Merhabalar!
Okuyan var mı bilmiyorum. Okuyacak kimse var mı onu da bilmiyorum fakat kendimi açıklama gereği hissettim.
Bunu aynı uçurum kenarında haykırışlara benzettim biraz. Kimse yok ama birşeyler söylüyor boşluğun seni anlamasını bekliyorsun.
Bir kitap yazmak istedim. Neden yazmak istediğimi bilmiyorum. Bir anda oluveren birşeydi. Fakat roman yazmayacağım. Denemeler yazacağım. İçinde birçok düşüncemi öldüreceğim ve eğer okursanız sizin de benimle öldürmenizi isteyeceğim. Şu anlık benim için bunun önemini bilmiyorsunuz fakat diğer bölümde açıklamış olacağım. Evet, bir deneme aracılığıyla olacak bu.
Benim gibi düşünmekten kafası patlayacak, her an düşünmeden duramayan insanlar var mı merak ediyorum. Beyni patlayacak buna rağmen ağzını bıçak açamayan insanların varlığı neden bilmiyorum ama beni rahatlatıyor. Çünkü bende öyleyim ve bilirsiniz, benzerlikler insanı birbirine çeker.
Umarım benimle düşüncelerini öldürmek isteyen insanların varlığını hissederim. Çünkü ben her insanın rengarenk bir mezarlığının olması gerektiğine inanıyorum. Kasvetli yada soğuk ve ıssız değil aksine capcanlı ve dipdiri. Ölümleri aslında o düşüncelerin kurtuluşu çünkü...
Öldürerek kurtarmak istediğim düşüncelerim çok fazla ve ben elimden geldiğince onları öldüreceğim.
Yorumlarınızi bekliyorum.
Sağlıcakla kalın. ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜŞÜNCELER MEZARLIĞI
Non-FictionÖldürülen, ölüme mahkûm ettiğim binlerce düşüncem var. Kendime onları ölüme mahkûm bırakmayacağına dair söz vermiştim. Sözlerine sadık bir insan olmayışından mıdır bilinmez bu sözümü ayaklarım altına alıp çiğniyorum. Zihnimden başka zihinlere süzü...
