JeongWoo စိတ္ပ်က္မိသည္မွာအမွန္
"ဒိမွာHyung ခင္ဗ်ားအားေနရင္ တျခားေနရာသြားပါဗ်ာ."
"မင္းငါ့စိတ္ကိုမဆြနဲ႕ေနာ္"
"ကြၽန္ေတာ့လမ္းကိုဘာလို႔လိုက္ဒုကၡေပးေနရတာလည္း"
"ငါေျပာၿပိးသားပဲမဟုတ္ဘူးလား"
"Hyung ျမန္ျမန္ဖယ္လိုက္တာေကာင္းမယ္.."
JeongWoo သူ႕အေမေမြးေန႕ေၾကာင့္လို႔ေျပာခ်င္ေပမယ့္
အာ့လိုသာေျပာလိုက္ရင္ သူ႕ကိုျပန္မလႊတ္ေပးမွာစိုးတာေၾကာင့္
ထိုကိစၥကိုထုတိမေျပာရဲ
"မင္းကိုဖယ္ေပးေနမွေတာ့ ငါဒိကိုဘာလာလုပ္ရမွာလည္း"
"မုန္းဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ စိတ္ကုန္တယ္"
JeongWoo ပါးစပ္ကရည္႐ြယ္ခ်က္မရွိပဲေျပာလိုက္တဲ့စကားေပမယ့္
Ruto ေဒါသကိုပိုဆြေပးသလိုျဖစ္သြားသည္မို႔
"မင္း...."
ေျပာေနရင္းJeongWoo လက္ကိုအတင္းဆြဲကာကားေပါေခၚတင္ၿပိး
သူကဥိးေဆာင္ကာJeongWoo ကားကိုဘယ္သူမွမသိေသာ
သူ႕ရဲ႕တိုက္ခန္းသို႔ေမာင္းလာခဲ့သည္
"ဒါဘယ္ေနရာလည္း ကြၽန္ေတာ္မလိုက္ဘူး....မလိုက္ဘူး.."
"JeongWoo မင္းၿငိမ္ၿငိမ္လိုက္မလား ငါအတင္းေခၚသြားရမွာလား"
"အဟက္...ခင္ဗ်ားေခၚတိုင္းလိုက္ရေအာင္ကြၽန္ေတာ္က...."
Ruto ကားေပါကအျမန္ဆင္းၿပိး
JeongWoo ကိုကားထဲကဆြဲထုတ္ေနသည္
."လက္နာတယ္..အားးး"
JeongWoo လက္နာလြန္းတာေၾကာင့္ေရာ
အားမမွ်တာေၾကာင့္ပါ ကားအျပင္ေရာက္လာသညိ
"လာ "
Ruto မေျပာမဆိုလက္ကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္တာေၾကာင့္
JeongWoo လက္ကယခင္ကအေတာ္နာေနတာ
အခုမွပိုၿပိး နာက်င္ရျပန္တာေၾကာင့္
"ေက်းဇူးျပဒၿပီးလက္ကိုမဆြဲပါနဲ႕ေတာ့..."
JeongWooေျပာရင္းမ်က္ရည္က်လာတာေၾကာင့္
Ruto ပိုၿပိးေဒါသထြက္ေနျပန္သည္
ဘာကိုလည္းဆိုတာေရေရရာ႐ူမရွိေပမယ့္
JeongWooသူ႕ကိုဘာလို႔အာ့ေလာက္စိတ္ဆိုးေနရလည္းဆိုတာကိုအေျဖမရွာနိုင္
သူကိုယ္တိုင္ေတာင္Ruto ကိုအေတာ္ေၾကာက္ေနၿပီေလ...
YOU ARE READING
I Think You Should {Completed}💙
Fanfictionျဖစ္ခဲ့တဲ့အရာအားလံုးအတြက္ မင္းေရွ့မွာဒူးေထာက္ပါရေစ.... Haruto က်ြန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ကိုနားမလည္နိုင္ေတာ့ဘူး Hyung,...... JeongWoo
