𝘿Ö𝙑𝙈𝙀𝙇𝙞 & 𝙑.𝙄.𝙋. / 𝙩𝙚𝙭𝙩𝙞𝙣𝙜☣

•5.1°

"Sonunda geldin amk Mariana'sı"
denemeniz gereken bölümdeyiz şu an.

Büyük acılar çekip geldim. Eğitim hayatım bitiş noktasındayken, onu düzene sokup geldim. İyi okumalar...💜

●●●

Son iki koridorun, sol tarafına doğru adımlıyordum. Normalde boş binanın camlarından gelen rüzgar ile üşüyen yanaklarım, şu an sıcaklık hissediyordu.

Cesur Scooby Doo ayağına salak salak işlere kalkışan aptal biriydim. Şu an bu binada insanlıktan nasibini almamış lânet bir yaratık avındaydım resmen.

Elimdeki telefonun bildirim sesi ile beraber duyduğum kadın çığlığı kulaklarımı acıtırken, düşünmeden sesin geldiği naylon parçaları asılı olan odaya girdim.

İçeri girer girmez, şakaklarıma dayanan soğuk namlu ile gözlerim odada dolanmıştı.

Sedye benzeri bir zeminde tavana bakarak gülen kadının, kan teması içerisindeki yarık karın bölgesi ile dudaklarım aralanmıştı.

"Hassiktir! Kadına n'aptınız oğlum?"

Yüksek çıkan sesim ile beraber, kadının yanında duran iki adam şaşkınca bakmıştı bana.

"Sezgin, toplayın malları. Kadını da öyle bırakın. Gitmemiz lâzım. Acele edin!"

Üzerinde yeşil bir kumaş olan adam, başıyla onaylayıp kadına dönmüştü.

Gözlerim bu kanlı tabloyu incelerken başımdaki silâhı tutan adam, silahını bırakıp aniden eliyle dudaklarımı kapatınca, elimdeki telefon yere düşmüştü ve ben hâlâ kanlar içinde olmasına rağmen kafası uçmuş gibi gülen kadına bakıyordum.

Kadının içinden kana bulanmış paketler çıkarıyorlardı!

Dudaklarıma baskı uygulayan elin sahibi olan adam, aniden beni yere oturtunca sırtımdaki sürtünmeden dolayı acı hissetmiştim. Bir elimin üzerine ayağı ile basarken ezilen parmaklarım ile yüzüm buruşmuştu.

Edis demişti sana geri zekâlı tek gitme diye...

Gözlerim kanlar içindeki kadından ayrılıp, üzerine oturan adama gelince, iğrenç bir şekilde bana bakıp gülmüştü.

"Yaramaz kız çocuğu. Buraya gelmen hiç akıl kârı bir iş değildi. Bunun bedelini 'yüksek dozdan ölen genç kız' tabiriyle gömülürken ödeyeceksin."