ក្រឹប!!!
ជុងហ្គុកអូសដៃថេយ៉ុងមកបន្ទប់ទឹកក្រោយសាលារួច
ទើបចាប់សោរជាប់
" អូយ! ជុង បងយ៉ាងម៉េចហ្នឹង? "នាយតូចបន្លឺឡើង
សម្លេងទាំងកំពុងមើលមុខរាងក្រាស់ មើលទៅនាយ
ខឹងគេរឿងអីទៀតហើយ?
'' ទៅភ្ជាប់សាច់ភ្ជាប់ឈាមជាមួយវាពីពេលណា?
យ៉ាងម៉េចចង់ទាត់ក្បាលយើងចោលហើយហ្ហេ៎ស?'' នាយស្រែកដាក់គេរួចអង្រួនខ្លួនថេយ៉ុងខ្លាំងៗ
'' ប-បងនិយាយអី? អូនមិនយល់ទេ ''
'' នៅធ្វើមុខភ្លើៗទៀត? គិតថាយើងមិនដឹងឬដែលឯងទៅលួចជួបគ្នាជាមួយអាធីរិចនោះ? អ៎ បានប្រុសថ្មីជាអ្នកមានគ្រួសារឯងប្រាកដជាពេញចិត្តណាស់ហើយ មិនបាច់លួចលាក់ដូចយើងទេ!! '' ជុងហ្គុក
សម្លក់មុខថេយ៉ុងរួចបម្រុងនឹងដើរចេញ តែរាងតូចក៏ប្រញាប់រត់ទៅឱបចង្កេះនាយរួចគ្រវីក្បាល
'' អត់ទេជុង អូនមិនដឹងអីទេ បងក៏ដឹងថាអូន..អូនស្រឡាញ់តែបងម្នាក់ទេ អូនមិនដែលមានគំនិតចោលបងទេណាជុង បងកុំគិតបែបនេះអី '' ថេយ៉ុង
'' ចុះអាធីរិចវានិយាយប្រាប់មិត្តភក្តិវានោះ? ថាប៉ារបស់ឯងចង់ភ្ជាប់សាច់ឈាមស្អីជាមួយវា? ''
'' ប៉ាមិនធ្វើបែបនោះទេ..អូនមិនព្រមទេ បែបនោះ
ហើយបងកុំខ្វល់អី ព្រោះជីវិតអូន អូនសន្យា
ស្រឡាញ់តែបងទេ កុំធ្វើមុខបែបនេះអី '' ថេយ៉ុងញញឹមអង្អែលថ្ពាល់នាយមុននឹងជន្ទើតជើងឡើងទៅថើបថ្ពាល់នាយទើបជុងហ្គុកដកដង្ហើមធំ
រួចទាញរាងតូចយកមកឱប
'' អូនសន្យាណា? ''
'' អឹម អូនសន្យា ''
ជុងហ្គុកគឺបែបនេះ ឲ្យតែពេលខឹងនាយគឺសម្ដីអាក្រក់ ឆាប់ខឹង ប្រច័ណ្ឌច្រើនបន្តិច(ច្រើនខ្លាំង) ហើយថេយ៉ុងតែងតែជាអ្នកលួង ជាអ្នកសុំទោសនាយ
« ល្ងាចនេះអូនមានចេញទៅណាទេ?» ជុងហ្គុក
" ហ្ហឺម...លោកប៉ាប្រាប់ថាគាត់ល្ងាចនេះនឹងទៅកម្មវិធីជួបជុំមួយហើយចង់ឲ្យអូនទៅដែរ " ថេយ៉ុង
" មិនបាច់ទៅទេ ឮទេ? " ជុងហ្គុក
" តែជុង..." រាងតូចធ្វើមុខបែបមិនចង់បដិសេធ
លោកប៉ាព្រោះគាត់បានសុំទុកជាមុនហើយ
" ចង់ទៅក៏ទៅៗអញ្ចឹង! ហើយមិនបាច់ទាក់ទងគ្នា
ស្អីទៀតទេ" រាងក្រាស់សម្លក់ថេយ៉ុងរួចបើកគន្លឹះ
ទ្វារដើរចេញទៅខាងក្រៅព្រមទាំងធាក់ទ្វារបន្ទប់ទឹក
នោះមួយទំហឹង
ផាំង!!!
" ហ្គុក!! ស្ដាប់អូនសិនបានទេ? អូនមិនទៅក៏បានដែរ
ណា យើងកុំបែកគ្នាអី" រាងតូចប្រញាប់រត់ទៅតាម
នាយពីក្រោយ ដោយនិយាយលួងលោម ព្រោះដឹង
ថាជុងហ្គុកនិយាយមែន ធ្វើមែន បើនាយនិយាយ
ថាបែកគឺបែកហើយ តែគេមិនចង់បែកគ្នានោះទេ
គេស្រឡាញ់ចន ជុងហ្គុកម្នាក់នេះខ្លាំងណាស់
ដោយមិនខ្វល់ពីសម្ដីអ្នកដទៃ ដល់ថ្នាក់ហ៊ានប្រគល់
ខ្លួនប្រាណឲ្យនាយនៅអាយុប៉ុណ្ណេះ
" ច្បាស់? " ជុងហ្គុកលើកចិញ្ចើមសួរ
" អឹម " នាយតូចប្រញាប់ងក់ក្បាលតប
'' ឲ្យច្បាស់ណា? អញ្ចឹងអូនទៅរៀនចុះ '' ជុងហ្គុក
" បងឈប់ខឹងអូនហើយមែនទេ?"
" ឈប់ហើយ! នៅចាំបងនៅខាងមុខសាលាណា ពេលថ្ងៃបងមកទទួល " ជុងហ្គុកងក់ក្បាលមុននឹងឱនទៅថើបថ្ពាល់រាងតូចមួយខ្សឺត ទើបប្រាប់ឲ្យថេយ៉ុងត្រឡប់ទៅថ្នាក់របស់គេវិញ
រាងក្រាស់ឈរសម្លឹងមើលថេយ៉ុងពីក្រោយទាំង
ញញឹម ឃើញទេ? អ្នកដែលឈ្នះក៏នៅតែជាគេ
ដដែលហ្នឹង ទោះចង់ចូលដល់ម៉ែឪ ដល់ជីដូនជីតា
ទៀតក៏ថេយ៍នៅតែជារបស់គេដដែលហ្នឹង។
*
" យ៉ាងម៉េចហើយ? មានរឿងអីហ្ហេ៎ស?" ជីមីន
ដែលជាមិត្តរួមតុរបស់ថេយ៉ុងសួរឡើង ពេលឃើញ
ថេយ៉ុងត្រឡប់មកវិញ
" គ្មានអីទេ " រាងតូចតបទាំងញញឹមដាក់ជីមីនតិចៗ
" គ្មានអីឲ្យរហូតហ្នឹង! មិនដឹងជាអាមួយនោះគួរឲ្យស្រឡាញ់ត្រង់ណាខ្លះទេ"ជីមីនគ្រវីក្បាលតិចៗ
ឈឺក្បាលជំនួសថេយ៍ និយាយតាមត្រង់មិនដឹងជា
ថេយ៉ុងទៅស្រឡាញ់វាដោយបៀបណាទេ? គេឃើញជុងហ្គុកតែងតែស្រែកឲ្យថេយ៉ុងរហូត ចរឹក
ក៏មិនល្អ អត់ប្រយោជន៍ថែមទៀត មុខមាត់ក៏សង្ហារ
ពិតមែន តែអ្នកផ្សេងសង្ហារជាងអាមួយហ្នឹងវាទៅ
ខ្វះអី ណាស់តែថេយ៉ុងនេះតើជាប់ផុងជាមួយជុងហ្គុក
ដោះមិនរួចសោះ
ថ្ងៃត្រង់បន្តិចក្រោយពីចេញពីរៀនជុងហ្គុកក៏មក
ទទួលថេយ៉ុងទៅកន្លែងនាយដូចរាល់ដង។
កន្លែងនាយនៅវាមិនធំនោះទេព្រោះនាយមិនមែនជាអ្នកមានមុខមាត់ គ្រួសារជាមហាសេដ្ឋីអ្វីឡើងព្រោះនាយនៅតែម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណោ នៅអគារអាផាត
មិនដែលចាស់មួយដែលគេទុកចោលមួយតែក៏មិនមែនមានតែនាយម្នាក់ដែរ មានមនុស្សជាច្រើន
ដែលភាគច្រើនសុទ្ធតែប្រុសៗឬក្មេងៗវិទ្យាល័យដែលរត់ចេញពីផ្ទះ គ្មានកន្លែងនៅ ពាលាអាវាសែអីបែបហ្នឹងអាចថាខ្លះក៏ជាកូនចៅគ្នីគ្នារបស់នាយ
ប៉ុន្តែនៅជាន់លើបំផុតមួយជាន់ជារបស់ជុងហ្គុកផ្ដាច់ នាយមិនឲ្យនរណាឡើងមករំខាននោះទេ ព្រោះនាយតែងតែនាំសង្សាររបស់នាយមកទីនេះ
" អូនឃ្លានទេ? បងឲ្យគេទៅទិញអីឲ្យញ៊ាំ "
នាយងាកមកសួរថេយ៉ុងដែលអង្គុយនៅលើគ្រែ
បន្ទប់នាយ ខណៈពេលដែលខ្លួនកំពុងតែដោះឯក
សណ្ឋានសាលាចេញ
« មិនអីទេ» រាងតូចគ្រវីក្បាលងាកមើលនាយ
ពេលគេមកទីនេះដំបូងក៏ខ្លាចបាត់ទៅហើយ មកដល់សុទ្ធតែមនុស្សប្រុសមាឌធំៗពេញហ្នឹងខ្លះក៏ជាសិស្សវិទ្យាល័យដែរ ម្នាក់ៗភាគច្រើនដោះអាវ អ្នកខ្លះទៀតក៏អង្គុយជក់បារី ផឹកស្រាធ្វើមិនដឹងធ្វើឲ្យគេអ្នកដែលកើតមកពីគ្រួសារខ្ពង់ខ្ពស់ មិនធ្លាប់ឃើញហេតុការណ៍បែបនេះ ហាក់ព្រឺខ្លួនយ៉ាងម៉េចមិនដឹងទេ។
ទោះបីជាធ្លាប់មកប៉ុន្មានដង គេក៏នៅតែខ្លាចប្រុសៗអស់នោះ តែគេត្រូវតែទ្រាំបើចង់នៅជិត នៅជាមួយជុងហ្គុកនោះ ម្យ៉ាងទៀតជុងហ្គុកនឹងការពារគេ។
" អឹមម " នាយងក់ក្បាលរួចដើរមកអង្គុយក្បែររាងតូចទាំងចំហរល្វែងខាងលើ រួចទើបទាញបារីមួយដើមមកជក់តាមទម្លាប់
អង្គុយមួយសន្ទុះម្នាក់ៗក៏ស្ងាត់ ទើបជុងហ្គុកសើច
បន្តិចបឺតបារីមួយដង្ហើមរួចទាញថេយ៉ុងមកថើបធ្វើ
ឲ្យថេយ៉ុងឈ្លក់មិនស្ទើរទេ
" ខិខិខិ ហ្ហឹម...ជុង " ថេយ៉ុងក្អកខ្លាំងៗចេញមក
ថែមទាំងចង់ក្អួតថែមទៀត ព្រោះគេស្អប់ក្លិនបារី
ណាស់
" បងធ្វើលេងទេ សូមទោស" ជុងហ្គុកសើចរួច
ញីបារីនោះបោះចោល រួចសឹមឱនមកថើបថេយ៍
ម្ដងទៀត បបូរមាត់នាយកម្រើកថ្នមៗលើបបូរមាត់
ថេយ៉ុង ខណៈពេលដែលរាងតូចក៏សម្ងំមិនប្រកែក
ដូចដែលគេប្រាប់អញ្ចឹង រាងកាយ និងបេះដូងគេ
ជារបស់ជុងហ្គុកម្នាក់នេះទៅហើយ
នាយថើបបណ្ដើរផ្ដួលរាងតូចទៅលើពូកបណ្ដើរ
ទើបងើបខ្លួនអង្គុយប្រឡេះឡេវអាវសិស្សសាលា
របស់ថេយ៉ុងម្ដងមួយគ្រាប់ៗរហូតដល់អស់ទើបនាយ
ទាញវាទម្លាក់ចុះទៅម្ខាង សម្លឹងមើលសាច់ទ្រូងស
ដូចសំឡី ព្រមជាមួយចុងទ្រូងពណ៍ក្រហមក្រម៉ៅ
មួយគូដ៏ល្អឯកនោះ ទាក់ទាញមិនស្ទើរទេ!
' សាច់ស្អាតម្ល៉េះហ្ហឹម?'' រាងក្រាស់បង្អូសដៃស្ទាប
អង្អែលលើដងខ្លួនរបស់ថេយ៉ុងរួចងើបមុខសួរគេ
'' មិនដឹងទេ '' ថេយ៉ុងគ្រវីក្បាលមើលមុខនាយភ្លឹះៗ
ទាំងអៀននេះទើបតែជាលើកទី4ប៉ុណ្ណោះដែលនាយ
ប៉ះពាល់ខ្លួនប្រាណគេបែបជ្រាលជ្រៅបែបនេះ គេក៏នៅតែអៀនប្រៀនដដែលក៏ប៉ុន្តែមិនដែលឃាត់
ជុងហ្គុកសូម្បីតែបន្តិច បើធ្វើហើយជុងហ្គុកមានក្ដីសុខ
ពេញចិត្តនោះ គេក៏យល់ព្រមគ្រប់យ៉ាង
ជុងហ្គុកក៏មិននិយាយអ្វីទៀត នាយក៏ចាប់ផ្ដើមឱន
មកនេបនិត្យរាងកាយថេយ៉ុង ប្រតិបត្តិការណ៍លើរាងកាយតូចច្រឡឹងដែលនាយស្រឡាញ់ហួងហែងម្ចាស់វាស្ទើរតែឆ្កួតមួយនេះទៅតាមអារម្មណ៍តណ្ហារហូត
ដល់មេឃជិតបាក់ងងឹតឯណោះ។
ក្រោយពីធ្វើវារួចរាងក្រាស់ក៏ក្រោកយកថ្នាំមកលាបលើភាពទន់ជ្រាយរបស់រាងតូចដើម្បីកុំឲ្យគេឈឺពេលក្រោយ ឬពិបាកក្នុងការដើរ នេះក៏ជាទម្លាប់មួយដែល
នាយតែងតែធ្វើគ្រប់ពេលនាយមានសិចជាមួយយ
ថេយ៉ុង ហើយក៏ជាអ្វីដែលថេយ៉ុងពេញចិត្តព្រោះ
ជុងហ្គុកតែងតែថ្នាក់ថ្នម មើលថែគេមករហូត
" ទៅផ្ទះវិញឥឡូវទេ? " ជុងហ្គុកប្រើដៃម្ខាងអង្អែលក្បាលថេយ៍ថ្នមៗខណៈពេលដែលរាងតូចកំពុងតែគេងលើទ្រូងរឹងមាំរបស់គេ រីឯដៃម្ខាងទៀតក៏ជក់
បារីដដែល
« ចាំបន្តិចទៀតទៅ" ថេយ៉ុងបដិសេធរួចបង្ខិតខ្លួន
មកឱបជុងហ្គុកយ៉ាងណែនទាំងរាងកាយគ្មានសម្លៀកបំពាក់ទាំងគូ គេពិតជាចូលចិត្តនៅក្បែរនាយ ឱប
នាយបែបនេះខ្លាំងណាស់
" តាមចិត្ត " នាយងាកមកថើបថេយ៉ុងមួយខ្សឺត
រីឯរាងតូចក៏សម្ងំគេងបន្តរហូតដល់ម៉ោងជិត5ទើប
ត្រឡប់ទៅផ្ទះរបស់គេវិញដោយជុងហ្គុកជូនថេយ៉ុង
ដាក់សាលាហើយថេយ៉ុងរង់ចាំឡានអ្នកផ្ទះមកទទួល
" Awwថេយ៍ មកវិញហើយហ្ហេ៎សកូន?" ណាមជុន
'' បាទលោកប៉ា '' ថេយ៉ុង
'' អញ្ចឹងប្រញាប់ទៅរៀបចំខ្លួនទៀតកូន កុំឲ្យទៅដល់យឺត '' ណាមជុនញញឹមអង្អែលក្បាលរាងតូច
'' គឺ...លោកប៉ា កូនសុំមិនទៅបានទេ? កូនមាន
អារម្មណ៍ថាឈឺក្បាល មិនស្រួលខ្លួនសោះ" ថេយ៉ុង
'' កើតអីមែនទេថេយ៍? '' លោកគីម
'' កូនមិនស្រួលពោះបន្តិចប្រហែលញ៊ាំអីខុសហើយ
កូនមិនចង់ទៅណានោះទេ សម្រាកនៅផ្ទះល្អជាង
ឲ្យកូនសូមទោសណាលោកប៉ា ''
" អឹមម សុំទោសធ្វើអី? គ្មានបញ្ហាស្រាប់ហើយ កូនមិនមែនចង់ឈឺឯណា អញ្ចឹងកូនឡើងទៅសម្រាកចុះ" ណាមជុនចូលមកស្ទាបថ្ងាសថេយ៉ុង រួចទើបប្រាប់គេឲ្យឡើងទៅសម្រាក
" បាទ លោកប៉ា " រាងតូចងក់ក្បាលរួចទើបឡើងទៅបន្ទប់របស់គេវិញ
" បងឮទេ? "មកដល់ក្នុងបន្ទប់ភ្លាម រាងតូចក៏ទាញ
ទូរស័ព្ទដែលបើកខលចោលក្នុងហោរប៉ៅខោមុននេះ
យកមកនិយាយ ព្រោះជុងហ្គុកចង់ឲ្យគេបញ្ជាក់ឲ្យ
ច្បាស់ថាមិនបានទៅណាពិតមែន
' អញ្ចឹងបានហើយណាប្រពន្ធរបស់បង អូនគេងចុះណា ស្អែកបងចាំទទួល ហ្គូដណាយ៍~ '' ជុងហ្គុក
ញញឹមពេញចិត្តមុននឹងបិទទូរស័ព្ទ
នាយធ្វើនេះមិនមែនចងគ្រប់គ្រងជីវិតរបស់ថេយ៉ុង
នោះទេប៉ុន្តែមកពីនាយស្រឡាញ់គេពេក ទាំងស្រឡាញ់ ហួងហែង មិនចង់បាត់បង់ទើបនាយត្រូវប្រុង
ប្រយ័ត្នរាល់សកម្មភាពមិមអាចឲ្យថេយ៉ុងជិតស្និតឬ
ស្រឡាញ់អ្នកណាផ្សេងចោលនាយនោះទេ ប៉ុន្តែ
នាយជាសង្សាររបស់ថេយ៉ុង នាយមានសិទ្ធត្រូវទេ?
ប្រាកដណាស់ ហើយថេយ៉ុងក៏គួរតែស្ដាប់តាមនាយគ្រប់យ៉ាងដែរ។ (នេះជាអ្វីដែលជុងហ្គុកគិត)
TO BE CONTINUED📖💖