Blue Ocean

4

//P.O.V Dante\\

Ik loop terug naar de keuken nadat die doushbag me aansprak.

Serieus, hij woont hier een dag en denkt dat hij de baas al is.

Ik loop de keuken binnen en begin zelf iets te maken.
"DANTE!" roept mn pa als ik schrik.
"Help met die kalkoen!" Zegt hij.

"Pa, dat hebben jullie onder controle. Die nieuwe dochter is vegetarisch, ik denk niet dat ze daar aan hebben gedacht. Dus ik maak haar even iets" zeg ik, bedachtzaam met een zachte glimlach, als ik aan Blue denk.

"Ooeeeh iemand is verliefd" hoor ik Jason ineens roepen.
"Verliefd? Op wie, die nieuwe zijn al even erg" zeg ik gefrustreerd.
"Dus je maakt een aparte maaltijd zomaar?" Zegt hij.

"Ik Blue een dag, en daarbij, we hebben wel andere problemen tegenwoordig" zeg ik zuchtend.
"Dus je geeft op?"  Vraagt hij.
"Opgeven? Op iets dat niet van mij is? Opgeven? Op iets wat ik niet eens ken" ik lach. "Er is niks, dus er valt niks op te geven" vervolg ik.

Ondertussen ben ik klaar met het snijden van de groenten.
Ik leg ze op een bord en bak een stuk vegetarisch vlees, dat we nog over hadden van toen Jason wou bewijzen dat we perfect zonder vlees kunnen.

Na 10 minuten hoor ik de bel, en pak vier borden, op elke arm twee.

Ik loop naar de ontbijtkamer, en hoor mijn naam nog lichtjes in de achtergrond.

Als ik aan de deur kom, hoor ik Blue, over hoe ze vegetarisch is en de kalkoen niet eerlijk is.

Ik lach en loop voor er kans is op tegenspraak de kamer binnen.
"Lunch" zeg ik beleefd, als alle ogen op mij gericht zijn.

Ik loop naar de tafel en verdeel de borden.
Als ik het laatste bord neerzet bij Ramsone kijk ik even op, en ontmoet de prachtige honing bruine ogen van Blue.

Blue.

Er word gekucht en ik kijk op.
Ik zet een paar stappen achteruit en buig in een kort knikje als ik de ruimte uit wil lopen zie ik mama met haar ogen draaien.

"Dante?" Hoor ik Maxime vragen.
Ik draai me om op 1 voet en glimlach vriendelijk.
"Is er een probleem meneer?" Vraag ik beleefd.
Iedereen kijkt naar me, sommige andere bediendes slikken even of kijken weg.

"Wel, Danté" zegt Maxime met een nadruk op de é.
"Moet je dat niet aan je eigen vragen?" Vervolgt hij.

Ik kijk hem vreemd aan als hij naar mijn outfit wijst.

En dat is het moment dat ik me realiseer dat ik nog steeds mijn vrije tijds kleren aan heb.

Ik kijk in mijn ooghoeken nr Blue die een lach onderdrukt en een glimlach verbergt achter haar hand.

Nog steeds met mijn geruit hemd rond haar schouders. 
"Het spijt me meneer, maar ik had-" Maxime onderbreekt me vrijwel onmiddellijk.

"Dante, er zijn hier strikte regels." Zegt hij perfect in toon.
Ik onderdruk een zucht.
"Ik wil morgen een verontschuldigingsbrief op mijn bureau" zegt hij.

"Wat is dit? School?" Zegt Ramsone. Man hij werkt op mijn zenuwen.

Ik grinnik.
"Dante volgens-" Maxime kan zijn zin niet afmaken als Blue hem onderbreekt.

"Misschien moet u uw regels aan passen. Zoals Ramsone al aanhaalde, is dit geen school, en is Dante te jong om te werken." Zegt Blue, als ik teken krijg van Maxime dat ik de zaal mag verlaten.

Ik loop naar de keuken waar Jason zich kapot staat te lachen.
"Kon je niks zeggen?" Vraag ik geïrriteerd.
Ik doe snel een wit hemd en een deftige broek aan, als ik me realiseer dit het laatste propere is.

"Wel Jason, als je sebiet het dessert opbrengt, leg dit dan maar eens uit" zeg ik en pak een vlijmscherp vleesmes.

Ik draai het in mijn hand als ik het weg gooi recht in zijn schouder en al het bloed over zijn hemd loopt.

Hij kijkt me boos aan als hij het mes vanuit zijn schouder trekt en er meer bloed vrijkomt.
De wond geneest zo goed als onmiddellijk, maar zijn hemd is nog steeds bloedrood.

Ik grijns als ik mijn handen was, en me boven op de kast zet.

Ik pak een rekker en vlecht mijn haar.
Ik lach als ik denk aan Blue haar opstand. Dapper.

Dan dwalen mijn gedachten af naar haar dreadlocks.
Die lange bruine slierten en vlechten die ze meestal opgestoken heeft zitten, met een sjaaltje of bandana rond.

Ik lach bij de gedachte.
Ik leg me neer op de kast en pak een boek dat daar ligt.

Ik zit hier wel vaker, relaxed...

Ik begin te lezen in mijn boek.

Irtopië.