Gülerek kendimi yatağa bıraktığımda, içimden keşke söyleseydim diyordum kendime.

Ama bu hikaye benim ona anonim olarak yazmamla başlamamış mıydı zaten?

Öyle olarak devam etmesin mi?

Yan taraftaki yastığı alıp çığlık atarken yüzüme bastırdım.

Benden hoşlanıyordu, bana aşık olmaktan korkuyordu. 11 yıl sonra, 2 gün üst üste benimle öpüşmüştü. Hem de daha sevgili bile değilken.

'Sevgili olsanız kim bilir neler olur, uuuhuu 2. çocuğu bekliyor olurdun?!"

İç sesimin dediği şeyle kalbim teklerken, Edis'in sesini duydum.

"Duygu, kendini boğmaya mı çalışıyorsun tatlım? Gene ne dedi sana Yiğit?"

Yüzümdeki yastığı indirip, dirseklerim üzerinde doğruldum.

"Önce öptü, sonra Dövmeli Kız'ı sevmem gerekiyor benim, dedi ve gitti."

Ege, ağzına götüreceği kaşığı puding dolu kaseye düşürürken gülümsemiştim.

"Benim bu kuzenim gerçekten şerefsizmiş arkadaşlar. Hem öpüyor, hem de gi... Bir saniye, sen niye gülüyorsun Duygu?!"

Yanıma gelip, eliyle ateşime bakan Ekin'in elini tutup güldüm.

"Ekin, Dövmeli Kız benim zaten."

Ekin yatağıma doğru düşerken Edis ve Mavi onun bu hâline gülmüştü.

"Biz sana söylemeyi unutmuşuz ya. Ekin, iyi misin?"

Ekin'in suratına minik tokatlar atan Mavi'ye daha sert vurmasını söyleyen Ege, gelip yanıma oturduğunda Ekin başını kaldırıp Mavi'ye parlayan gözlerle baktı.

"Aslında bi' öpsen iyi olacağım Mavi."

"Ee, oldu o zaman. Biz kalkalım."

Edis alaylı sesiyle konuştuğunda Mavi, Ekin'e gülümseyip yanağından öptü.

"Upss, Mavi'den beklenmedik hareketler. Ekin kesinlikle Mavi'nin aklını başından almış."

Ege, kasedeki son pudingi de kaşıklayıp konuştuğunda çenesini kapatmasına yardımcı oldum.

"Neyse, onu bunu boş verin de. Benim hiçbir şeyden habersiz olan biricik kuzenime ne olacak?! Benim yengem kim abi?"

Ekin'in bana bakarak konuşmasıyla, gözlerimi pencereye kitledim. Ne yapacaktım ki ben?!

"Yiğit'in, Dövmeli Kız'ımıza yazmasını bekleyeceğiz. Sonra da Dövmeli Kız, Yiğit'in karşısına çıkacak. Vee bumm! Mutlu son."

Edis'in konuşması bitince gözlerimi pencereden ayırdım.

"Ne yani?! Ona anonim olarak yazmaya devam edeyim?"

Hayretle Edis'e sorduğumda başını sallayıp, onay verdi.

"Aynen öyle yap bence. Çünkü seni Dövmeli Kız olarak sevsin istemiştin sen. En başında da ona Dövmeli Kız olarak yazmadın mı zaten? Birkaç hafta sonra Yiğit'in doğum gününde çıkarsın karşısına. Ben Dövmeli Kız'ım dersin. Bence aşırı iyi olur."

"Ben de Edis'e katılıyorum. Kulağa eğlenceli geliyor."

Ekin'in de Edis'e hak vermesiyle gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.

Onu 11 yıl boyunca uzaktan sevmişken birkaç hafta beklemek bile zor geliyordu.

"Tamam o zaman. Birkaç hafta sonra ona en güzel doğum gününü vermek için ona herşeyi açıklayacağım."

●●●

Pek önemi olan bir bölüm değildi.

Biliyorum beklentinizi karşılayamadım
ama Yiğit ve Duygu için en özel anı yakalamaya çabalıyorum.

Ve biraz da texting yazmak istiyorum.
Ben bu hikayeye Dövmeli Kız ile başladım.
Onunla devam etme zamanı...






𝘿Ö𝙑𝙈𝙀𝙇𝙞 & 𝙑.𝙄.𝙋. / 𝙩𝙚𝙭𝙩𝙞𝙣𝙜☣Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin