Kitap Evreni

Çıkacağız

"Beni buradan çıkartır mısın?" diye sordum.

"Buradakiler ile iyi anlaşmıştın." deyince "Ne demezsin." dedim.

"Bir telefon konuşması yapacağım. Sonrasında çıkacağız, tamam mı?" diye sordu.

"Tamam." dedim.

Ayağa kalkıp telefonuyla birini ararken ona bakmaya başladım.

Acaba benziyor muyduk? Şöyle yandan bakınca benziyor gibiydik.

"Çağda, gidebiliriz." deyince "Güvenlik kamerası ve görevliler ne olacak?" diye sordum.

"Güvenlik kameralarına baksana." deyince daha önceden tip tip baktığım güvenlik görevlilerine göz gezdirdim.

Hepsinin başı öne eğilmişti. Gülerek "Böyle adam olacaksınız." dedim.

Bir anda bahçede gürültü kopunca oraya baktım. Büyük bir kavga çıkmıştı.

Görevliler oraya yardıma giderken Eren Bey kolumdan tuttu ve hızlıca beni hastanenin bahçesinden çıkardı.

"Güvenlik kameralarını anlarım da o kavga nasıl oldu?" diye sordum.

"Seni gözlemlemeleri için içeriye birkaç kişi sokmuştum." deyince "Çok zekisiniz." dedim.

Arabasının kapısını benim için açarken "Teşekkürler." dedi.

Arabaya bindim ve derin bir nefes aldım. O Deli Raziye'den kurtulmuştum.

Eren Bey de arabaya binince "Berk ne olacak?" diye sordum.

"Nasıl?" diye sorunca "Şu görünme işlerini araştırmaya gitmişti. Geri döndüğünde beni bulamayacak." dedim.

"Bizi her türlü bulur. Merak etme. Hem onun evine gideceğiz." dedi.

"İyi o zaman." dedim.

Ortamda bir sessizlik oluşurken arabayı çalıştırdı.

"Burcu Hanım da kızınız olduğumu biliyor, değil mi?" diye sordum.

"Evet, biliyor." deyince "Benimle yakın olmanız onunla aranızı bozmaz mı?" diye sordum.

"Tabii ki bozmaz. Burcu ile çocuğumuz olmadı ama seni de çaktırmasa bile kendi kızı gibi sever. Onca sene seni uzaktan izlerken benimle oldu." dedi.

"Annemden sonra doğru bir karar vermişsiniz." dedim.

Eren Bey gülümserken "Ona çok aşıksınız." dedim.

"Evet." deyince "Şanslı kadın." dedim.

"Asıl ben şanslı bir adamım." derken gözleri parıldıyordu.