Onvergetelijke pijn

WritesInSilence tarafından

1.1M 32.8K 5.9K

× WAARGEBEURD VERHAAL × Sarah is een 17-jarig meisje met levenswijze vanuit de Marokkaanse cultuur. Op het m... Daha Fazla

~ 1 ~
~ 2 ~
~ 3 ~
~ 4 ~
~ 5 ~
~ 6 ~
~ 7 ~
~ 8 ~
~ 9 ~
~ 11 ~
~ 12 ~
~ 13 ~
~ 14 ~
~ 15 ~
~ 16 ~
~ 17 ~
~ 18 ~
~ 19 ~
~ 20 ~
~ 21 ~
~ 22 ~
~ 23 ~
~ 24 ~
~ 25 ~
~ 26 ~
~ 27 ~
~ 28 ~
~ 29 ~
~ 30 ~
~ 31 ~
~ 32 ~
~ 33 ~
~ 34 ~
~ 35 ~
~ 36 ~
~ 37 ~
~ 38 ~
~ 39 ~
~ 40 ~
~ 41 ~
~ 42 ~
~ 43 ~
~ 44 ~
~ 45 ~
~ 46 ~
~ 47 ~
~ 48 ~
~ 49 ~
~ 50 ~
~ 51 ~
~ 52 ~
~ 53 ~
~ 54 ~
~ 55 ~
~56 ~
~ 57 ~
~ 58 ~
~ 59 ~
~ 60 ~
~ 61 ~
~ 62 ~
~ 63 ~
~ 64 ~
~ 65 ~
~ 66 ~
-

~ 10 ~

22K 490 97
WritesInSilence tarafından

Ik hoor een auto de parkeerplaats oprijden.

Damn, wat is die auto prachtig.

Ongelovelijk dat ik dit nog eens meemaak.

Ik voel me wel alleen nog klote over zijn ouders..

Ik doe de deur open en twijfel even, ik ben nooit een meisje geweest die deze stap heeft durven zetten.

Waarom zou ik het nu wel doen?

" Omdat je moet vechten voor je eigen geluk " klinkt het door mijn hoofd.

Ik ga zitten en kijk verlegen naar mijn schoenen.

" Zullen we naar Utrecht? Restaurant Vandaag? " vraagt hij

Ik schrik, Yassir is heel vaak in Utrecht.

" Mij.. Mijn broer is vaak in Utrecht, ik ben bang dat ik hem tegen kom " zeg ik

" Als je je er niet goed bij voelt doen we het niet, Ede dan? "

" Ede is top " zeg ik.

Onderweg hebben we het over van alles, het klikt heel goed tussen ons.

Ik kijk naar links en zie hoe serieus hij aan het rijden is.

Echt schattig.

Hij kijkt naar rechts en onze blikken botsen.

Ik kijk verlegen weg, shit.

Hij lacht zachtjes.

Ik zie op een bordje " Ede " staan en we rijden richting de stad.

" Ik moet wel eerst boodschappen doen als je het niet erg vind " zeg ik verlegen.

Ik voel me nog steeds niet op mijn plaats.

" Dat is goed, achter de Albert Heijn ligt een wokrestaurant " zegt hij terwijl hij de auto parkeert.

We stappen uit en lopen met een kleine afstand tussen elkaar richting de Albert Heijn.

Ik durf niet naast hem te lopen, ik denk dat hij eerder niet naast me loopt uit respect.

Zal hij een vriendin hebben? Neejoh anders liep hij hier toch niet met mij?

We lopen de Albert Heijn in en ik pak een mandje.

" Hey, ik ga even een vriend van me bellen ik ben binnen 5 minuten terug " zegt hij terwijl hij met zijn mobiel tegen zijn oor weg loopt.

iPhone 6 Plus, daar heeft hij duidelijk een duur prijsje voor betaald.

Ik pak de ingrediënten voor de spaghetti en Safouane is alweer terug.

Hij loopt richting de chocola en ik volg hem naar de bakafdeling die daar tegen over ligt.

Ik hoor een groepje meiden luidruchtig onze kant op komen.

Ze stoppen naast Safouane en lachen & praten hard.

Ze fluisteren met elkaar.

Een meisje met een hoofddoek loopt richting Safouane en stopt naast hem.

Waar is zij in hemelsnaam mee bezig?

Ik pak mijn pannenkoekmix en doe alsof ik die geïnteresseerd aan het lezen ben.

Ze pakt een milkareep en laat die "toevallig " vallen.

" Oh oeps! " zegt het meisje lachend.

Ik zie Safouane nonchalant naar beneden kijken en dan weer snel naar zijn schap.

Ik wil haar zo graag bij haar hoofddoek pakken en haar hoofd in die schappen duwen.

" Heb je alle spullen schatje? " Hoor ik Safouane tegen mij zeggen.

Ik stop mijn pannenkoekmix in mijn mandje en voel de ogen van de meiden prikken.

" Ik zei toch dat hij een vriendin heeft! Heb je gezien hoe knap ze allebei zijn joh! Hayek mooi gewoon ! " hoor ik een meisje nog zeggen voordat we om de hoek zijn.

Ik geef een stoot aan zijn arm en schiet in de lach.

Hij lacht hard mee, deze actie was geweldig.

" Echt psyco jij! " roep ik.

" Ewa dit krijg je als je aandacht zoekt " zegt hij lachend.

Wanneer we bij de kassa zijn aangekomen leg ik alle spullen op de lopendeband en bedenk me plotseling dat ik de geraspte kaas ben vergeten.

" Ik ben de kaas vergeten, die ga ik nog snel pakken " zeg ik wanneer ik haastig weg loop.

Wanneer ik terug kom met de kaas zie ik dat Safouane alles al heeft betaald, oh nee..

Ik probeer hem boos aan te kijken en schiet in de lach wanneer hij me probeert na te doen met boos kijken.

" €1,29 alstublieft! " zegt het kassameisje lachend.

" Pinnen graag "

Ik toets mijn code in en hoor 2x een piep " Geweigerd" staat er.

Huh? Onmogelijk dat mijn bank leeg is. Mijn vader heeft laast nog 40 euro overgemaakt en ik had überhaupt nog 180 er op staan?

" opnieuw " zeg ik terwijl ik mijn pas weer in de pinautomaat steek.

Hij moet het doen.

Opnieuw toets ik mijn code in, maar dit keer rustig.

Alweer 2x die piep er verschijnt weer "Geweigerd" op het scherm en ik voel me rood aanlopen.

Safouane loopt mijn kant op en ik geef het geld maar snel contant.

Wanneer ik weer naast hem loop besef ik me dat hij al mijn boodschappen heeft betaald, stel dat ik die ook nog eens moet betalen dan leek het helemaal alsof ik geen geld heb.

" Ik geef je 2 optie's of je neemt mijn 20 euro aan of ik praat de hele dag niet tegen je " zeg ik vrolijk.

Ik voel me steeds meer op mijn gemak bij hem.

De kriebels in mijn buik blijven aanwezig.

"Het liefst geen van beide, maar geef die 20tje dan maar " zegt hij lachend.

Huh? Een jongen die geld aanneemt van een meisje dat is toch niet netjes? Weird.

Ik geef het briefje van 20 en hij stopt het in de borstzak van zijn Woolrich.

" Ik leg deze spullen alvast in de achterbak goed?, geef me meteen je tas die is vast zwaar joh al je boeken zitten er nog in! " zegt hij.

Ik pak snel een briefje van 50 voor het eten en geef de tassen dan mee.

Shit, ben mijn mobiel vergeten. Ach who cares.

Wanneer hij terug is lopen we samen naar het restaurant.

Dit keer niet meer met zo'n grote afstand.

We kletsen wat bij over vrienden, familie en over eten.

" Hoe oud ben je eigenlijk? "

" Ik ben 17 jaar en jij? " vraag ik

" Ma sha Allaah, je lijkt ouder door je gedrag, ik word over 2 weekjes 21 " zegt hij.

Dat hoor ik wel vaker, mensen schatten mij ouder specifiek om mijn gedrag niet eens om uiterlijk.

" In sha Allaah " zeg ik.

Ik weet echt niet hoe ik dit ga doen, ik durf niet eens te eten met het bijzijn van me broer of neven.

We lopen het restaurant binnen en hij wijst naar een mooi tafeltje.

" Tafel 15 Saar die is van ons, ga maar alvast zitten " zegt hij.

Ik loop naar het tafeltje en ga zitten.

Hij heeft een mooi plekje uitgekozen.

Safouane schuift aan en begint te vertellen over hoe het in dit restaurant werkt.

Ik ben hier persoonlijk nog nooit geweest maar het lijkt me wel lekker.

" We krijgen 1 menukaart, elke ronde kan je wat invullen. Je mag hoeveel je wilt en hoeveel rondes je wilt. Ze brengen het zelf naar ons toe " zegt hij glimlachend.

Alweer die schattige kuiltjes.

Hij kijkt zijn menukaart door en ik kijk hem onderzoekend aan.

Wat doet zo'n mooie jongens als hij aan een tafel met mij?

Hij is zo mooi.

Ik voel weer die kriebels in mijn buik.

" Heb je honger? " vraagt hij lachend.

" Een beetje " antwoord ik.

Ik kijk mijn menukaart maar door, zometeen denkt hij nog dat ik het niet leuk vind.

Sushi!

" omijngoood! Sushi is zooo lekker! " zeg ik met de hoop dat hij het ook lekker vindt.

" Rauwe vis vind je dat echt lekker bolletje? " zegt hij lachend.

Nee dus, mannen eten haast geen sushi joh.

" Is lekker hoor! " zeg ik enthousiast.

" Ik neem straks wel eentje van jou " " Als je me be3da niet daarna meteen opeet " zegt hij lachend.

Ik lach naar hem en kijk dan weg.

Echt een plaatje is het.

Wanneer we allebei onze lijsten hebben ingevuld en ze in behandeling worden genomen kletsen we wat door.

Ik weet niet zo goed waar hij het over heeft.

Ik kijk hem alleen aan en lach.

Ik vergeet het hele restaurant en kijk naar hem. Alleen naar hem.

We hebben allebei ons eten gekregen en hij eet netjes.

Ik speel eerder met mijn eten dan dat ik het op eet, ik heb echt helemaal geen honger..

" Mag ik eens eentje proeven? " vraagt hij.

Ik pak een sushi en leg het op zijn bord.

" Open je mond eens " zegt hij lachend.

Ik doe wat me gevraagd word en voel een sushi in mijn mond.

Ik lach kauwend, hij smaakt extra lekker.

Ondertussen is Safouane al 3x gebeld door verschillende mensen en moest hij elke keer naar buiten lopen.

Hij heeft me bewijs laten zien dat het jongens zijn, omdat ik al onzeker begon te worden.

Want zeg nou zelf, waarom zou je elke keer naar buiten moet lopen als iemand je belt?

Hij geeft veel om me en het boeit hem duidelijk wat ik denk.

We hebben al ons eten opgegeten - ik met moeite, hij met plezier -

Elke keer als ik net klaar was met eten, bestelde hij meer voor me met elke keer dezelfde zinnetjes : " Eeeeeeet! Je word niet dik! " of " Kleine kindjes moet je leren eten!"

Na ons dessert te hebben gehad schuiven we onze stoelen aan en lopen we naar de balie.

Safouane staat me al de hele tijd lachend aan te kijken, why? I don't know.

" Mevrouw ik wil graag betalen voor tafel 15 " zeg ik

" Jij willen bitalen, ik kijke voor jou in computier " zegt het Chineze vrouwtje achter de balie.

" Deze tafiel 15 is alle betaald mivrouw " zegt ze

Ik kijk boos naar Safouane en moet weer lachen als hij me weer na probeert te doen.

Ik bedank de vrouw en loop dan snel achter Safouane aan die een grote voorsprong op mij heeft.

Hij kijkt lachend achterom en ik begint dan sneller achter hem aan te lopen.

" Neee! " roep ik lachend

" Wacht wacht! " roep ik hem achterna

Ik haal hem in en draai hem om.

Hij stopt zijn vuisten in zijn zakken en schud nee.

Hij kon duidelijk al ruiken dat ik me geld aan hem wou geven.

Ik pak het briefje en stop het in zijn jaszak.

Ik voel zijn hand.

" Neeeeee Sarah echt niet! " zegt hij en geeft het briefje terug.

Ik doe mijn handen voor mijn gezicht en lach.

"Wollah meh ik ga het aannemen " zweert hij.

Boos loop ik weg, stiekem moet ik wel lachen.

Ik hoor hem achter mij lachen waardoor ik automatisch ook in de lach schiet.

Wat hou ik van die lach.

Hij slaat zijn arm om mijn schouder.

" Ik weeeeet het goed te maken! Ik rij je terug naar huis! " zegt hij lachend.

Ik kijk hem aan en schiet dan in de lach.

" Jij bent echt niet honderd! " zeg ik lachend.

" Je mag van mij ook gaan lopen hoor, maak ik thuis die spaghetti wel! "

We lopen dicht naast elkaar naar de auto.

Ik voel mijn hart kloppen in mijn keel, dat gevoel in mijn buik blijft aanwezig.

Ik ben verliefd ik weet het 100% zeker.

We stappen in de auto en rijden terug naar Arnhem.

Shit, ik heb helemaal niet op de tijd gelet.

" Het is 17:27, je komt precies optijd thuis in sha Allaah " zegt hij alsof hij mijn gedachte kan lezen.

" In sha Allaah " antwoord ik.

Ik weet zeker dat hij een goede jongen is, de manier hoe hij praat en zijn manier van doen.

" Waarom zet je eigenlijk geen muziek op " Zeg ik wanneer een lange stilte valt.

Jongens luisteren toch altijd naar die Nederlandse rappers?

" Het is niet netjes om muziek in de auto op te zetten als je met een meisje bent, je moet gebruik maken van het moment dat je met haar bent samen " zegt hij

Mooier kon je het antwoord niet geven.

" Soso je hebt duidelijk ervaring " zeg ik plagend.

" Ik heb maar ervaring met een meisje, die is serieus. De rest is allemaal rotzooi joh " zegt hij.

Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht, ik weet het zeker die was voor mij bedoeld.

" Sorry als ik er weer over begin maar, woon je op jezelf of woon je bij familie? " vraag ik zachtjes.

" Ik woon bij mijn oom, is een goede kerel net in de 30 en heeft nog geen vriendin of iets. We nodigen vaak vrienden uit enzo, als je het gezellig vindt ben je welkom " zegt hij lachend.

" Jaa toch, chillen met de boys in the hood totdat me broer me ziet en me kaken breekt "

Hij schiet in de lach.

" Dan ben ik je broer voor met breken " lacht hij.

" Überhaupt ik weet van je dat je zoiets nooit zal doen, je durft mij niet eens aan te kijken joh "

" Waarom durf je me niet aan te kijken? Sarah.. wollah voor mij hoef je je echt niet te schamen.. wees gewoon jezelf alsjeblieft " ik voel dat hij naar me kijkt.

Ik speel met mijn armband, Awkward.

" Doe ik niet " zegt ik zachtjes.

" Vind ik fijn, daar niet van. Toon je alleen mee dat je je schaamte nog hebt vergeleken met die meiden die we bij de Albert Heijn zagen "

Ik schiet in de lach, die vergeef ik nooit meer.

Ik zie " Arnhem " op een bordje.

Het liefst blijf ik met hem hier totdat het avond is maar het kan niet.

Ik kijk naar links en zie hem heel serieus rijden.

Zijn telefoon gaat af, alweer.

" Yoo, ik kom straks, heb nu geen tijd " en hangt weer op.

Soo, dat klonk bot.

" Wie was dat? " vraag ik

" Een vriend van me, die gozer heeft om 7 uur met mij afgesproken en jankt om 1 minuut. Echt een Nederlander " zegt hij lachend.

Er zit meer achter, ik voel het. Maar ik vraag niet door.

" Werk je trouwens? " vraagt hij

" Nee, ik wil eerst concentreren op school en dan pas op me werk en jij? "

" Verstandige keuze van je! Ik werk bij mijn oom in zijn zaak, soms middag soms laat in de avond "

Waarom geloof ik hem niet? Het klinkt zo nep? Het zal vast shitan zijn die me van alles influistert.

Ik zie de bushalte verschijnen, mijn huis is hier 3 straten verderop.

Ik vind het zo jammer dat ik afscheid van hem moet nemen, en tegelijkertijd zo awkward, moet ik nou een knuffel geven of?..

Hij rijd het steegje in waar niemand altijd komt en stopt dan met rijden.

" Sarah.. het is 18:08, om precies te zijn ben je 8 minuten te laat, ik hoop dat je hierdoor geen problemen krijgt " zegt hij.

" Maakt niet uit, me broer is wat later thuis altijd en me vader pas rond half 9 " zeg ik.

Ik denk dat hem geen ene moer kan schelen maar zeg het toch.

Ik kijk naar hem en zie dat hij me aankijkt met een hele lieve blik.

Een blik die liefde uitstraalt.

Ik wil een complimentje maken over hoe mooi hij daadwerkelijk wel niet is, of be3da zijn ogen.

" Jou ogen.. Ze zijn echt prachtig Ma sha Allaah "

" Subhan Allaah, dat wou ik net over jou ogen zeggen " zeg ik zacht.

Ik speel weer met mijn armband, het is wel duidelijk dat de klik er is.

" Oh ik moet je trouwens nog even je tassen geven he " zegt hij terwijl hij de deur open doet.

Ik zucht diep en besef me dan dat het echt voorbij is.

Ik doe met tegenzin de deur open en loop naar hem toe.

Hij geeft mij mijn tassen aan en ik kijk dan nonchalant op mijn mobiel.

Ik doe dit met de hoop dat hij me nummer gaat vragen.

Enkel wat appjes van me nichten en Inaya.

Yassie heeft geen boe of bah van zich laten horen.

" En? Heb je een appje van je boyboy " vraagt hij lachend.

Ik geef hem een klap op zijn schouder en schiet dan in de lach.

" Durf je me nu wel een hand te geven? " zegt hij lachend.

Mijn hart klopt sneller, en mijn gevoel in mijn buik word meer & meer.

Ik sla mijn armen om zijn nek en hij slaat zijn armen om mijn middel.

Hij houd me stevig vast, ik hou van hem.

Ik doe mijn ogen dicht en laat me leiden door gevoelens die me hebben gestolen.

" Doei lieve bolletje, je hebt me dagen specialer gemaakt " fluistert hij.

Mijn hart klopt sneller.

" Doei Safouane, je hebt mijn leven compleet gemaakt " zeg ik en laat los.

Hij straalt en ik voel me zo speciaal.

Hij houd mijn hand vast en ik loop weg, onze handen scheiden.

Ik voel dat hij naar me kijkt, wanneer ik de straat uit ben voel ik me meteen zo leeg.

Wanneer ik thuis aangekomen ben kan ik wel een gat in de lucht springen van blijdschap.

Ik pak mijn boodschappen uit en zet meteen muziek op.

Er is niks dat mijn dag nog kapot kan maken.

" Ik wil alles voor je zijn, zoals je alles bent voor mij. Je bent van mij en ik wil je nooit meer kwijt, schatje ja mijn alles alles ben jij. Mijn alles alles ben jij " klinkt het door de woonkamer.

Ik kook de spaghetti en zet het vuur na een hslfuurtje uit.

So dat is ook gedaan.

Ik denk weer aan mijn banksaldo dat leeg is en zet de muziek uit.

Ik check mijn banksaldo op mijn mobiel en voel me misselijk worden.

" -€210 '18 Februari Valkelierstraat om; 00:32 "

Even lijkt al mijn eten naar boven te komen.

Yassir.

Mijn broer is duidelijk naar de klote.

Waarom vraagt hij het gewoon niet? Waar is hij mee bezig? Wat the fack doet hij? Heeft hij geen respect ofzo?

Ik ga zitten op de bank en neem een paracetamol, ik voel hoofdpijn opkomen.

En die word erger wanneer ik een scooter de tuin hoor inrijden.

Ik ga rustig met hem praten, met respect hij is wel mijn oudere broer.

Ik adem rustig in.

" Saraaaaaaaah koeeekoeeek! " roept hij vrolijk terwijl hij de deur open doet.

Bah, en nog vrolijk doen ook.

Hij zie hem vanuit mijn ooghoeken de woonkamer inlopen en bij de ingang stopt hij.

" Ewa Shem, weer maandelijse problemen ofzo? Lach eens een beetje joh " zegt hij lachend.

Ik verrek geen spier.

Hij komt naast me zitten en geeft me een duwtje: " Heb je gesnoven ofzo "

" Weetje wanneer jou zusje nog lachte? Toen haar oudere er nog was, niet de broer die tot 3 uur snachts buiten zit en binnenkomt met een walgelijke stank. Een broer die alles aan haar vertelde, iemand aan wie ik alles kon vertellen. Een broer die thuis bleef films kijken met zijn zusje omdat hij het zielig vond als ze alleen thuis zat. Je bent veranderd. " zeg ik en ik voel tranen opkomen.

" Waar heb je het nou weer over? Wat heb ik nu weer verkeerd gedaan? Kifesh joh wie is dat kanker joch hoe zag hij eruit hij gaat zien! " schreeuwt hij.

" Hallo! Hou eens op joh! Waarom schreeuw je tegen mij? Hoorde je mij schreeuwen?! Je bent zelfs je respect kwijt voor je eigen moeder! Je scheld elke keer met kanker, je bent zelfs je moeder vergeten! Ben je gestoo.. " PATS

Ik voel een harde klap op mijn wang en tranen stromen langs mijn wangen.

Niemand heeft mij nog nooit geslagen! Zelfs mijn eigen ouders niet!

Ik ga met mijn hand naar mijn wang, het brand.

Ik pak mijn tas en mijn mobiel en ren huilend naar boven.

" Sarah! Wa.. wacht! Wollah dit was niet mijn bedoeling So..Sorry!" Hoor ik achter mij.

Hij rent achter mij aan en ik doe de deur dicht.

Ik zak in elkaar en ik hoor hem bonzen op de deur.

Hij roept van alles maar het enige wat ik hoor is mezelf huilen.

Zelfs de gedachten hoe leuk het net met Safouane was kan me niet troosten.

Waarom doet hij dit? Waar is mijn broer gebleven?

Hij kan van alles maken; met kanker schelden, mij slaan, ik moet alles voor hem opruimen altijd, geld pakken zonder te vragen en niks zeggen, tegen me schreeuwen en ik moet alles pikken?

Ik laat me oo mijn bed vallen en zie door mijn tranen heen dat het 19:56 is.

Het maakt me geen ene moer uit, het enige wat ik wil is mijn ogen dicht doen en rust en stilte om me heen hebben.

Ik val langzaam in slaap.

Ik schrik wakker van mijn mobiel. Iemand belt mij.

Het is pikkendonker, ik doe snel de lamp aan en zie dat het 23:12 is.

Ik veeg snel mijn uitgedroogde tranen weg en merk dat mijn hoofdpijn minder is geworden.

Ik zoek mijn mobiel en kan hem net nog onder mijn kussen vinden, ik neem op.

" Heb je gemist? " hoor ik aan de andere kant.

Okumaya devam et

Bunları da Beğeneceksin

19.5K 345 72
Parijs, de stad van de liefde.
31K 666 50
Een meisje zoals Riley, iedereen kent wel zo'n persoon. Ze hoort nergens echt bij, heeft veel problemen en wordt vaak uitgelachen. Een jongen zoals T...
182 17 11
Pleun Het Lam, een 15 jarig meisje. Ze heeft het moeilijk met haar zelf door alles wat er is gebeurd op school en thuis. Haar vader ging soms wel wil...
23K 509 54
Skyler, één van de beste spionnen van de Basis mag op de middelbare school eindelijk haarzelf zijn na 3,5 jaar als nerd voor te doen. Dus grote mond...