South Boys #1: Kiss Master (Published and to be adapted soon into mini-series)

Chapter 41

Sa tapat ng blue building kung saan nasa baba ang studio type apartment ko ay naroon ang pulang Audi. Sa hood niyon ay nakasandal ang isang lalaki na naka-black shirts at faded jeans, habang matalim ang tingin sa kotseng sinasakyan namin ni Arkanghel.

He already saw us. Umalis sa hood ng Audi si Hugo at nagsimulang lumakad papunta sa amin.

"D-dito na lang ako..." kandautal na ako nang lumingon kay Arkanghel.

"Hindi mo man lang ba ako pagkakapehin?" his voice was neutral now, and his expression unreadable.

Nanuyo ang lalamunan ko nang nauna pa siyang bumaba ng kotse kaysa sa akin.

Nakapamulsang lumakad si Hugo patungo sa pwesto ko. Nasa tapat na siya ng pinto ng kotse ay tila tuod pa rin ako rito sa loob. Kung hindi pa niya kinatok ang salaming bintana ay hindi ko pa maaalalang naka-lock pa pala ito. Saktong pagka-unlock ko ay hinila niya agad ang pinto pabukas.

"Baba na," malumanay ang tonong sabi niya.

Bumaba naman ako. Para akong nakalutang at hindi ko maintindihan kung bakit ganito ang pakiramdam. Nang kunin ni Hugo sa akin ang bitbit kong shoulder bag ay hindi man lang ako nakakibo o nakatanggi.

"Kumain ka na?" tanong niya sa akin. Malumanay pa rin.

"Oo."

"Saan? Sa office?"

"In our house," it was Arkanghel who answered him.

Lumipad ang paningin ko sa kanya. Walang emosyon siyang nakatingin sa amin.

Sa peripheral vision ko naman ay hindi nakaligtas sa akin ang pag-igting ng panga ni Hugo.

"Where's your place here?" tanong ni Arkanghel na ang kulay abong mga mata ay kalmanteng gumagala ng tingin sa paligid.

Itinuro ko ang blue building na nasa harapan lang namin. "Diyan." Nandito na rin kasi kaya para saan pa kung magsisinungaling ako kung saan ako rito nakatira.

Sumunod naman ang tingin niya sa itinuro ko.

"Diyan mismo ako sa unang pinto sa baba. Studio type apartment."

Tumango-tango siya at namulsa sa suot na jeans. Hindi na naalis ang paningin niya sa apartment ko. Kahit ayaw ko ay hindi ko maiwasang mailang.

Tumikhim ako. "Thank you sa paghatid. Pakisabi rin sa mommy mo, kay Ma'am Ingrid, salamat sa pag-invite."

Hinihintay kong pumasok siya sa driver's na hindi naman niya ginawa. Nakatingin pa rin siya sa apartment ko. Parang wala pang balak umalis. Ano bang problema niya?