ŞEYTANLA ANLAŞMA

9. Bölüm:*

    Veterinerden çıktım. Bir kafede oturup kahve içmeye karar verdim. İleride bir kafe vardı. Oraya gittim. İki katlıydı. Yukarı çıkıp bir masaya oturdum.

      ‘’Bir kahve alabilir miyim?’’ dedim oradaki çalışana. Sabah olduğu için fazla müşteri yoktu. Kahve için beklerken, yan tarafımdaki masaya, Kaori ile en yakın arkadaşı Hitomi oturdu. Onları orada görünce biraz şaşırmıştım. Neden okulda değillerdi ki?

   Hitomi bana baktı, ‘’Bugün okul yok muydu?‘’ diye sordu. Benimle neden konuşmuştu? Normalde bu kızlar benimle değil konuşmak, suratıma bile bakmazlardı. Hep kendi aralarında, popüler erkeklerle takılırlardı. Ama daha da önemlisi neden onlarda okulda değildi?

      Ben ‘’Bana mı sordun?‘’ deyip emin olmak istedim.

        ‘’Burada senden başka kimse olmadığına göre, evet... Bugün okul yok muydu?‘’

      Ben de ‘’Vardı‘’ deyip kısadan kestim. Nasıl konuşmam gerektiğini bile bilmiyordum. Kaori, konuya girdi;

       ‘’Sanırım sen de bizim gibi okulu astın.‘’ dedi.   

     Yüzüm biraz kızarmıştı. Onlarla konuşurken gerginlikten mahvoluyordum. Avuçlarım terlemeye başlamıştı. Garip bir şey söyleyip kendimi rezil etmekten korkuyordum. 

    "İnsanın kendine ayıracak zamanı olmalı" dedim. Kaori, hafiften gülümsedi. Gülümsemesi o kadar güzeldi ki. O, gülümserken bakmaya doyamıyordum.     

     Sonrasında önüme döndüm ve beklemeye başladım. Az önce zar zor konuşmuştum. Gerginlik içindeydim. Biraz daha konuşup herşeyi mahvetmek istemedim. Ama sanırım bu hareketimden huzursuz olmuşlardı. Çünkü Hitomi konuşmak için derin  bir nefes aldı.

    "Hey, havalı olmaya mı çalışıyorsun? Bizimle konuşmak istemiyorsan bunu söyleyebilirsin."

        O an ne diyeceğimi bilemedim. Sadece onlara şaşkınlıkla bakabilmiştim. Bu arada yüzüm daha da kızarmıştı. Bir aptallık yapmak istemiyordum. Ağızımdan bir kelime bile çıkaramamıştım. Sadece hayır anlamında kafamı sallayabilmiştim. Kaori;

      "Yanına oturabilir miyiz?" dedi. O bunu sorduktan hemen sonra benim de ağzımdan istemsizce "Tabi" kelimesi çıkmıştı.

    Masama oturdular. Kendimi rezil etmeden bir an önce zamanın geçmesini istiyordum. Hitomi;

       "Farklı birisin..." dedi gülümseyerek. 

      Aslında tam hedefini vurmuştu. Ben farklı biriydim. Şeytanla anlaşma yapmış ve insanları öldüren kişiydim. Bir nevi katildim. Ama katil olmak umrumda değildi. En azından, işe yaramaz hayatımdan bir kez olsun keyif alabiliyordum.