Tam kadınla kavgaya girecekken görevliler ve ne zaman geldiğini bilmediğim Eren Bey bizi ayırdı.
Eren Bey endişeyle "Çağda, iyi misin?" diye sordu.
"Evet, iyiyim. Gelmeseydiniz o karının saçını başını yolacaktım." dedim.
"Biliyor musun, Burcu da akıl hastanesine yattı." dedi.
Şaşkınlıkla "Ciddi misin sen?" diye sordum.
"Tabii ciddiyim." deyince "Neden oldu peki?" diye sordum.
"Suç işledi. Kendini kurtarmak için de deli raporu aldı. Biraz zordu ama başardı." dedi.
"Çocuğunuz var mı?" diye sordum.
"Burcu ile çocuğumuz olmadı fakat benim bir kızım var." dedi.
"Nasıl? Başka bir evliliğin daha mı oldu?" diye sordum.
"Karım beni aldatana kadar güzel bir evliliğim vardı. Daha doğrusu ben öyle düşünüyordum." dedi.
"Çocuğun velayeti sende mi?" diye sordum.
"Aldattığını kanıtlayamadım ve annesi olarak velayet ona geçti. Sonra Burcu suça karışınca bende iftiraya uğradım ve eski eşim bunu kullanarak yeni bir dava açtı. Kendimi kanıtlayamadığımdan kendi çocuğuma karşı uzaklaştırma aldım. Onca sene kızıma uzaktan baktım." dedi.
"Size yapılan canavarlık." dedim.
Acıyla gülümserken "Büyüdüğünü uzaktan izlemek canımı çok sıktı." dedi.
Ne diyeceğimi bilemezken "On sekiz yaşını doldurmanı bekledim. On sekiz yaşını doldurdun. Seninle konuşmaya geldiğim gün ailenle dışarı çıktın ve çok mutluydun. Mutluluğunu bozmaya kıyamadım. Sonra yakından seni izlemeye başladım. Son birkaç aydır okulda yapılanlar harici bir sorunla karşılaşmadın, değil mi?" diye sordu.
"Evet." diye cevap verdim.
"Her şeyi ben düzenledim. Daha güzel bir hayatın olsun diye. Okuldakileri de halledecektim ama çok dikkat çekerim diye durdum." dedi.
Ona baktığımda gözleri dolmuştu. Hiçbir şey demeden ona sarıldım.
Kollarıyla beni sıkı sıkıya sararken gözlerim doldu. Anlattıkları... Çok zordu.
Derin bir nefes verdikten sonra "Bir şey isteyebilir miyim?" diye sordum.