Zawgyi version.,
"ေမာင္...ကိုတို႔ အျပင္ထြက္မလား၊ ညစာပါတစ္ခါတည္း အျပင္မွာပဲ စားၾကမယ္ေလ"
"အင္း ကို အဲ့တာဆို သြားၾကမယ္ေလ"
"ေမာင္ အဝတ္အစား လဲဦးမယ္မလား"
"အေသအခ်ာပဲေပါ့"
"အင္း သြားလဲေခ်ေတာ့...ကိုေတာ့မလဲေတာ့ဘူး ဒီဟာနဲ႕ပဲအဆင္ေျပတယ္"
"ဟုတ္ၿပီ ကို အဲ့တာဆို ခဏေစာင့္ဦးေနာ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ ကေလးေလးရဲ႕"
ထို႔ေနာက္ မိုးစက္အခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားေလသည္။
ဒီလိုႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ထြက္လာၾကေတာ့သည္။
"ေမာင္...ကိုတို႔ ကုန္တိုက္ ကို သြားရေအာင္ေနာ္"
"ကိုက ဝယ္စရာရွိလို႔လား"
"မဟုတ္ဘူး...တကယ္ေတာ့ ကိုက ေမာင္နဲ႕အတူတူ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ခ်င္လို႔"
"ေအာ္...အဲ့တာဆို ညစာကေကာ"
"႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္းနဲ႕ မုန့္ပဲစားေတာ့မယ္ေလ...ေနာ္...ေနာ္ လုပ္ပါ သြားၾကည့္ရေအာင္လို႔ ေနာ္..."
"ဟုတ္ပါၿပီ ကိုကဘာ႐ုပ္ရွင္ ၾကည့္မလို႔လဲ
"သရဲကားအသစ္ ႐ုံတင္တယ္တဲ့၊ အဲ့တာၾကည့္မလို႔"
"အာ...ေမာင္က သရဲေၾကာက္တယ္ သရဲကားဆိုလုံးဝမၾကည့္ဘူး"
"ေမာင္ကလဲ... တစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့လူက ဘယ္လိုလုပ္သရဲေၾကာက္ရတာလဲ"
"ေတာ္ၿပီ ေမာင္မၾကည့္ရဲဘူး...တျခားဟာၾကည့္ပါ"
"ေမာင္ကလဲ...လုပ္ပါ ကိုတစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာကို မေၾကာက္ပါနဲ႕...ၾကည့္ရေအာင္လို႔...ေနာ္...ေနာ္"
"ကဲ ကိုၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုမွေတာ့ ေမာင္မေျပာေတာ့ပါဘူး လာသြားမယ္"
"ေနဦး ေမာင္...ကိုမုန့္ေတြဝယ္လိုက္ဦးမယ္"
"ဟုတ္ၿပီ"
ဒီလိုႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ ႐ုပ္ရွင္အတူၾကည့္ၿပီး ျပန္ထြက္လာၿပီးေနာက္...မိုးစက္တစ္ေယာက္ ေၾကာက္၍ တုန္ေနေလသည္။
"ေမာင္ကလဲ ကိုရွိေနတာကို ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေၾကာက္ေနရတာလဲ"ဟု ေျပာရင္း မိုးစက္လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။
