Je stond daar, de persoon die je was.
Eerlijk en in al je eenvoud.
Woorden zijn niet nodig. Ik hoefde je alleen maar
aan te kijken. Jouw liefde voor mij was gewoon voelbaar.
Nooit heb ik getwijfeld. Ik heb altijd al geweten, dat jij het
bent voor mij. Je zal altijd achter mij staan, wat er ook gebeuren
zou, je bent mijn rots in de branding. Altijd een schouder om op
te leunen, altijd kan ik bij je terecht, je oprechte interesse, je goed
bedoelde adviezen.
Eigenlijk zou ik je nooit als vanzelfsprekend moeten zien.
Dat is omdat je er altijd voor mij bent. Je liefde is zo bijzonder.
Zo puur en oprecht, ik zal nooit meer aan je twijfelen vertrouw je
blindelings. Samen kunnen wij iets opbouwen, en dat doen wij dan ook.
En als wij dan samen oud zijn, en we wandelen samen in het park, dan
zou ik tegen je zeggen; als ik mijn leven over mocht doen, dan zou het
weer met jou zijn. Want jij bent het beste wat mij ooit is overkomen.
En jij zal hetzelfde zeggen over mij. Dit is gewoon zoals het moet zijn.
Twee mensen die van elkaar houden, en alles voor elkaar overhebben.
Dat is echte liefde, niets meer en niets minder, samen kunnen wij terugkijken
op een mooie tijd, en blij zijn dat we nog samen zijn. Ons leven is goed zo,
het voelt zo fijn.
