GABB's POV.
Nandito kami sa apartment nila ate Abby para bumisita. Matagal tagal na rin kasing di kami lumabas nang magkakasama.
"Bat ang lala na naman ng eyebags mo Gabb? Di ka na naman ba makatulog?"
Alalang tanong sa’kin ni ate Sela.
Agad ko namang kinusot ang mata ko.
"Hinde te, inaaraw-araw kasi ako ni Coleen sa paggawa ng bab-
"Thesis." biglang sabat ni Coleen at pasimple akong kinurot.
"Opo, nagawa kami ng thesis." Napakamot na lang ako sa ulo ko.
"Edi maganda!" Biglang lumabas si ate Abby galing cr. "Alam mo simula nang naging kayo, nag-aaral na ‘yan ng mabuti." Sabi nito habang nakaturo kay Coleen.
"Syempre, ako tutor niyan e." ngiting sabi ko.
"Uhm... anong oras na pala, uuwi na kami, ate Sela, ate Abby." Pagpapaalam ni Coleen at hinila na ako sa braso.
"Sige mag-iingat kayo ah!" Sigaw ni ate Abby.
"Opo." Paalam namin.
....
Agad kaming nagtungo sa parking lot at sumakay na sa sasakyan.
"Ba’t ngiting ngiti ka diyan unggoy?" Tanong sakin ni Coleen.
"Wala."
"Ano nga kasi?!! Curious ako." Pagpupumilit nito.
"Kinikilig lang ako kay ate Abby." Natatawang sabi ko.
"Hoy! Pati pinsan k-" agad kong pinutol ito.
"Hindi kasi ganon yun! Kinikilig ako kasi di ba? Sinabi niya simula nung naging tayo, nag-aaral ka na ng mabuti." Yukong sabi ko.
"I just felt proud. It seems like I'm a good person for you." Dugtong ko.
"Totoo naman ah, ang tataas na kaya ng grade ko. For me, ikaw yung pinaka effective na tutor." Ngiting sambit ni Coleen dahilan kaya mas lumawak ang ngiti ko dito.
"Yeah, I’ve seen your grade yesterday, and it really amazed me. You really did a great job! High five!" Agad kong tinaas ang kanang kamay ko.
"High five!" Agad niya namang tinanggap ito.
"Should I give you a reward? What do you want? How about try ulit nating gumawa ng-"
"B-baby?"
"Thesis." Sagot ko, bigla na lang akong kinurot nito.
"Arayy!!! ‘Di ba sabi mo kanina thesis!"
Ani ko habang hinahaplos yung part na kinurot niya.
"Magdrive ka na nga, lagi mo na lang akong binibwisit, Gabrielle." Mataray na sabi nito at binaling na ang tingin sa bintana.
Ow men! galit na siya, tinawag na name ko.
Sinimulan ko nang paganahin ang makina at nagmaneho.
"Stop muna kaya tayo, gutom ka na? " tanong ko pero hindi pa rin ito nasagot.
"San gusto mo?" Sunod na tanong ko pero wala pa rin itong kibo.
"Huy! San mo gusto kumain, Coleen?"
COLEEN's POV.
"What did you say?" Mataray na tanong ko dito.
Did she just call me in my real name? Dammit.
"San mo gusto kumain Coleen?" Pag-uulit nito at mukhang nanadya talaga.
"Ayoko, busog ako. Umuwi na tayo." Irap ko dito at muling tumingin sa bintana, naiinis ako.
"Okay." Sagot lang niya, nakakabwisit talaga. Agad niyang pinaandar ang kotse, napatingin naman ako nung dumaan siya sa drive thru.
"Thank you." Rinig kong sabi nito at mukhang may kausap ata.
Did she just buy something? Mom, I'm hungry na! I'm just lying when I said I'm not hungry.
Hinihintay kong buksan niya yung binili niya, bumili siya ng burger, chicken, sundae at fries sa pagkakarinig ko.
Anuena! Gabb! Yayain mo na ko! Nagugutom na ko!
Na-stuck kami sa traffic. Nakita ko sa side mirror na binubuksan niya na yung burger. Halos umikot ang mabango at nakakagutom na amoy ng patty nito sa loob ng kotse.
I crossed my arm at binaling tingin sw bintana habang nagtatampo pa rin.
"Gusto mo, Coleen?" Finally, inalok niya na ako pero...
"What?" Balik na tanong ko dito.
"What? Ano?" Walang kamuang-muang na tanong nito.
"What did you say?" Balik na tanong ko.
My name is baby, I'm not Coleen.
"Gusto mo, Coleen?" Pag-uulit niya.
"Ayoko, iuwi mo na ko." Muli ko ‘tong inirapan.
"Yeah, traffic pa e." Sagot lang niya habang kinakagat yung cheeseburger ughh!
"Edi paliparin mo yung kotse, I really hate you!" Sigaw ko dito, inis na inis na talaga ako.
Halos maiyak na ako dito dahil sa gutom, hayop rin kasi tong pride ko. Pero hindi! Hinding-hindi ako kakain niyan. Dapat galit ako.
Muli akong napatingin sa bintana nang ihinto niya yung kotse sa tabi ng dagat.
"I know you're mad at me, but please don't let yourself get hungry." Malambing na sabi nito.
"Busog nga ako di ba?" Pagmamatigas ko.
"Your stomach can't lie, kanina ko pa naririnig yung tiyan mo. Ang akala ko pa tambutso lang ng motor." At Nagawa n’ya pang mang-asar.
"I hate you!" Sigaw ko at sinunggaban na tong cheeseburger.
Natawa na lang siya at pinatong na sa
lap ko yung spicy chicken na may fries.
Itong unggoy na to kung hindi pang seseduce, sa pagkain dinadaan yung tampo ko.
"Gusto mo pa?" Tanong niya.
Napahawak na lang ako sa tiyan ko dala ng kabusugan. "Busog na ko."
"Gusto mo munang maglakad-lakad?"
Aya niya at humawak sa aking kamay.
"Tara!" Ngiting sagot ko. Agad naman kaming lumabas ng sasakyan.
Medyo malamig ang simoy ng hangin dahil maghahating gabi na. Agad akong kumapit sa braso nito, ganun rin ang paghawak niya sa bewang ko.
"Dito ka muna saglit, bibili lang ako non..." paalam niya habang nakaturo doon sa fishball vendor.
Tumango lang ako, malapit lang naman e. Kaya pinayagan ko na. At mukhang gustong-gusto niya naman.
Bumalik ito na may hawak ng dalawang baso ng fishball at kikiam.
"Still hungry?" Tanong ko dito at kinuha na yung cup ng fishball sa kamay niya.
"Oo, kinain mo yung burger ko e. Hinatian mo pa ako sa chicken." Sabi nito.
"So kasalanan ko? Na kulang yung binili mo?" Tanong ko dito.
"Eh sabi mo busog ka pa." Sagot naman niya.
"At talagang naniwala ka!?" Irap ko.
Agad niya namang sinubo sa bibig ko yung isang buong kikiam.
"A-argg..." Mainit init pa ito.
"Hahaba pa e, gusto ko lang naman kumain ng fishball nagsisimula ka na naman ng away." Natatawang sabi nito.
GABB's POV.
Aalis na sana kami. Sakto namang may dumaan na nagtitinda ng balut.
Marupok talaga ako pagdating sa mga streetfoods, kaya ito, napabili ako.
Sinimulan ko na ang pagkain ng balut. Nakihati na rin si Coleen dahil masarap naman daw pala.
Pag niyaya ko siyang bumili ayaw niya, pero pag kinakain ko na, inaagaw niya.
Napahawak na lang ako sa aking tiyan dala ng kabusugan. "Ugh! Hindi ko na ata kayang maglakad."
"Sabi mo lakad lang, foodtrip pala to."
Natatawang sabi nito.
....
Lumipas ang ilang minuto na wala ni isa sa amin ang nagsalita. Nakatitig lang kami sa kagandahan ng buwan at dinadama ang malamig na simoy ng hangin.
Narinig ko na naman ang mahabang pagbuntong hininga niya.
"Honestly, these fast few days I'm mentally exhausted." Biglang salita niya.
…But still thankful because you're here." dugtong niya. Agad ko namang binaling sa kaniya ang tingin ko.
Nito ring mga nakaraang araw, hindi rin ako nakatulog ng maayos. Simula nung araw na nanaginip si Coleen ng masama, nagtuloy tuloy na ito.
Tuwing madaling araw para siyang binabangungot, pinagpapawisan at nanginginig ang mga kamay sa takot.
Ang nakakapagtaka lang, wala siyang maalala sa panaginip niya. At tuwing gigising ito mula sa masamang panaginip na yun isang pangalan lang ang paulit-ulit na binibigkas ng bibig nito.
Ang pangalang..."Josh."
Hindi ko alam kung sino yung Josh na yun. Hindi ko rin siya tinatanong tungkol doon, dahil bakas sa mukha niya ang takot tuwing binabanggit niya yun.
Pakiramdam ko may ginawa o may gagawin pa lang masama yung Josh na yun sa kanya dahil hindi naman siya magkakaganon kung wala. Ayoko rin pangunahan ‘tong mga konklusyon na pumapasok sa utak ko.
Pero kung sakaling makilala ko kung sino yung tinutukoy niyang Josh na yun, I will never let him touch my girl. Not even a glimpse.
....
" Napapadalas na tong mga masasamang panaginip ko, pero nagagawa ko pa rin makatulog. But how about you? You look tired. You look sleepy, nananaginip ka rin ba? " Sunod sunod na tanong niya, bakas ang pag-aalala sa mukha nito.
"Ah eto ba? Natural na tong eyebags ko, at saka antukin lang talaga ako. Pero natutulog naman ako, hello? Magkatabi kaya tayo." Ngiting sambit ko para hindi na siya mag-alala.
Nung araw na napanaginipan ko yung babaeng binaril ng sarili niyang asawa... hindi ko pa rin matukoy kung si Coleen ba talaga yung babaeng yun dahil masyadong malabo. At hindi ako papayag na mangyari sa kanya yun.
Sa sumunod na araw, muli kong napanaginipan ang masamang senaryong iyon. Bigla akong nagising sa kalagitnaan ng gabi na punong-puno ng luha ang aking mga mata.
Dahan-dahan kong nilingon si Coleen, nagising rin ito nang may luha rin sa kanyang mata at takot na takot na binibigkas ang pangalan ng lalaki.
Wala itong kasiguraduhan ngunit pakiramdam ko parehas kami ng napapanaginipan... ang kaibahan lang namin, naalala ko ang bawat detalye at buong nangyari sa panaginip ko.
Habang siya pangalan o mukha naman ang naalala niya. Kaya nagagawa niyang magbigkas ng pangalan.
Agad ko siyang niyakap, nung mga oras na yun takot na takot na rin ako. Dahil para talagang makatotohan ang bangungot na yun. Parang nangyari na, o parang mangyayari pa lang.
Simula nung gabi na yun hindi na ako nagtangkang matulog ulit, dahil sa takot. Lagi lang akong nakabantay sa kaniya tuwing natutulog siya.
Nagpapanggap na lang akong tulog tuwing gumigising siya, dahil papagalitan pa ako nito ‘pag nalaman niyang nagpupuyat ako.
....
"Thank you." She said while staring at the moon.
"Thank you for staying at my worst, and my darkest time." Her eyes are teary and sparkling at the same time, it’s beautiful.
"Thank you, because you always make me feel safe..."
The moonlight reflects to her pale white skin, her hair flowing because of the cold wind. I'm just sitting here while admiring her beauty.
She finally looks at me. She suddenly smiled at me, my heart immediately suffers every beat…
Kahit matagal na kami, hindi pa rin nagbabago ang nararamdaman at reaksyon ng puso ko tuwing nakikita ko siyang ngumiti.
"Pagod ka na ba?" At tuluyan na siyang naiyak, Soft hours again.
I gently pulled her closer to me. I hugged her tightly and leave a soft peck on her forehead. "Bat ako mapapagod? eh ikaw yung pahinga ko."
I tried my best to give a positive answer to lighten the room. I mean siya yung malungkot ngayon... she needs the comfort right now.
But to be honest kung usapang pagod… syempre oo. Lahat naman siguro napapagod. Pagod sa pamilya, pagod sa work, pagod sa school.
But have you ever felt tired for living?
Di ko akalaing sa ganitong edad makakaramdam na ako ng ganito.
I'm a suicidal person, because I'm really tired of living. The only rest that I’ve known is rest and peace.
until God gave me this girl..
That’s why I'm really thankful that I've met Coleen. I really mean it. Nawawala lahat ng sakit at pagod ko makita ko lang siyang ngumiti.
Hanggang sa siya na talaga yung dahilan ng kasiyahan ko, happy pill ba?
And I'm scared... what if one day mawala siya? I mean- There’s nothing permanent in this world.
Gusto kong isipin muna ang mga nangyayari ngayon. Gusto kong sabayan na lang ang takbo ng buhay namin ngayon na parang sa una palang nakaplano na talagang mangyari.
Ngunit hindi ko rin maiwasang mag overthink kung ano ang pwedeng mangyari sa hinaharap.
Kung sakaling dumating ang araw na yun, kakayanin ko ba? Sa hinaharap, nasa tabi ko pa kaya siya? May kami pa ba?
Future really freaks me out.
Bigla akong nagising sa reyalidad nang bigla kong maramdam ang mainit niyang yakap.
"It’s beautiful, isn’t it?" She sweetly whispered.
"Ang alin?" Paglilinaw ko, hindi ko masyadong marinig.
"Yung moon."
"Ah oo, gusto ko ngang marinig ulit e." Wala sa sariling sagot ko, lutang.
Bigla siyang napahiwalay at tiningnan ako nang may halong pagtataka.
"Marinig ang ano?"
"Your moan."
A/N: na choppy ng slight. 'Yung moon' pala, kala ko 'your moan." Sorna...sorna.
COLEEN's POV.
Naramdaman ko na lang sa aking likuran ang pinto ng kotse dahil sa madiin niyang paghalik.
Dahan-dahan niyang ginapang ang mainit niyang palad sa tiyanan ko papunta sa bewang ko. Isa-isa niyang kinapa ang bulsa ng shorts ko para hanapin yung susi.
Nang makuha niya na ito agad niya namang binuksan at hinila na ako sa loob.
"W-wala bang makakakita dito." Kinakabahan na may halong pananabik na tanong ko.
"Wala. Kung may makakita man, hayaan mo na. Mas maraming audience, mas masaya." Sambit nito habang may ngisi sa kanyang labi.
Kaya agad kong hinampas sa braso.
"You're h*rny as fuck."
Agad akong umupo sa lap niya at muling sinunggaban siya ng halik. Marahan niyang hinihimas ang bewang ko. Dahan dahan niyang hinila pataas ang suot kong pang itaas.
At nang tuluyan niya nang matangal ito, mas lumawak ang ngiti nitong nakatitig sakin.
"Damn, you're hot." She bit her lips softly while staring at my shirtless body.
Napaangat na lang ang aking tingin nang bumaba na ang kaniyang paghalik sa aking leeg.
"Ahh..." mumunting ungol ang umalingawngaw sa loob ng sinasakyan namin ngayon nang maramdaman ko ang pag-iwan niya ng marka sa aking balat.
Dahan-dahan niyang binuhat ang katawan ko at pinaupo sa backseat. Inadjust niya rin yung seats sa unahan para mas maluwag yung pwesto nami- argg! Namumula na ko sa pag-eexplain balakayojan.
Napasandal na lang ako sa upuan nang lumuhod siya sa harapan ko at sinimulang halikan ang aking tiyan.
"Fucking ugh! Gabo…" I can't cover my moans anymore. She's getting rough.
I took off my bra while she’s busy giving kisses on my tummy. Mula sa tiyanan umangat ang mga halik nito papunta sa aking dibdib.
She travelled her hand to gently fondle my chest.
"G-gabb.... oh!" she's sucking it like a hungry beast.
She massaged it both and then she passionately kissed me again.
Agad siyang humiwalay at diretso akong tinitigan sa mata. Parehas na kaming naghahabol ng hininga.
Nakatitig lang ako sa malambot nitong labi, wild na kung wild pero isang bagay lang ang binibigkas ng utak ko ngayon "Rawr."
Char haha.
"Ituloy na lang natin sa bahay?" Bigla namang hirit nito.
"No." I gave her a deadly glare that made her swallow.
I pull her body closer to me, I leaned my lips closer to her ear.
"Dito mo sinimulan, dito mo rin tapusin." I sexily whispered while licking the back of her ear, rOr.
GABB's POV.
It’s almost 2am na. Sinimulan ko nang magmaneho. Nasa backseat si Coleen at natutulog na ito ngayon, dahil sa pagod.
Nakangiti lang ako dito na parang tanga habang nag dridrive at kinikilig kilig pa.
"Baby, malapit na ba?" Rinig kong tanong nito.
"Yeah..."
Agad kaming nakarating sa unit. Dumiretso agad si Coleen sa c.r. Nagpalit na lang ako ng black na oversize shirt at pajama at nahiga na sa kama.
Muli akong bumangon para icheck muna yung laptop ko habang hinihintay si Coleen. Nalimutan kong kinancel ko pala yung mga online jobs na pinagplanuhan kong pasukan kaya napahampas na lang ako sa noo ko.
Were financially stable naman pero nababahala pa rin ako. Gusto ko pa ring kumuha ng trabaho.
To provide for my own needs without using my parents’ money. Pero si Coleen, ayaw niyang magtrabaho ako.
Malaki pa rin ang chance na malaman ng magulang namin yung relasyon namin, at kung mangyari man yon…
Hindi magdadalawang isip na bawiin siya ng parents niya at lalong lalo na ako.
At kung mangyari man yung bagay na yun. Naiisip ko na lang magtanan, pero sino ba naman ako. Wala pa akong trabaho. Hindi pa ako tapos sa pag-aaral. I'm just a normal 19 years old who is mentally unstable.
Iniisip ko palang nahihirapan na ako, at mas lalo na para kay Coleen. Hindi niya deserve ang ganoong buhay.
Muli kong ibinagsak ang katawan ko sa kama at napahawak na lang sa ulo ko.
"Paano kita itatanan? kung wala naman akong magandang buhay na ibibigay sayo." Wala sa sariling wika ko.
"What?" Biglang tanong nito, tapos na pala siya maligo.
"Uh-tapos ka na pala..." ani ko.
Ugh! She smells so good.
"Matulog ka na... mamaya pa ‘ko matatapos, magpapatuyo pa ko ng buhok." Aniya.
Agad naman akong bumangon at kinuha yung hair blower sa drawer.
"Gusto ko sabay tayo."
Agad naman siyang lumapit sakin at ako na ang nagpatuyo ng buhok niya.
Nang matapos, agad kaming nahiga. Mag-aalas tres na ng madaling araw.
"Baby…" biglang yumakap sakin si Coleen.
"Uhm?" Mahinang pagtugon ko, bumibigat na ang talukap ng mata ko.
"Gusto ko lang sabihin, kahit walang-wala ka na, pipiliin ko pa rin ang sumama sa’yo." Mahinang sambit nito. Mukhang narinig niya yung sinabi ko kanina.
"Mawala man ang lahat sayo, pipiliin ko pa ring manatili sa tabi mo..."
Inaantok na siya at pinipilit niya pa ring magsalita, such a baby.
Kahit nakapikit na ako, tuluyang tumulo ang luha sa mata ko sa mga salitang narinig ko.
Do I? really deserve this girl...
I'm really lucky to have her…
....
Agad akong nagising nang marinig ko ang tawag sa cellphone ko. Nakatulog pala ako, I mean yung peaceful na tulog.
Tumatawag si ate Abby, agad ko namang sinagot ito. "Yes? ate."
"Gabo, hihiramin ko pala yung kotse mo, may problema kasi yung amin e." Sabi nito.
"Ah sige, wala naman kaming lakad ngayon. May extra key naman si ate Sela e, yun na lang gamitin niyo." Sabi ko habang kinukusot-kusot ang mata ko.
"Oo hawak namin yung susi, papunta na kami. Malapit na nga kami e. Sige salamat Gabb." Paalam niya.
"Sige ate." Binaba ko na ang tawag at bumalik na sa pagkakahiga.
Muling yumakap sakin si Coleen.
"Sino yon? Babae mo?" Nakapikit na tanong nito.
Kahit tulog, nagagawa pa ring magduda.
"Si ate Abby, hihiramin daw yung kotse ko." Paliwanag ko.
"Anong oras daw?" Tanong niya.
"Ngayon daw, parating na sila." Ani ko.
Bigla naman itong bumangon. "Fuck!"
"Bakit?" Takang tanong ko.
"Yung panty at bra ko naiwan ko sa backseat!!" Tarantang sabi nito.
"Akin na susi! Ako na kukuha dali!" Sabi ko, natataranta na rin ako.
"Ewan ko! Binigay ko sayo kagabi ah!?"
Sabi nito.
"Ewan ko rin! Nakatulog na agad ako nalimutan ko kung saan ko nilagay!" Ani ko.
"Jusko Gabb naman!" Aniya. Parehas na kaming natataranta ngayon.
"Tara!" Aya ko dito.
Agad kaming tumakbo pababa at dumiretso na sa parking lot.
Napamura na lang ako ng makita kong… nasa loob na ng kotse ko sila ate Sela.
Agad namang nagtago sa likod ko si Coco. Namumula na ito sa sobrang hiya.
"A-ate Sela, ate Abby."pag0agaw ko ng atensyon nila.
"Kaninong underwear to?" Tanong ni ate Sela habang hawak-hawak na yung panty ni Coleen.
Agad naman hinatak ni Coleen yung damit ko kaya agad ko itong nilingon.
"Gabrielle! Anong sasabhin mo!? Wag mong sabihing akin yun!! please." Pasigaw na bulong nito.
"Eh ano sasabihin ko?" Tanong ko.
"Ewan ko, sabihin mo sa ibang babae, sa ibang babae mo." Tarantang sagot nito.
"Edi ako bubugbugin ni ate Abby? Sabihin nun niloloko kita." Ani ko.
"Bakit hindi ba?" Aniya.
Aishh! This girl!
Biglang inagaw ni ate Abby yung underwear kay ate Sela "Ah! Akin na babe, nagshopping kasi sila kahapon bago sila umuwi, baka nahulog lang sa mga pinamili nila."
Agad lumapit sa amin si ate Abby at binigay na kay Coleen ‘yung underwear.
"Gabb, Coleen, kakausapin ko kayong dalawa mamaya." Seryosong sambit nito.
"O-opo ate." Sabay na sagot namin ni Coleen.
"Alis na kami." ate Sela.
"Sige po, ingat!"
ABBY's POV.
Maaga kaming nakauwi dahil malapit lang naman yung pinuntahan namin, iniwan ko muna sa kotse si Sela at dumiretso na ko sa unit ng dalawang asungot na to.
"Anong ginawa niyo sa kotse?" pangunang tanong ko.
"Ano ba? Ate? Alam mo na tinatanong mo pa?" Namumulang sagot ni Coleen.
"Grabe..." Napatakip na lang ako sa bibig ko, kunyari shocked. "Paano kung may nakakita sa inyo? Ang wild niyo, di ko kayo kinakaya."
"Madilim naman dun at saka tinted yung windows. Huy! tulungan mo nga akong magpaliwanag." Agad namang siniko ni Coleen si Gabb.
"Ba’t mukhang kinikilig ka pa Gabb?" Tanong ko dito.
"Buti na lang di nalaman ni ate Sela mo kung hindi naheadlock ka na nun Gabb." Ani ko.
"Kanino tong itim na bra?"
Sabay-sabay kaming napalingon sa pintuan, nakatayo ngayon doon si Sela.
Bakas ang kaba sa mukha ng dalawa, kahit ako kinabahan na rin.
"Ang sabi ko, kanino tong itim na bra?"
Pag-uulit ni Sela.
Sasagot na sana ako, para ipagtanggol silang dalawa. Wag na lang pala. Mala UFC fighter nga pala si Sela.
Agad akong nagtago sa likod ni Sela at baka madamay pa ako. Bahala na silang dalawa diyan! Gambatte ne! Haha.
"S-SA BABAE PO NI GABB!!" Tarantang sagot ni Coleen.
"IKAW LANG BABAE KO E!" Tarantang sigaw naman ni Gabb.
Sinubukan kong pigilang humagalpak ng tawa. Alam kong may ideya na rin si Sela. Tinitingnan lang namin kung paano magdahilan ‘tong dalawang to.
"Ano yang red mark sa neck mo? Coco?" Tanong ni Sela.
"Ah! Eto ba? Ah wala to... Kagat lang ni Ga-" mabilis na sagot ni Coleen. Agad kong hinampas ang bibig ko, natatawa na talaga ako.
Si Coleen nga pala yung tipo ng tao na kung anu-anong naisasagot kapag natataranta.
"Hindi ko kayo maintindihan... ayusin niyo sagot niyo." Sabi ni Sela.
"Kanino tong bra?" Tanong ulit nito.
"Sa lamok." Tarantang sagot ni Gabb. Pulang-pula na ko kakapigil ng tawa. Nahawa na rin pala si Gabb sa pinsan ko.
"Sinong kumagat niyang pula sa leeg mo?" Sunod na tanong ni Sela kay Coleen.
Agad akong tumakbo palabas ng kwarto at doon na nagpakawala ng tawa nang marinig ko yung sagot ni Coleen.
"Si Gabb."
A/N: maybe this whole book are full of corny jokes pero pag tungkol na sa mga mentally disorder, wala na pong halong joke yun. its a serious discussion. Actually mental awareness na rin po.
Kung meron mag open up sainyo, please! sana wag niyo silang sabihan ng sadboii or sadgurl kasi ibang iba yun. 😭 try your best to read the room. Dont even make fun of them. Dont even make a competition. Don't invalidate someones feelings, depression or anxiety and compare their experience.
Naglalabas lang ako ng sama ng loob dahil Kakaranas ko lang putanghimnida. Nag open ako! gag0! Down na down ako sinabihan akong sadgurl 😭 potangenawadeeka! AHAHAAHA ginanahan tuloy akong mabuhay para mapatay kitang hayp ka..djk.
Tenchuuu again and again...KathleenCanto 💕
Btw! Congratulation 3rd general election center girl! "MNL48 Abby."