- Jeon junkook!!!ထစမ္း ခုခ်က္ခ်င္း!!!
ေျပာေနတာကို လ်စ္လ်ဴရွ၍
စာအုပ္ကို မ်က္နွာေပၚတင္ကာ အိပ္ေနသူ
- အၿမဲတမ္း အိပ္ေနမယ္ဆိုရင္လည္း
ဘာလို႔အတန္းလာတက္ေနေသးလဲ!!!
- အတန္းမတက္ဘူးလို႔ မွတ္ခ်က္ေရးၿပီး
ပ်က္ကြက္ စာရင္းထဲပဲ ထည့္လိုက္မယ္
ဒါလည္း သူဂရုမစိုက္ ဆက္အိပ္ေနသည္
- Jungkook!!!!!
စိတ္မရွည္နိုင္ေတာ့တဲ့ အဆံုး
မ်က္နွာေပၚတင္အိပ္ေနတဲ့ စာအုပ္ကို
သူကိုယ္တိုင္ဆြဲဖယ္လိုက္သည္
- အာ ပါေမာကၡKimက်ေနာ္ မအိပ္ပါဘူးဗ်
သူ႔အေျပာေနာက္မွာ ကပ္ပါလာတဲ့
ရယ္သံသဲ့သဲ့နဲ႔ တီးတိုးစကားသံတခ်ိဳ႕
- အဟက္ အိမ္မက္ေတာင္ မက္ေနၿပီးေတာ့မ်ား
- ကိုယ့္ရုပ္ကိုယ္လည္း ျပန္ၾကည့္အံုး
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ကြာ ဟဟ
- ေအးေလဟယ္ အံ့ၾသပါ့ သူေတာ္တယ္ဆိုတိုင္း
- ပရမ္းပတာေတြပါဟယ္ ရုပ္ေလးကေခ်ာသေလာက္
သူ႔ကုိ ၾကည့္ကာ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႔
ေနာက္ဆံုး ပါေမာကၡဆီမွ
- ဒါ ဘာသေဘာလဲ Jeon jungkook?
- မင္းက အေတာ္ဆံုးေကာင္းသား ဆိုတိုင္း
ငါ့အတန္းထဲမွာ ေနခ်င္သလိုေနလို႔ရမယ္မ်ား
ထင္ေနတာလား Jungkook???
ခက္ထန္တဲ့စကားလံုးေတြနဲ႔ ေျပာေနတဲ့
ပါေမာကၡKimဆိုတဲ့သူကို ပမာမခန္႔ေလးျပန္ၾကည့္ရင္း
- ပါေမာကၡေျပာတာမမွားဘူး
- က်ေနာ္က ပါေမာကၡရဲ႕ အေတာ္ဆံုးေက်ာင္းသားေလ
ထို႔ေနာက္ jungkookက
ပါေမာကၡKimရဲ႕ အကၤ်ီလက္စကို မသိမသာဆြဲကာ
- က်ေနာ္ ဘယ္ေနရာေတြမွာေတာ္လဲ
ဆရာ သိခ်င္ေသးလား?
- ဖုန္း!
တစ္ဆက္တည္း သူ႔မ်က္နွာေပၚ က်ေရာက္လာတဲ့စာအုပ္
- အာ့ နာတယ္ဗ်ာ့!!
- အတန္းဆင္းရင္ မျပန္နဲ႔
ငါးနာရီ အထိ ရံုးခန္းထဲမွာပဲေနရမယ္
ဟုဆိုကာအနားမွ ထြက္သြားသည္
Jungkookကေတာ့ မ်က္လံုးျပဴးၿပီေၾကာင္သြားကာ
- ဟာ!!! အဲ့လိုလုပ္လို႔မရဘူးေလ
- တကၠသိုလ္မွာ ရံုးခန္းေခၚတာ ဘယ္မွာရွိလို႔လဲဗ်?
jungkookကအေနာက္ကေန အသံၿပဲနဲ႔
ေအာ္ေျပာေနေပမယ့္ ပါေမာကၡTaehyungကေတာ့
သူေျပာေနတာေတြကို ဂရုေတာင္မစုိက္ေပ
- ကဲ စာသင္တာ ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲ
ဟုဆိုကာ သင္စရာရွိတာ ဆက္သင္ေနေလသည္
- ၆နာရီက်ရင္ က်ေနာ့္အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ရွိတယ္ဗ်
သူ႔စကားေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈကာ
စာကိုပဲ အာရံစိုက္ကာ သင္ေနတာေၾကာင့္
အခန္းထဲက ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႕ရဲ႕
ရယ္သံေတြဟာ ပ်ံ့လြင့္လာျပန္သည္
Jungkookလည္း မတတ္သာေတာ့လို႔
ၿငိမ္ၿငိမ္ျပန္ထိုင္ကာ စာကိုသာ
ဆက္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္
....................
ညေနငါးနာရီငါမိနစ္🕔
ပါေမာကၡKim ရံုးခန္းထဲတြင္
- အြမ္းးးႁပြတ္စ္ ႁပြတ္စ္
နႈတ္ခမ္းသားေတြကို ဆြဲစုပ္ရာကေန
ထြက္ေပၚလာတဲ့ စိုစိစိ အသံမ်ား
- Kookie အတန္းထဲမွာလိုက္မစနဲ႔ေတာ့ကြာ
ေတာ္ၾကာ အကုန္ရိပ္မိကုန္မွျဖင့္
- အကုန္လံုးက သိေနၿပီးသားေလ
မဟုတ္ဘူးလား???
- အင့္ jungkook😣
တင္ပါး လံုးလံုးေလးကိုညစ္ကာ ထိုသို႔ေျပာေတာ့
Taehyungက သူ႔ပုခံုးေတြကို ကုပ္တြယ္ရင္းညီးသည္
သူကေတာ့ taehyungရဲ႕ေျခနွစ္ေခ်ာင္းကို
သူ႔ခါးထက္မွာခ်ိတ္ေစၿပီး အနမ္းေတြကို ေရွ႕ဆက္ျပန္သည္
- ႁပြတ္စ္ အြမ္း
နည္းနည္းေလာက္ၾကာေတာ့မွ
taehyungရဲ႕ကိုယ္လံုးေလးကို အေနာက္က
စားပြဲေပၚတင္ေပးလိုက္ၿပီး ဝတ္ထားတဲ့အကၤ်ီရဲ႕
အေပၚၾကယ္သီနွစ္လံုးေလာက္ကို ျဖဳတ္ကာ
ုျဖဴေဖြးေဖြးလည္တိုင္ေလးအားနမ္းေနသည္
လည္စိေလးကိုငံုတခါ ညပ္ရိုးေလးကိုကိုက္တလွည့္နွင့္
လည္ပင္း နားတစ္ဝိုက္မွာ
ေပၚလာေသာနီရဲရဲအကြက္ေတြ
- ဟာ့ အြမ္း Jeon ေတာ္ေတာ့!
- ဘာျဖစ္လို႔လဲ Hyung
- ဘာမွမျဖစ္ဘူး နည္းနည္း
ရဲတြက္ေနတဲ့ ပါးနဲ႔နား႐ြက္ေလးေတြေၾကာင့္
သူသိလိုက္ပါၿပီ သူ႔Hyungေပါက္စကရွက္ေနတာ
ေစာနက ေက်ာင္းသားေတြေရွ႕မွာ
ဟိတ္ဟန္အျပည္နဲ႔ ရွိေနတဲ့
ပါေမာကၡKimက ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္
- ဒီကိစၥနဲ႔ဘပတ္သတ္ၿပီး
Yoongi hyungကေတာင္ေမးေနတာ
အမွတ္ေကာင္းရဖို႔အတြက္ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔
အေပးအယူ လုပ္ေနတာလားတဲ့
- ဟမ္!သူက အဲ့လိုေျပာတယ္ေပါ့
- အင္း မသိရင္က်ေနာ္က အဲ့လိုလုပ္ဖို႔လိုတာက်ေနတာပဲ
က်ေနာ္က နဂိုကတည္းကေတာ္တာပါေနာ္
ဟုတ္တယ္မလားhyung
- ၿပီးေတာ့ အဟင္း က်ေနာ္က စာပဲေတာ္တာမဟုတ္ဘူး
တျခားေနရာေတြမွာလည္းေတာ္တယ္
- အဲ့ဒါ က်ေနာ့္Hyungေလး အသိဆံုးမလား😏
- jungkook!!!
- ရွဴးးတိုးတိုးေျပာပါHyungရဲ႕
- ဟြန္း
စူပုတ္သြားတဲ့ မ်က္နွာေလးကိုၾကည့္ကာ
အသည္းရားလာသည္မို႔
- Hyung ခ်စ္တယ္
- ေတာ္ပါ အပိုေတြ အဲ့လိုေျပာလို႔
အမွတ္ပိုရမယ္မ်ား မွတ္ေနလား😒
- ဟာ တကယ္ခ်စ္လို႔ ခ်စ္တယ္ေျပာတာကို
Hyungေကာက်ေနာ့္ကို မခ်စ္ဘူးလား
- သြားစမ္းပါ ခ်စ္ဖူး တကယ္ေတာ့ေလ
- တကယ္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲHyung
- မင္း ကိုယ့္ပါေမာကၡနဲ႔အတူမေနသင့္ဘူး
ဆိုတာမသိဘူးလား
- အဲ့ဒါေၾကာင့္ မင္းကို စာေမးပြဲမွာအမွတ္ေလ်ာ့မယ္
- ဗ်ာ!!!စာနဲ႔မဆိုင္ရင္ အမွတ္ေလ်ာ့လို႔ ရဝူးေလဗ်
- ၿပီးေတာ့ ရံုးခန္းထဲကို
လာခိုင္းတာလည္း Hyungပဲေလ
taehyungအသံတိတ္သြားသည္
jungkookေျပာတာ မွန္ေနတာကိုး
- ငါလည္း ကိုယ့္ေက်ာင္းသားနဲ႔ အိပ္လို႔မျဖစ္ဘူးေလ
- က်ေနာ္တို႔က အတူအိပ္ရံုတင္မကဘူး
ဟိုအဆင့္ထိပါေရာက္ေနၾကၿပီပဲဟာ
- ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က တြဲေနတာေလ
ထိုအခါက်မွၿပံဳးကာ ဂုတ္ကုိ
လက္ေတြနဲ႔သိုင္းဖက္လာတဲ့သူ
- မင္းအေျပာေကာင္းတယ္kookie
ေနာက္လစာေမးပြဲမွာ အမွတ္ျပည့္ေပးမယ္
- အခုေတာ့ အကၤ်ီေတြျပန္ဝတ္ၾကရေအာင္
jungkookက အေပၚပိုင္းဗလာနဲ႔
ထယ္ကေတာ့ jungkookဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက
ဆြဲခြၽတ္လိုက္မွန္းမသိ အကၤ်ီေရာေဘာင္းဘီပါမရွိေတာ့
- ဟာ မရဘူး လုပ္လက္စနဲ႔Hyungရယ္
က်ေနာ္တို႔ အၿပီးထိ လုပ္ၾကမယ္ေလ ေနာ္
- ဟာ ဒီေကာင္ေလး အမွတ္ေလ်ာ့ခ်င္ေနၿပီလား
- က်ေနာ္ အဲ့ဒါေတြ ဂရုမစိုက္ဘူးဗ်ာ
- အခုက်ေနာ္ Hyungကိုလိုခ်င္တယ္
ေပးမယ္မလားဟင္ Hyung???
- အခု ဒီရံုးခန္းႀကီးထဲမွာေလ
မ်က္လံုးေလးျပဴးကာ ေမးလိုက္ေတာ့
- ဘယ္သူမွမွ မရွိေတာ့တာ
ညေန ေလးနာရီထဲက အကုန္ျပန္ကုန္တဲ့ဟာကို
- ေနာ္ Hyung Hyungလို႔
ထိုအခါက်မွ ေခါင္းေလးငံု႔က
- မင္းသေဘာ
taehyungဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ရလိုက္ၿပီဆိုသည္နွင့္
ရင္ဘက္နဲ႔ဗိုက္အေပၚဆင္းသက္လာတဲ့ အနမ္းေတြ
- အင္းမ္မ္မ္မ္း
- Hyung က်ေနာ္ ထည့္မယ္ေနာ္
ပါးစပ္က ျပန္မေျဖဘဲ ေခါင္းသာညိတ္ျပလိုက္သည္
တခနေလးအတြင္း ကိုယ္ထဲ ဝင္ေရာက္လာတဲ့
jungkookရဲ႕ အရာ
- ဟား က်စ္! Hyung~~~
- အင္းမ္မ္မ္း Kookie~~~
လႈပ္ရွားမႈကို Jungkookဘက္က စတင္သည္
သြားတာက သာသာေလး ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေညာင္းေလးမို႔
taehyungတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြဟာ
နတ္ျပည္ေရာက္သည့္အလား
- ဟာ့ ယား ယားတယ္ kookie
အတြင္းသားေတြကို သူ႔အရာနဲ႔ ထိုးေမႊေနတာေၾကာင့္
- အာ့ ဒါဆို က်ေနာ္စေတာ့မယ္ Hyung
ဟုဆိုတာ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ျမႇင့္တင္လိုက္သည္
- အာ့ အာ့ အား Kookie
လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ Jungkookရဲ႕
ေက်ာျပင္ကို ကုတ္တြယ္ထားၿပီး
ထိုစားပြဲခံုေပၚမွာပဲ နွစ္ဦးသား ခရီးဆက္ေနၾကသည္မွာ
ညေန ငါးနာရီ ေလးဆယ္ေလာက္ရွိေရာ႕မည္
- အာ့ kook hyungၿပီးခ်င္ၿပီ
- အင္းhyung. hyungထဲမွာပဲ ၿပီးလုိက္မယ္
- ဟားးး
ေႏြးခနဲအသိ ခံစားလိုက္ရတာေၾကာင့္
jungkookရဲ႕သုတ္ရည္ေတြ Taehyngရဲ႕
ခႏၶာကိုယ္ထဲ ဝင္ေရာက္လာမွန္းသိလိုက္သည္
- Hyung...ေကာင္းလားဟင္?
- Kookie...မင္းက လူဆိုးေလးပဲ ဟက္!
ပါးျပင္ကို လက္ေလးနဲ႔ပြတ္ဆြဲရင္း ေျပာသည္
- ၿပီးရင္ အဝတ္အစားေတြ ျမန္ျမန္ဝတ္
၆နာရီ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ဆို
- ဟုတ္ကဲ့Hyung
နွစ္ဦးသား ႀကမ္းျပင္မွာပြက်ဲေနတဲ့
အဝတ္ေတြကို ခပ္ျမန္ျမန္ေကာက္ဝတ္ရင္း
- ေအာ္ kookie ေျပာဖို႔ေမ့ေနတာ
ေစာနက အခန္းထဲမွာ အိပ္ေနလို႔ လပတ္စာေမးပြဲမွာ
ဆယ့္ငါးမွတ္ေလ်ာ့မယ္
- ငီးးးးးHyung!!
- ေဘာင္းဘီျမန္ျမန္ဝတ္
အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ကို လိုက္ပို႔မယ္
ထိုခါက်ေတာ့လည္းjungkookဘာမွျပန္မေျပာနိုင္
ငိုမဲ့မဲ့ရုပ္ေလးနဲ႔ ေခါင္းညိတ္ျပကာ
- ဟင့္ ဟုတ္ကဲ့
ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ကို္မို႔ ခံေပအံုးေတာ့Jeon jungkookေရ
ဟု ကုိယ့္ကိုယ္ကို အသံတိတ္အျပစ္တင္ရင္း....
>>>>>>>>>>>>
one shortေလးေရးခ်င္လာလို႔
fanartရွာၿပီး အျမန္typeလိုက္တာ
ေမ့ေတာ့မေမ့ၾကေသးဘူးမလားလို႔ ဟီး😁
>>>>>>>>>
- Jeon junkook!!!ထစမ်း ခုချက်ချင်း!!!
ပြောနေတာကို လျစ်လျူရှ၍
စာအုပ်ကို မျက်နှာပေါ်တင်ကာ အိပ်နေသူ
- အမြဲတမ်း အိပ်နေမယ်ဆိုရင်လည်း
ဘာလို့အတန်းလာတက်နေသေးလဲ!!!
- အတန်းမတက်ဘူးလို့ မှတ်ချက်ရေးပြီး
ပျက်ကွက် စာရင်းထဲပဲ ထည့်လိုက်မယ်
ဒါလည်း သူဂရုမစိုက် ဆက်အိပ်နေသည်
- Jungkook!!!!!
စိတ်မရှည်နိုင်တော့တဲ့ အဆုံး
မျက်နှာပေါ်တင်အိပ်နေတဲ့ စာအုပ်ကို
သူကိုယ်တိုင်ဆွဲဖယ်လိုက်သည်
- အာ ပါမောက္ခKimကျနော် မအိပ်ပါဘူးဗျ
သူ့အပြောနောက်မှာ ကပ်ပါလာတဲ့
ရယ်သံသဲ့သဲ့နဲ့ တီးတိုးစကားသံတချို့
- အဟက် အိမ်မက်တောင် မက်နေပြီးတော့များ
- ကိုယ့်ရုပ်ကိုယ်လည်း ပြန်ကြည့်အုံး
အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ကွာ ဟဟ
- အေးလေဟယ် အံ့သြပါ့ သူတော်တယ်ဆိုတိုင်း
- ပရမ်းပတာတွေပါဟယ် ရုပ်လေးကချောသလောက်
သူ့ကို ကြည့်ကာ တစ်ယောက်တစ်ပေါက်နဲ့
နောက်ဆုံး ပါမောက္ခဆီမှ
- ဒါ ဘာသဘောလဲ Jeon jungkook?
- မင်းက အတော်ဆုံးကောင်းသား ဆိုတိုင်း
ငါ့အတန်းထဲမှာ နေချင်သလိုနေလို့ရမယ်များ
ထင်နေတာလား Jungkook???
ခက်ထန်တဲ့စကားလုံးတွေနဲ့ ပြောနေတဲ့
ပါမောက္ခKimဆိုတဲ့သူကို ပမာမခန့်လေးပြန်ကြည့်ရင်း
- ပါမောက္ခပြောတာမမှားဘူး
- ကျနော်က ပါမောက္ခရဲ့ အတော်ဆုံးကျောင်းသားလေ
ထို့နောက် jungkookက
ပါမောက္ခKimရဲ့ အင်္ကျီလက်စကို မသိမသာဆွဲကာ
- ကျနော် ဘယ်နေရာတွေမှာတော်လဲ
ဆရာ သိချင်သေးလား?
- ဖုန်း!
တစ်ဆက်တည်း သူ့မျက်နှာပေါ် ကျရောက်လာတဲ့စာအုပ်
- အာ့ နာတယ်ဗျာ့!!
- အတန်းဆင်းရင် မပြန်နဲ့
ငါးနာရီ အထိ ရုံးခန်းထဲမှာပဲနေရမယ်
ဟုဆိုကာအနားမှ ထွက်သွားသည်
Jungkookကတော့ မျက်လုံးပြူးပြီကြောင်သွားကာ
- ဟာ!!! အဲ့လိုလုပ်လို့မရဘူးလေ
- တက္ကသိုလ်မှာ ရုံးခန်းခေါ်တာ ဘယ်မှာရှိလို့လဲဗျ?
jungkookကအနောက်ကနေ အသံပြဲနဲ့
အော်ပြောနေပေမယ့် ပါမောက္ခTaehyungကတော့
သူပြောနေတာတွေကို ဂရုတောင်မစိုက်ပေ
- ကဲ စာသင်တာ ဘယ်ရောက်သွားပြီလဲ
ဟုဆိုကာ သင်စရာရှိတာ ဆက်သင်နေလေသည်
- ၆နာရီကျရင် ကျနော့်အချိန်ပိုင်းအလုပ်ရှိတယ်ဗျ
သူ့စကားတွေကို လျစ်လျူရှုကာ
စာကိုပဲ အာရံစိုက်ကာ သင်နေတာကြောင့်
အခန်းထဲက ကျောင်းသားတချို့ရဲ့
ရယ်သံတွေဟာ ပျံ့လွင့်လာပြန်သည်
ungkookလည်း မတတ်သာတော့လို့
ငြိမ်ငြိမ်ပြန်ထိုင်ကာ စာကိုသာ
ဆက်ကြည့်နေလိုက်တော့သည်
....................
ညနေငါးနာရီငါမိနစ်🕔
ပါမောက္ခKim ရုံးခန်းထဲတွင်
- အွမ်းးးပြွတ်စ် ပြွတ်စ်
နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဆွဲစုပ်ရာကနေ
ထွက်ပေါ်လာတဲ့ စိုစိစိ အသံများ
- Kookie အတန်းထဲမှာလိုက်မစနဲ့တော့ကွာ
တော်ကြာ အကုန်ရိပ်မိကုန်မှဖြင့်
- အကုန်လုံးက သိနေပြီးသားလေ
မဟုတ်ဘူးလား???
- အင့် jungkook😣
တင်ပါး လုံးလုံးလေးကိုညစ်ကာ ထိုသို့ပြောတော့
Taehyungက သူ့ပုခုံးတွေကို ကုပ်တွယ်ရင်းညီးသည်
သူကတော့ taehyungရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို
သူ့ခါးထက်မှာချိတ်စေပြီး အနမ်းတွေကို ရှေ့ဆက်ပြန်သည်
- ပြွတ်စ် အွမ်း
နည်းနည်းလောက်ကြာတော့မှ
taehyungရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို အနောက်က
စားပွဲပေါ်တင်ပေးလိုက်ပြီး ဝတ်ထားတဲ့အင်္ကျီရဲ့
အပေါ်ကြယ်သီနှစ်လုံးလောက်ကို ဖြုတ်ကာ
ုဖြူဖွေးဖွေးလည်တိုင်လေးအားနမ်းနေသည်
လည်စိလေးကိုငုံတခါ ညပ်ရိုးလေးကိုကိုက်တလှည့်နှင့်
လည်ပင်း နားတစ်ဝိုက်မှာ
ပေါ်လာသောနီရဲရဲအကွက်တွေ
- ဟာ့ အွမ်း Jeon တော်တော့!
- ဘာဖြစ်လို့လဲ Hyung
- ဘာမှမဖြစ်ဘူး နည်းနည်း
ရဲတွက်နေတဲ့ ပါးနဲ့နားရွက်လေးတွေကြောင့်
သူသိလိုက်ပါပြီ သူ့Hyungပေါက်စကရှက်နေတာ
စောနက ကျောင်းသားတွေရှေ့မှာ
ဟိတ်ဟန်အပြည်နဲ့ ရှိနေတဲ့
ပါမောက္ခKimက ဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့်
- ဒီကိစ္စနဲ့ဘပတ်သတ်ပြီး
Yoongi hyungကတောင်မေးနေတာ
အမှတ်ကောင်းရဖို့အတွက် ခန္ဓာကိုယ်နဲ့
အပေးအယူ လုပ်နေတာလားတဲ့
- ဟမ်!သူက အဲ့လိုပြောတယ်ပေါ့
- အင်း မသိရင်ကျနော်က အဲ့လိုလုပ်ဖို့လိုတာကျနေတာပဲ
ကျနော်က နဂိုကတည်းကတော်တာပါနော်
ဟုတ်တယ်မလားhyung
- ပြီးတော့ အဟင်း ကျနော်က စာပဲတော်တာမဟုတ်ဘူး
တခြားနေရာတွေမှာလည်းတော်တယ်
- အဲ့ဒါ ကျနော့်Hyunhလေး အသိဆုံးမလား😏
- jungkook!!!
- ရှူးးတိုးတိုးပြောပါHyungရဲ့
- ဟွန်း
စူပုတ်သွားတဲ့ မျက်နှာလေးကိုကြည့်ကာ
အသည်းရားလာသည်မို့
- Hyung ချစ်တယ်
- တော်ပါ အပိုတွေ အဲ့လိုပြောလို့
အမှတ်ပိုရမယ်များ မှတ်နေလား😒
- ဟာ တကယ်ချစ်လို့ ချစ်တယ်ပြောတာကို
Hyungကောကျနော့်ကို မချစ်ဘူးလား
- သွားစမ်းပါ ချစ်ဖူး တကယ်တော့လေ
- တကယ်တော့ ဘာဖြစ်လဲHyung
- မင်း ကိုယ့်ပါမောက္ခနဲ့အတူမနေသင့်ဘူး
ဆိုတာမသိဘူးလား
- အဲ့ဒါကြောင့် မင်းကို စာမေးပွဲမှာအမှတ်လျော့မယ်
- ဗျာ!!!စာနဲ့မဆိုင်ရင် အမှတ်လျော့လို့ ရဝူးလေဗျ
- ပြီးတော့ ရုံးခန်းထဲကို
လာခိုင်းတာလည်း Hyungပဲလေ
taehyungအသံတိတ်သွားသည်
jungkookပြောတာ မှန်နေတာကိုး
- ငါလည်း ကိုယ့်ကျောင်းသားနဲ့ အိပ်လို့မဖြစ်ဘူးလေ
- ကျနော်တို့က အတူအိပ်ရုံတင်မကဘူး
ဟိုအဆင့်ထိပါရောက်နေကြပြီပဲဟာ
- ပြီးတော့ ကျနော်တို့က တွဲနေတာလေ
ထိုအခါကျမှပြုံးကာ ဂုတ်ကို
လက်တွေနဲ့သိုင်းဖက်လာတဲ့သူ
- မင်းအပြောကောင်းတယ်kookie
နောက်လစာမေးပွဲမှာ အမှတ်ပြည့်ပေးမယ်
- အခုတော့ အင်္ကျီတွေပြန်ဝတ်ကြရအောင်
jungkookက အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့
ထယ်ကတော့ jungkookဘယ်အချိန်ကတည်းက
ဆွဲချွတ်လိုက်မှန်းမသိ အင်္ကျီရောဘောင်းဘီပါမရှိတော့
- ဟာ မရဘူး လုပ်လက်စနဲ့Hyungရယ်
ကျနော်တို့ အပြီးထိ လုပ်ကြမယ်လေ နော်
- ဟာ ဒီကောင်လေး အမှတ်လျော့ချင်နေပြီလား
- ကျနော် အဲ့ဒါတွေ ဂရုမစိုက်ဘူးဗျာ
- အခုကျနော် Hyungကိုလိုချင်တယ်
ပေးမယ်မလားဟင် Hyung???
- အခု ဒီရုံးခန်းကြီးထဲမှာလေ
မျက်လုံးလေးပြူးကာ မေးလိုက်တော့
- ဘယ်သူမှမှ မရှိတော့တာ
ညနေ လေးနာရီထဲက အကုန်ပြန်ကုန်တဲ့ဟာကို
- နော် Hyung Hyungလို့
ထိုအခါကျမှ ခေါင်းလေးငုံ့က
- မင်းသဘော
taehyungဆီက ခွင့်ပြုချက်ရလိုက်ပြီဆိုသည်နှင့်
ရင်ဘက်နဲ့ဗိုက်အပေါ်ဆင်းသက်လာတဲ့ အနမ်းတွေ
- အင်းမ်မ်မ်မ်း
- Hyung ကျနော် ထည့်မယ်နော်
ပါးစပ်က ပြန်မဖြေဘဲ ခေါင်းသာညိတ်ပြလိုက်သည်
တခနလေးအတွင်း ကိုယ်ထဲ ဝင်ရောက်လာတဲ့
jungkookရဲ့ အရာ
- ဟား ကျစ်! Hyung~~~
- အင်းမ်မ်မ်း Kookie~~~
လှုပ်ရှားမှုကို Jungkookဘက်က စတင်သည်
သွားတာက သာသာလေး ငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်းလေးမို့
taehyungတစ်ယောက်ရဲ့ ခံစားချက်တွေဟာ
နတ်ပြည်ရောက်သည့်အလား
- ဟာ့ ယား ယားတယ် kookie
အတွင်းသားတွေကို သူ့အရာနဲ့ ထိုးမွှေနေတာကြောင့်
- အာ့ ဒါဆို ကျနော်စတော့မယ် Hyung
ဟုဆိုတာ သူ့ဆောင့်ချက်တွေကို မြှင့်တင်လိုက်သည်
- အာ့ အာ့ အား Kookie
လက်ချောင်းတွေဟာ Jungkookရဲ့
ကျောပြင်ကို ကုတ်တွယ်ထားပြီး
ထိုစားပွဲခုံပေါ်မှာပဲ နှစ်ဦးသား ခရီးဆက်နေကြသည်မှာ
ညနေ ငါးနာရီ လေးဆယ်လောက်ရှိရော့မည်
- အာ့ kook hyungပြီးချင်ပြီ
- အင်းhyung. hyungထဲမှာပဲ ပြီးလိုက်မယ်
- ဟားးး
နွေးခနဲအသိ ခံစားလိုက်ရတာကြောင့်
jungkookရဲ့သုတ်ရည်တွေ Taehyngရဲ့
ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ဝင်ရောက်လာမှန်းသိလိုက်သည်
- Hyung...ကောင်းလားဟင်?
- Kookie...မင်းက လူဆိုးလေးပဲ ဟက်!
ပါးပြင်ကို လက်လေးနဲ့ပွတ်ဆွဲရင်း ပြောသည်
- ပြီးရင် အဝတ်အစားတွေ မြန်မြန်ဝတ်
၆နာရီ အချိန်ပိုင်း အလုပ်ဆို
- ဟုတ်ကဲ့Hyung
နှစ်ဦးသား ကြမ်းပြင်မှာပွကျဲနေတဲ့
အဝတ်တွေကို ခပ်မြန်မြန်ကောက်ဝတ်ရင်း
- အော် kookie ပြောဖို့မေ့နေတာ
စောနက အခန်းထဲမှာ အိပ်နေလို့ လပတ်စာမေးပွဲမှာ
ဆယ့်ငါးမှတ်လျော့မယ်
- ငီးးးးးHyung!!
- ဘောင်းဘီမြန်မြန်ဝတ်
အချိန်ပိုင်းအလုပ်ကို လိုက်ပို့မယ်
ထိုခါကျတော့လည်းjungkookဘာမှပြန်မပြောနိုင်
ငိုမဲ့မဲ့ရုပ်လေးနဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြကာ
- ဟင့် ဟုတ်ကဲ့
ကိုယ့်အပြစ်နဲ့ကိုမို့ ခံပေအုံးတော့Jeon jungkookရေ
ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို အသံတိတ်အပြစ်တင်ရင်း....
>>>>>>>>>>>>
one shortလေးေတရေးချင်လာလို့
fanartရှာပြီး အမြန်typeလိုက်တာ
မေ့တော့မမေ့ကြသေးဘူးမလားလို့ ဟီး😁
>>>>>>>>>