Everything's changing (Dutch)

Hoofstuk 10

¤ Zack's P.O.V. ¤

Toen Saphira zei dat we naar buiten moesten gaan, vroeg ik niks. Ik zou er toch wel achterkomen. Daarom stond ik nu vol spanning naast haar. "Saph? Wat is nu de bedoeling?" "Ik weet het niet, Aurora zei dat ik met jou naar buiten moest gaan." Zei ze onzeker.

¥ Saphira's P.O.V. ¥

Na iets van 10 minuten wachten, voelde ik iets veranderen in mijn lichaam. Ik begon m'n opeens zweterige handen af te vegen aan mijn broek. "Zack, ik heb het echt heel warm." Mijn voorhoofd begon nu ook te zweten. Zack legde zijn hand op mijn voorhoofd. "Jezus, Saphira. Je hebt hoge koorts. Kom we gaan weer naar binnen." Opeens schoot er pijn door mijn benen, ik zakt op de grond met een schreeuw van pijn. Er schoten allemaal scherpe prikkels door mijn lichaam. Ik hoorde een paar botten in mijn lichaam knappen. Ik schreeuwde het uit van de pijn. Ik voelde Zack's armen om me heen, maar ik ik bleef mijn longen uitschreeuwen. En voor de zoveelste keer deze dagen viel ik flauw.

# Aurora's P.O.V. #

Eindelijk, het gebeurde. Ik had hier al zo lang op gewacht. Ik had natuurlijk wel medelijden met Saphira, omdat ze heel veel pijn leed, maar dit was eindelijk mijn moment. Al sinds ik klein was had ik er op gewacht tot ik eindelijk mijn eigen mens kreeg. Ik was één van de laatste van mijn generatie. De rest had allemaal al op hun veertiende een mens gekregen. Maar ik hield stug vol dat ik anders was, en ik een speciaal iemand zou krijgen. De directie van de WolfAcademie had het ook al door. Daarom gaven ze me een speciale studie, ook al duurde die 50 jaar langer. Onze levens zijn immens verlengd. Mijn mentor is nu al 800 en heeft al heel veel meegemaakt. Maar wat dan ook, ik vond het allemaal goed, anders zou ik toch maar vijftig jaar blijven wachten. En plus hoe vaak kwam het nou weer voor dat iemand een Alpha als mate kreeg?! En dat gevoel dat je kreeg als je je ogen open deed in je bloedeigen vorm en dan je mate ziet. Gewoon niet te beschrijven. Alleen nu komt het lastige deel eraan. Saphira leren zelf te transformeren...

¥ Saphira's P.O.V. ¥

Saphira? Gaat het wel goed daar?? Heel veel spierpijn, wat is er gebeurd? Je bent voor de eerste keer getransformeerd! Het was zo gaaf he! Alleen het deed wel pijn. Maar als je nu je ogen open doet, zie je wat ik zie! Echt niet normaal dit! Aurora klonk echt als een klein kind, maarja ik kan niets zeggen. Waarschijnlijk heeft ze hier heel lang op gewacht. Maar toen drong het tot me door, ik was getransformeerd. Voor de eerste keer. Maar man, wat deed dat pijn. Ik kan me er gelukkig niets meer van herinneren, maar ik hoop dat het de volgende keer niet weer zo pijnlijk is. Ik deed heel langzaam mijn ogen open, en wat ik zag kon ik inderdaad niet geloven. Alles kwam op volle snelheid op me af, maar ''ik'' sprong net optijd opzij. Naast me zag ik een donker bruine wolf rennen. Hij had veel littekens. Terwijl ik hem zat te bestuderen, drong het tot me door dat ik naar Zack keek. Dit was de eerste keer dat ik hem zo zag. Aurora? Ben jij dit nu, die hier zo rent? Ja, het is zo gaaf hea, eindelijk door het bos rennen met Zachary. Hier heb ik al mijn hele leven op gewacht. Ja inderdaad, het is heel gaaf. Maar word het terugtransformeren ook heel pijnlijk? Ik heb overal spierpijn van de transformatie... En wanneer gebeurt het? Dat weet ik niet kleine, dat zijn vragen die zelf nog niet heb meegemaakt. Maar wat ik wel weet dat je eerste transformatie maximaal een hele dag kan duren en als je tot rust bent gekomen komt het vanzelf. Maar ik zou nu gewoon relaxen en toekijken. Is goed.

En zo verliep de rest van mijn dag, rennen met Zack door het bos als mijn bloedeigen wolf...