Radio Nergens

32.

Aangezien Isabel niet meteen reageert op mijn berichten, besluit ik 's middags bij Emilia langs te gaan. Ik heb haar geheim tenslotte ook nooit doorverteld, dus kan ze mij nu misschien helpen met het mijne. Ze zit op haar kamer uit het raam te staren als ik binnenkom.

'Kater?' informeer ik.

Ze knikt. 'Jij ook, zo te zien?'

Ik haal de zonnebril van mijn neus. 'Het is verschrikkelijk. Ik drink nooit meer.'

'Dat zeggen ze allemaal. Inclusief ikzelf.'

Ik ga bij haar in de brede vensterbank zitten. 'Ik heb je advies nodig.'

Plotseling heb ik haar onverdeelde aandacht. Ze recht haar rug en kijkt me met een twinkeling in haar ogen aan. 'Vertel, waar kan ik je mee helpen?'

'Ik heb met Aiden gezoend.' Pas nu ik het zeg, besef ik dat het een heel slecht idee was om hiermee naar Emilia te gaan. Die zit ons toch al de hele tijd aan elkaar te koppelen. Nu maak ik het natuurlijk alleen maar erger.

Inderdaad, zo blijkt als ze verrukt in haar handen klapt. 'Ooh, eindelijk! Hoe was het?'

'Vooral heel erg dronken. Het zou zelfs kunnen dat hij het zich niet eens meer herinnert.'

'Ai,' doet Emilia. 'En nu ?'

'Denk je dat ik hem wijs kan maken dat hij die zoen gedroomd heeft?'

'Waarom zou je dat willen?' reageert ze verontwaardigd. 'Dit is toch juist een positieve ontwikkeling?'

'Het was mijn eerste zoen, zo goed kan het niet geweest zijn. En ik wil niet...'

'Wat?' dringt Emilia aan.

Ik schud mijn hoofd. 'Ik weet het niet. Het is ingewikkeld.'

'Volgens mij ben jij degene hier die het ingewikkeld maakt. Vind je hem leuk?'

Ik haal diep adem. Vind ik Aiden leuk? 'Ik denk het. Hij is aardig en lief en hij is op een bepaalde manier best knap.'

Een grijns verspreidt zich over Emilia's gezicht. 'Kijk eens aan. Wie begon met zoenen? Jij?'

'Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat hij het was. Waarom zou ik beginnen met iets wat ik nog nooit gedaan heb? Dan moet ik wel heel erg dronken zijn geweest.'

Emilia haalt haar schouders op. 'Dan snap ik niet waar je je zo druk over maakt. Hij vindt jou overduidelijk ook leuk.'

'Echt?' vraag ik fronsend.

'Lesley,' zucht Emilia. 'Als dat nog niet duidelijk was geworden uit hoe hij naar je kijkt dan is het wel uit dat hij de eerste stap zette bij die zoen. Hij is niet zo'n type dat meisjes versiert voor de lol.'

Daar heeft ze waarschijnlijk gelijk in. Elke avond een nieuwe flirt is meer Joey zijn ding. Aiden is veel softer. Veel serieuzer. 'Maar mijn ouders... Wat denk je dat ik moet doen?'

'Naar hem toe rennen en hem de liefde verklaren?' oppert ze. 'Ik weet dat ik niet de persoon ben om dit te zeggen, maar fuck je ouders.'

Ik trek een smerig gezicht. 'Geef me alsjeblieft een advies waar ik iets mee kan. Mijn ouders zullen zo teleurgesteld zijn. En ik ga Aiden geen liefde verklaren als ik het nog niet helemaal zeker weet.'

'Volgens mij weet je zoiets nooit helemaal zeker. En jij al helemaal niet, twijfelkont. Af en toe moet je de sprong gewoon wagen.'

'Even if we're just dancing in the dark.'

'Wat?' vraagt ze verward.

Ik voel hoe mijn wangen warm worden. 'Dat komt uit een nummer van Bruce Springsteen. Volgens mij betekent het dat je af en toe een kans moet grijpen, ook al weet je niet zeker wat de uitkomst zal zijn.'