Unicode
အပေါ်ထပ်တွင်ကြီးကြီးကရှောင်ကျန့်ကိုဆေးတိုက်ပြီးရှောင်ကျန့်အိပ်နေသည်သေချာမှအခန်းပြင်ထွက်လာခဲ့သည်
ထို့နောက်ညနေကသခင်လေးဝမ်ပြောထားတဲ့အတိုင်းအောက်ထပ်ဆင်းကာ စာကြည့်ခန်းထဲသို့ဝင်လာလိုက်သည်
စာကြည့်ခန်းဝင်သည်နှင့်သခင်မဝမ်နှင့်သခင်မရှောင်းရယ်သခင်လေးဝမ်တို့ကိုတွေ့လိုက်ရသည်
"ကြီးကြီးလာပါ"
"ဟုတ်"
အားလုံးရဲ့အာရုံ/အားလုံးရဲ့အကြည့်တွေကကလည်းရိပေါ်ဆီသို့ရောက်နေကြသည်
ရိပေါ်ကနေပြီးစကားစလိုက်ကာ
"ကျနော်ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်တာက ကလေးကိုမဖြစ်မနေခွဲစိတ်ဖို့တိုက်တွန်းမယ်လို့ ဟုတ်ပါတယ် ရာခိုင်နှုန်းကမသေချာဘူး ဒါမဲ့ အချိန်တော့ရှိသေးတာမို့ကျနော်ကြိုးစားပါရစေ ကျနော့်ဆန္ဒကကလေးကျန်းမာလာတာမြင်ရဖို့ ကလေးနဲ့အတူအိုမင်းသွားချင်သေးတာမို့ ခွဲစိတ်ဖို့ကိုမဖြစ်မနေပြောချင်တယ် သိတဲ့အတိုင်း ကလေးက ကျနော့်ကိုစိတ်နာနေတယ် ကျနော့်ကိုမုန်းနေတယ် ကျနော်ချည်းကပ်တာနဲ့ အတင်း ငြင်းနေတာမို့ မထိရောက်မှာဆိုးတယ် အဲ့တော့ မေမေတို့တွေက ကျနော့်ကိုမငြင်းအောင်ဘေးကနေမသိမသာဆီလိုက်ကူညီဖို့လေးပါပဲ ကျေးဇူးပြုပြီး ကလေးကို ခွဲစိတ်အောင်ကြိုးစားခွင့်ပြုပါ"
အားလုံးကခဏတိတ်ဆိတ်နေကြသည်...ထို့နောက်ရှောင်းသခင်မက
"အန်တီ မပြောသင့်ပေမယ့် မေးပါမယ် နောက်ဆုံးအခြေအနေထိတော့ကြိုစဥ်းစားထားတယ်မလား"
ပြောရင်းနှင့်ရှောင်းသခင်မကြီးအသံများတုန်ယင်ကာ
"တကယ်လို့...သားကျန့်လေး.....မ..မအောင်မြင်ရင်ရော...အဲ့အထိမင်းခံနိုင်ရည်ရှိမလား"
"အမှန်တိုင်းပြောရရင် ကျနော်လည်းကြောက်တယ် ရာခိုင်နှုန်းကအရမ်းနည်းတာမို့ ဒါမဲ့ ကျနော်ကလေးရောဂါခံစားနေရတာမမြင်ရက်ဘူး အခွင့်အရေးက၁ရာခိုင်နှုန်း လေးရှိရင်တောင် အဲ့တာလေးကကျနော့်အတွက်မျှော်လင့်ချက်အလင်းရောင်လေးပါပဲ
ကလေးကကျနော့်အတွက်အရာရာမို့ ခံနိုင်ရည်မရှိနိုင်လောက်ဘူး
ဒါမဲ့ ကျနော်အဲ့အခြေအနေထိတွေးပြီးဆုံးဖြတ်ထားတာမို့ ဟုတ် ခံနိုင်ရည်မရှိလည်းရှိရမှာပေါ့"
ဝမ်သခင်မကမျက်ရည်ဝဲနေသောမျက်ဝန်းနှင့်ပြုံးကာ
"အဲ့ဆိုမေမေတို့ကဘာငြင်းစရာရှိပါအုန်းမလဲ
သားစိတ်တိုင်းကျစီစဥ်"
ရိပေါ်မျက်ဝန်းများအရည်ကြည်ဖြင့်ရွန်းလဲ့နေကာပြုံးရင်းသူ့မေမေကိုကြည့်နေစဥ်တွင်ပဲ
ရှောင်းသခင်မလည်း" သားဘက်ကရှိနေမယ်"
ကြီးကြီးကလည်းပြုံးကာခေါင်းငုံ့ရှာသည်
#######################
နေရောင်ခြည်များဆင်းသက်လာကာနွေးထွေးသောလေထုကလည်းနေရာယူလျက်
ရှောင်ကျန့်မျက်နှာနုနုလေးပေါ်သို့ဖြာကျနေလျက်ရှိသည်
နေရောင်ခြည်ကမျက်ဝန်းသို့လာစူးနေသော်လည်းလက်ကိုမြင့်၍ပင်ကာဖို့အားအင်မရှိ
ရောဂါဝေဒနာသည်ဖြစ်ရတဲ့ခံစားချက်ကတကယ်ကိုဒီလောကကြီးမှာဝန်ထုပ်ဝန်ပိုတစ်ခုထက်မပိုသကဲ့သို့ပင်
ခါးသက်သောအတွေးတို့ကိုအရိပ်တစ်ခုရပ်တန့်စေလိုက်သည်
စူးရှနေမှုလည်းမခံစားရတော့သည်မို့မျက်ဝန်းနှစ်ဖက်ကိုအားယူဖွင့်လိုက်တော့ လက်ဖဝါးတစ်ခု ထိုလက်ရှိ လက်သူကြွယ်တွင်ငွေရောင်လက်စွပ်တစ်ကွင်းကနေရာယူလျက်ရှိသည်
အဲ့လက်စွပ်ကိုရင်းရင်းနှီးနှီးကိုမြင်ဖူးနေသလိုပဲ
လက်အချိုးအစားများကိုလည်းရင်းနှီးလွန်းပါသည် လက်ဖဝါးမှတဆင့်အပေါ်မော့ကြည့်တော့ ကိုကို
ကလေးကမျက်လုံးပွင့်တာနဲ့ကျနော့်လက်ကိုစူးစူးစိုက်စိုက်ကိုကြည့်နေသေးတာ လူကိုမကြည့်
ဟောဗျာပြောနေရင်းကြည့်လာပါပြီ
လူကိုတွေ့တာနဲ့ချက်ချင်းဟိုဘက်ကိုစောင်းအိပ်သွားတယ် ပြောချင်တာကမမြင်ချင်ဖူးပေါ့
ဒီကလေးနှယ့် တကယ့်ကို မာနခဲလေး
ဆော်တီးပဲကလေးရေ ဒီနေ့ကစပြီးကိုယ်နောက်မဆုတ်တော့ဘူး
ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်လိုက်ပြီးစောင်းအိပ်နေတဲ့ဘက်ကို ခေါင်းလည်းစောင်းလိုက်တော့ ဖွင့်ထားတဲ့မျက်လုံးကိုအတင်းပိတ်ကာ စုတ် တချက်သပ်သည်
"ဟိတ် "
"...."
"ကလေး"
"ထွက်သွားမမြင်ချင်ဘူး"
"ဒါမဲ့ကိုယ်ကကလေးကိုမြင်ချင်တယ်လေ"
"......"
"ကိုယ့်ကိုစကားမပြောတော့ဖူးလား"
"......"
"မင်းပြောတော့ကိုယ့်ကိုခွင့်လွှတ်တယ်ဆို"
"....."
"ခွင့်လွှတ်တဲ့သူကစကားတောင်မပြောနိုင်ဖူးလား စကားကိုဒီတိုင်းလွယ်လွယ်ပြောလိုက်တာပေါ့"
"ကျနော့်စကားကျနော်တည်တယ် ဟုတ်တယ် ခွင့်လွှတ်တယ်ပြောတယ်"
"ခွင့်လွှတ်တယ်ဆို ရှောင်ပြေးမနေနဲ့ ထိပ်တိုက်စကားပြော"
"အဲ့လောက်တောင်ထိပ်တိုက်ပြောချင်နေတယ်ပေါ့"
"အင်း"
ရှောင်ကျန့်မွေ့ယာကိုအမှီပြုပြီးအားစိုက်ထလိုက်သည်
ရိပေါ်လည်းချက်ချင်း ဘေနားကနေကူညီဖို့လာလိုက်သည်နှင့်
"မလာနဲ့မထိနဲ့ မလိုဘူးထနိုင်တယ် အရင်ကလည်းပစ်ထားခဲ့တာပဲ အခုလည်းအရင်လိုပစ်ထား အကူအညီမလိုဘူး"
ဆိုကာထရင်းမှီလိုက်ကာ
"မှန်တယ်ခွင့်လွှတ်တယ်အဲ့တော့အိမ်ပြန်တော့"
"ဒါကကိုယ့်အိမ်လေ ဘယ်ကိုပြန်မှာလဲ ကိုယ့်ကောင်လေးအိမ်က ကိုယ့်အိမ်ပဲလေ"
"ဒီမှာနောက်နေတယ်ပုံနဲ့တူသလား စကားပြောနေရတာပင်ပန်းတယ် ထွက်သွားမမြင်ချင်ဘူး "
"ခွင့်လွှတ်တယ်ဆိုရုပ်မမြင်ချင်လို့မှမရဘဲ လေ "
ရှောင်ကျန့်ပြန်မပြောဘဲရိပေါ်ကိုစိတ်ကုန်သည့်မျက်လုံးနှင့်သာကြည့်နေသည်
"ရပါတယ်ကိုယ်ထွက်သွားပေးမယ် ဒီဆန်ပြုတ်တော့ကုန်အောင်စားပေးဟုတ်ပြီလား"
"ပြီးရင်ပြန်မှာမလား"
"အင်းပြန်မယ် (အလကားအာချောင်တာ မပြန်ပါဘူးဒီအိမ်ကသူ့အိမ်ဆိုလည်းမမှားဖူးပဲကို)"
"ပေး"
"ခွံကျွေးမယ်"
"မလိုဖူး"
"မဟုတ်ရင်မပြန်ဖူး"
"ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ မလိုဖူးပြောနေတယ်လေ"
"အဲ့ဆိုမပြန်စေချင်တာပေါ့ "
"ဘယ်သူကပြောလဲ ပြန်စေချင်လွန်းလို့
မြင်ကိုမမြင်ချင်တာ"
ဘယ်လောက်ပဲခဏခဏကြားနေရတဲ့စကားဖြစ်သော်လည်း နာတော့နာကျင်ရပါသည်သို့သော်လည်းအတတ်နိုင်ဆုံးပြုံးပြီး ရှောင်ကျန့်မျက်လုံးများကိုစိုက်ကြည့်ကာအငြင်သာဆုံးပြောလိုက်သည်
"ကိုယ်ကတော့ကလေးမျက်နှာလေးမြင်ချင်လွန်းလို့ "
ကိုကို့ဆီကဒီလိုစကားလုံးတွေဒီလိုအကြည့်တွေသိပ်လိုချင်ခဲ့ပေမယ့်မယုံကြည်ရဲတော့ဖူး ကိုကို
ကျနော်ထပ်ပြီးနာကျင်ရမှာကြောက်တယ် ကျနော့်ကိုချိုသာတဲ့စကားလုံးတွေနဲ့မလှည့်စားပါနဲ့တော့ ကျနော်ထပ်ပြီးနာကျင်ရရင်သေလိမ့်မယ်
.
.
.
.
ရှောင်ကျန့်တခြားတဖက်သို့မျက်နှာကိုလှည့်ကာ
"မြန်မြန်ကျွေး ပြီးရင်ထွက်သွားတော့"
"ကျွေးရင်ထွက်သွားရမယ်ဆိုတော့မကျွေးဘဲကြီးကြီးကိုခွံခိုင်းပြီး ကိုက ဆက်နေရင်ကောင်းမလား"
"ကိုဝမ်ရိပေါ် ခင်များစကားကို ဗလောင်းဗလဲ ဘာလို့ပြောနေတာလဲ ခင်များအရင်ကဒီလိုလူမျိုးမဟုတ်ပါဘူး"
"အချစ်နဲ့တွေ့သွားလို့ဖြစ်မှာပေါ့ "
"ကျစ်"
"တိတ်ဆိတ်နေမှတော့ငြိမ်နေမှတော့ကိုယ့်စကားကိုလက်ခံတယ်မှတ်မယ်"
"ဘယ်သူက.."
စကားတောင်မဆုံးခင်ဘဲ
"ကြီးကြီးရေလာပါအုန်း"
ဘယ်ချိန်ကတည်းကအပြင်မှာစောင့်နေလည်းမသိခေါ်လိုက်သည်နှင့်အထဲတန်းဝင်လာသည်
"ဟုတ်ကြီးကြီးပဲကျွေးလိုက်ပါမယ်သခင်လေး"
အားလုံးထဲမှာငြိမ်ခံနေရပြီးအံ့သြနေရတာကတော့ကျနော်ပါ ဘယ့်နယ့်မနေ့တနေ့ကရောက်တဲ့သူက အဲ့လောက်ကြီးကြီးနဲ့ခင်ပြီး ကျနော့်ကိုတောင် သစ္စာဖောက်သွားရတာလဲ..
ကြီးကြီးကိုကြည့်ပြီးအံ့သြနေချိန်တွင်ပဲ
ပါးပြင်တစ်ဖက်ကစိုစွတ်ပြီးနွေးထွေးနေသလိုခံစားချက်
"ဘာလုပ်တာလဲ!!!! ဘယ်သူသဘောနဲ့ လာထိတာလဲ!!!!!! "
ရှောင်ကျန့်သူအနမ်းခံရသောပါးကိုလက်နှင့်ကိုင်ကာပြောလိုက်သည်
လူကဘေးတွင်မရှိတော့ပဲ တံခါးပေါက်နားတွင်ရောက်နှင့်နေကာ
"ကိုယ့်သဘောနဲ့ ထိတာ ကိုယ့်မယားကို"
လို့ပြောကာထွက်သွားသောထိုသူ
အမြဲတမ်းသူ့စိတ်တိုင်းကျသာလုပ်သည်
အခုလည်း သူ့စိတ်တိုင်းကျတွေချည်း
ဒီနွံ့ထဲကထွက်ဖို့အတင်းအကန်ရုန်းနေပေမယ့် ပိုပြီးနစ်လာနေသည်မှာလည်းခက်ပါသည်
"တရက်တည်းနဲ့ဘယ်လိုများလူစားလဲသလိုပြောင်းလဲနိုင်ရတာလဲ"
###########################
ဘယ်ချိန်ကတည်းကဘေးရောက်နေမှန်းမသိတဲ့ယွီပင်းက
"မင်းကအတတ်လွယ်သားပဲ အရင်က ရေခဲတုန်းဂုဏ်တွေပျောက်ဆုံးသွားပြီဟေ့"
"ကလေးအတွက်ပဲလေ
ဒီနည်းက အဆင်ပြေလားမသိပေမယ့် ငါ့မှာလည်းဒီနည်းပဲရှိတယ် "
ယွီပင်း ရိပေါ်ပခုံးကိုပုတ်ကာ
"အဆင်ပြေမှာပါ သူ့ရင်ထဲမှာမင်းပဲရှိသေးတာပါ
မင်းကြိုးစားလို့ရသေးတယ် တခြားသူတွေသူ့ဖျောင်းဖျလို့မရပေမယ့် မင်းတော့ရမှာပါ ပြီးတော့ တကယ်လို့မရဖူးဆိုရင်လည်းငါ့မှာနည်းရှိတယ်
"ဘာနည်းလဲ"
"အဲ့အချိန်ပြောမယ်"
"လေယာဥ်လက်မှတ်တွေစီစဥ်ပြီးပြီလား"
"အေ ပေကျင်းကိုသွားမယ့်နေ့လည်လေယာဥ်ငါ့စီစဥ်ပြီးပြီ ကျန်းချန်ကိုလည်းပြောပြီးပြီ"
"အင်းကျေးဇူး ကျန်တာကိုတော့minaကိုပဲအားကိုးရတော့မယ်"
"အားတင်းထားဘဒို"
"အင်း"
"ရှေ့ဆက်မယ့်လမ်းကမင်းခင်းထားတဲ့လမ်းဆို
ရဲရဲကြီးလျှောက်လှမ်းဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီးသားပါအကြင်သူ'
#sungdayune
..................................................................................
ကဲlong time no see ချစ်တို့ရေပေကျင်းကိုဘာသွားလုပ်ကြမလဲနောက်ဘာဆက်ဖြစ်ကြမလဲ တို့လည်းသိချင်တယ်ဟေ့ Stay tune 💚❤️
Vote70 💚❤️
သာသာပြောချင်တာလေးတစ်ခုရှိပါတယ် အခုဆိုနိုင်ငံကလည်းအခြေအနေမကောင်းတာမို့ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ကြပါ အပြင်မထွက်နိုင်သမျှမထွက်ကြပါနဲ့ သတိနဲ့နေပါ ဘေးကင်းပါစေ ကျန်းမာချမ်းသာကြပါစေ
ဒါဒါတို့ကို ချစ်တဲ့သာသာ💚❤️
.
Zawgyi code
အေပၚထပ္တြင္ႀကီးႀကီးကေရွာင္က်န႔္ကိုေဆးတိုက္ၿပီးေရွာင္က်န႔္အိပ္ေနသည္ေသခ်ာမွအခန္းျပင္ထြက္လာခဲ့သည္
ထို႔ေနာက္ညေနကသခင္ေလးဝမ္ေျပာထားတဲ့အတိုင္းေအာက္ထပ္ဆင္းကာ စာၾကၫ့္ခန္းထဲသို႔ဝင္လာလိုက္သည္
စာၾကၫ့္ခန္းဝင္သည္ႏွင့္သခင္မဝမ္ႏွင့္သခင္မေရွာင္းရယ္သခင္ေလးဝမ္တို႔ကိုေတြ့လိုက္ရသည္
"ႀကီးႀကီးလာပါ"
"ဟုတ္"
အားလံုးရဲ့အာရံု/အားလံုးရဲ့အၾကၫ့္ေတြကကလည္းရိေပၚဆီသို႔ေရာက္ေနၾကသည္
ရိေပၚကေနၿပီးစကားစလိုက္ကာ
"က်ေနာ္ဆံုးျဖတ္ထားလိုက္တာက ကေလးကိုမျဖစ္မေနခဲြစိတ္ဖို႔တိုက္တြန္းမယ္လို႔ ဟုတ္ပါတယ္ ရာခိုင္ႏႈန္းကမေသခ်ာဝူး ဒါမဲ့ အခ်ိန္ေတာ့ရိွေသးတာမို႔က်ေနာ္ႀကိဳးစားပါရေစ က်ေနာ့္ဆႏၵကကေလးက်န္းမာလာတာျမင္ရဖို႔ ကေလးနဲ႔အတူအိုမင္းသြားခ်င္ေသးတာမို႔ ခဲြစိတ္ဖို႔ကိုမျဖစ္မေနေျပာခ်င္တယ္ သိတဲ့အတိုင္း ကေလးက က်ေနာ့္ကိုစိတ္နာေနတယ္ က်ေနာ့္ကိုမုန္းေနတယ္ က်ေနာ္ခ်ည္းကပ္တာနဲ႔ အတင္း ျငင္းေနတာမို႔ မထိေရာက္မွာဆိုးတယ္ အဲ့ေတာ့ ေမေမတို႔ေတဠက က်ေနာ့္ကိုမျငင္းေအာင္ေဘးကေနမသိမသာဆီလိုက္ကူညီဖို႔ေလးပါပဲ ေက်းဇူးျပဳျပီး ကေလးကို ခဲြစိတ္ေအာင္ႀကိဳးစားခြင့္ျပဳပါ"
အားလံုးကခဏတိတ္ဆိတ္ေနၾကသည္...ထို႔ေနာက္ေရွာင္းသခင္မက
"အန္တီ မေျပာသင့္ေပမယ့္ ေမးပါမယ္ ေနာက္ဆံုးအေျခအေနထိေတာ့ႀကိဳစဥ္းစားထားတယ္မလား"
ေျပာရင္းႏွင့္ေရွာင္းသခင္မႀကီးအသံမ်ားတုန္ယင္ကာ
"တကယ္လို႔...သားက်န႔္ေလး.....မ..မေအာင္ျမင္ရင္ေရာ...အဲ့အထိမင္းခံႏိုင္ရည္ရိွမလား"
"အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ က်ေနာ္လည္းေၾကာက္တယ္ ရာခိုင္ႏႈန္းကအရမ္းနည္းတာမို႔ ဒါမဲ့ က်ေနာ္ကေလးေရာဂါခံစားေနရတာမျမင္ရက္ဖူး အခြင့္အေရးက၁ရာခိုင္ႏႈန္း ေလးရိွရင္ေတာင္ အဲ့တာေလးကက်ေနာ့္အတြက္ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္အလင္းေရာင္ေလးပါပဲ
ကေလးကက်ေနာ့္အတြက္အရာရာမို႔ ခံႏိုင္ရည္မရိွႏိုင္ေလာက္ဖူး
ဒါမဲ့ က်ေနာ္အဲ့အေျခအေနထိေတြးၿပီးဆံုးျဖတ္ထားတာမို႔ ဟုတ္ ခံႏိုင္ရည္မရိွလည္းရိွပါတယ္"
ဝမ္သခင္မကမ်က္ရည္ဝဲေနေသာမ်က္ဝန္းႏွင့္ႃပံုးကာ
"အဲ့ဆိုေမေမတို႔ကဘာျငင္းစရာရိွပါအုန္းမလဲ
သားစိတ္တိုင္းက်စီစဥ္"
ရိေပၚမ်က္ဝန္းမ်ားအရည္ၾကည္ျဖင့္ရြန္းလဲ့ေနကာႃပံုးရင္းသူ႔ေမေမကိုၾကၫ့္ေနစဥ္တြင္ပဲ
ေရွာင္းသခင္မလည္း" သားဘက္ကရိွေနမယ္"
ႀကီးႀကီးကလည္းႃပံုးကာေခါင္းငံု႔ရွာသည္
#######################
ေနေရာင္ျခည္မ်ားဆင္းသက္လာကာေနြးေထြးေသာေလထုကလည္းေနရာယူလ်က္
ေရွာင္က်န႔္မ်က္ႏွာႏုႏုေလးေပၚသို႔ျဖာက်ေနလ်က္ရိွသည္
ေနေရာင္ျခည္ကမ်က္ဝန္းသို႔လာစူးေနေသာ္လည္းလက္ကိုျမင့္၍ပင္ကာဖို႔အားအင္မရိွ
ေရာဂါေဝဒနာသည္ျဖစ္ရတဲ့ခံစားခ်က္ကတကယ္ကိုဒီေလာကႀကီးမွာဝန္ထုပ္ဝန္ပိုတစ္ခုထက္မပိုသကဲ့သို႔ပင္
ခါးသက္ေသာအေတြးတို႔ကိုအရိပ္တစ္ခုရပ္တန႔္ေစလိုက္သည္
စူးရွေနမႈလည္းမခံစားရေတာ့သည္မို႔မ်က္ဝန္းႏွစ္ဖက္ကိုအားယူဖြင့္လိုက္ေတာ့ လက္ဖဝါးတစ္ခု ထိုလက္ရိွ လက္သူႂကြယ္တြင္ေငြေရာင္လက္စြပ္တစ္ကြင္းကေနရာယူလ်က္ရိွသည္
အဲ့လက္စြပ္ကိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးကိုျမင္ဖူးေနသလိုပဲ
လက္အခ်ိဳးအစားမ်ားကိုလည္းရင္းႏွီးလြန္းပါသည္ လက္ဖဝါးမွတဆင့္အေပၚေမာ့ၾကၫ့္သည္ေတာ့ ကိုကို
ကေလးကမ်က္လံုးပြင့္တာနဲ႔က်ေနာ့္လက္ကိုစူးစူးစိုက္စိုက္ကိုၾကၫ့္ေနေသး လူကိုမၾကၫ့္
ေဟာဗ်ာေျပာေနရင္းၾကၫ့္လာ
လူကိုေတြ့တာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းဟိုဘက္ကိုေစာင္းအိပ္သြားသည္ ေျပာခ်င္တာကမျမင္ခ်င္ဖူးေပါ့
ဒီကေလးႏွယ့္ တကယ့္ကို မာနခဲေလး
ေဆာ္တီးပဲကေလးေရ ဒီေန့ကစၿပီးကိုယ္ေနာက္မဆုတ္ေတာ့ဝူး
ကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္လိုက္ၿပီးေစာင္းအိပ္ေနတဲ့ဘက္ကို ေခါင္းလည္းေစာင္းလိုက္ေတာ့ ဖြင့္ထားတဲ့မ်က္လံုးကိုအတင္းပိတ္ကာ စုတ္ တခ်က္သပ္သည္
"ဟိတ္ "
"...."
"ကေလး"
"ထြက္သြားမျမင္ခ်င္ဝူး"
"ဒါမဲ့ကိုယ္ကကေလးကိုျမင္ခ်င္တယ္ေလ"
"......"
"ကိုယ့္ကိုစကားမေျပာေတာ့ဖူးလား"
"......"
"မင္းေျပာေတာ့ကိုယ့္ကိုခြင့္လႊတ္တယ္ဆို"
"....."
"ခြင့္လႊတ္တဲ့သူကစကားေတာင္မေျပာႏိုင္ဖူးလား စကားကိုဒီတိုင္းလြယ္လြယ္ေျပာလိုက္တာေပါ့"
"က်ေနာ့္စကားက်ေနာ္တည္တယ္ ဟုတ္တယ္ ခြင့္လႊတ္တယ္ေျပာတယ္"
"ခြင့္လႊတ္တယ္ဆို ေရွာင္ေျပးမေနနဲ႔ ထိတိုက္စကားေျပာ"
"အဲ့ေလာက္ေတာင္ထိတိုက္ေျပာခ်င္ေနတယ္ေပါ့"
"အင္း"
ေရွာင္က်န႔္ေမြ့ယာကိုအမွီျပဳျပီးအားစိုက္ထလိုက္သည္
ရိေပၚလည္းခ်က္ခ်င္း ေဘနားကေနကူညီဖို႔လာလိုက္သည္ႏွင့္
"မလာနဲ႔မထိနဲ႔ မလိုဝူး ထႏိုင္တယ္ အရင္ကလည္းျပစ္ထားခဲ့တာပဲ အခုလည္းအရင္လိုျပစ္ထား အကူအညီမလိုဝူး"
ဆိုကာထရင္းမွီလိုက္ကာ
"မွန္တယ္ခြင့္လႊတ္တယ္အဲ့ေတာ့အိမ္ျပန္ေတာ့"
"ဒါကကိုယ့္အိမ္ေလ ဘယ္ကိုျပန္မွာလဲ ကိုယ့္ေကာင္ေလးအိမ္က ကိုယ့္အိမ္ပဲေလ"
"ဒီမွာေနာက္ေနတယ္ပံုနဲ႔တူသလား စကားေျပာေနရတာပင္ပန္းတယ္ ထြက္သြားမျမင္ခ်င္ဝူး "
"ခြင့္လႊတ္တယ္ဆိုရုပ္မျမင္ခ်င္လို႔မွမရဘဲ ေလ "
ေရွာင္က်န႔္ျပန္မေျပာဘဲရိေပၚကိုစိတ္ကုန္သၫ့္မ်က္လံုးႏွင့္သာၾကၫ့္ေနသည္
"ရပါတယ္ကိုယ္ထြက္သြားေပးမယ္ ဒီဆန္ျပဳတ္ေတာ့ကုန္ေအာင္စားေပးဟုတ္ၿပီလား"
"ၿပီးရင္ျပန္မွာမလား"
"အင္းျပန္မယ္ (အလကားအာေခ်ာင္တာ မျပန္ပါဝူးဒီအိမ္ကသူ႔အိမ္ဆိုလည္းမမွားဖူးပဲကို)"
"ေပး"
"ခြံကၽြေးမယ္"
"မလိုဖူး"
"မဟုတ္ရင္မျပန္ဖူး"
"ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ မလိုဖူးေျပာေနတယ္ေလ"
"အဲ့ဆိုမျပန္ေစခ်င္တာေပါ့ "
"ဘယ္သူကေျပာလဲ ျပန္ေစခ်င္လြန္းလို႔
ျမင္ကိုမျမင္ခ်င္တာ"
ဘယ္ေလာက္ပဲခဏခဏၾကားေနရတဲ့စကားျဖစ္ေသာ္လည္း နာေတာ့နာက်င္ရပါသည္သို႔ေသာ္လည္းအတတ္ႏိုင္ဆံုးႃပံုးၿပီး ေရွာင္က်န႔္မ်က္လံုးမ်ားကိုစိုက္ၾကၫ့္ကာအျငင္သာဆံုးေျပာလိုက္သည္
"ကိုယ္ကေတာ့ကေလးမ်က္ႏွာေလးျမင္ခ်င္လြန္းလို႔ "
ကိုကို႔ဆီကဒီလိုစကားလံုးေတြဒီလိုအၾကၫ့္ေတြသိပ္လိုခ်င္ခဲ့ေပမယ့္မယံုၾကည္ရဲေတာ့ဖူး ကိုကို
က်ေနာ္ထပ္ၿပီးနာက်င္ရမွာေၾကာက္တယ္ က်ေနာ့္ကိုခ်ိဳသာတဲ့စကားလံုးေတြနဲ႔မလွၫ့္စားပါနဲ႔ေတာ့ က်ေနာ္ထပ္ၿပီးနာက်င္ရရင္ေသလိမ့္မယ္
.
.
.
.
ေရွာင္က်န႔္တျခားတဖက္သို႔မ်က္ႏွာကိုလွၫ့္ကာ
"ျမန္ျမန္ကၽြေး ၿပီးရင္ထြက္သြားေတာ့"
"ကၽြေးရင္ထြက္သြားရမယ္ဆိုေတာ့မကၽြေးဘဲႀကီးႀကီးကိုခြံခိုင္းၿပီး ကိုက ဆက္ေနရင္ေကာင္းမလား"
"ကိုဝမ္ရိေပၚ ခင္မ်ားစကားကို ဗေလာင္းဗလဲ ဘာလို႔ေျပာေနတာလဲ ခင္မ်ားအရင္ကဒီလိုလူမ်ိဳးမဟုတ္ပါဝူး"
"အခ်စ္နဲ႔ေတြ့သြားလို႔ျဖစ္မွာေပါ့ "
"က်စ္"
"တိတ္ဆိတ္ေနမွေတာ့ၿငိမ္ေနမွေတာ့ကိုယ့္စကားကိုလက္ခံတယ္မွတ္မယ္"
"ဘယ္သူက.."
စကားေတာင္မဆံုးခင္ဘဲ
"ႀကီးႀကီးေရလာပါအုန္း"
ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းကအျပင္မွာေစာင့္ေနလည္းမသိေခၚလိုက္သည္ႏွင့္အထဲတန္းဝင္လာသည္
"ဟုတ္ႀကီးႀကီးပဲကၽြေးလိုက္ပါမယ္သခင္ေလး"
အားလံုးထဲမွာၿငိမ္ခံေနရၿပီးအံ့ၾသေနရတာကေတာ့က်ေနာ္ပါ ဘယ့္နယ့္မေန့တေန့ကေရာက္တဲ့သူက အဲ့ေလာက္ႀကီးႀကီးနဲ႔ခင္ၿပီး က်ေနာ့္ကိုေတာင္ သစၥာေဖာက္သြားရတာလဲ..
ႀကီးႀကီးကိုၾကၫ့္ၿပီးအံ့ၾသေနခ်ိန္တြင္ပဲ
ပါးျပင္တစ္ဖက္ကစိုစြတ္ၿပီးေနြးေထြးေနသလိုခံစားခ်က္
"ဘာလုပ္တာလဲ!!!! ဘယ္သူသေဘာနဲ႔ လာထိတာလဲ!!!!!! "
ေရွာင္က်န႔္သူအနမ္းခံရေသာပါးကိုလက္ႏွင့္ကိုင္ကာေျပာလိုက္သည္
လူကေဘးတြင္မရိွေတာ့ပဲ တံခါးေပါက္နားတြင္ေရာက္ႏွင့္ေနကာ
"ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ ထိတာ ကိုယ့္မယားကို"
လို႔ေျပာကာထြက္သြားေသာထိုသူ
အၿမဲတမ္းသူ႔စိတ္တိုင္းက်သာလုပ္သည္
အခုလည္း သူ႔စိတ္တိုင္းက်ေတြခ်ည္း
ဒီႏြံ႔ထဲကထြက္ဖို႔အတင္းအကန္ရုန္းေနေပမယ့္ ပိုၿပီးနစ္လာေနသည္မွာလည္းခက္ပါသည္
"တရက္တည္းနဲ႔ဘယ္လိုမ်ားလူစားလဲသလိုေျပာင္းလဲႏိုင္ရတာလဲ"
###########################
ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းကေဘးေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ယီြပင္းက
"မင္းကအတတ္လြယ္သားပဲ အရင္က ေရခဲတုန္းဂုဏ္ေတြေပ်ာက္ဆံုးသြားၿပီေဟ့"
"ကေလးအတြက္ပဲေလ
ဒီနည္းက အဆင္ေျပလားမသိေပမယ့္ ငါ့မွာလည္းဒီနည္းပဲရိွတယ္ "
ယီြပင္း ရိေပၚပခံုးကိုပုတ္ကာ
"အဆင္ေျပမွာပါ သူ႔ရင္ထဲမွာမင္းပဲရိွေသးတာပါ
မင္းႀကိဳးစားလို႔ရေသးတယ္ တျခားသူေတြသူ႔ေဖ်ာင္းဖ်လို႔မရေပမယ့္ မင္းေတာ့ရမွာပါ ၿပီးေတာ့ တကယ္လို႔မရဖူးဆိုရင္လည္းငါ့မွာနည္းရိွတယ္
"ဘာနည္းလဲ"
"အဲ့အခ်ိန္ေျပာမယ္"
"ေလယာဥ္လက္မွတ္ေတြစီစဥ္ၿပီးၿပီလား"
"ေအ ေပက်င္းကိုသြားမယ့္ေန့လည္ေလယာဥ္ငါ့စီစဥ္ၿပီးၿပီ က်န္းခ်န္ကိုလည္းေျပာၿပီးၿပီ"
"အင္းေက်းဇူး က်န္တာကိုေတာ့minaကိုပဲအားကိုးရေတာ့မယ္"
"အားတင္းထားဘဒို"
"အင္း"
"ေရ႔ွဆက္မယ့္လမ္းကမင္းခင္းထားတာလမ္းဆို
ရဲရဲႀကီးေလ်ွာက္လွမ္းဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီးသားပါအၾကင္သူ'
#sungdayune
..................................................................................
ကဲlong time no see ခ်စ္တို႔ေရေပက်င္းကိုဘာသြားလုပ္ၾကမလဲေနာက္ဘာဆက္ျဖစ္ၾကမလဲ တို႔လည္းသိခ်င္တယ္ေဟ့ Stay tune 💚❤️
Vote70 💚❤️
သာသာေျပာခ်င္တာေလးတစ္ခုရိွပါတယ္ အခုဆိုႏိုင္ငံကလည္းအေျခအေနမေကာင္းတာမို႔က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ၾကပါ အျပင္မထြက္ႏိုင္သမ်ွမထြက္ၾကပါနဲ႔ သတိနဲ႔ေနပါ ေဘးကင္းပါေစ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ
ဒါဒါတို႔ကို ခ်စ္တဲ့သာသာ💚❤️