Sabah ortak salondaydık ama ben herzamanki gibi griffindor masasında değil de bu sefer slytherin masasında oturuyordum
Çünkü Draco sağ elini yaraldığı için sol eliyle yiyemiyordu ve ben de ona yedirmek zorunda kaldım,
Y/N: Astoria yedirirdi sana
Draco: Y/N lütfen bir daha başlamayalım olur mu
Y/N: Yoo başlayalım bence
Draco: Çorbam soğudu ya acım ben versene şunu
Gözümü devirip kaşığı draconun ağzına götürdüm yedi ve bana bakıp gülümsedi, O kadar tatlı gözüküyordu ki dayanamıyıp bende güldüm
Draco: Sağol
Y/N: Afiyet olsun, Arkadaşım
Draco bana bakıp gözlerini devirdi ve önüne döndü bu arkadaşlık olayını sevmediğini anlıyabiliyordum ama ötesine de gidemezdik
Dracoya çorbasını içirirken karşımıza gelip pansy oturdu
Pansy: Günaydın
Y/N: Günaydın
Pansy: Geçmiş olsun Draco kolun nasıl
Draco: İyi ya idare ediyoruz
Pansy: Riddle yardımcı oluyor zaten
Draco: Hıı, sağolsun arkadasım yalnız bırakmadı beni
Dedi yapmacık bir ses tonuyla pansy hafiften gülerek
Pansy: Arkadaş mı ?
Draco: Ya ne tatlı değil mi ?
Pansy: Siz barışmadınız mı ?
Y/N: Biz arkadaş kalmaya karar verdik
Draco sesli bir şekilde nefes alıp verdi ve pansy de kahkalarla gülmeye basladı
Y/N: Komik olan ne Parkinson
Pansy: Ayy hiç güleceğim yoktu Riddle deli misiniz merlin aşkına birbirinizi sevdiğiniz 100 metre uzaktan belli oluyor ne arkadaşlığı
Y/N: Tamam konuyu kapatın böyle olması gerekiyor
Draco: Aynen kanka doğru
Y/N: Yok kardeşim deseydin
Draco: O yola dogru gidicez
Pansy: Uuuu ortalık karışıyor ben hiç almıyım zaten başım catlıyo ben bi hava alıcam size de afiyet olsun
Pansy kalkıp gittikten sonra hemen pansynin yerine Benjamin oturdu
Benjamin: Riddle bak kaç gün oldu sence de artık konuşmamız gerekmiyor mu
Y/N: Aslında böyle iyi
Benjamin: Y/N bak lütfen bir kere dinle
Draco: Sen anlama engellisin galiba
Benjamin: Sen karışma Malfoy
Draco: Sabır ya
Y/N: Anlatırsan beni rahat bırakıcak mısın ?
Benjamin: Evet söz veriyorum
Y/N: iyi anlat
Benjamin: Bak okula ilk geldiğimde senin hakkında bir şeyler öğrenip anneme anlatım doğru ama sonra, Sonra Dracoyu kızdırmak istedim o benim onun kuzeni olduğumu bilmiyordu ama ben biliyordum içten içe onu kıskandım ben evimden uzak bir yerdeyken onun burda mükkemel bir hayatı olduğunu düşünüyordum
Draco: Aynen şahane bir hayatım var
Benjamin: Ama sonra seninle şu sahte sevgililik olayını yaşıyınca ben sana karşı bir şeyler hissetmeye başladım, ben sana aşık oldum Riddle
Draco: Bak şimdi sağlam kolumla kırıcam o kafanı bas git ne aşkından bahsediyorsun
Benjamin: Sözümü kesme draco, Bak Riddle sen tanıdığım herkesten farklıydın bakışın gülüşün hareketlerin tamamen büyüleyiciydin
Draco ayağa kalktı ve benjamine dogru bir hareket yapıcaken onu tuttum
Y/N: Draco sakin olur musun
Draco: Ne sakin olucam ya, Bana bak kuzenim falan demem burnunla kulaklarının yerini degistiririm senin
Y/N: Otur şuraya Malfoy
Draco içini çekip oturdu yerine benjaminse ona hiç tepki bile vermiyordu
Benjamin: Ondan sonra bir daha da anneme hiç birşey söylemedim yemin ederim ki söylemedim
Y/N: Bu neyi değiştirir yinede beni kullandın bana yalan söyledin
Benjamin: Ben çok özür dilerim yeniden bana güven arkadaş olalım demiyorum ama sadece beni affet lütfen
Y/N: Benjamin bana zaman vermelisin bu kolay kolay affedilecek bir şey değil üzgünüm
Benjamin: Dracoyu affetmişsin ama
Y/N: Aynı sey değil ayrıca biz arkadaşız
Benjamin: Arkadaş mı bari kendinizi kandırmayın
Hızla masadan kalkıp gitti sonra draco bana döndü
Draco: Haklı bence, kendimizi kandırmayalım
Y/N: Şansımızı zorlamayalım istersen ne dersin
Draco: Tamam sustum
~
KSKS dersindeydik dersimize Remus Lupin giriyordu sonra içeri girdi ve konuşmaya başladı
Lupin: Hepinize merhaba çocuklar ben yeni KSKS öğretmeniniz
Remus Lupin doğrusu beni tanıyorsunuz 2 sene önce dersinize giriyordum ama bazı aksaklıklardan dolayı bırakmak zorunda kalmıstım ama şimdi kaldığım yerden devam etmek için burdayım
Herkes sevinmişti buna ve alkışlamaya başladılar, sınıfa dikkatle baktığımda oliveren da sınıfta olduğunu gordüm sırada oturmuyorduk hepimiz ayaktaydık ve oliver bana doğru geldi
Oliver: Riddle seni görmek ne güzel
Y/N: Senide öyle ama sen KSKS dersine giriyormuydun daha önce görmedim seni
Oliver: Profesör Lupin varken giriyordum o bırakınca bende gittim çünkü onu cok seviyordum ve alastordan biraz korkuyordum açıkçası
Sesizce gülmeye başladım, gözüm dracoya kaydığında bize dogru kötü kötü bakıyordu ve benim baktığimı görünce kafasını cevirdi
Lupin: Evet çocuklar tamam simdi sizden beni dinlemenizi istiyorum, burdaki dolaba benziyen şeyle sizinle yeni bir savunma öğrenicez
Lupin: Burda sizi en büyük korkunuz bekliyecek ve sizden ona bakıp şunu söylemenizi istiyorum, Ridiculus şimdi tekrar edin
Ridiculus
Hepimiz bir ağızdan söylemeye başladık "Ridiculus"
Lupin: Çok iyi benden sonra tekrar edin Ridiculus
Hepimiz tekrardan "Ridiculus" demiştik ama draco hafiç o söylenmeye başlamıstı
Draco: Bu sınıf gülünç
Gözlerimi devirip önüme döndüm bu cocuk hep böyleydi zaten
Lupin: şimdi buranın içindeki şeyler sizin Böcürtünuzdür. Böcürt en büyük korkunuzun şeklini alır ve size bunu gercekmiş gibi yaşatır ve sizi korkutmaya calısır
Lupin: şimdi buraya gelin ve korkularınızla yüzleşin bakalım ilk sen gel Ron
Ron: Hadi ama neden ben
Lupin: Hadi şimdi açıyorum unutma ridiculus
Lupin kapıyı açtı ve içinden kocaman bir örümcek çıkmaya başladı ronun surat ifadesi dehşet vericiydi ödü kopmuştu hemen asasını kaldırdı ve söyledi "Ridiculus" örümceğin ayaklarında patenler oluştu ve herkes gülmeye başladı
Lupin: Aferin Ron harikasın şimdi de Neville Longbottom sen gel bakalım buraya
Neville korka korka yaklaştı,
Neville: Ben mi ?
Lupin: Evet neville senin en büyük korkun nedir ?
Neville: Profesör Snape
Lupin ve diğer tüm sınıf kahkahalara boğuldu bende gülüyordum hattaha draco bile hafiften sırıtmıştı
Lupin: Profesör Snape mi ? Evet katılıyorum bazen gercekten korkunç oluyor değil mi. Tamam hadi basla bakalım
Yanına gitti ve kapıyı açtı içinden Snape kizgın bir sekilde çıktı ve neville a doğru yürümeye basladı neville korkuyla bağırdı "Ridiculus" bu sefer profesör Snape kokoş yaşlı kadın kıyafetleri içinde duruyordu ve oldukça komikti
Hepimiz gülmeye başladık gercekten eğlenceli bir ders oluyordu
Lupin: Şimdide Malfoy evet sen gel bakalım
Draco: Hadi ama ciddi olamazsın
Lupin: Hadi bakalım geç şöyle
Draco istemeye istemeye de olsa geçti ve lupin kapağı açtı içinden çıkan kişiye şok olmuştum babam lord voldemort nasıl yani draconun en büyük korkusu babam mıydı benim şaşkınlikla oraya bakıyordum lupin de şaşırmıs gibiydi ama pek bozuntuya vermedi Draco gözünü kırpmadan söyledi "Ridiculus"
Babam şimdi elinde balonlar tutan sevimli bir paylançoya dönüşmüştü herkes gülmeye başladı ben ve draco hariç
Draco ordan cekilip yanıma doğru geldi, bu sefer Lupin bana dönmüştü
Lupin: Evet Riddle sen gel bakalım bakalım
Remusun beni çağırmasıyla bende oraya gittim bende korkumun ne olduğunu bilmiyordum sahiden en büyük korkum neydi ki benim ? Lupin gidip kapıyı açtı ve bekledim
Sonra içinden birden Draco çıktı, herkes şaşırmıştı draco bana şaşkınlıkla baktı derken ardından harry hermoine ron fred ve george hatta molly arthur cedric ginny remus herkes benim için önemli olan herkes içinden çıktı
Herkes cok şaşırmıs birbirine bakıyordu derken birden etraf sesizleşti kimseyi göremedim ve birden draco yere düstü ve kanlar akmaya başladı telaşla bağırdım "Dracooo" hemen yanına gittim ölmüstü sonra teker teker hepsine aynı şey oldu bağırmıstım cok yüksek bir sesle çığlık attım ve yere oturup ağlamaya başladım tek başima kalmıstım
Bunun bir büyü olduğunu biliyordum ama beni çok kögü etkilemişti hareket edemiyordum sadece ağlıyordum kimseyi göremiyordum yalnız kalmıştım yapayalnız benim en korkum buydu "Yalnızlık"
Sonra bir ses duydun "Ridiculus" sonra herkesi yeniden görmeye başladım draco yanıma oturmuş telaşla bana bakıyordu cok endiseli gözüküyordu sonra Lupin yanımıza geldi
Lupin: Y/N iyimisin sen ? Korkma geçti kimseye birşey olmadı hepimiz burdayız
Hepsi başıma toplanmıstı birden herkese sarıldım onlarda bana sarıldı
Lupin: Korkma canım biz senin yanındayız yalnız değilsin
Ben biraz daha sakinleşince Lupinde dersi bitirdi ve bizde hava almak için bahçeye çıktık bizimkileri iyi olduğuma ikna ettikten sonra herzamanki ağacın altına gidip oturdum hayatımda yaşadıgım en kötü duyguydu sonra dracoda gelip yanıma oturdu
Draco: Daha iyi misin güzelim
Y/N: Çok korktum Draco bi an size birşey oldu diye çok korktum
Gözlerimden tekrar yaşlar süzülmeye başladı ayrics titriyorum draco bana sarıldı
Draco: Tamam gecti tamam mı korkma burdayız biz iyiyiz
gözlerimi kapatıp ona sıkı sıkı sarıldım ve kafamı boynuna gömdüm
Draco: Merak etme güzelim seni asla yalnız bırakmıycam duydun mu beni hep yanındayım senin
Y/N: Bırakma
Draco: Bırakmıycam burdayım
Ona sarılırken kendimi cok güvende hissetim o yanimdaydı harry, hermoine, ron, ginny ,fred ve george hepsi benimleydi ben yalnız değildim onlar beni bırakmazlardı...