက္ေနတာ ဘာေဆးလဲသိလား "
"သိတာေပါ့ ဟ ေခါင္းကိုက္ေပ်ာက္ေဆးေလ စကားမမ်ားစမ္းနဲ႕ ေခါင္းကိုက္ပါတယ္ဆိုကြာ ေဆးေပးလို႔ "
"အဲ့တာေတြက ေရရွည္စြဲေသာက္ရင္ အာ႐ုံေၾကာထိခိုက္နိုင္တယ္ဆိုတာ မင္းမသိဘူးလား "
" သိတယ္ ဒါေပမဲ့ ငါေခါင္းကိုက္ရင္ ဒီေဆးကလြဲၿပီး တျခားဟာမတိုးေတာ့လို႔ ။ "
"မင္း ဘာလို႔ ေခါင္းကိုက္ေနရလဲသိလား က်န့္က်န့္ "
ခုတင္ေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ ေရွာင္က်န့္စိတ္မရွည္ေတာ့
drip သြင္းေနလို႔ေပါ့ ကြာ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ဆြဲထိုးလိုက္ေတာ့တယ္ ။ က်ိဳးခ်န္စုတ္ လွ်ာကိုရွည္တယ္ မိေက်ာင္းသား ။
" မသိဘူးကြာ ေခါင္းကိုက္ရတဲ့ၾကားထဲ ငါ့ေဆးေပးပါဆို "
စိတ္ဆိုးၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးတေထာ္ေထာ္ နဲ႕ေျပာေနတဲ့ ယုန္ေပါက္ေလးကို က်ိဳးခ်န္း လွမ္းဖက္လိုက္ၿပီး ငိုေနမိသည္။ ဘာလို႔.....ဘာလို႔မ်ား... က်န့္က်န့္ ကိုရက္စက္ရတာလဲ မိုးနတ္မင္းႀကီးရယ္ .....
Flash Back >>>>>>
က်ိဴးခ်န္တစ္ေယာက္ ကားနဲ႕ထြက္သြားၿပီးမွ ဖုန္းမပါမွန္းသိေတာ့သည္။ သိပ္မေဝးေတာ့ ျပန္လွည့္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့သည္။
အေပၚကိုတက္ကာ အခန္းထဲက ဖုန္းယူၿပီး ေဘးက က်န့္က်န့္ အခန္းကိုၾကည့္ေတာ့ လူက မရွိ။
ဒီယုန္စုတ္ေလး မီးဖိုခန္းမွာလား မသိဘူး ။ ေအာက္ကိုေျပးဆင္းလာၿပီး မီးဖိုခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လက္ထဲက ဖုန္းေလးေတာင္ လြတ္က်သြားေလသည္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚလဲက်ေနတဲ့ က်န့္က်န့္ ကိုေပြ႕ခ်ီကာ သူ႕အခန္းထဲေခၚသြားၿပီး
Family doctor ကိုဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္ေလသည္။
" လူနာက အေျခအေန မေကာင္းေတာ့ဘူး "
ေရွာင္က်န့္ခုတင္ေဘး ရပ္ေနတဲ့ က်ိဳးခ်န္ဟာ ဆရာဝန္ စကားေၾကာင့္ အံ့ဩမိသြားသည္။
" ေဒါက္တာ ဆိုလိုတာက "
"လူနာက ခဏ ခဏ ေခါင္းကိုက္တတ္လား ဗ် "
" ဟုတ္ သူေျပာတာေတာ့ ဒီလိုကိုက္တာ ၾကာၿပီလို႔ေျပာပါတယ္ "
" စိတ္မေကာင္းေပမဲ့ လူနာက ဦးေခါင္းမွာ အက်ိတ္တည္ေနပါတယ္ ၿပီးေတာ့ အက်ိတ္က က်ေနာ့္ အထင္ ခြဲစိတ္ထုတ္ဖို႔လြန္သြားၿပီ အလြန္ဆုံးေနရ တစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိေတာ့တယ္ "
ေဒါက္တာ့ စကားၾကားၿပီးေနာက္ က်ိဳးခ်န္တစ္ေယာက္ ေနာက္ကိုယိုင္က်မတတ္ ။ ဘာလို႔ ဘာလို႔ သူ႕သူငယ္ခ်င္းကိုမွ ခုလိုေတြျဖစ္ရတာလဲ.... က်န့္က်န့္ရယ္.... ငါမင္း ကိုဘယ္လိုေျပာျပရမွာလဲကြာ....
Now
" က်ိဳးခ်န္ ဘာလို႔ ငိုေနတာလဲကြာ ခေလးလဲ မဟုတ္ဘဲ နဲ႕ တိတ္...တိတ္ ႏွပ္ေခ်းေတြထြက္ေနၿပီ႐ြံစရာႀကီး ကြာ ဟား...ဟား"
" မထြက္ဘဲနဲ႕.... ေစာက္ပိုေတြ "
က်ိဳးခ်န္တစ္ေယာက္ သူ႕မ်က္ႏွာကို လက္နဲ႕ စမ္းရင္းေျပာလိုက္ေလသည္။
"အ... ဟား...ဟား..."
ပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြ ခြပ္ဝင္သြားသည္ အထိ ရယ္ေနတဲ့ သူေရွ႕က ခေလးေလး ကိုၾကည့္ကာ က်ိဳးခ်န္ တစ္ေယာက္ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
" အဲ့အတိုင္းေလးပဲ တစ္သက္လုံး ၿပဳံးေနေပးပါ အၿပဳံးက မင္းနဲ႕ လိုက္တယ္ေရွာင္က်န့္"
" က်န့္က်န့္ ငါတို႔ ခရီးထြက္ရေအာင္ မင္းမေရာက္ဖူးတဲ့ ေနရာေတြ လိုက္ပို႔ခ်င္တယ္ "
" အင္း သြားမယ္ ငါ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာေတြ မ်ားႀကီးပဲ ဟီး.ဟီး... ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းမွာဘဲ "
"ဒါနဲ႕မင္း ကိုကို႔ ကို မလြမ္းဘူးလား က်န့္က်န့္ "
မ်က္ႏွာ ေလးညိုးသြားေတာ့ ေမးမိတဲ့ကိုယ့္ပါးစပ္ကိုသာ ျဖတ္ရိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္။
" sorry ပါ က်န့္က်န့္ ငါ.. "
"ရပါတယ္ ကြာ ကိုကို႔ က ငါ့ကို ေမ့သြားေလာက္ပါၿပီ"
မ်က္ႏွာေလး ေအာက္ငုံကာ တိုးဝင္သြား တဲ့အသံ ေလးေၾကာင့္ က်န့္က်န့္ ဝမ္းနည္းေနမွန္း သိလိုက္သည္ ။
တစ္ဖက္တြင္လည္း
" Ok ေစာင့္ၾကည့္ထား မလြတ္ေစနဲ႕ ၿပီးေတာ့ သူဆီမွာ ျခစ္ရာေလးတစ္ခုထင္တာ နဲ႕ မင္းတို႔ မနက္ျဖန္ ေနထြက္ခ်ိန္ ျမင္ရဖို႔
အာမ မခံဘူး "
"ကိုယ့္ အခ်စ္က အတၱဆန္တယ္ ခေလး ကိုယ့္အပိုင္လို႔ သန္မွတ္ၿပီးရင္ ယင္တစ္ေကာင္ နားတာေတာင္ ကိုယ္ မႀကိဳက္ဘူး မင္းက ကိုယ့္ အပိုင္ ၊ my mine ပဲ "
* ကိုယ့္အေပၚ မေကာင္းမွန္း သိရက္နဲ႕ ဘာလို႔ သူဆီက ႐ုန္းမထြက္နိုင္လဲဆိုရင္ ဝဋ္ေႂကြးလို႔ပဲေျဖမိလိမ့္မယ္ ဝဋ္ေႂကြး ရွိသမွ် ဒီဘဝ နဲ႕တင္ပဲ ေက်ခ်င္ပါတယ္ *
Sean-K
#Aini