NASTĘPNEGO DNIA
Y/N POV
Usiadłam w ławce jeszcze przed lekcją nie chce się spóźnić jak widać bo jak widać to mój drugi dzień a nauczyciele już mnie nie lubią.
Może z historią będę miała więcej szczęścia?
Mój tok myślenia przerwała osoba która nagle usiadła obok mnie.
Jay: O przepraszam nie zapytałem mogę tu usiąść?-Zapytał Jay patrząc na mnie swoim hipnotyzującym spojrzeniem.
Jak mogłam odmówić?
Y/N: Oczywiście-Powiedziałam chyba trochę za szybko. Mam nadzieje ,że tego nie zauważył.
Chwile potem zabrzmiał dzwonek i zebrała się cała klasa.
***
Historia nie była taka nudna w szczególności gdy siedziałam koło Jaya.
Co chwilę spoglądałam na niego trudno było oderwać wzrok ale chyba nie muszę się tłumaczyć dlaczego.
Nauczyciel: Zdaje wam prace domową na za dwa tygodnie. Pamiętajcie ta praca domowa jest bardzo ważna każdy dostanie jakąś epokę i musicie przedstawić najważniejsze osiągnięcia ludzkości w tym czasie. Będziecie dobrani w pary. Magda i Lisa, Niki i Sunghun , Chanyeol i Sehun, Joy i Winter, Jackson i Yeri, Heeseng i Jungwoo, Kai i Beakhyun, Felix i Jeongyeon , Irene i Seoulgi- Nauczyciel powiedział i popatrzył na kartkę z listą.
Nauczyciel: Został Jay i Y/N.-Powiedział akurat gdy zadzwonił dzwonek.
Nie wierzę jestem z Jayem!
Uśmiechnęłam się sama do siebie ale zastanawiając się dłużej jak ja się skupię?!
O Boże dostaniemy jedynki!- Pomyślałam wychodząc z klasy kierując się na następną lekcję.
Teatr! Pewnie dziś dostanę swoją rolę nie oczekuje głównej roli ale byłoby miło mam nadzieje mi się poszczęści.
Winter: Hej Y/N!- Usłyszałam Winter która stała chyba przy drzwiach do naszej sali gdzie pewnie będzie próba.
Y/N: Hej co u ciebie?-Powiedziałam z uśmiechem po tym co mi się dziś przytrafiło nie może być już lepiej.
Winter: Całkiem dobrze ale zaraz będzie lepiej bo za chwilę aktorstwo. A właśnie ty jeszcze nie masz roli! Musisz zgłosić się do Roli Juli bo robimy teraz „"Romeo i Julię"" Szekspira. Klasyka co nie?- Powiedziała bardzo pod ekscytowana Winter.
Y/N: Napewno się po nią zgłoszę.-Powiedziałam zadowolona.
Dlaczego mam dzisiaj takie szczęście?
Dzwonek wyrwał mnie z moich przemyśleń.
Winter już mnie pośpieszała żeby iść do pani i się zgłosić po główną rolę.
Y/N: Dzień dobry jestem tu nowa i słyszałam ze jest wolne miejsce na rolę Juli.- Powiedziałam starając się zabrzmieć jakbym wierzyła w siebie.
Nauczycielka: Tak! Miałam już się martwić ,że nikt się nie zgłosi.- Powiedziała uśmiechając się do mnie.
Nauczielka: To jest skrypt przyda ci się.-Powiedziała posyłając mi kolejny uśmiech.
Po chwili wszyscy się zebrali i zaczęliśmy czytać skrypt.
Kiedy zaczęłam czytał kwestie Juli poczułam ,że bardzo do mnie pasują nie wiem dlaczego ale jakoś się z nimi identyfikuje obie jesteśmy zagubione.
Y/N:Dwudziestoletni to termin. Nie pomnę, po co tu ciebie znowu przywołał.- Powiedziałam starając się zagrać jakby powiedziała to Julia nie ja.
„"Pozwól ni czekać aż sobie przypomnisz"- Powiedział bardzo znajomy głos napewno go kojarzę. Rozejrzałam się po pokoju i nie mogłam uwierzyć rolę Romeo gra ...
Ps. Tak musiałam znaleść prawdziwe fragmenty Romeo i Juli.