Przez całą noc, aż do rana padało. Z zielonych liści kapała woda, powietrze było chłodne, a słońce świeciło jasno, przebijając się przez poranną mgłę.
Xiao YuAn zjadł pośpiesznie śniadanie i powiedział do Hong Xiu:
- Dzisiaj możesz do mnie mówić Kupidyn-Xiao.
Twarz Hong Xiu wyglądała matowo.
- Piłka musi się nerwowo śmiać? [1]
Nawet jeśli nie rozumiesz trzech pierwszych słów, jak mogłaś usłyszeć Xiao jako opadający ton [2], kiedy powiedziałem to używając wysokiego tonu [3]???
- W każdym razie, Hong Xiu, czy mundur Imperialnego Strażnika, o który cię wczoraj prosiłem, jest gotowy? - zapytał Xiao YuAn.
Hong Xiu skinęła głową, trzymając w dłoniach komplet ubrań. Xiao YuAn spojrzał na niego i stwierdził, że Hong Xiu trzyma nawet czarne buty, pas i miecz.
- Co Wasza Wysokość zamierza zrobić? - zapytała niepewnie Hong Xiu.
Xiao YuAn uśmiechnął się z dumą.
- Trzydzieści sześć strategii [4] nie były stworzone z niczego [5]. Musisz obserwować ogień z drugiego brzegu rzeki [6], a w końcu! Dusza! Powróci! Do ciała! [7]
Samolubne kalkulacje Xiao YuAn'a były bardzo sprytne. Po pierwsze, sprawi, że Yan HeQing będzie udawał Imperialnego Strażnika. Potem zabierze go na chwilę do Księżniczki Yong Ning, a w końcu będzie mógł obserwować, jak fabuła sama idzie do przodu!
Przecież nie jest niemożliwe, żeby główny bohater i główna bohaterka spotkali się, popatrzyli na siebie i polubili. Są jak dodatni i ujemny biegun magnesu, są podobni i kompatybilni!
Jako osobista służąca, magią Hong Xiu było to, że nawet jeśli nie rozumiała słów Xiao YuAn'a, nadal potrafiła odgadnąć jego zamiary.
- Wasza Wysokość, znowu idziesz do Pałacu Jing Yang? Tym razem musisz zabrać ze sobą Imperialnego Strażnika.
Od ostatniego razu, kiedy Xiao YuAn nie wziął ze sobą Imperialnego Strażnika i zniknął na cały dzień oraz powrócił z kontuzją, Hong Xiu za każdym razem, gdy wychodził, przekonywała go, aby brał ze sobą Imperialną Straż.
Xiao YuAn zastanowił się chwilę i powiedział:
- Może tym razem wezmę kilku Imperialnych Strażników i służących.
W końcu, jeśli później chce zabrać Yan HeQing'a do Pałacu Yong Ning, musi zaczerpnąć tchu.
Widząc, że Xiao YuAn słucha jej rad, Hong Xiu ulżyło. Osobiście wybrała kilka inteligentnych służących i poprosiła Yang LiuAn'a o wybranie kilku Imperialnych Strażników, którzy pójdą z Xiao YuAn'em.
Kiedy dotarli do Pałacu Jing Yang, ogromna ilość ludzi wyglądała inspirująco. Xiao YuAn podświadomie chciał zapukać do drzwi Yan HeQing'a, ale Hong Xiu szybko go powstrzymała.
- Wasza Wysokość, dlaczego musisz pukać do drzwi tej męskiej konkubiny?
Xiao YuAn nie miał szansy nic powiedzieć, kiedy Hong Xiu pchnęła drzwi i bez wahania weszła do środka.
Czekaj, to jest zbyt nagłe! A co jeśli Yan HeQing jeszcze nie wstał?! Albo ma w zwyczaju spać nago?! A co jeśli się przbiera?! Hong Xiu, powstrzymuj się trochę! Nie pozwól mu stracić twarzy!
Widząc, że Hong Xiu weszła do pokoju, Xiao YuAn musiał szybko ją dogonić. Niespodziewanie w chwili, gdy wkroczył do środka, Hong Xiu nagle cofnęła się o krok, prawie go uderzając.
Huh?
Naprawdę się przebiera?
Xiao YuAn zajrzał do środka, a jego źrenice skurczyły się. Wtedy odwrócił się, prawie wpadając na Yang LiuAn'a, który podążał za nim.
Yang LiuAn był zaskoczony i chciał zajrzeć do środka pokoju.
- Wasza Wysokość, co się stało?
Jednak po tym jak spojrzał do środka, Yang LiuAn poczuł, jakby ktoś go dusił. Jego twarz pobladła, jakby wpadł do lodowej jaskini.
Yang LiuAn został kiedyś dźgnięty ostrym nożem w brzuch przez zabójcę. Wciąż pamiętał ból, który wtedy czuł: zimny i ostry czubek noża zanurzony w ciele, powodujący obfite krwawienie, ból nagromadzony w całym ciele, który potem gwałtownie eksplodował do jego czterech kończyn.
Jednak ból, który czuł wtedy, był dziesięć tysięcy razy słabszy niż ten, który czuł teraz.
- Wszyscy wyjdźcie i poczekajcie na zewnątrz- Xiao YuAn zatrzymał Yang LiuAn'a, który chciał za nim pójść. Był tak przerażony, że podniósł wzrok w szoku.
Oczy Yang LiuAn'a były czerwone, a usta białe. Drżał, a jego głos był ochrypły i suchy. Nie był w stanie wypowiedzieć całego zdania.
- Wasza Wysokość, to... to musi być... nieporozumienie.
Dlaczego twoja reakcja jest tak wyolbrzymiona?! Czy byłeś zaskoczony erotycznym widokiem w pokoju?
- LiuAn, zaczekaj na zewnątrz i nie pozwól nikomu wejść.
Xiao YuAn poklepał go, ale Yang LiuAn złapał go za ramię. Odetchnął szybko i powiedział:
- Wasza Wysokość, ja...
Ty... ty... co chcesz powiedzieć?
Po długim czasie Yang LiuAn opuścił głowę, jakby został przez coś przygnieciony, i mruknął:
- Wykonam rozkaz Jego Wysokości.
Xiao YuAn zamknął drzwi pokoju i uszczypnął się nagle. Upewniwszy się, że to nie sen, odwrócił się.
Pokój nie był taki duży. Stał tam stół i krzesła, regał, drewniana szafka oraz tiulowe łóżko, które można było zobaczyć na pierwszy rzut oka.
Pościel na łóżku niedbale okrywała dwa nagie ciała, które można było ledwo pod nią zobaczyć. Ich długie, czarne, jedwabiste włosy były ze sobą splątane, a obaj leżeli w swoich ramionach, tworząc jakże romantyczny widok. Jednym z nich był Yan HeQing.
Xiao YuAn mrugnął, mrugnął ponownie i potem wypalił:
- What the fffffuck???
Co do cholery?
Yan-ge! Dlaczego leżysz obok niego?! On! Jest! Mężczyzną!!! Nawet jeśli nie spotkałeś jeszcze bogini, nie możesz tak tego przekreślać!
Nie, nie, nie o to chodzi.
Xiao YuAn nie wiedział, czy powinien być bardziej przerażony widokiem Yan HeQing'a, który staje się gejem, czy faktem, że spał już z kimś innym, zanim spotkał główną bohaterkę. Po chwili Hong Xiu w końcu otrząsnęła się z szoku i ogarnęła ją straszna złość. Podeszła krok do przodu i zrobiła zamach gotowa uderzyć dwóch mężczyzn śpiących na łóżku.
------------------
[1] Zamieszanie polega na tym, że Xiao YuAn powiedziała:
丘比特萧 qiū bǐ tè Xiāo, czyli przetłumaczone jako Kupidyn-Xiao (Xiao jako nazwisko Xiao YuAn'a).
Ale Hong Xiu usłyszał:
球必忑笑 qiú bì tè xiào, czyli przetłumaczone qiú = piłka, bì = musi, tè = nerwowy, xiào = śmiech.
[2] Czwarty ton w języku mandaryńskim. Czwarty dźwięk zapisany jest przez [ ˋ ], na przykład w: là.
[3] Pierwszy ton w języku mandaryńskim. Pierwszy dźwięk zapisany jest przez [ ˉ ], na przykład w: lā.
[4] Trzydzieści Sześć Strategii to chiński esej używany do zilustrowania szeregu podstępów stosowanych w polityce, wojnie i interakcji obywatelskiej / Wszystkie możliwe schematy i fortele.
[5] Chiński idiom:
(无中生有, wú zhōng shēng yǒu)
"Stworzyć coś z niczego"- jest to siódmy plan „Trzydziestu Sześciu Strategii" i pochodzi z czterdziestego rozdziału „Księgi Dao", napisanego przez Laozi lub Lao-tze, chińskiego filozofa i twórcę taoizmu.
[6] Chiński idiom:
(隔岸观火, gé àn guān huǒ)
"Obserwować płonący ogień z drugiego brzegu rzeki"- opóźniać swoje włączenie się do walki, aż wszyscy inni będą wyczerpani walką między sobą.
[7] Wskrzeszenie / Powrót z grobu.
------------------