Yine bir şeyler yazmak için geldim. Aslında ilk yazdığım yazıyı buldum tesadüfen. Bu vesile oldu bu sefer yazmama. Merak etmeyin bu sefer hüzünlü bir hikaye anlatmayacağım. Çünkü hayatım bir Noel gecesinde tamamen değişti. Kötü anılar anlatılırken, güzel anıların kaybolup gitmesini istemiyorum. Belki bunları okuyan biri olursa, imkansız diye bir şeyin olmadığına inanabilir. Gerçekten imkansız yoktu. İmkanlar yaratmamız için kendi elimizdeydi.
Nedense yazacaklarım aklıma geldikçe gülümsüyorum. Oysa yıllar önce o kağıt parçasına yazarken ağlamaktan gözlerim bile ağrımıştı. Zaman birçok şeyi değiştiriyordu, bazı şeyleri tekrarlayabildiği gibi.
Her Noel'de bir ökseotunun altında birbirimizin öpücüklerini paylaşmamız tekrarlanan şeylerden sadece biriydi.
Kasabaya döndüğüm o gün bana ilk defa o şekilde açılmıştı ve o anı hatırlamak çok özeldi. Ayrıca bir o kadar da nefes kesiciydi. Çünkü geceyi tamamen birlikte geçirmiştik. Valizlerimi atari salonuna bırakmıştık ve el ele sokak ışıklarının altında yürümüştük. Üzerimize süzülen kar taneleri her şeyi daha da güzelleştiriyordu. Ve onlarda her seferinde şahit oluyordu sevgimize. İnanılmaz bir şekilde her 25 Aralık gecesi kar yağıyordu. Bazen kar fırtınası yüzünden dışarıya çıkamadığımız oluyordu ama evde hep bir ökseotu bulunurdu. Noel için olan alışverişlerde almayı ihmal etmezdik.
O gece saatlerce yürümüştük kar altında. Ne kadar üşüsekte ikimizde umursamamıştık. Hatta bir ara durup kar topu savaşı bile yapmıştık. Daha önce lise yıllarımızda da yapmıştık ama hiç o gün olduğu kadar eğlenceli olmamıştı. Özellikle yere düştüğümde beni kaldırmak için gelirken ayağının kayıp üzerime düştüğü kısım en unutulmazıydı. Biraz acı vericiydi benim için ama sonra onu öpmek güzeldi. Tüm acıyı unutturmuştu.
Sabah olmak üzereydi onun evine dönerken. Tüm yol boyunca yine el ele ilerlemiştik. Etrafta ayaklarımızın karda çıkardığı ses haricinde, sessizlik hakimiyetini sürdürüyordu.
Onun evine girdiğimizde ailesi çoktan uyumuştu. Bu yüzden olabildiğince sessiz olmaya çalışmıştık. Hava aydınlanmadan önce kendimize birer sıcak çikolata yapmıştık ve yanan şöminenin ısısı ile içmeye başlamıştık. Hayatımın en güzel günüydü sanırım. Üzerimize yağan karın ardından, üzerimize doğru bulutlar arasından arada görünerek doğan güneş eklenmişti. Tarifsizdi. Çünkü hisleri anlatmak en zoruydu.
Biraz orada oturarak ateşi seyrettikten sonra onun odasına gitmiştik. Hep hayalini kurduğum gibi kolları arasında uyuma fırsatı bulmuştum. Ve o günden sonra çoğu gün onun kolları arasında uyuyacağımı daha önce birisi söylemiş olsa, sadece gülüp geçerdim.
Ailelerimizin kabullenmesi zor olsa da, en sonunda hayatı yaşamamızı söylemiştiler. Üniversite bitene kadar çok görüşemesekte, sonrasında birlikte yaşayacağımız bir ev tutmuştuk. Tabi üniversitenin bitmesi kabus gibiydi. Onu kaybedecek olmaktan korkarak geçerdi her günüm. Ama boşuna bir korku olduğunu anladım. Çünkü birkaç saate zili çalacak kişi o olacaktı. Hatta dün birlikte yılbaşı alışverişine gittiğim kişide oydu. Bazen geceleri gökyüzüne bakarak dalıp giderdim. Eğer yaşadıklarımın hepsi bir hayalse, gerçeğe dönmek istemediğimi mırıldanırdım içimden.
Ayrıca şunu söylemeyi unutmamalıyım. Johnny'nin hayali gerçek oldu. İleride teknolojinin oldukça ilerleyeceğini söylemişti ve gerçekten çok hızlı bir şekilde ilerliyordu. Oyunlar gün geçtikçe daha iyi hale geliyordu. O gün onun hayaline karşı kötü bir şey söylemediğim için mutluyum. Çünkü hevesi kırılarak belki bu günlere gelemeyecekti. Hem eskisi kadar oyun oynamıyor. İş yerinde iken saatlerce oyunlarla uğraşıyorken, geriye kalan zamanını farklı değerlendiriyordu. Yinede bazen yeni tasarladıkları oyunları getirirdi ve birlikte denerdik. Eski zamanları hatırlatırdı o anlar her seferinde. Ama beni umursamadan sadece oyunlara dalan adam kaybolmuştu. Yıllardır birlikte olsak da, birbirimizden hiç sıkılmamıştık. Beni en mutlu eden de kesinlikle buydu. Aşkın bir süre sonra biteceğini söyleyenleri duymuştum. Belki doğrudur ama asıl önemli olan gerçek sevgiydi. O tükenmeyecek kadar fazlaydı. Bazen kalbime ağırlık yaptığını hissediyorum. Sanki patlayıp dışarı çıkmak istermiş gibi.
Ve bugün bir Noel daha gelip geçiyor. Umarım yaşadığımız sürece her Noel'de sevdiklerimiz ile birlikte olabiliriz.
Mutlu Noeller!
-2016, Jung Jaehyun.
Bu yazıyı ben de tesadüfen buldum ve bir şeyler eklemek istedim. Ardından geri aldığım yere gizlice koyacağım. Jaehyun'un haberinin olmasını istemiyorum.
Bu Noel'de gerçekten çok güzeldi ve ona itiraf etmeden önce fark etmiştim ki, onunla geçirdiğim Noeller daha farklıydı. Belki de bir şeyleri düşünmemi sağlayan şey beni öpmesinden çok buydu. Neyseki en sonunda doğruları bularak o gece onu beklemiştim. Gelmeyeceğinden o kadar korkmuştum ki...
Ve eğer gelmeseydi, belki de onu tamamen kaybetmiş olacaktım.
Noel Baba'ya teşekkür ederim. O gece onun gelmesini dilemiştim sadece ve gerçek oldu.
Bu Noel'de de onunla mutlu olmayı dilemiştim ve bu da gerçek oldu. Umarım Noel Baba herkesin dileklerini elinden geldiğince gerçekleştirebilir.
Mutlu Noeller!
-2016, Johnny Suh.
