Gamzeli'm/ Texting

Karakol

İfadem biterken kapı çaldı ve içeri Talha girdi. Hızla ayağa kalkıp ona sarıldım.

Saçımı okşarken "Güzelim ben yanındayım demiştim. Endişelenmene gerek yok." dedi Talha.

"Alçılı ayak ile tekmeyi gömçürdüm." dedim sırıtarak.

"Tahmin ettiğim yere mi?" diye sorması ile evet anlamında kafamı salladım.

Yutkunduğunu görmem ile sırıtmam artı. İyi yapmıştım o herife.

Talha polis memuruna döndü ve "Yapılacak bir iş kaldı mı?" diye sordu.

Polis memuru "Yok, gidebilirsiniz." dedi.

Odasından çıkarken Talha, amcaya dönüp "Size de çok teşekkür ederim. Yardım etmemiş olsanız o şerefsiz hiç hoş olmayacak şeyler yapacakmış." dedi Talha.

"Her iyilik karşılık beklenmeden yapılmalıdır ama her iyiliğin öyle ya da böyle bir karşılığı olur. Kendinize iyi bakın çocuklar." dedi amca ve yanımızdan ayrıldı.

"Babam eve gitmiş midir? Birde neredeydin diye azar yemek istemiyorum." dedim.

"Ben babanla telefonda konuştum. Yemeğe bize davetli olduğunu, geç kalacağını söyledim." dedi.

"Nasıl?" diye sordum.

"Annemlere durumu bildirip gelemeyeceğimi söylemiştim. Annem de yemek saatini biraz ileriye çekip seni de bekliyor." dedi.

"Keşke annemi dinleseydim. Böyle paspal paspal gezme demişti. Şimdi nasıl böyle karşılarına çıkacağım?" diye sordum.

"Babamın ortağı ile olduğu için yemek dışarıda olacak. Annem sana uyacak bir elbiseyi evde senin için hazırladı. Biz eve geçip hazırlanacağız, sonra restorana gideceğiz." dedi Talha.

"Zahmet olmuş ya. Gerek yoktu." dedim.

"Bunu sakın anneme deme. Senin annen gibi terlik atmıyor olabilir ama iyi azarlar." dedi.

"Kaynanamdan tırstım." dedim gülerek.

"Ne dedin öyle?" diye heyecanlanan Talha'ys gülüp "Acaba arabaya kadar biri beni taşısa mı? Kırık ayakla zor oluyor." dedim.

"Fırsatçı." diyerek güldü ve beni kucağına aldı. Kollarımı boynuna sardım ve gülümsedim.