{𝑷𝒊𝒔𝒕𝒐𝒍𝒆𝒏 𝒆𝒏 𝑹𝒐𝒛𝒆𝒏🥀 }

Hoofdstuk 32

"KRR ZEMMEL!!!!" schreeuw ik
En probeer mij uit hun greep te kjjrgen

"JULLIE HEBBEN DE VERKEERDE!!!" schreeuwt Tarik woedend

"Gevangenen agressief ik herhaal gevangenen agressief!!" schreeuwt een agent
We stribbelen tegen en proberen terug te vechten wat snel mislukt

"AAAAHHHHH!!!!" schreeuwt Adam ik kijk geschrokken naar hem en zie 2 agenten 1 zit met zijn knie op zijn rug en schokt hem met het schok apparaat de andere slaat hem met een knuppel WTF
Het zelfde gebeurt bij Tarik en Achraf
Voor ik kan reageren word ik hard op de grond geduwt
2 agenten zitten op mij terwel de andere mij schokken tegen en mishandelen
Wollah deze agenten zijn Genadeloos!!!
Ik voel elke klap en schok en hun gewicht op mijn rug zorgt er voor dat ik moelijk adem krijg
Deze pijn is vreselijk!!
Ik kijk om mij heen en zie alles in slow motion gebeuren
Achraf word geschokt door 2 schok apparaat
Hij schreeuwt van de pijn
Adam word door 2 Agenten geslagen met een knuppel
Hij schreeuwt van de pijn
Tarik word mishandeld door 2 agenten ze trappen hem en slaan en slaan zijn hoofd hard tegen de grond
Hij schreeuwt van de pijn
Dit is niet normaal
Deze agenten zijn geen mensen
Dit is geen menselijkheid
Ik weet het want ik was eerst ook zo
Ik shoot zo je hele fam zonder medelijden
Ik mishandelde je zo zonder genade
Ik was een monster
Ja precies was ik ga die persoon nooit meer worden.....
(weet je dat wel zeker Safouane wie weet wat je gaat doen als Souhailla je de Waarheid vertelt

"GENOEG!!!!!" word er hard geschreeuwt
Dan voel ik niks meer en word alles zwart ik zie nog net dat het zelfde gebeurt bij Adam Tarik en Achraf

POV Souhailla

Ik kijk met grote ogen Naar Safouane levenloos op de grond licht
Overaal zie ik bloed
Bloed
Bloed
Bloed
Bloed
Ik ren zonder er bij na te denken naar Safouane en pak zijn hoofd vast

"Safouane Safouane!!!" zeg ik ik begin tranen te krijgen

" breng alle gevangenen naar de cellen!!" schreeuwt Khalil woedend tegen de agenten die Safouane en Tarik hebben gemarteld
Ik leg mijn hoofd op Safouane zijn borstkast en luister naar zijn hart
.............
Ik haal opgelucht adem als ik zijn hartslag hoor

" Tarik!!! " schreeuwt Khalil en rent naar Tarik toe die er even slecht uit ziet als Safouane ik de tranen rollen over mijn wangen
Ik ga met mijn hand over Safouane zijn gezicht
IK HAD HIER MOETEN ZIJN!!!
IK HAD ER VOOR HEM MOETEN ZIJN!!!
Ik begin te huilen
En knuffel hem

"sorry Safouane!" huil ik hard

"het spijt mij ik had hier moeten zijn ik had dit kunnen voorkomen!!" schreeuw ik huilend

Paar uur later
Ik zit ongeduldig te wachten in de wacht kamer ik ga kapot vanbinnen

Ik sluit mijn ogen en alles wat ik hoor is een stilte niemand zegt een woord
Ik wil zo FUCIKNG hard schreeuwen maar ik kan het niet alsof mijn stem weg is
Ik zit hier met Nesim Soumaya en Kahlil allemaal wachten we in de wachtkamer
Hopend op goed nieuws
Ik heb nog hoop
Als er nu iets gaat gebeuren met Safouane waar ik bang voor ben
Geloof me dan ga ik nooit meer hopen
Mijn hoop is dan voorgoed weg
Met mij erbij........

De deuren gaan open ik sta gelijk op en veeg mijn tranen weg

"Famillie van Tarik El Saleh?" vraagt de dokter Khalil staat snel op

"ja ik ben zijn broer" zegt Kahlil
De dokter knikt

"meneer Tarik El Saleh heeft een lichte hersenschudding gebroken ribben en een gekneusde been hij heeft grote wonden en blauwe plekken maar voor de rest is hij gezond en is hij aan het genezen hij mag na 1 week het ziekenhuis verlaten" zegt de dokter Khalil haalt opgelucht adem
En knikt naar de dokter

"maar omdat hij in de gevangenis zit moet hij zodra hij is herstelt gelijk terug worden gestuurt naar de gevangenis" zegt de dokter Kahlil knikt begrijpelijk
Ik loop naar de dokter

"En Safouane???" vraag ik met een gebroken stem
De dokter kijkt mij twijfelend aan

"Meneer El Hassan heeft een paar flinke klappen gehad
Hij heeft gebroken ribben en veel botbreuken in zijn lichaam
Zijn lichaam zit onder de brandwonden van het schok apparaat en lit tekens
Veder heeft hij een hersenbloeding" zegt de dokter ik voel een misselijk gevoel naar boven komen

"meneer El Hassan zit in een diepe Coma we weten niet waneer hij wakker word" zegt De dokter
En daar was het door die zin de zin die ik helemaal niet wilde horen
Safouane is coma??
Nee dat kan niet
Safouane je gaat mij toch niet verlaten
Ik voel een steek in mijn hart
Meerdere steken
het voelt als kogels in mijn hart
De woorden van de dokter herhalen zich in mijn hoofd

meneer El Hassan zit in een diepe Coma we weten niet waneer hij wakker word......

Ik staar voor mij uit
Alles om mij heen word gedempt

"SoUHaILLA GaAt HEt" zegt Soumaya maar ik hoor het in slow motion
Safouane in coma
Safouane in coma
Safouane in coma
Safouane in coma
Safouane in coma

Het word mij te veel!!
Ik ren het ziekenhuis uit

"SOUHAILLA!!!!" schreeuwt Khalil

Ik ren en ren ik blijf maar rennen
Het begint hard te regnen
Helemaal doorweekt en nat ren ik door de straten mensen kijken mijn raar aan dikke tranen rollen over mijn wangen

Safouane in Coma!!!!hij zit in een FUKCING coma
Ik voel zoveel emoties
Ik kan ze niet hendelen
Wat als je niet wakker word Safouane hoe moet ik veder leven je bent mijn reden voor leven
We zouden dit samen doen

We Ride Together We Die Together

Safouane ik wist niet wat liefde was voor ik jou ontmoete
Liefde was naar een woord voor mij want niemand had me de betekenis gegeven
maar jij wel Safouane
Jij wel.......
Ik hou van je
En ik zal nooit net zoveel van iemand anders houden als ik doe voor jou
Ons verhaal mag hier niet eindigde Safouane ons verhaal is nog net begonnen........
Hou mijn hand vast breng mij in je armen en laat mij nooit los want het moment dat je mij los laat en er niet meer bent beland ik in een zwart gat
En ik weet dat ik er nooit uit ga komen zonder jou
Safouane vecht
Vecht voor de liefde
Vecht voor ons
Vecht voor jou en mij
Je moet uit die coma komen
Want wat ben ik zonder jou?

Precies als een Pistool Zonder Rozen 🌹🥀