Σε θελω δικό μου.

Part 15

Ετοιμαστικα γρήγορα να φύγω.Χωρις να κάνω τίποτα ιδιαίτερο.Εκανα ενα ντους ντύθηκα έβαλα μάσκαρα και λιπγκλος, πήρα κλειδιά ,χρήματα και στο τέλος άφησα ενα σημείωμα στην Μαμα μου λέγοντας οτι θα πηγενα στην Λιλη και θα κάναμε τα μαθήματα μαζί και επίσης θα κοιμόμουν εκει μιας και η Λιλη μου το είπε τελευταία στιγμή.Στην πραγματικότητα ομως για τα μαθήματα εγω θα ελυνα και εκείνη θα μου έλεγε τα τελευταία κουτσουμπολια και εγω πάλι θα εκανα οτι με ενδιέφεραν.Μαλισταααα.
Μόλις βγήκα κοκκαλωσα ηταν παρκαρισμένη μπροστα απο την πολυκατοικία μια άσπρη λιμουζίνα ηταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ.Και μπροστα στη πόρτα της λιμουζίνας στεκόταν ένας άνδρας μεγάλης ηλικίας ντυμένος με μαύρο πανωφόρι και ενα περίεργο καπέλο και όταν με είδε χαμογέλασε.
"Είσαστε η Κ.Αντωνοπουλου;"
"Ν-Ναι"
Άνοιξε την πόρτα και μάλλον περίμενε να μπω μέσα.
"Δεν καταλαβενω απο που ξέρετε το όνομα μου;"
"Η Κ.Σοφιανου μου είπε να έρθω να σας πάρω απο το σπιτι σας για να μην χρειάζετε να περπατήσετε η να πάρετε ταξί"
"Μάλιστα αλλα δεν ειναι υπερβολικό;Ενοω μην σας κουράσω."
Μου χαμογέλασε θερμά.
"Μην ανυσηχειτε αυτή ειναι η δουλειά μου και γνωρίζω πολυ καλα την Κ.Σοφιανου"
Του χαμογέλασα και εγω.
"Μάλιστα ευχαριστω πολυ"είπα και μπήκα μέσα.Εκεινος έκλεισε την πόρτα μου και μετα μπήκε στην θέση του οδηγού.Αλλα δεν μπορουσα να του μιλήσω γιατι είχε ενα χωρισμα μεταξύ του οδηγού και των επιβατών.Μεσα η λιμουζίνα ηταν τεράστια και δεν είχε τις κλασικές θέσεις αλλα ηταν καναπέδες που ηταν ο ένας απέναντι απο τον αλλο ώστε να κοιτάζονται οι επιβάτες.Ολα ηταν άσπρα και με ροζ αποχρώσεις.Χμμ η Λιλη σίγουρα έβαλε το χεράκι της στην διακόσμηση.Αλλα ηταν ευχάριστος ο χώρος και μου άρεσε πολυ μιας και δεν είχα ξαναμπεί ποτε μου, μέσα σε λιμουζίνα.
Μετα απο ενα τέταρτο φτάσαμε και όταν μου άνοιξε την πόρτα της λιμουζίνας ο κύριος για να βγω εξω γουρλωσαν τα ματια μου.Ηταν ακριβώς όπως στις ταινίες.Ηταν μια έπαυλη με εναν τεράστιο κήπο και οι δυο δρόμοι απο τις δυο εισόδους ενώνονταν στην μέση και εκει ηταν ενα συντριβάνει που έκανες τον κύκλο να περάσεις γύρω του.Αυτο το σπιτι σου προκαλούσε δέος.Το κτήριο ήταν άσπρο με τεράστιες κολόνες που το περιτριγυριζαν.Οταν πάρκαραμε μπροστα στα μεγάλα άσπρα σκαλιά μας περίμεναν κάποιοι άνθρωποι που έμοιαζαν με το προσωπικό.Οταν ανέβηκα τα σκαλιά ο κύριος στάθηκε δίπλα μου απέναντι τους.
"Αυτή ειναι η Κ.Αντωνοπουλου φίλη της Κ.Σοφιανου οπότε περιμένω να φέρθηκε με άριστη συμπεριφορά."
"Μάλιστα Κ.Καλογεροπουλε."απάντησαν ολοι μαζί χαμηλωφονα.
Μετα γύρισε προς εμένα.
"Ελάτε"
Άρχισα να τον ακουλουθω.Οταν μπήκαμε μέσα ο χώρος η διακόσμηση η αρχιτεκτονική μου έκοψε την ανάσα.ΟΥΑΟΥ είπα στον εαυτό μου.Ποτε δεν μιλήσαμε με την Λιλη για τους γονείς της το απέφευγε το θέμα όπως και εγω για τον πατέρα μου.Αλλα φενοταν πως είχαν μια πολλη καλή δουλειά.
Ηταν δυο σκάλες που ανεβενες αλλα σε έβγαζε στο ίδιο χώρο.Δεν ηταν ίσιες αλλα έκαναν μια στροφή και ωσο πιο πάνω ανεβενες μικρεναν.Μετα όταν συνεχειζες υπήρχε ένας μεγάλος διάδρομος με πολλές πόρτες αλλα οι πιο πολλες ηταν κλειδωμένες , δεν ειδα τίποτα οχι οτι είχα καμία δουλειά να δω.Εγω προχωρούσα πίσω απο τον Κ.Καλογεροπουλο ξαφνικά ομως σταμάτησε μπροστα σε μια πόρτα.
"Περάστε η Κ.Σοφιανου σας περιμένει."
Μπηκα μέσα στο δωμάτιο και αυτο που αντίκρισα ηταν απίστευτο.Οι τοίχοι ηταν βαμμένοι με ενα απαλό ροζ χρωμα και υπήρχε ενα βασιλικό κρεβάτι με πολλες ροζ αποχρώσεις και σχέδια.Υπηρχε ένας τεραςτιος καθερφτης και μπροστα ενα μεγάλο τραπέζι-γραφείο με όλων των ειδών τα βάφτηκα.
Ηλεκτρονικά που δεν τα περίμενα για ενα κορίτσι όπως η Λιλη και οι τοίχοι διακοσμιμενοι με όλα τα γνωστά αγοριστικα συκροτηματα,τραγουδιστές,ηθοποιοί,και γενικά γνωστοί άνθρωποι.Αλλα το δωμάτιο ηταν έτοιμο και περιποιημένο..Αυτο το κορίτσι είχε στυλ ενα δικό της μοναδικό στυλ.
"Άντε κορίτσι μου επιτέλους!"εμφανιστείκε η Λιλη απο μια μέσα απο μια πόρτα.
"Συγνωμη που άργησα χαζό"
"Θα δω αν θα σε συνγχωρισω αργότερα!"είπε και μου έριξε ενα δολοφονικο βλέμμα.
Γέλασα.
Άρχισε να κατευθύνετε προς ενα αλλο τραπέζι που δεν το πρόσεξα πριν.
Πάνω του βρίσκονταν οι υπολογιστές τελευταίας τεχνολογίας.
Έκατσε σε μια βολική καρέκλα και τον άνοιξε.
"Έλα ντε κάτσε"
Είπε και μου έδειξε μια καρέκλα για να κάτσω δίπλα της.
"Τι ενουσες με την λέξη έρευνα;"
"Θα δεις ,θα δεις"
Άρχισε να γράφει κατι στο πληκτρολόγιο αλλα δεν ειδα τικοίταζα εξω το μπαλκόνι της που είχε θέα όλη την θάλασσα.
Μετα γύρισα να κοιτάξω για να δω τι διάβαζε.
"ΕΕ Λιλη τι κανεις;και γιατι βλέπεις τις φοτογραφιες αυτουνου;
Στην οθόνη υπήρχαν φοτογραφιες απο εναν απο τους φίλους του Άρη.Αυτος που ήθελε να τον σταματήσει όταν ήθελε να μας διώξει ο Άρης στην καντίνα.Ηταν πολυ όμορφος αλλα οχι σαν τον Άρη.
"Λοιπόνννν επειδή είμαι σιγουρη οτι δεν έχεις ιδέα ποιος ειναι ο καθένας είπα να σου δείξω για να ξερεις."
"Γιατι;"
"Γιατι όταν θα γίνει "κατι" με τον Άρη να ξερεις κατι για τους φίλους του και για τον ίδιο"
"ΠΡΟΤΩΝ,δεν μου αρέσει ο Άρης,ΔΕΥΤΕΡΩΝ,δεν θελω να γίνει κατι με τον Άρη,ΤΡΙΤΩΝ,τι με νοιάζει τι κάνουν οι φίλοι του και ΤΕΤΑΡΤΩΝ,δε θελω να έχω ΚΑΜΙΑ σχέση μαζί του!"
"Ναι ναι ναι οτι πεις φιλενάδα!"μου χαμογέλασε ειρωνικά.
"ΛΙΛΗ!Ελααα πάμε να κάνουμε τίποτα αλλο"
"Αν κάτσεις να ακούσεις μετα θα φάμε πίτσα σουβλάκι μακαρόνια και οτι αλλο θες!"
"Δεν πεινάω"αλλα εκανα λαθος μόλις τα άκουσα όλα αυτα η κοιλιά μου γουργουρισε.
"Εισαι πολυ κακή ψευτρα"είπε και γέλασε.
"Ναι ναι καλα άντε δειξε μου να τελειώνουμε."
"Λοιπόν εδω λέει,Κωστας Λαμπροπουλος, εξαιρετικός γλύπτης,πολλα βραβεία,γνωστές εκθέσεις γλυπτικής,φανταστικό γλυπτικο χέρι.Λενε πως ειναι ένας απο τους καλύτερους και εντυπωσιακοτερους γλύπτες της εποχής του.Τωρα πάμε στα πιο πρωσοπικα.Η μητέρα πέθανε απο ενα δυστύχημα όταν ηταν 10 χρόνων,καημένος.Ο πατέρας τους ειναι μεγαλοεμπορας αυτοκινήτων.Δεν λέει τίποτα αλλο.Μετα συνεχίζει να λέει για εκείνος διάφορες γλυπτικές εκθέσεις που θα κανει.".
"Πάμε στον επόμενο.Λοιποννν Μιχάλης Ασιμακης,20,γνωστός για ποδοσφαιρικές ικανοτιτες.Παιζει σε μια πολλη γνωστή ομάδα τις Γαλλίας,εχει πάρει πολλα βραβεία,κύπελλα και μπλα μπλα,α κοιτά είχε μια συνεντεύξη σε ενα γνωστό γαλλικό περιοδικό,αλλα επειδή βαριέσαι να ακούσεις δεν θα σου πω τι γράφει αλλα ο τίτλος ειναι "κακό αγόρι" λέει πως δεν ειναι ο τύπος σχέσεων και οτι δεν εχει ερωτευτεί ποτε του.Αυτα."Αλλα η Λιλη συνέχιζε να βλέπει φωτογραφίες του.Μεχρι που πέτυχε μια που ηταν χωρίς μπλούζα.Ηταν πολυ εντυπωσιακό το θέαμα.Μετα κοίταξα την Λιλη.
"Μήπως ειδα ενα κοκκινησματακι Λιλακι;"
"Τι;Οχι!Θα θελες!"
Πριν πω τίποτα αλλο συνέχισε.
"Και τώρα η στιγμή που ολοι περιμέναμε.ΑΡΗΣ ΑΓΟΠΟΥΛΟΣ."είπε και άρχισε να γελάει δυνατά.
Κόκκινησα σαν πατζαρι.
"Σσσς σκάσει βλάκα θα με κανεις ρεζίλι"αλλα συνεχειζε να γελάει.
"Και μετα μου λες οτι εγω κοκκινηζω."
"Ωραια ωραια άντε να τελιωνουμε!"
Καθάρισε το λαιμό της και άρχισε να μιλάει.
"Λοιπόν για να σου πω την αλήθεια δεν λέει πολλα."
"Ε;"
"Κοιτά!"
Αρχισα να διαβάζω.
"Άρης Αγοπουλος,20,γιος πασυγνωστου επιχειρηματία,ο πιο πιθανός διάδοχος της εταιρείας,..."
Και τίποτα μετα έβγαζε διάφορα άσχετα άρθρα.
"Καλα σίγουρα ειναι πολυ ιδιωτική η ζωή του"διέκοψε η Λιλη τις σκέψεις μου.
"Ναι σίγουρα..."είπα αλλα δεν σταματαγα να σκέφτομαι γιατι δεν υπαρχουν πληροφορίες για τον Άρη.
Ξαφνικά ένας δυνατός ήχος ακούστηκε απο τον υπολογιστή της Λίλης.
"Τι στο...;"
"Τι ειναι αυτο"
"Αυτο ειναι ενα κουδουνακι που χτυπάει μια στο εκατομμύριο."
"Γιατι;"
"Γιατι με ενημερώνει για κάποια πολυ σημαντικά συμβάντα που προκητε να γίνουν και όταν λέω πολυ σημαντικά ενοω ΠΟΛΥ σημαντικά."
"Α ωραια τι ειναι αυτ-"
"OH.MY.GOD"είπε και κοίταξε με ορθάνοιχτα γεμάτα δέος ματια την οθόνη και με ανοιχτό το στόμα.
"Τι;τι έγινε;"
"Μαρίνα ετοιμάσουν για το πιο τρομερό και σημαντικό πάρτυ της ζωής σου"
"Γιατι πιος το κανει;"είπα περιμένοντας με ανυπομονησία.
"Ο Άρης"είπε και πάγωσα.