Mine (Completed)

ep_8

"Hey...Gun...ငါတို႔လာတယ္"

အခန္းထဲကို ဝုန္းဒိုင္းျကဲ ဝင္ေရာက္လာတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ကေလး(၃)ေယာက္က ဒီေန့လည္း လူစံုတက္စံု ေစာစီးစြာ ေရာက္ခ်လာပါသည္။ ညီ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ဒီစာသင္ႏွစ္ကို နားလိုက္ၿပီဟု ေက်ာင္းကို အေၾကာင္းၾကားလိုက္ကတည္းက ညီ သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္ကို ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တိုင္း လာလည္တက္ေလသည္။ အခုလည္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ အိမ္မွာ အုပ္စုလိုက္ ဆူညံၾကပါအံုးမည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီကေလးေတြေၾကာင့္လည္း ညီ ျပံဳးေပ်ာ္ေနသည္မွာ ျငင္းမရေခ်။

"ညီ....."

"ဟင္!!! ဗ်ာ...."

သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ အျကည့္ေရာက္ေနတဲ့ ညီက ထူးေလသည္။

"အကို အန္တီတို႔ဆီသြားလိုက္အံုးမယ္... ေဆးကုန္ခါနီး အကိုျပန္လာခဲ့မယ္"

"ဟုတ္"

မဆိုးပါဘူးလို႕ ဆိုရမည္။ ေဆးရံုဆင္းၿပီးကတည္းက ညီတို႔အိမ္ ေရာက္ေနခဲ့သည့္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ညီရဲ႕ ဆက္ဆံေရးက အရင္လို တေစာင္းနဲ႔မ်က္ေခ်း မဟုတ္ေတာ့။

"အကို မဂၤလာပါဗ်/ ရွင္"

"မဂၤလာပါ... မဂၤလာပါ"

ကေလးေတြက သူ႔ကို ႏွဳတ္ဆက္ေတာ့ Offကလည္း ႏႈန္ဆက္စကားေျပာရင္း အခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

"Gun...ဒီေန႔ေရာ ဘယ္လိုလဲ၊ ေနလို႔ေကာင္းလား"

ပန္းေရာင္ကြက္စိပ္ ဒူးတိစကပ္ႏွင့္ ပန္းေရာင္ကုတ္ကို ဝတ္ဆင္ထားၿပီး တစ္ကိုယ္လံုး Accessoriesမ်ားပါ ပန္းေရာင္ေျပးေနတဲ့ Beautyက Gunကို အလွဆံုးျပံဳးျပရင္း ေျပာေလသည္။

"အင္း... ေနေကာင္းပါ့၊ ဒီေဆးကုန္မွ ဂိမ္း ေဆာ့မယ္ေနာ္"

ဂိမ္းေဆာ့မယ့္အေၾကာင္း ေျပာလိုက္ေတာ့ ျပာျပာသလဲလဲႏွင့္ Pencialက ဝင္ေျပာသည္။

"အမေလး မလုပ္ပါနဲ႔ Gunေလးရယ္၊ ဂိမ္းခလုတ္ ႏွိပ္ပါမ်ားရင္ နင့္လက္အဆစ္ေတြ နာကုန္မွာေပါ့၊ ၿပီးေတာ့ ....ဟီး..."

Pencialက ေၾကာက္သလိုေလးေျပာရင္း ပုခံုးတို႔ကို တုန္ကာ ေျပာေလသည္။ အမွန္အကန္ကို ေၾကာက္ရမယ္။ မဟုတ္ရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ရက္ကလို အကိုOffႀကီး ဆူတာ မခံႏိုင္ဘူးရယ္။