Arel ve Rose bir ay önce kendi Saraylarına gitmek üzere yola çıkmışlardı. Gittikten sonra her şeyin yolunda olduğuna dair mektup gönderdiler. Bebeğin ismini Roel koydular, anlamı ışık saçan demekmiş. Arin bu süreçte biraz daha büyüdü. Babasına düşkün bir kız olacağını şimdiden belli ediyordu. Ağladığı an Ares kucağına aldığında sessizleşiyordu. Tabi bu durum en çok Ares'in hoşuna gidiyordu. Hamile olduğum dönem babasına az çektirmemişti Prensesim.
Her şey güzeldi, her şey yolundaydı ve ben yıllardır tatmadığım mutluluğu tadıyordum. Bir yanımda güzel kızım diğer yanımda aşık olduğum adam beni bütün dünyanın en mutlu kadını yapıyordu. Ares'le şu ana kadar yapamadığımız her şeyi dolu dolu yapmaya başlamıştık. Arin uyuduğunda birlikte kitap okuyor, kızımız büyüdüğü zaman yapacaklarımızı planlıyorduk.
Ares'in göğsüne uzanmış yine bana okuduğu eski dilde olan bir kitabı dinliyordum. Arin bugün bahçeye çıktığı için biraz fazla uyanık kalmıştı ve şimdi derin bir uykudaydı.
"Nasıl yani kız şimdi onu seven adamı terk mi etmiş?" Kaşlarım çatılırken başımı hafif kaldırıp Ares'in kirpiklerine baktım.
"Acı dolu bir yaşam yerine kendine yeni bir hayat kurmak istemiş." Ares bana doğru bakıp, sebebini açıkladığında başımı iki yana salladım.
"Bence doğru olan kalıp savaşmasıydı, en ufak kavgada çekip gidiyorsa o aşk değildir sevgilim. Aşk emek ister, kendinden fedakarlık etmeni ister. Çaba olmadan aşk olmaz ki." Kaşlarım çatılırken, Ares elindeki kitabı kapatıp kenara koydu. Beni sıkıca sararken, saçlarıma başını gömdü.
"Demek ki kız yeterince aşık değilmiş. Kitapta başka bir adamla evleniyor. Diğer adamsa buna daha fazla dayanamıyor ve intaar ediyor." Kalbim acıyla kasılırken kaşlarım çatıldı.
"Ama mutlu sonla bitiyor demiştin." Huysuzca söylediğim de Ares güldü.
"Adam ölmüyor, onu kurtaran başka bir kadın daha var. Ölümün kıyısından çekip aldığı adama aşık oluyor kadın. Adam ise sevilmenin nasıl bir şey olduğunu tadınca anlıyor aslında aşkın ne demek olduğunu. Sonunda ikisi çok mutlu oluyor." Saçlarımda ki eli yavaşça hareket ederken gülümsedim.
"Bizim masalımız da mutlu bitti sevgilim. Üniversite öğrencisi olan ben şimdi Kraliçeyim. Kimsesizdim şimdiyse bir aileye sahibim." Kalbim sevgiyle dolarken yan tarafımızda uyuyan kızımıza baktım.
"Çünkü sen en iyisine layıksın. Kalbi güzel sevgilim. Bizim masalımızın en güzel yanı senin benim hayatıma girmiş olman. Bize çok güzel bir armağan verdin, kızımızı." Ares'in kolları arasında, mutluluğu taktığım her an sözleriyle gülümsedim.
Derin ve güzel bir uykunun ardından gözlerimi kızımın huysuzca mırıldanmasıyla açtım. Acıkmış olan kızımı kucağıma aldım. Öyle güzel görünüyordu ki emzirdikten sonra yatakta biraz oynadık. Gülmeye başladığı için kıkırtısı tatlı bir melodiyi andırıyordu. Sesimize uyanan Ares bizi öpücüklere bozmuştu ve bu durum kızımızın çok hoşuna gidiyordu.
Kahvaltımızı yaptıktan sonra birlikte bahçeye çıktık. Yaz ayının sonlarındaydık ve sıcak havanın tadını çıkartıyorduk. Ares bahçeye büyük bir çardak yaptırmıştı. Gölgede kalan yer Arin için yapılmış başka bir beşiği de konuk ediyordu. Kızımız öğle uykularında burada uyuyumaya bayılıyordu. Temiz hava alması ve sürekli sarayda kapalı kalmaması için günde iki saat burada vakit geçiriyorduk.
Arin babasının kucağında etrafı izlerken bende keyifle onları izliyordum. Baba-kız kıkırtılar eşliğinde eğlencesine devam ediyordu. Onları izlerken bir kez daha şükrettim. Böyle güzel bir aileye sahip olduğum için. Yıllardır içimde biriken sağanak dinmiş yerine güneş açmıştı. Öyle bir güneşti ki hemde bütün parlaklığını üstümüzde tutuyordu. Sevdiğim adamın kollarında biricik kızımız, sevgiyle dolu olan bir kalp ve hiç bitmeyen bir aşk. Daha ne isteyebilirdim ki? Mutlu sonla biten bir masala sabiptim.
Bizim masalımız sona ererken, kim bilir belki de bir başkasının masalı başlıyordu.
Son'suza....
Modern Zaman Prensesi'nin finalini vermiş bulunuyoruz.
100. Bölüme kadar devam edeceğiz ve bundan sonraki bölümler Özel Bölüm olacak.
Yani aralarda yıllar atlayacağız bundan sonraki bölümlerde.
Seviliyorsunuz!
Emeğe saygı için oy vermediyseniz lütfen oy verin. 🧡