pulsarlar dağılıyor şeyhimin dudaklarında
daha hiç görmediğim yarıklardan sızıyor kan
şimdi diyorum görüyorum olanca çıplaklığında alacaları
annem ceketimin vatkalarında gezdiriyor kesik parmaklarını
üzülüyorum, üzülüyoruz
matruşka gibi doğururken meryem ana isayı
kim sikti lan bu kadını derken taşlaşıyor tanrı
çok suçlu hissediyorum çünkü ben kimin sperminden olduğumu da bilmiyorum
ve o zamanlar DNA testleri de icat edilmiş değil
kimse kanıtlayamadığı için piçliğimi
tanrı çocuğudur deyip kollarımdan geriyorlar çarmaha
olmakta bir hayli yalnızlıktır aslında
diyemiyorum
üzülüyorum, annem ağlıyor
-isa isa, neden isa'sın sen?
aşkın oklarını kırıp attığımdan
ne juliet görüyor gözüm ne romeo
kati olmayan her şey hastalıklı geliyor dimağıma
seviyorum oysa delicesine ve delirircesine
fırıl fırıl dönüyor welther
elim namluda
bir elma ve bisiklet arasında ki farkları anlatmaya soyunmuş şeyhim
dur dememek için yutuyorum küçük, büyük dilimi
ve Allah çok kızgın şeyhime
üzülüyorum, üzülüyoruz
bir tay yıkıyoruz
kemiklerini ateşe atıp fal bakıyoruz
Allah beni kabul etmiyor
kalıyorum ortada, piç diyorlar,
üzülüyorum, annem ağlıyor
