If someone will ask me about places that I want to visit as always, I'll answer beach. Wala lang. Kasi sadyang nabibighani lang ako sa taglay na kagandahan ng tubig, ng dagat pati ng mga buhangin. It just gives me the vibe of peace and calm.
The waves' harshness can hurt but when its calmness starts, everything will be in place. Mapayapa tapos walang kahit na anong ingay na naririnig. I can sit all day beneath the sea just to stare at the breathtaking view of it. Hinding-hindi ako magsasawa.
Another reason is that me and Jacob loves going to the beach. Kahit pasyal lang tapos kaunting kain ng mga paboritong pagkain sa tabing dagat, ayos na ayos sa amin iyan. Wala naman kasi kaming nagiging problema kapag iyon ang nagiging set-up ng treat sa isa't isa.
Isinandal ko ang ulo sa kanyang balikat. Pareho kaming umiinom ng tahimik, sinusulit ang pagsosolo namin dito sa tabing dagat. Hinayaan niyang nakatakip na sa katawan ko iyong tuwalya dahil ramdam niya yatang nilalamig ako ng kaunti.
"Jake?" panimula ko.
"Hmm?" he softly replied. I bit my lip to not react on his soft voice. Well, it sounded really manly for me.
"If you're given a chance to go to some places, where would you go?" I asked him. Tinungga ko iyong alak na hawak.
He kept quiet for a while. Nanatili akong nakasandal sa kanya. Mukhang iniisip pa niya ang dapat na isagot.
"Sa langit," simple niyang sagot na ikinakunot ng noo ko.
"Langit? Bakit? Gusto mo na bang mamatay?" pabiro kong tanong ulit na may halong kaunting tawa.
"Oo."
My head immediately rose and then punched his shoulder. Tinignan ko siya ng masama dahil sa narinig saka ito natawa ng todo.
"Ano ba? I'm asking you nicely. Stop fooling around."
"Sinagot naman kita ng tama, ah?" depensa niya pa sa akin na dahilan kung bakit sinapak ko ang kanyang balikat ulit.
"Gusto mo nang mamatay?"
"Syempre joke lang iyon. Pero iyong langit ang gusto kong mapuntahan? Hindi joke 'yon, uy."
He smirked and playfully watched my reaction. Nanatiling masama ang nagiging titig ko sa kanya, hindi matanggap ang uri ng kanyang sagot.
Tumayo ako saka pinagpagan ang sarili. Mabilis naman niya akong hinatak kaagad saka pinabalik sa pagkakaupo.
"Teka nga. Hindi mo pa nga natatanong ang dahilan ko, eh. Walk-out ka na agad?" I continued staring darkly at him. Iyong kanyang itsura ay natatawa pa at parang hindi nakukuntento sa tinging ibinibigay ko sa kanya.
I crossed my arms. Naka cross sitting kami ngayon at magkaharap na. I raised my right brow and then didn't smiled a bit.
"O sige. Anong dahilan mo?" I madly asked him. Sa pwedeng isagot, iyon pa talaga? Is he thinking something? Gusto ko na tuloy na iwanan ito rito mag-isa.
Hindi ko nagustuhan ang kanyang sagot. That's it. May something lang talaga na hindi ko nagugustuhan sa langit na kanyang sinasabi.
"Okay. Gusto kong mapuntahan ang langit kasi syempre, kapag namamatay tayo-"
"Can you just say your entire reason? Hindi ka pa naman mamamatay, ah?"
"Hindi nga. Huwag mo kasi akong istorbohin." Saad niya. Inirapan ko siya dahil sa inis. "So, I wanted to go to heaven because for me, after all what I did in this world, I know that I belong in there. Kasi kapag dumating man iyong araw, sa wakas, masasabi kong wala na akong problema. Doon kasi ay wala ka nang iintindihin pa. Hindi ko na iisipin kung paano ko sisimulan ang araw ko, paano ko makukumpleto ang araw ko nang hindi kita nakikita. Tapos masyadong banal siguro ang mga tao roon kaya ayun. Heaven is the safest place for me."
I shut my mouth. Matigas na matigas ang pagkakalunok ko dahil mukhang imbyerna pa rin ako sa kanyang naging sagot kahit na naipaliwanag naman niya ang kanyang punto.
Hindi ko naman akalaing iyon nga ang isasagot niya. Manloloko 'to, eh, kaya paano ko paniniwalaan?
"But do you know what's the safest place for me here on earth while I'm still alive?" hinawakan niya ang kamay ko. He softly caressed and then kissed it. Binigyan niya ako ng isang ngiti. "Sa'yo ako mas nakakaramdam ng kaginhawaan, sseb. Wala, eh. Siguro dahil patay na patay ako sa'yo kaya tuwing nasa tabi kita, wala akong ibang peligrong nararamdaman. It's all your beautiful face and soul that I can see."
Nabalik ang tingin ko sa kanya. Hindi na masakit ang pagkakatitig sa kanya tapos pinipigilan ko ang sariling hindi mangiti.
Gosh. Bakit ako masyadong kinilig doon? Do I need to show him what I really feel?
Bumuga ako ng hangin saka napapailing bago napatayo ulit. Hindi ako nakasagot sa kanya dahil sa nailang ako kaagad. Napasunod naman siya sa naging kilos ko saka hinapit ako papalapit sa kanya.
"Grabe. Kinikilig ka 'no?" Sinubukan niya akong paharapin sa kanya. I can't say yes because for sure, lalapad na naman ang ngiti nito. Mas matindi sa akin ito kung kiligin.
"Can I kiss you now?" I replied instead. Nagulantang kaagad siya, hindi inaasahan na iyon ang itutugon ko. This time, it was my time to smirk at him. Ramdam ko ang pagtigil ng kanyang hininga sa sandaling iyon.
Inilapit ko ang mukha sa kanya. Walang pag-aalinlangan saka hindi kinakabahan. Well, mayroon akong kaunting kaba lang. Mas lalo akong pinanginig ng hangin.
I am slowly nearing my face to him. Hinihintay niya ang pagdampi ng labi ko sa kanya pero mukhang mas nadala yata siya.
He took the chance and then kissed me instead. Kitang-kita ko kung paano niya pinigilan ang sarili pero hindi siya nagtagumpay. The moment our lips touched, I felt how soft it is. Malambot ang kanyang labi tapos malamig din. I can taste the alcohol on it with the mixture of sweetness.
Hinawakan ko ang kanyang batok at mas nagkaroon ng tapang na igalaw ang mga labi. He followed the movement and held my waist. Hindi siya expert pero good performance na para sa akin. Masyado nang napapalalim at mukhang nalulong na siya.
I was the one who stopped and then breathed for some air. Kapwa kami hinihingal habang nakatingin na ngayon sa isa't isa.
"Well... how was it?" tanong ko sa kanya. He gave me a light kiss on my cheek and then hugged me. Kumukuha pa yata siya ng enerhiya dahil malaking kahihiyan sa kanya ang nagawa.
Hindi naman ako galit. Hindi rin naman ako magtatampo kasi pareho naman naming ginusto. It's not a big sin at all.
"You taste like... heaven," he replied. "Can I kiss you again?" Natawa ako sa kanyang sinabi saka napailing na. Huwag lang dito sa tabing dagat. This place is too public. Baka mamaya ay mayroon pang mga nakaantabay na mga CCTV dito.
"Next time na lang. Huwag ka ngang abuso."
Napabalik kami sa room saka nagbihis na. I took a shower first before he proceeded. I sat on my bed and then covered myself with a comforter. Hindi lang naman siya nagtagal sa bathroom bago nakalabas ulit. Saglit din siyang nagbihis bago naupo sa kama ko.
"Tabi kang matulog sa akin?" tanong ko rito ng pabiro. He nodded like a child and shared with my comforter then hugged me.
Walang indikasyon ng pagkailang sa aming dalawa. Siguro dahil balewala lang sa amin ang nangyari. Normal lang kumbaga. Knowing that we never kissed like that before, it's still pretty normal for us. Bakit kailangan naming mailang? For what? Because we started as friends and turned to lovers? Wala namang problema roon.
"Saan tayo bukas?"
"Roadtrip siguro. We can use the car." Tumango siya saka mas lalong hinigpitan ang yakap sa akin. We just spent our time at the beach and now, we're going to sleep together, as in we're in the same room and in the same bed.
I let him hug me for a while. Pareho kaming hindi umiimik at tanging iyong aircon lang ang tumutunog. Hindi naman namin nagamit iyong tv dahil hindi naman kami nanonood. Isa pa, we're not really fond of watching.
Ilang sandali pa, ramdam na ramdam ko na ang mabibigat niyang paghinga, indikasyon na nakatulog na nga ito. I breathed deeply and then caressed his soft hair before leaving a small kiss on his cheek. Kinuhanan ko rin ng litrato iyong natutulog niyang mukha gamit ang phone niya.
Hindi ko na kinwestyon pa ang sarili nang mapansing pinalitan nito ang lockscreen wallpaper niya. Iyong dalawa kami noong kinunan ko sa sasakyan. He even added some hearts on it. Pinabayaan ko na lang.
Kinabukasan ay medyo na-late na ako ng gising tapos ganoon din siya. Nasa tabi ko pa rin nang magising na ako at mukhang nae-enjoy ang kanyang pwesto.
I stood up and then fixed the bed. Dumiretso akong banyo kaagad saka naghilamos at nagsipilyo. He joined me inside and then teased me. Inungkat na naman niya iyong halikang nangyari sa amin kagabi.
"I'm quite liking your kiss, sseb. Pwede nating ulit-ulitin ng ilang beses," he said and then smirked. Pinandilatan ko siya ng mata dahil nagsisipilyo pa ako, hindi makapagsalita ng maayos.
Dahil tapos na siyang mag mouthwash, doon na rin nagbihis ito sa loob para maligo kami ulit. He just changed his shirt and then continued teasing me in front of the mirror. Ilang beses akong napapairap sa kanya bago nagmumog saka binatukan ito ng mahina.
"Tumigil ka nga. Ang boring mo kayang humalik," asar ko sa kanya. Syempre, hindi naman totoo iyon. For me, it's good naman na. Sakto na iyong kanyang naging performance kagabi.
"Weh? Seryoso ka? Ulitin ko kaya? Gusto kong ma-reach iyong the best para sa'yo," pangungulit niya sa akin. Lumabas ako ng banyo habang nagpupunas ng mukha at napasunod naman ito kaagad sa akin. Nakabuntot hanggang sa kumuha ako ng maisusuot ulit para maligo.
"Nope. Stop getting addicted on that kiss, Jake."
"Sus. Ikaw nga itong nagtanong sa akin kagabi tapos..." He eyed me playfully. Napatingin din ako sa kanya ng matagal, tapos mukhang sa mukha niya pa lang, ang hirap makatanggi.
It's not that I'm getting addicted to what we did last night. Para kasing mayroong nag-uudyok doon sa kanyang mukha. He's looking innocent and yet, if his lips landed to yours, then you can't do anything. Nakakapanghina ng tuhod sa parte ko.
Sigurado naman akong hindi dahil sa alak na ininom ko iyon kagabi. Hindi naman ako tipsy dahil lang sa isang boteng nainom ko.
"Let's see later. Kain na tayo. Check out na tayo dito ng ilang oras kaya huwag mag-aksaya ng panahon," I warned him before I changed my outfit. I decided to wear one-piece swimsuit. Inilugay ko lang ang buhok saka lumabas.
And I caught him staring at me. Binalewala ko iyon dahil mukhang maninita na naman.
"Why you're wearing that? Hindi ka natatakot mangitim?" he whispered to me before we went inside the restau. Hawak niya ako sa baywang saka pareho kaming nag-order ng makakain. Pinili kong magkape na lang saka pancakes. Ganoon din siya bago kami naupo sa upuan.
"Hindi naman ako nangingitim kapag naliligo. Unless you want me to wear some gown while swimming?" he chuckled. He shook his head while still laughing a bit.
"Hindi naman. Bakit kita pagbabawalan? It's your body and your choice. Obligado lang akong protektahan ka kapag may bumastos sa'yo," he answered. Dahil wala naman masyadong mga bisita, nakarating kaagad iyong order namin.
"Oh? Wala kang gagawin kahit na maghubad ako riyan?" inginuso ko iyong tabing dagat.
"If that's where you can feel your freedom, then why would I? You can be naked in there but be sure that I'm just somewhere near you. Depende na lang talaga kung wala kang kahihiyan kapag gagawin mo iyon?"
"Tss. I'm just joking. Hindi naman ako maghuhubad dyan," saad ko.
"See? My respect for your rights will always win."
And just by hearing what he thought about that, I felt that he can really be someone you can dream of. Minsan seryoso, minsan mapangloko tapos minsan, buong-buo kung magbuhos ng pagmamahal sa'yo. Kumpleto na.
We just ate our breakfast quietly. Hinahabol namin iyong oras dahil mahaba-habang roadtrip ang aming gagawin. So, after a couple of minutes, we finished eating since hindi naman ganoon karami ang naging almusal namin.
We immediately went to our place last night. Naligo tapos siya pa ang nag-udyok sa aking kumuha ng mga litrato. Unlike yesterday, there are some locals who's enjoying not far from us. May kaunting mga tao tapos mukhang magbabarkada ang mga iyon dahil maiingay.
Jacob keeps on taking me some pictures. Tapos nang ako naman ang kukuha sa kanya, biglang umayaw kasi gusto ay kasama ako. Ang arte rin, eh.
So, I gave him what he wanted. We took a picture together, not minding if someone's staring at us. Nakailang kuha kami bago ito nakuntento at napatawa na lang sa mga naging resulta.
All he did was just to stare at me, like memorizing the shape of my face and how do I look in that angle. But it was good because at least, we're both happy with what we're doing. Walang nagbabawal at mas lalong walang nagtututol sa amin.
"Sseb.." tawag niya sa akin.
"What?"
"I'll tell you a fact. Please don't be mad at me, okay?" I nodded my head. Wala akong pakialam kung anong klaseng fact man ang kanyang sinasabi. My mood's too precious to be ruined.
Nakatayo kaming dalawa at hinahayaan ang maliliit na hampas ng alon na tumama sa aming mga paa. I waited for him for a second and then he cleared his throat as if preparing himself.
"I told your cousins that... we just kissed." Malakas ang kanyang pagkakasabi niyon sa akin. Awtomatikong naging pantay ang labi ko saka hindi napigilang mapatingin ng masama sa kanya.
"What?!" Itinaas niya ang dalawang palad na parang sumusuko.
"You heard me. Sinabi kong malaking achievement sa akin," he grinned. I clenched my jaw and then closed my eyes, breathed deeply before opening it again.
"You-" before I can slap him, he ran somewhere. Mabilis ang kanyang naging takbo habang napapangisi.
God. Bakit ganoon na lang katapang ang loob niyang magsabi ng ganoon?
"Don't worry. Hindi ko talagang sinabi sa kanilang hinalikan kita!" he shouted it! At dinig na dinig ko ang naging ingay ng mga magkakaibigang tila kanina pa nakatanaw sa amin.
Shit. Walang hiya talaga.
Fuck you to hell, Jacob Valdemora!