I'M HIS GIRL

I'M HIS GIRL PART 3

'I'm sick,Ame…at may taning na ang buhay ko…'
'I'm sick,Ame…at may taning na ang buhay ko…'
'I'm sick,Ame…at may taning na ang buhay ko…'

Her words echoed to my ears and I can't stop thinking about it! What if she's really saying the truth? A-nong gagawin ko?

Eh ano naman kung totoo! Noong niloko ka nila, Amethyst, inisip ba nila mararamdaman mo? Hindi! So stop thinking about her as if you're concerned! Sermon ko sa sarili ko.

But deep inside there's a part of me want to call her and ask her if it's really true.

Until I fell asleep.

Nagising na lang ako ng tumunog ang alarm ko. New day, new beginning and new start of moving on. Back from the start na naman ako.

Maaga ako pumasok sa school para makapag-isip. Sa garden ako tumambay. Napakagat na lang ako ng labi ng maalala ko ang mga magagandang nangyari dito sa garden. Ito ang saksi kung paano kami nagsimula dalawa ni Angelo. Until I cry again. Crap! Kailan ba mapapagod ang mata ko kakaiyak?!

I'm so fvking exhausted!

"Looks like you're enjoying emoting here alone. Mind if I join you?" It was Kenzo.

"What are you doing here?" walang ganang tanong ko.

"I just feel it."

Kumunot ang noo ko.

"Hahaha! Ramdam ko lang na kailangan mo na naman ako. Ready na ulit ako. Nagdala na rin ako ng extra na damit in case," pagbibiro niya na ikinailing ko.

Ang laking pasalamat ko na dumating si Kenzo. Akala ko kahapon na magiging asungot lang siya sa buhay ko pero heto at siya pa ang nagiging sandalan ko.

"Once is enough."

"Once isn't enough,Ame ko. As long as you're not happy and contended, it's isn't enough. You can use me, over and over again hanggang may pakinabang pa ako sa'yo."

"I'm not a player like your bastard cousin."

Nagulat na lang ako ng yakapin na naman niya ako. Medyo natulala pa ako ng ilang segundo pero habang tumatagal, the tears escape from my eyes. He's right, once isn't enough and it will never be.

Nagpalipas pa kami ng ilang oras sa garden dahil maaga pa naman. Sa kalagitnaan nang paglalakad namin sa hallway may mga ilang bulong-bulungan that makes me got confuse.

"Kilala mo ba siya? Grabe, nakakaawa raw siya."
"Kahapon daw nawalan ito ng malay sa isang resto kaya nagkagulo roon. Akala ng mga tao patay na si ate girl pero buhay pa pala kaya sinugod na sa hospital."
"Hindi ba kaibigan siya ni…sino nga ba 'yon?"

Ilan sa usapan. Bigla ako kinabahan, pakiramdam ko kilala ko ang tinutukoy nila.

"Are you okay?" tanong ni Kenzo kaya tumango ako kahit ang totoo ay hindi.

Sa buong klase hindi ko magawang makapag-focus. Naiisip ko yung usapan kanina.

"Yes,Ms. Amethyst?" tawag sa akin ni Ma'am dahil bigla ako tumayo.

"Cr lang po," paalam ko.

Nagkulong ako sa banyo at humarap sa malaking salamin. I stared my own vision in the mirror. Walang bakas ng saya sa mukha ko maliban sa lungkot at…takot.

Malakas talaga ang kutob ko na si--

Someone's calling on my phone. It was my mom.

"Mommy?"

"Have you ever heard the news?" Base on her voice she's worried.

"News about what?"

"It's about Ruffa. Alam mo na ba ang nangyari? Tumawag sa akin ang Mommy niya at sinabi ang nangyari. Noong una hindi ako naniwala until hinanap ka niya sa akin at sinabi papuntahin ka--"