South Boys #1: Kiss Master (Published and to be adapted soon into mini-series)

Chapter 32

Pumasok na ako sa loob. Nag-alis ako ng sapatos saka iginala ang paningin sa paligid. Minimalist and dark, iyon ang napansin ko. Alam mo agad na lalaki ang nakatira rito. Maliban sa sala set na black leather, black na kurtina, grey na dingding at ilang pirasong high-tech appliances ay wala na akong ibang nakikita. Maski isang pirasong halaman, wala.

"It's amazing how you knock me off my feet, hmn..." malamig at malambing na tinig na mula sa kaliwang parte ng suite. Doon din galing yung nagha-hum...

Pigil ang ngiti ko nang makilala ang boses. Ano kayang nakain at kumakanta? May pitik pa. Di naman yata nakainom?

Kumakanta lang kasi ang itlog na ito kapag lasing. Na-shock ako nang first time kong narinig ang boses niya. College kami noon. Hindi ko akalain na bukod sa mambwiset ay may iba pa pala siyang talent.

Kapag lasing siya, doon lumalabas ang talent niya sa pagkanta. Madalas ko siyang marinig kumanta kapag galing siya sa gimikan, dahil sa akin siya pumupunta kapag nalalasing siya. Hangover cure niya raw kasi iyong mga sermon ko.

Sinabihan ko siya noon na mag-audition sa TV kasi sayang naman dahil maganda ang boses niya sa Pop and R&B, ang kaso ayaw niya. Hindi niya raw trip. Ang gusto niya sa buhay ay magpayaman, pumarty at mambabae. Walang-wala sa listahan niya ang kumanta.

Humakbang ako papunta sa kitchen ng suite kung saan naroon siya. Naghu-humming pa habang nakaharap sa stove. Hindi ko alam kung ano ang niluluto niya pero amoy sunog na ang kung ano man iyon.

Habang nakatalikod ay malaya ko siyang napagmasdan. Black na sweatpants at white plain shirt ang suot niya. Nakapaa lang siya sa carpeted na sahig. Mabango, galing ligo e. Mukha ring hindi pa siya nagsusuklay.

Lumingon siya sa akin na bitbit ang kawali. Nakangiti ang mga labi niya na parang nang-aasar.

"I want to know what turns you on... I'd like to know so I can be all that and more."

Inilipat niya ang niluto sa bandehado na nasa mesa. Nilapitan ko siya hanggang sa ilang pulgada na lang ang layo namin sa isat-isa. Nilabanan ko ang nanunukso niyang tingin.

"I'd like to know what makes you cry so I can be the one who always makes you smile," he continued singing.

Nakatitig na lang ako sa mukha ni Hugo habang parang tinatangay ako ng malamig na boses niya. May mga pagkakataon talaga na mukhang malalim na tao si Hugo, pero madalas naman, mababaw lang siya. 

"He never understood what you were worth, and he never took the time to make it work. Baby, I'm the kind of man who shows concern, yes I do. Anyway that I can please you let me learn."

Ngumiti ako sa kanya samantalang siya ay seryoso ang titig na nanunuot.

"Tell me what I gotta do to please you. Baby, anything you say I'll do 'cause I only want to make you happy. From the bottom of my heart, it's true..."