A Mom at Eighteen (On Going)

Chapter 17

Were going back in our classroom now. Our break time is done. Nauna parin kaming nag lakad ni Blake, at nakasunod parin sa amin si Kim at Jaren. Halos mabali na ang mga leeg ng mga studyante sa kaka tingin sa amin ni Blake.

When we finally reach our classroom, nauna ng pumasok si Kim at Jaren. Our professor is still not here so I still have a chance to talk to Blake for a while. Magkaharap na kami ni Blake ngayon, at parehong naka tingin sa isa't-isa habang naka ngiti. The whole class was silence, halatang nakiki tsimis sa amin ni Blake.

"Sunduin kita dito mamaya, Hmm?" He said, still smiling. Nilagay niya rin sa likod ng tenga ko ang ilang hibla ng buhok na halos dumikit na sa mukha ko.

"Alright." I said, smiling.

"I gotta go. Be a good girl, hmm." He said and he kiss my forehead. Napasinghap ang mga kaklase ko sa ginawa ni Blake. May iba ding natigilan dahil sa ginawa niya.

"I will. Pasok na ako." I said, sabay turo sa loob. He just nodded while smiling. Hinintay niya pang makaupo ako saka siya umalis.

"Alam mo bang ikaw palang ang babaeng ginaganyan ni Blake?" Kim said, smiling at me.

"Agree. Andaming nagka gusto sa kanya pero ni isa wala siyang nilalapitan. Instead, sinusungitan niya pa. Ang swerte mo girl." Said by my classmate in front of me. Grabe tsismosa ka gorl? Kasali ka sa usapan?

"Lah! Tsismosa ka gorl? Boundary." Jaren hissed sabay draw pa ng parang pader sa gitna. Inirapan nalang siya ng kaklase ko at tinalikuran na kami.

"Alam mo, Jaren?" Kim ask.

"What?" Jaren ask her too.

"Ang sama mo." Kim said, rolling her eyes. I laugh a bit. Palagi nalang nag babangayan ang dalawang ito. Pag itong dalawa nagka gusto sa isa't-isa, ewan ko nalang.

"You know what, Kim?" Jaren ask her.

"Ano?" Kim ask him too, habang nakakunot ang noo.

"Mas masama ang taong sumasali sa usapan, kahit hindi naman kinakausap." Jaren said, rolling his eyes. Aba!

"Enough, you two." I said, acting like I'm disappointed. "Sa kakabangayan nyong 'yan, baka ma in love kayo sa isa't-isa." I added, umiiling na ngayon. Pero may halong ngiti na sa aking labi.

"Ew. I can't imagine my life with him." Kim said, na parang nandidiri.

"Kung maka pandiri ka jan ah? Ganda ka gorl? Swerte mo kaya, pag ako naging jowa mo. Araw-araw anniversary, araw-araw kitang pakikiligin. Rawr!" Jaren said to Kim habang naka tawa ng kaunti.

"Malas kamo. Tumigil ka, Jaren ah? Kilabutan ka nga." Kim said, halatang napipikon na kay Jaren. Actually, bagay talaga silang dalawa. And they were best friend since then. So, kilala na talaga nila ang isa't-isa.

"Talagang kikilabutan ka, pag ako naging jowa mo. Rawr again!" Jaren said, laughing. Inis na inis na talaga si Kim.

Tinitigan ni Kim si Jaren ng mariin, "Sasapakin na talaga kita, pag hindi ka pa tumigil dyan." Kim said, at tumingin nalang sa harapan.

Mabuti nalang at dumating na ang prof namin. Kaya natigil na sila sa pagbabangayan.

Discussion lang ang ginawa sa mga natitira naming subjects. And finally, ay nag bell narin. Kakabagot din na puro discussion lang ah.

Nagsitilian ang mga kaklase ko habang tumitingin sa labas. Pag tingin ko doon, ay si Blake pala naka sandal sa pader, nag-aantay sa akin.

"Mapaos kayo kakatili. Hindi kayo ang hinintay nyan oy!" Kim said to our classmates sabay irap. Umiling nalang ako. At nag madaling ligpitin ang mga gamit ko.