Yorumlarınızı bekliyorum..
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤
Yazardan
Sarp ne kadar şaşırsada bir gün bunun olacağını biliyordu.
"Hoşgeldin "
Polat sinirliydi ama bunu saklayabilecek potansiyeldeydi
"Hiç hoş gelmedim"
Sakince kalkıp Sarp 'ın yanına geldi.
"Bana bak seni sadece bir kez uyarıyorum. Kardeşimden uzak dur"
Sesi fazlasıyla kendinden emin ve tehditvariydi.
"Ben Mihrimah'ı seviyorum"
Polat duyduklarıyla gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.
"Ne kadar tanıyorsun lan?"
"Benden büyüksün saygım sonsuz istiyorsan döv ne yapıyorsan yap.
Seviyorum ve senden daha çok zamandır tanıdığıma emin olabilirsin"
Sarp kendinden emindi. İlk defa sevmişti, kalbini hissetmişti ve bırakmaya hiç niyeti yoktu.
Polat gülüyordu.
Gülüşü herhangi bir samimeyetten uzak daha çok sinirini arttırıyor gibiydi.
Polat yaklaşıp Sarp'a sert bir kafa attı.
"Sen gel beni dinle yoksa gerçek Polat Aslanbeyle tanışmak istemezsin"
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Mihrimah
Hızla yataktan kalktım. Bugün Poyraz abimin doğum günüydü.
Yaaa çok heyecanlı.
Koşarak Babamgilin odasına girdim.
Annemle babam sarılıyorlardı.
Neyse daha ileriside olabilirdi.
"Ne oldu kızım ne bu acele?"
Hemen yanlarına gidip kendimi yatağa bıraktım.
"Bugün poyraz abimin doğum günü"
Annem gülerek saçımı karıştırdı.
"Baba onu holdinge götürüp bir yığın iş verir misin?"
Gülerek kendine çekti.
"Tamam o iş bende"
Yaklaşıp yanağına sulu bir öpücük kondurdum.
"Kıskanıyorum ama"
"Hangimizi anne"
Babamla daha sıkı sarıldık.
"Siz ikiniz iyi iş birlikçi oldunuz ha"
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Pasta , süsler ,mekan ve davetli listeleri hepsi tamam.
Abim pek kalabalıktan hoşlanmıyordu ama ben onun tanıdığı herkesi çağırmak istiyordum.
Hem zaten kendi aramızda da küçük bir kutlama yapacaktık ve hediyeleri o zaman verecektik.
Annem davetli listesiyle ilgileniyordu, Demir abimde yemeklerle.
Yarısını yemiş olabilir bundan hiç emin değilim.
Şöyle bir sorunum vardı. Elbisem yok.
Alışverişe gitmem gerekiyordu bu yüzden yanımdaki korumalarla çıktım.
Aslında annemle gitsem daha iyi olabilirdi ama bu bana en az 6 saate patlardı.
Sonuçta annemi biliyorsunuz.
Bir alışveriş merkezinde gözüme takılan kırmızı prenses elbisesi araladı geçmişimi.
"Anne bu çok güzel "
Hayranlıkla süzüyordum elbiseyi masalını okuduğum prenseslerinki gibiydi.
"Öf be güzelse güzel sen üzerimdekine bak yakışmış mı? Ay biraz pahalı ama olsun"
Küçükken yaptığım gibi elimi eteğinin pilelerinde gezdirdim.
Küçükken istediğim elbiseye çok benziyordu. Gözlerimin dolduğunda ağlamamak için yanağımı dişledim.
Geçmişi görmezden gelmeye çalışsamda aklıma gelmesini engelliyemiyordum.
Son defa baktım elbiseye umarım seni beğenen her kız çocuğunun olursun.
Hızlı adınlarla ilerledim.
Daha abime hediye alacaktım. Kendime elbise çok işim vardı.
Bu kadar kararsız olmama rağmen tek başına elbise almaya gelmem peki.
Neyse bir ton denediğim kıyafetten bunalmıştım.
En çokta korumaların her an başıma bir şey gelecekmiş gibi bakışlarından dolayı bir tane elbisede karar verebilmiştim.
Elbise aslında kısa değildi ama abimgili krize sokacak cinstendi.
O yüzden muhteşem zekamla onların hazırlanmaları için mekana yakın bir yer bulmuştum.
Kendim ise evde hazırlanacaktım. Partiyi durduracak halleri yokya canım.
Çıkışa doğru ilerledim. Az önce gördüğüm kırmızı elbise alınmıştı.
(Spoi: acaba kim aldı?😎)
Sanırım bir çocuğun daha isteği kabul oldu.
Sonunda eve gelebilmiştim.
Hemen yukarı doğru koştum. Abim gelmeden orada olmam gerekiyordu.
Hızlıca bir duş almam gerekiyordu.
Saçlarımın çok uzun olmaması işime geliyordu.
Kestirdiğim zamanda çok pişman olmuştum.
Sanırım bitmeyen bir döngüde buydu.
Çıktıktan sonra elime elbisemi aldım.
Aslında güzeldi. Baya güzeldi. Can beni görünce 'Kanka 5 yıl içinde hayatımızda kimse olmazsa evleniriz de mi?' diye başlardı.
Onun bu halleri aklıma gelince güldüm.
Hızla elbiseyi üzerime geçirdim.
Çok yapmayı beceremesem de hafif bir makyaj yaptım.
Aynadaki görüntüm baya iyiydi.
Bu kadarını kendimden beklemiyordum.
Kapının önüne gelip Kahveyi biraz öptüm. Onu yine çok boşlamıştım.
Daha çok Demir abim ilgileniyordu. Sanırım artık korkmuyordu.
Onu evine bırakıp çıkışa doğru ilerledim.
Tam arabaya binecektim ki gelen ıslık sesiyle arkama döndüm.
Bunun burada ne işi vardı?
Elbise bu...
Bölüm sonu.
Son sahne de sizce kim geldi?
Mihri'nin çocukluk hayali olan elbiseyi sizce kim aldı?
Kitabın final olup olmaması hakkında ne düşünüyorsunuz?
Sınır 350 oy
Kendinize iyi bakın ❤